Full-text resources of CEJSH and other databases are now available in the new Library of Science.
Visit https://bibliotekanauki.pl

Results found: 2

first rewind previous Page / 1 next fast forward last

Search results

Search:
in the keywords:  Andrzej Niesiołowski
help Sort By:

help Limit search:
first rewind previous Page / 1 next fast forward last
PL
Prezentowana w artykule koncepcja pedagogiki integralistycznej Andrzeja Niesiołowskiego zrekonstruowana została na podstawie ocalałych rękopisów powstałych w niemieckich oflagach w latach 1939-1945. Głównym jej założeniem jest przezwyciężenie istniejących w pedagogice jednostronności (w tym antynomii) oraz znalezienie maksymalnie pełnej syntezy w postaci pedagogiki ogólnej. Dla Niesiołowskiego bodźcem do jej tworzenia były: upadek kultury przejawiający się w fakcie rozpętania przez Niemcy II wojny światowej (dlatego Zachód winien poddać weryfikacji cele i ideały wychowania) oraz dostrzegane potrzeby pedagogiki jako nauki. Koncepcja ta uwzględnia wszelkie etapy rozwoju pedagogiki, jej paradygmaty – humanistyczny i pozytywistyczny (spekulatywny i empiryczny), a szeroko ujęty przedmiot pedagogiki ogólnej uwzględnia istotne konteksty jego naukowego ujęcia.
EN
The conception of Andrzej Niesiołowski’s integral pedagogy was reconstructed on the basis of saved manuscripts created in the German Oflag in 1939-1945. Main assumption of this conception is to overcome sidedness (including antynomies) existing in pedagogy and to find the full synthesis in form of general educational theory. The downfall of culture that manifests itself in the fact of unleashing World War II by Germany (this is why the West should verify goals and ideals of education) and perceived needs of pedagogy as a science were for Niesiołowski principal impulse for creation his conception. The idea takes into consideration all stages of the development of pedagogy, its humanistic and positivist (speculative and empirical) paradigms, and widely expressed object of general educational theory takes into account relevant contexts of Niesiołowski’s scientific approach.
EN
The book by Dominika Jagielska and Janina Kostkowicz Pedagogika humanizmu społecznego Andrzeja Niesiołowskiego (Pedagogy of social humanism of Andrzej Niesiołowski) (2015) poses a opportunity of reminding oneself of academic work of Andrzej Niesiołowski (1899–1945) in the field the theory of adult learning. The hero of the book was born and brought up in a patriotic family in Wielkopolska (Greater Poland, a Polish region). He graduated there, at the university of Poznan, and under the influence of prominent professors he developed his academic interests and passion for research. In a relatively short period of time he has written 15 books and over a 170 academic, popular science, and journalistic articles that cover the fields of sociology, pedagogy, social politics, and the adult learning theory. In his works he has presented himself as a representative of social humanism with personalist orientation. In his academic works in the field of the adult learning theory two prominent books stand out particularly: Formy i metody pracy oświatowej [Forms and methods of education] (1932), and Koła oświatowo-wychowawcze [Educational academic associations] (1939). In the former he characterized the institutions of extracurricular education in Poland and Europe that were the dominant ones during his lifetime. In the latter he described the self study movement (its genesis, development, and methodology) which was conducted in many countries in self study and educational academic associations. The essence of his reflection on education of adults understood in this way is the search for effective strategies of its development in order to desirably convert our country’s social and economic structures.
PL
Okazją do przypomnienia dorobku naukowego Andrzeja Niesiołowskiego (1899–1945) w dziedzinie teorii kształcenia dorosłych stała się książka Dominiki Jagielskiej i Janiny Kostkiewicz pt. Pedagogika humanizmu społecznego Andrzeja Niesiołowskiego (2015). Bohater książki urodził się i wychował w patriotycznej rodzinie w Wielkopolsce. Tam też na Uniwersytecie Poznańskim ukończył studia, gdzie pod wpływem wybitnych profesorów rozbudził swoje zainteresowania naukowe i pasje badawcze. W stosunkowo krótkim czasie napisał 15 książek i ponad 170 artykułów naukowych, popularno-naukowych i publicystycznych z zakresu socjologii, pedagogiki, polityki społecznej, teorii edukacji dorosłych. Zaprezentował się w nich jako przedstawiciel humanizmu społecznego o orientacji personalistycznej. W jego dorobku naukowym z dziedziny teorii edukacji dorosłych wyróżniają się dwie niewątpliwie wybitne książki: Formy i metody pracy oświatowej (1932) i Koła oświatowo-wychowawcze (1939). W pierwszej scharakteryzował dominujące za jego czasów instytucje oświaty pozaszkolnej w Polsce i Europie. W drugiej opisał ruch samokształceniowy (jego genezę, rozwój i metodykę) realizowany w wielu krajach w kołach samokształceniowych i wychowawczych. Treścią jego refleksji nad tak pojętą oświatą dorosłych jest szukanie skutecznych strategii jej rozwoju celem pożądanej przebudowy – za jej pośrednictwem – struktur życia społecznego i gospodarczego naszego kraju.
first rewind previous Page / 1 next fast forward last
JavaScript is turned off in your web browser. Turn it on to take full advantage of this site, then refresh the page.