Full-text resources of CEJSH and other databases are now available in the new Library of Science.
Visit https://bibliotekanauki.pl

Results found: 13

first rewind previous Page / 1 next fast forward last

Search results

Search:
in the keywords:  Amoris Laetitia
help Sort By:

help Limit search:
first rewind previous Page / 1 next fast forward last
1
Publication available in full text mode
Content available

Eucharistic Concept in the Apostolic Exhortation Amoris Laetitia (2016)

100%
Pittappillil F.
Liturgia Sacra. Liturgia - Musica - Ars
|
2016
|
vol. 22
|
issue 48
421-430
EN
The post-synodal Apostolic Exhortation Amoris Laetitia published on 8 April 2016, offers distinctive and specific theology of family based on the Eucharist. Throughout the document, Pope Francis highlights the significance of Eucharist in the family life. According to him, Eucharist has a unique role in the creation and formation of the Christian families. He calls Eucharist “a medicine for the imperfect” to heal the wounds of the family. Therefore, all the Christian families have to meditate on the great mystery of Eucharist to learn the basic lessons of Christian love and communion. Pope Francis exhorts the priests to apply the logic of mercy in the pastoral field. Amoris Laetitia strongly emphasises the need for the pastoral companion- ship by the priests to those who are weak and live in the situation of error. They have to be invited to come to the main stream of the Church, since Church is the house of all the faithful. In fact, every family may try to practise the Eucharistic love. In short, Amoris Laetita is a useful handbook for all the faithful to know the basic principles of family life and the value of Eucharistic centred Christian life.
PL
Posynodalna adhortacja apostolska Amoris Laetitia ukazuje specyficzną teologię rodziny opartą o Eucharystię. W całym dokumencie papież Franciszek uwydatnia znaczenie Eucharystii w życiu rodziny. Według niego Eucharystia spełnia niezastąpioną rolę w tworzeniu i formacji chrześcijańskich rodzin. Papież nazywa Eucharystię „lekarstwem dla niedoskonałych” leczącą rany rodzin. Dlatego też chrześcijańskie rodziny powinny medytować tajemnice Eucharystii, aby nauczyć się podstaw prawdziwej miłości i komunii. Papież Franciszek wzywa kapłanów do stosowania logiki miłosierdzia na gruncie duszpasterskim. Amoris Laetitia usilnie podkreśla potrzebę duszpasterskiego towarzyszenia wszystkim tym, którzy są słabi i żyją w grzechu. Także oni powinni być zaproszeni do życia w Kościele, gdyż ten Kościół jest domem dla wszystkich wierzących. Wszak każda rodzina może żyć miłością ewangelijną. Amoris Laetitia jest użyteczna wskazówką dla poznania podstawowych zasad życia rodzinnego i wartości Eucharystii skupiającej chrześcijańskie życie.
2
Publication available in full text mode
Content available

FAMILY RELATIONSHIPS AND POLAR OPPOSITION: BEING EQUAL WHILE REMAINING DIFFERENT

99%
Carbajo Nunez M.
Forum Teologiczne
|
2021
|
vol. 22
61-80
EN
On the fifth anniversary of Amoris Laetitia, this article focuses on the importance of family relationships in our globalized world. The family allows everyone to feel equal while remaining different. In tune with Romano Guardini, Pope Francis uses the dialectic of polar opposition to describe the unity in diversity typical of authentic family life (part 1). He notes, however, that the technocratic paradigm, homogeneous and one-dimensional, cancels out this dynamic, thus opening the way to globalized indifference and the throwaway culture (part 2). Therefore, the Pope invites us to rebuild family relationships and preserve polar opposition at our four fundamental levels: spiritual, personal, social and natural (part 3).
3
Content available remote

HUMANAE VITAE AT FIFTY: TAKING UP ANEW A PROPHETIC DOCUMENT ON MARITAL LOVE AND SEXUALITY

99%
Kampowski S.
Forum Teologiczne
|
2019
|
vol. 20
89-95
EN
Humanae Vitae is a prophetic document inasmuch as it touches on a critical point in which questions of sexuality, love, and life are intertwined. The heart of its message concerns the conditions under which a sexual act between spouses can truly be called an act of marital love. The encyclical argues that by deliberately rendering themselves sterile, the spouses change the nature of their sexual act, not only depriving it of its procreative, but also of its unitive meaning. The decades subsequent to the encyclical’s publication have demonstrated that sterilized sex indeed becomes trivialized sex. Once the dimension of potential common parenthood is excluded from its exercise, sexuality loses precisely the aspect that renders it so special. The essay highlights that Humanae Vitae’s teaching regards individual marriage acts in particular and not only married life in general. After presenting some pastoral considerations, it closes with the urgent reminder that questions regarding sexuality, marriage, and the family do not concern only some peripheral aspects of the cosmos of the faith but touch upon the core of Christian life and belief.
4
Publication available in full text mode
Content available

