Search results

1

Wystawa prac absolwentów Studium Konserwacji Dzieł Sztuki ASP w Krakowie

100%

Schuster-Gawłowska M.

Ochrona Zabytków

|

1964

|

issue 3

55-60

2

Z dziejów nauczania technologii i technik malarskich

75%

Ślesiński W.

Ochrona Zabytków

|

1965

|

issue 3

35-38

FR

L’auteur traite son article en qualité de compterendu sur l’histoire de la technologie et de la technique de peinture avant qu’elle ne soit élaborée en détails. Il aborde cette matière d’autant plus volontiers que son intention principale est d’attirer l'attention sur quelques faiits peiu ou pas du tout connus, qui sont: 1) L’adepte suivant ses études en peinture rencontrait autrefois de plus grandes difficultés et peines à terminer la technologie et la technique de peinture qu’à présent, et, en plus, cette discipline durait bien plus longtemps. 2) La crainte de ne pas être forcé de donne” aux beaux arts et au métier la même importance a eu, selon l’avis de l’auteur, un reflet défavorable sur la technologie et la technique de peinture. Cela s ’esit manifesté avant tout par l’abandonnement presque total des étude® en technologie dans les Académies des Beaux Arts de cette époque. 3) Les cours et les séminaires systématiques et isolés de la technologie et de la technique de peinture furent introduits seulement à la fin du XIX-ème siècle. 4) Du moment où l’éducation systématique de la technologie et de la technique fut introduite, une diversité manifeste s’est laissée apercevoir dans la manière de préparer les cours et le séminaires par des lecteurs de profession chimique ou des peintres enseignant ce sujet. 5) L’auteur de cet article a accordé le plus d’attention à l’histoire des études de la technolog'e et de la technique de peinture à l’Académie des Beaux Arts à Cracovie (depuis le moment de l’introduction de cours permanents jusqu’à l’année 1939).

3

Odzyskanie statusu uczelni wyższej przez Akademię Sztuk Pięknych w Krakowie w epoce „dekady architektów”

63%

Pilikowski M.

Studia Sandomierskie. Teologia-Filozofia-Historia

|

2019

|

vol. 26

EN

In the first years after Poland regained independence in 1918, a special place in the history of the Academy of Fine Arts in Krakow was taken as a result of the efforts to maintain the status of a university by the Academy of Fine Arts in Krakow. These efforts were led by rectors-architects, Józef Gałęzowski and Adolf Szyszko-Bohusz, who headed the Academy of Fine Arts from 1919-1929. The Academy’s aspirations encountered obstacles raised by the Ministry of Religious Denominations and Public Enlightenment. Subsequent drafts of the statute were ignored, and the amendments to the relevant laws favorable for the Academy of Fine Arts were postponed. The battle for the award of the academic status to the Academy of Fine Arts in Krakow became a nation-wide legal dispute concerning the competences of the parliament and the interpretation of the constitution. The whole affair was completed on 16 July 1924 when the educational act concerning tertiary education was properly amended (the Academy of Fine Arts in Krakow was attached to the list of schools with full academic status).The problem considered in this article was based on source materials obtained from various polish archives and press reports from discussed period.The article, which presents a fragment of the history of the Academy of Fine Arts in Krakow during one of the most turbulent periods in Poland, may be treated as a contribution to the biographies of the outstanding architects Józef Gałęzowski and Adolf Szyszko-Bohusz.

