Search results

1

Rewolucja, status quo czy chaos – społeczeństwa wybranych krajów arabskich cztery lata po Arabskiej Wiośnie

100%

Guzik P.

Studia Socialia Cracoviensia

|

2014

|

vol. 6

|

issue 2

EN

The Spring of 2011 in the Arab world and its blooming revolutions were hopeful and precious. The whole world watched as angry masses of young Arabs toppled the regimes, ousting first Tunisia’s Zine El Abedine Ben Ali and then Egypt’s Hosni Mubarak. By the end of the year, with the help of American jetfighters, another bloody dictator was gone – Muamar Kaddafi no longer endangered the people of Libya. Social change was on the way – freedom of speech and freedom to vote were only among other prerogatives of the young civil societies. In 2012 all of those states had new governments and presidents. But something started to go wrong – in democratic elections islamists took over, not only destabilizing the countries, but fermenting newly born civil societies. In 2014, when the old power is back in Egypt, opposition leaders are being killed in Tunisia and Libya indicated sharia law, the world watches how “the class of 2011” – educated young Arabs that started the revolutions of 2011, will handle the changes. The article analyses changes observed within Arab societies in Egypt, Tunisia and Libya from December 2010 till December 2013. Analyses is based on „Time” magazine articles written about the Arab Spring Countries in the above dates.

2

Rewolucja, status quo czy chaos – społeczeństwa wybranych krajów arabskich cztery lata po Arabskiej Wiośnie

100%

Guzik P.

Studia Socialia Cracoviensia

|

2014

|

issue 2(11)

61-83

PL

Powstania arabskie zwane Arabską Wiosną były z początku odbierane jako wydarzenia niosące nadzieję na trwałe demokratyczne zmiany na Bliskim Wschodzie. Pokojowe protesty przyniosły w styczniu i lutym 2011 roku szybkie i bezkrwawe obalenie prezydenta Tunezji Zine El Abedine Ben Alego i wieloletniego autokratycznego przywódcy Egiptu – Hosniego Mubaraka. Pod koniec roku dzięki pomocy amerykańskiego lotnictwa kolejny dyktator – Muammar Kadafi – stracił władzę w Libii. Zmiany społeczne rozpoczęły się niemal natychmiast – zniesienie cenzury, wolność słowa i wolne wybory były ich najwyraźniejszymi sygnałami. W 2012 roku wszystkie trzy kraje miały nowe parlamenty i prezydentów. Szybko okazało się jednak, że demokracja jest dla wszystkich – także dla fundamentalnych ruchów islamskich, które w ciemiężonych wcześniej społeczeństwach zdobyły pełnię władzy. Zamiast stabilizacji przyszedł chaos i kolejny bunt – liberalni aktywiści, którzy doprowadzili do rewolucji, rozpoczęli ponownie walkę – tym razem o to, by ich kraje nie przerodziły się z autokracji w teokrację. W 2014 roku do władzy w Egipcie ponownie doszli przedstawiciele obalonej w 2011 roku armii, w Tunezji morduje się liderów opozycji demokratycznej a w Libii obowiązuje islamskie prawo szariatu. Świat obserwuje zaś, czy „Klasa 2011”, która rozpoczęła falę powstań na Bliskim Wschodzie, rzeczywiście zmieni kraje regionu i ostatecznie odniesie sukces w kreowaniu społeczeństwa obywatelskiego. Artykuł analizuje zmiany zachodzące w społeczeństwach Bliskiego Wschodu w latach 2011–2013. Badania oparte są na analizie zawartości mediów – amerykańskiego wydania magazynu „Time”.

EN

The Spring of 2011 in the Arab world and its blooming revolutions were hopeful and precious. The whole world watched as angry masses of young Arabs toppled the regimes, ousting first Tunisia’s Zine El Abedine Ben Ali and then Egypt’s Hosni Mubarak. By the end of the year, with the help of American jetfighters, another bloody dictator was gone – Muamar Kaddafi no longer endangered the people of Libya. Social change was on the way – freedom of speech and freedom to vote were only among other prerogatives of the young civil societies. In 2012 all of those states had new governments and presidents. But something started to go wrong – in democratic elections islamists took over, not only destabilizing the countries, but fermenting newly born civil societies. In 2014, when the old power is back in Egypt, opposition leaders are being killed in Tunisia and Libya indicated sharia law, the world watches how “the class of 2011” – educated young Arabs that started the revolutions of 2011, will handle the changes. The article analyses changes observed within Arab societies in Egypt, Tunisia and Libya from December 2010 till December 2013. Analyses is based on „Time” magazine articles written about the Arab Spring Countries in the above dates.

3

The Relationship between Homework and Motivation for Learning among Arab Elementary School Students in Israel

80%

Atamna J.

Rocznik Pedagogiczny

|

2021

|

vol. 44

151-162

EN

Students, parents, teachers and researchers in the field of education disagree with each other about the contribution of homework in the overall student learning process. In particular, widespread criticism is directed at the emotional and cognitive load that homework imposes on the student, the considerable time they consume, and the disruption caused, according to the claim, to the social development of the student. This claim is supported by a series of empirical studies that have been carried out for decades, especially recently, in the world and in Israel. Nevertheless, the role that homework plays in the student learning process and their impact on other components of the student’s learning experience has never been studied in Arabic-speaking schools in the country.

Refine search results

2 Studia Socialia Cracoviensia

1 Rocznik Pedagogiczny

2 Guzik P.

1 Atamna J.

1 2021

2 2014

Rewolucja, status quo czy chaos – społeczeństwa wybranych krajów arabskich cztery lata po Arabskiej Wiośnie

Rewolucja, status quo czy chaos – społeczeństwa wybranych krajów arabskich cztery lata po Arabskiej Wiośnie

The Relationship between Homework and Motivation for Learning among Arab Elementary School Students in Israel