Pos ynodalna adho rtacja apos tols ka „Amoris Laetitia” w pol u na pięcia międz y wolno ścią i prawdą

99%
Menke K.-H.
Studia Theologica Varsaviensia
|
2018
|
vol. 56
|
issue 1
97-112
PL
Artykuł przedstawia możliwe interpretacje „Amoris Laetitia” papieża Franciszka.Autorzy szeroko odnoszą się do komentarzy niemieckich biskupów, wskazującmożliwe ryzyka nadinterpretacji Magisterium.
5
Publication available in full text mode
Content available

De l’„Amoris Laetitia” à „Fratelli tutti”. L’importance des relations familiales

86%
Carbajo-Núñez M.
Studia Elbląskie
|
2021
|
vol. 22
281-296
EN
In the light of the post-synodal exhortation Amoris Laetitia, this article studies « the gospel of the family « and the importance of family relationships in social life. Today, there is an « omnipresent need for a healthy injection of family spirit » (AL 183). The encyclical Fratelli tutti takes up this need and invites all to promote fraternity and social friendship in our globalized society, that « makes us neighbors but does not make us brothers. « This articleasserts that the family is fundamental in the development of our four fundamental relationships (1st part) and in education (2nd part). Furthermore, the family introduces fraternity into the world (3rd part) and it is the principal agent of integral ecology (4th part).
PL
Przedłożony artykuł analizuje „ewangelię rodziny” i znaczenie relacji rodzinnych w życiu społecznym w świetle posynodalnej adhortacji Amoris Laetitia. Zauważa ona, że istnieje dziś „wszechobecna potrzeba zdrowego zastrzyku ducha rodzinnego” (AL 183). Encyklika Fratelli tutti zwraca uwagę na tę potrzebę i wzywa do promowania braterstwa i przyjaźni społecznej w naszym zglobalizowanym społeczeństwie, które „czyni nas sąsiadami, ale nie braćmi”. Artykuł potwierdza, że rodzina ma fundamentalne znaczenie w rozwoju naszych czterech podstawowych relacji (część 1) oraz w wychowaniu (część 2). Ponadto rodzina wprowadza w świat braterstwo (cz. 3) i jest głównym czynnikiem ekologii integralnej (cz. 4).
FR
A la lumière de l’exhortation post-synodale Amoris Laetitia, cet article étudie “ l’évangile de la famille “ et l’importance des relations familiales dans la vie sociale. Aujourd’hui, il y a un “ besoin omniprésent d’une saine injection d’esprit de famille “ (AL 183). L’encyclique Fratelli tutti reprend ce besoin et invite à promouvoir la fraternité et l’amitié sociale dans notre société mondialisée, qui „fait de nous des voisins mais pas des frères”. “Cet article affirme que la famille est fondamentale dans le développement de nos quatre relations fondamentales (1ère partie) et dans l’éducation (2ème partie). De plus, la famille introduit la fraternité dans le monde (3ème partie) et elle est l’agent principal de l’écologie intégrale (4ème partie).
6
Publication available in full text mode
Content available

Oblubieńcza jedność Chrystusa i Kościoła a sakrament małżeństwa w adhortacji apostolskiej Amoris laetitia

86%
Tron A.
Teologia i Moralność
|
2018
|
vol. 13
|
issue 1(23)
77-88
EN
Pope Francis in post-synodal apostolic exhortation Amoris Laetitia, dedicated to the sacrament of matrimony, refers to the spousal union of Christ and the Church. In his work he quotes John Paul II’s documents. The article shows consistency and validity of biblical reality of the spousal love of Divine Bridegroom as the fundament of the sacrament of matrimony. In the text we can see the correlation between the spousal bond of Christ and the Church in its totality both in every single Christian and of the marital bond between Christian spouses.
PL
Papież Franciszek w posynodalnej adhortacji apostolskiej Amoris Laetitia, poświęconej sakramentowi małżeństwa, odnosi się do oblubieńczego związku Chrystusa i Kościoła, cytując dokumenty Jana Pawła II, odnoszące się do tego tematu. Artykuł ukazuje spójność i aktualność biblijnej rzeczywistości oblubieńczej miłości Boskiego Oblubieńca, jako fundamentu sakramentu małżeństwa. Tekst artykułu ukazuje również  korelację więzi oblubieńczej z Chrystusem Kościoła w całości  jak również w osobie poszczególnego chrześcijanina oraz sakramentalnej więzi małżeńskiej.
7
Publication available in full text mode
Content available