PL

W pierwszych latach po odzyskaniu niepodległości przez Polskę w 1918 roku w dziejach Akademii Sztuk Pięknych w Krakowie szczególne miejsce zajęły starania o utrzymanie przez krakowską uczelnię artystyczną statusu szkoły wyższej. Staraniom tym przewodzili rektorzy-architekci, Józef Gałęzowski i Adolf Szyszko-Bohusz, którzy stali na czele ASP w latach 1919-1929. Aspiracje uczelni spotkały się z niezrozumieniem ze strony Ministerstwa Wyznań Religijnych i Oświecenia Publicznego. Kolejne projekty statutu były ignorowane, a korzystna dla ASP nowelizacja odpowiednich ustaw odkładana w czasie. Walka o status akademicki krakowskiej ASP nabrała wymiaru ogólnopolskiego sporu prawników o kompetencje izb parlamentarnych i o interpretację konstytucji. Zakończyła się 16 lipca 1924 roku przyjęciem nowelizacji do ustawy o szkołach wyższych polegającej na dopisaniu krakowskiej ASP do grona uczelni o pełnym statusie akademickim.Prezentowane zagadnienie zostało opracowane na podstawie dokumentów znajdujących się w wielu archiwach polskich oraz artykułów prasowych z epoki.Artykuł, przedstawiający odcinek dziejów Akademii Sztuk Pięknych w Krakowie w jednym z jej najbardziej burzliwych okresów, stanowi przyczynek do biografii dwóch wybitnych architektów, Józefa Gałęzowskiego i Adolfa Szyszko-Bohusza.

4

Wadowiccy artyści w świetle archiwaliów Akademii Sztuk Pięknych w Krakowie

51%

Burghardt M.

Wadoviana. Przegląd historyczno-kulturalny

|

2016

|

issue 19

192 - 197

5

Profesor Adam Stalony Dobrzański– mistrz i nauczyciel Jerzego Nowosielskiego

32%

Szmajda J.

ELPIS

|

2014

|

vol. 16

191-200

PL

Dokonując analizy historii polskiej sztuki sakralnej XX w. można wysnuć stwierdzenie, iż całokształt twórczości prof. Adama Stalony-Dobrzańskiego – wykładowcy Akademii Sztuk Pięknych w Krakowie pozostaje w cieniu dorobku artystycznego jego studenta i późniejszego ucznia prof. Jerzego Nowosielskiego. Zauważalny jest wpływ prof. Jerzego Nowosielskiego na zainteresowanie problemami sacrum w malarstwie współczesnym. Uczeń prof. Adama Stalony-Dobrzańskiego czerpał inspiracje z sztuki i duchowości chrześcijańskiego Wschodu. Prof. Jerzy Nowosielski swoją twórczością wypełnił pewnego rodzaju pustkę artystyczną w okresie wyraźnego kryzysu sztuki sakralnej w Polsce. Prof. Jerzy Nowosielski współpracował z prof. Adamem Stalony-Dobrzańskim przy wykonywaniu wielu polichromii obiektów sakralnych. Sylwetka i dokonania twórcze prof. Adama Stalony-Dobrzańskiego, nie są znane szerszemu kręgu odbiorców co wyraźnie stanowi lukę w polskiej historii sztuki. Polichromie i witraże prof. Dobrzańskiego widoczne są we wnętrzach świątyń katolickich, prawosławnych i protestanckich. Twórczość krakowskiego artysty jest przykładem wielkiej i niezwykle autentycznej wizji sacrum, wizji silniejszej niż komunistyczna cenzura. Koncepcja sztuki Adama Stalony-Dobrzańskiego nie jest podparta jego teoretycznymi rozważaniami a jedynie analizą korespondencji jaką krakowski artysta prowadził z ówczesnym metropolitą krakowskim, arcybiskupem Karolem Wojtyłą – obecnie kanonizowanym Janem Pawłem II. Tematem ich rozmów były zagadnienia związane ze stanem współczesnej sztuki, w szczególności sakralnej oraz próba określenia kierunku, w którym powinien nastąpić rozwój sztuki, by spełniać rzeczywistą potrzebę Kościoła. W przeciwieństwie do mistrza prof. Adama Stalony-Dobrzańskiego jego uczeń prof. Jerzy Nowosielski, pozostawił bogaty komentarz do swojej twórczości. Prof. Adam Stalony-Dobrzański był bardziej praktykiem niż teoretykiem. Zastanawiającym jest więc, jak wielki miał wpływ na osobę i twórczość Jerzego Nowosielskiego. W pierwszej połowie lat 50. artyści współpracowali bowiem w relacji mistrz – uczeń, chociażby w Gródku, Jeleniej Górze, Dojlidach, Warszawie czy Grabarce. Ogniwem łączącym obydwu artystów jest Wschód, prawosławie i ikona oraz otwartość na współczesną formę i odważne połączenie jej z doświadczeniem sztuki cerkiewnej. Na gruncie polskim bez prof. Adama Stalony-Dobrzańskiego i prof. Jerzego Nowosielskiego - mistrza i ucznia historia sztuki sakralnej XX wieku pozostaje uboższa o niezwykle ważny element, który leży u podstaw tak szerokiego zainteresowania ikoną w Polsce. Twórczość prof. Adama Stalony-Dobrzańskiego, pozostawała dotychczas w cieniu dzieł prof. Jerzego Nowosielskiego. Biografia i dokonania twórcze prof. Adama Stalony-Dobrzańskiego zasługują na szczegółową analizę i poznanie, o czym traktuje artykuł.

