Search results

1

Wpływ podróży edukacyjnych na rozwój karier na przykładzie wybranych Ślązaków studiujących w Padwie z XVI-XVII wieku

100%

Leśniowska M.

Facta Simonidis

|

2023

|

vol. 16

|

issue 1

81-100

EN

During the 16th and 17th centuries, European universities emerged as alluring educational institutions for students, thanks to their outstanding professors and progressive pedagogical approaches. Notably, Italian universities offered not only attractive academic programs but also a plethora of scholarships and waivers, thereby further enhancing their appeal. The continuously expanding University of Padua was particularly attractive for aspiring students from Silesia, who predominantly enrolled in the German Artistic or Juristic faculties. The matriculation records of these academic divisions feature a number of prominent names, such as Angelus Silesius, Laurentius Scholz, and Joachim Cureus, whose careers, as evidenced by their biographies, were greatly influenced by their participation in the transformative Grand Tour.

PL

Europejskie uniwersytety w XVI i XVII wieku przyciągały studentów wybitną kadrą profesorską oraz nowoczesnymi metodami kształcenia. Uczelnie włoskie proponowały młodzieży nie tylko ciekawy program zajęć, lecz także różnego rodzaju stypendia i zwolnienia z opłat. Stale rozbudowująca się uczelnia w Padwie była atrakcyjna również dla studentów z terenu Śląska, którzy najczęściej zapisywali się na uniwersytet, wybierając nację niemiecką artystów lub jurystów. W księgach immatrykulacyjnych wspomnianych nacji można odnaleźć nazwiska m.in.: Angelusa Silesiusa, Laurentiusa Scholza czy też Joachima Cureusa, których życiorysy są potwierdzeniem ogromnego wpływu Grand Tour na rozwój kariery.

2

Z jakiego wydania „Cherubinowego wędrowca” korzystał Mickiewicz?

89%

Lam A.

Pamiętnik Literacki

|

2014

|

vol. 105

|

issue 2

151-157

PL

Pytanie o podstawę Mickiewiczowskiej lektury epigramatów Angelusa Silesiusa (Johannesa Schefflera) ze zbioru "Cherubinowy wędrowiec (Cherubinischer Wandersmann)" było często stawiane, ale nie znajdowano wiążącej odpowiedzi. Wiadomo było, że Mickiewicz zainteresował się wrocławskim poetą w 1833 r. lub nieco wcześniej, może jeszcze zanim zamieszkał w Paryżu. W latach 1833–1836 powstawały inspirowane pismami mistycznymi Saint-Martina, Franza Baadera, Jakoba Böhme i Angelusa Silesiusa epigramaty, którym poeta nadał tytuł "Zdania i uwagi". Jako motto całości umieszczony został w rękopisie, jedyny tu w języku niemieckim, epigramat Angelusa: „Ruh ist das höchste Gut: und wäre Gott nicht ruh / Ich schlösse vor Ihm selbst mein’ Augen beide zu” (I 49), w zapisie różniącym się od tekstu Cherubinowego wędrowca z 1675 r. (wydanie ostatniej ręki), gdzie drugi wers ma postać: „Jch schliesse für Jhm selbst mein’ Augen beide zu”. Różnica ta stała się punktem wyjścia dalszych poszukiwań, polegających na przebadaniu mnożących się, począwszy od drugiej dekady XIX wieku, publikacji tekstów Angelusa Silesiusa, które mogły zwrócić uwagę polskiego poety. Pierwsze powstałe w tej koniunkturze całościowe wydanie "Cherubinowego wędrowca" wyszło w 1827 r. w Monachium. Analiza tekstu wykazała, że opierało się ono na ostatnim XVIII-wiecznym wznowieniu tego dzieła, z 1737 r., będącym adaptacją edycji Gottfrieda Arnolda (1701 i 1713), który przyjął za podstawę wydanie ostatniej ręki. W innej sytuacji znalazł się anonimowy edytor z 1829 r. (Sulzbach, Seidel’sche Buchhandlung): ten dysponował rzadkim egzemplarzem wiedeńskiej editio princeps (która zawierała pięć ksiąg spośród ostatecznych sześciu) oraz edycją Arnolda z 1701 r., a przy tym miał przygotowanie filologiczne, które pozwoliło mu z tych dwóch przekazów ułożyć bliską doskonałości całość. Tu właśnie, i tylko tu, znalazł się epigram I 49 w wersji przejętej przez Mickiewicza, można więc stwierdzić z całą pewnością, że tym wydaniem autor "Zdań i uwag" dysponował.