The Conjugal communio amoris in the Apostolic Exhortations "Familiaris Consortio" and "Amoris Laetitia"

85%
Bukalski S., Falewicz A.
Verbum Vitae
|
2022
|
vol. 40
|
issue 1
159-175
EN
The concept of marital communio amoris expressed in the apostolic exhortations Familiaris Consortio of John Paul II and Amoris Laetitia of Pope Francis is the subject of this paper. In theology, this phrase has generally been used to describe the relationship of the Divine Persons in the Trinity. The phrase communio amoris in relation to marriage and family comes from the theological thought of John Paul II. The Pope used this term several times in the exhortation. An important issue is the reference of the phrase “communion of love” to spouses entering into a sacramental union. Pope Francis, although he uses the phrase to refer to Trinitarian relationships, does not explicitly use this expression to refer to marital relationships. Communio amoris, however, can be read into the concept of marital love presented in Amoris Laetitia.
8
Publication available in full text mode
Content available

From "Familiaris Consortio" to "Amoris Laetitia": Pope Francis’ Renewed Vision of the Pastoral Care of Families

85%
Polak M. K.
Verbum Vitae
|
2022
|
vol. 40
|
issue 2
407-421
EN
The anthropological, cultural, social and religious changes taking place over the last decades have strongly influenced the shape of marriage and family life. By reading “the signs of the times, ”the Church undertakes a reflection on issues related to marriage and the family. In the dimension of the Catholic Church, this reflection is made especially during synods of bishops which yield apostolic exhortations presenting renewed visions of pastoral care. Regarding marriage and family, they are found in John Paul II’s exhortation Familiaris Consortio and Francis’ exhortation Amoris Laetitia. This article addresses the issue connected with mutual relationships between the pastoral concepts contained in these documents. Its presentation revolves around three parts which correspond to the methodology of pastoral-theological reflection: evangelical discernment of the situation of marriage and the family (cairological premise), establishment of pastoral paradigms (criteriological premise) and directions of pastoral solutions (pastoral-praxeological conclusion). The article shows both Amoris Laetitia’s continuation of the concept of pastoral care of families presented in Familiaris Consortio and the originality of thoughts and change of pastoral paradigms in the teaching of Pope Francis.
9
Publication available in full text mode
Content available

Zasady wspierania rodzin w posynodalnej adhortacji Amoris laetitia papieża Franciszka

71%
Szpoton S.
Studia Paradyskie
|
2021
|
issue 31
203-220
PL
Celem opracowania było przedstawienie sposobu, w jaki przesłanie adhortacji Amoris laetitia pomaga towarzyszyć rodzinie na drodze realizowania jej powołania. Refleksja ta obejmowała trzy zagadnienia. Po pierwsze, zostało przeanalizowane zjawisko kryzysu związane z fazami rozwoju więzi małżeńskiej, kryzysami osobistymi, kryzysami natury zewnętrznej i tzw. kryzysami niepokonalnej niesakramentalności – zagadnieniem szeroko dyskutowanym w adhortacji papieża Franciszka. Po drugie, omówiliśmy zasady wspierania rodzin obciążonych kryzysem, wypływające wprost z tekstu adhortacji. Do najważniejszych zaliczyliśmy: zajmowanie centralnego miejsca przez sakramenty, wrażliwość i szacunek, akceptację cierpienia, szacunek dla Bożej autonomii, samodzielność i upodmiotowienie, świadomość dynamiki zła oraz zasadę pokornego wydobywania z ludzi tego, co Bóg w nich zdeponował. Wszystkie ww. zasady uświadamiają wielokształtność i złożoność szeroko pojętych problemów życia małżeńskiego. Po trzecie, naświetliliśmy rolę trzech grup, które są wezwane do towarzyszenia rodzinom w „oswajaniu ich kryzysu”, a są nimi: duszpasterze, specjaliści oraz inni doświadczeni małżonkowie. Ich zadanie polega głównie na udzielaniu duszpasterskiej i specjalistycznej pomocy w dojrzewaniu w wierze. Wymaga to od nich nade wszystko umiejętnego rozeznawania, słuchania i ukazania, że to, co spotyka rodziny w kryzysie, jest okazją do bardziej świadomego i dojrzalszego życia małżeńskiego. Ci, którzy podejmują się towarzyszenia, starają się przede wszystkim doprowadzić osoby przeżywające trudności i kryzysy do pojednania: z sobą samym, ze swoimi bliskimi oraz z Bogiem.
EN
The purpose of this dissertation was to present the way in which the message of the exhortation Amoris laetitia helps to accompany a family on the way of its vocation. The reflection consisted of three issues. At first, the phenomenon of the crises connec ted with the levels of the development of the marriage bonds has been scrutinised; the personal crisis, the crises of external nature, and so called the crisis of the invincible non-sacramentality - widely discussed in the exhortation of Pope Francis. Secondly, the rules of delivering support to the families burdened with crisis arising directly from the text of the exhortation have been discussed. As the most important we admitted to be: giving the rfist place to the sacraments, tenderness and respect, accepting suefring, respect for the God's autonomy, awareness of the dynamic od the evil, and the principle of the humble deriving from the people of what God had implemented in them. All these rules make us aware of diversity and complexity of the problems of married life in a broad sense. Thirdly, the role of three groups called to accompany the families on their way of “taming their crisis” has been exposed. They are: pastors, experts and other experienced married people. Their task is to deliver pastoral and professional help with growing in faith. That requires from them a skilful discernment, listening and showing that what married families struggle with is an opportunity to a more aware and mature married life. Those who undertake the task basically try to lead the families experiencing difi culties to reconciliation with themselves, with their close relatives and with God.
10
Content available remote