EN

When analyzing the history of Polish religious art of the XX century, we can affirm that the entire creative work of Adam Stalony-Dobrzański, professor at Kraków Academy of Fine Arts, remains in the shadow of the artistic output of Prof. Jerzy Nowosielski, his student and follower. Jerzy Nowosielski had a noticeable impact on the interest in the problems of the sacred in modern painting. The follower of Prof. Adam Stalony-Dobrzański was inspired by the art and the spirituality of Eastern Christianity. Prof. Jerzy Nowosielski filled some kind of a void in Polish religious art in the period of its evident crisis. Prof. Jerzy Nowosielski together with Prof. Adam Stalony-Dobrzański created polychrome frescoes of numerous religious buildings. The styling and the artistic accomplishments of Prof. Adam Stalony-Dobrzański are unknown for the wide audience which makes an evident gap in the history of Polish art. Polychrome frescoes and stained glass windows can be seen in interiors of Catholic, Orthodox, and Protestant temples. The creative work of the Kraków artist is an example of the great and highly authentic vision of the sacred, which was stronger than communist censorship. The concept of Adam Stalony-Dobrzański’s art is not based on his theoretical conclusions but only on the analysis of correspondence of the artist with the then Metropolitan Archbishop of Kraków Karol Wojtyła - now St. Pope JohnPaul II. The topic of their letters was the issues of modern art and religious art, in particular the attempt to define a way in which art should be developed to meet the current needs of the Church. In contrast to the master, Prof. Adam Stalony-Dobrzański, his follower Prof. Jerzy Nowosielski has left ample commentary on his artwork. Prof. Adam Stalony-Dobrzański was rather a practitioner than a theoretician. Thus the fact of how great an impact he had on the character and the artwork of Jerzy Nowosielski is puzzling. In the first half of the 1950s, the “master-student” relationship existed between artists, at least in Gródek, Jelenia Góra, Dojlidy, Warsaw and Grabarka. The link between the two artists were the East, Orthodox Christianity, the icon and openness to its modern forms and its bold combination with the experience of religious art. As for Poland, the artwork of Prof. Adam Stalony-Dobrzański and Prof. Jerzy Nowosielski are an integral part of the history of religious art of the 20th century as well as the art of stained glass. Its impact lies in the core of such great interest in the icon in Poland. The creative work of Prof. Adam Stalony-Dobrzański has so far remained in the shadow of the works of Prof. Jerzy Nowosielski. The biography and the creative achievements of Prof. Adam Stalony-Dobrzański merit detailed analysis and study. The question of its importance is raised in this article.

Refine search results

2 Ochrona Zabytków

1 ELPIS

1 Studia Sandomierskie. Teologia-Filozofia-Historia

1 Wadoviana. Przegląd historyczno-kulturalny

1 Burghardt M.

1 Pilikowski M.

1 Schuster-Gawłowska M.

1 Szmajda J.

1 Ślesiński W.

1 2019

1 2016

1 2014

1 1965

1 1964

Wystawa prac absolwentów Studium Konserwacji Dzieł Sztuki ASP w Krakowie

Z dziejów nauczania technologii i technik malarskich

Odzyskanie statusu uczelni wyższej przez Akademię Sztuk Pięknych w Krakowie w epoce „dekady architektów”

Wadowiccy artyści w świetle archiwaliów Akademii Sztuk Pięknych w Krakowie

Profesor Adam Stalony Dobrzański– mistrz i nauczyciel Jerzego Nowosielskiego