EN

The question about Mickiewicz’s reading of epigrams by Angelus Silesius (Johannes Scheffler) from the collection "Cherubinischer Wandersmann (The Cherubinic Pilgrim)" has many times been posed but no convincing answer has been supplied. It was known that Mickiewicz raised his interest in the Breslau poet in 1833 or even earlier, possibly before leaving for Paris. Between 1833–1836 he produced epigrams inspired by mystical writings by Saint-Martin, Franz Baader, Jakob Böhme and Angelus Silesius which the poet entitled "Zdania i uwagi (Thoughts and Remarks)". As a motto to the collection Mickiewicz used in his manuscript was the only in German epigram by Angelus: “Ruh ist das höchste Gut: und wäre Gott nicht ruh / Ich schlösse vor Ihm selbst mein’ Augen beide zu” (I 49), which is different from the 1675 copy of the last hand edition, where the second line is “Jch schliesse für Jhm selbst mein’ Augen beide zu.” The above disparity forms a starting point for further research consisting in analyses of the multiplied from the second decade of 19th c. editions of Silesius’ texts in which Mickiewicz might arose his interest. In those circumstances, the first complete edition of The "Cherubinic Pilgrim" was issued in 1827 in Munich. The analysis of the text revealed that its basis was the last 18th republication of the text (from 1737) which, in turn, was an adaptation of Gottfried Arnold’s edition (1701, 1713), the basis of which was last hand edition. The condition of an anonymous editor from 1829 – Sulzbach, Seidel’sche Buchhandlung – was different. He possessed a rare copy of a Vienna editio princeps (containing five of the ultimate six books) and Arnold’s 1701 edition and, qualified in philology, he prepared out of the two sources an almost ideal account. And it is here, and only here, that we find the epigram (I 49) in the version adopted by Mickiewicz, thus we can be certain that it was that copy that the author of "Thoughts and Remarks" possessed.

3

Die Rezeption des Cherubinischen Wandersmannes von Angelus Silesius n der deutschen Romantik: Rahel und Karl August Varnhagen von Ense

88%

Hammer M.

Orbis Linguarum

|

2018

|

issue 52

161-176

EN

The reception of Cherubinischer Wandersmann (The Cherubinic pilgrim) of Angelus Silesius in the German Romanticism: Rahel and Karl August Varnhagen von Ense The article discusses the reception of The Cherubinic Pilgrim in the German Romantic movement, in particular that of Rahel and Karl August Varnhagen. The signs of that reception can be found in their published correspondence, diary, and commentary notes. The focus lies on one of the most popular sa lonnières in Germany, Rahel Varnhagen, also known as Rahel Levin or Rahel Robert. The knowledge about the work of Silesius is probably the fruit of the reception of Friedrich Schlegel, who spreads the Baroque poetry among his acquaintances. However, Rahel’s answer to the mystic work is different from the one of Schlegel. While he openly publishes his thoughts on that matter and refers to the catholic topics, she seems to read and reflect on the poetry until her death in 1833. She leaves her comments under the selected epigrams of Silesius, later published by her husband, which exhibit a personal and fragmentary character of the reception, revealing a free treatment of the texts, fondness of the poetic skill of the author, intertextual connections to other works of literature, sometimes distant or polemical thoughts on theological and philosophical topics, which were relevant for the Romantic movement.

Refine search results

1 Facta Simonidis

1 Orbis Linguarum

1 Pamiętnik Literacki

1 Hammer M.

1 Lam A.

1 Leśniowska M.

1 2023

1 2018

1 2014

Wpływ podróży edukacyjnych na rozwój karier na przykładzie wybranych Ślązaków studiujących w Padwie z XVI-XVII wieku

Z jakiego wydania „Cherubinowego wędrowca” korzystał Mickiewicz?

Die Rezeption des Cherubinischen Wandersmannes von Angelus Silesius n der deutschen Romantik: Rahel und Karl August Varnhagen von Ense