Rozlišování podle Amoris Laetitia (kap. 8) papeže Františka jako diferencovanější podoba graduality

71%
Ambros P.
Studia theologica
|
2018
|
vol. 1
7-28
EN
This study arises from the question as to how present­‑day pastoration should grow closer to the modern family, how to read what a family experiences generally (pastoration principles) and how to respond to specific situations (pastoration imperatives). The study answers this basic question as follows: What does the requirement of completely new pastoral competence in regular church ministry of a family mean in comparison with the past? The study answers with several theses: a) abandon the institutionalized and canonically formalized manners that the Church formulated theoretically and practically 150 years ago as the only possible means; b) abandon strategies based on objective norms in individual lives; c) offer more differentiated usages of the graduality principle. This strategy includes the initiation of a pastoration course of gradual growth, responsible discerning in individual cases (accepting status of penitents, developing dynamics of discerning in non­‑sacramental pastoration, organizing of past life, guiding into a new type of communication with God, prayer that discerns, accepting the state of discerning and basic life orientation in Christ, maturing of conscience in communication with God´s word) and deeper integration into the Body of Christ (non­‑sacramental, eventually sacramental, integration into the Church community).
11
Publication available in full text mode
Content available

Pastoralna troska o osoby rozwiedzione żyjące w nowych związkach

71%
Niścigorski W.
Nurt SVD
|
2018
|
issue 2
327-341
PL
Artykuł przedstawia duszpasterską troskę Kościoła katolickiego o osoby, które zawarły małżeństwo sakramentalne, a następnie rozwiodły się i obecnie żyją w związkach niesakramentalnych. Czasem tworzą one ponowne małżeństwa cywilne, niekiedy żyją razem w związku przypominającym małżeństwo. Najpierw ukazano sytuację tychże osób w świetle nauczania Kościoła. Następnie zaprezentowano udział związków i małżeństw niesakramentalnych w życiu Kościoła pomimo ich skomplikowanej sytuacji małżeńskiej. Wreszcie przedstawiono praktyczne towarzyszenie duszpasterskie i rozeznawanie ze spowiednikiem odpowiedzialności moralnej osób rozwiedzionych żyjących w ponownych związkach przypominających małżeństwo. W trudnej sytuacji małżeńsko-rodzinnej Kościół pragnie ofiarować tym osobom swoją macierzyńską troskę, zrozumienie, jak również właściwą – zgodną z Pismem Świętym i nauczaniem Kościoła – pomoc duszpasterską. Po spełnieniu istotnych warunków może to skutkować udzieleniem sakramentów.
EN
Some people, after break-up of their sacramental marriage, form informal unions with other partners; others contract civil marriage. This article is about pastoral care provided by the Catholic Church to divorced living in non-sacramental unions. The first part of the article presents the teaching of the Church on this matter. The next part describes the role of informal unions and non-sacramental marriages in the life of the Church. The rest of the article is devoted to pastoral practice and the role of confessor in recognising moral responsibility of divorced persons living in new unions resembling marriages. The Church understands them, extends a helping hand to them and offers pastoral assistance, in concord with the Scripture and her teaching. It may include sacramental assistance, after fulfilling necessary conditions.
12
Publication available in full text mode
Content available

Ujęcie duchowości małżeńskiej w adhortacjach "Familiaris consortio" i "Amoris laetitia"

57%
Kobak J.
Verbum Vitae
|
2022
|
vol. 40
|
issue 1
147-157
EN
The article presents the take on marital spirituality in the apostolic exhortations Familiaris Consortio and Amoris Laetitia, and shows the similarities and differences between both documents regarding the discussed issue. Source texts are analyzed with the use of available scholarly studies, the comparative and deductive methods being likewise employed. The first part of the article discusses the concepts of Christian spirituality and marital spirituality. The second part is an analysis of the exhortation Familiaris Consortio as regards elements of marital spirituality. In the third part, an analysis of the concept of marital spirituality contained in the exhortation Amoris Laetitia is carried out, based primarily on the content of the document’s chapter nine. The fourth section discusses the similarities and differences in the teaching of the two exhortations. Familiaris Consortio and Amoris laetitia represent similar dynamics of conjugal spirituality and complement each other well. John Paul II describes the various forms of prayer in more detail, while Francis focuses more on concrete acts of love.
PL
Artykuł przedstawia ujęcie duchowości małżeńskiej w adhortacjach apostolskich Familiaris consortio i Amoris laetitia oraz prezentuje podobieństwa i różnice dotyczące tego zagadnienia w obydwu dokumentach. Posłużono się metodą analizy tekstów źródłowych z wykorzystaniem dostępnych opracowań, a także metodą porównawczą i dedukcyjną. W pierwszej części artykułu omówione zostały pojęcia duchowości chrześcijańskiej oraz duchowości małżeńskiej. Część druga stanowi analizę adhortacji Familiaris consortio pod kątem elementów duchowości małżeńskiej. W części trzeciej przeprowadzono analizę koncepcji duchowości małżeńskiej zawartej w adhortacji Amoris laetitia, opierając się przede wszystkim na treści rozdziału dziewiątego dokumentu. Część czwarta omawia podobieństwa i różnice w nauczaniu obydwu adhortacji. Familiaris consortio i Amoris laetitia przedstawiają podobną dynamikę duchowości małżeńskiej i dobrze się uzupełniają. Jan Paweł II bardziej szczegółowo przedstawia różne formy modlitewne, natomiast Franciszek w większym stopniu skupia się na konkretnych czynach miłości.
13
Publication available in full text mode
Content available

The Challenges of Accompanying Families in Light of the Apostolic Exhortation Amoris Laetitia

57%
Goleń J.
Rocznik Teologii Katolickiej
|
2018
|
vol. 17
|
issue 1
EN
This article discusses four specific pastoral challenges associated with accompanying families presented in Pope Francis’ Apostolic Exhortation Amoris Laetitia. The first challenge is to come to a new understanding of pastoral care of families, which should primarily include parishes and the families that belong to them. The second challenge is pastoral concern for couples and their bond of marriage and maturation of marital love. The third challenge involves helping married couples in the spiritual life of their families. The fourth and final challenge is accompanying divorced people who are living in new unions and helping them to discern their moral responsibility, which will enable them to interpret God’s teaching and seek the path to reconciliation with God and the Church.
PL
Artykuł ukazuje niektóre wyzwania duszpasterskiego towarzyszenia rodzinie zawarte w adhortacji Franciszka Amoris laetitia. Wyodrębnione zostały cztery wyzwania, wymagające wysiłku odnowy duszpasterstwa rodzin. Pierwszym z nich jest nowe rozumienie podmiotu duszpasterstwa rodzin, którym powinna być przede wszystkim parafia i rodzina. Drugim jest duszpasterska troska o więź i dojrzewanie miłości małżeńskiej. Trzecim jest pomoc małżonkom w życiu duchowością rodziny. Czwartym wyzwaniem jest towarzyszenie osobom rozwiedzionym żyjącym w nowych związkach i pomoc w rozeznawaniu odpowiedzialności moralnej, pozwalająca im odczytać Bożą pedagogię i poszukiwać drogi pojednania z Bogiem i Kościołem.
first rewind previous Page / 1 next fast forward last
JavaScript is turned off in your web browser. Turn it on to take full advantage of this site, then refresh the page.