Search results

1

Rola parlamentu w budowie nowego państwa tureckiego. I Wielkie Zgromadzenie Narodowe (1920–1923)

100%

Adamczyk A.

Przegląd Sejmowy

|

2019

|

issue 1(150)

7–23

EN

In the article the First Turkish Grand National Assembly, operating in Ankara between 1920 and 1923, is discussed. The legal status of this organ in the light of its first legal acts of 1920 and the Constitutional Act of 20 January 1921, as well as organization of the executive power and main lines of political divisions within the parliament are examined.

2

An Infatuation with the Leader: The Fascination with Mustafa Kemal (Atatürk) and the Construction of a Male Subjectivity in Yakup Kadri Karaosmanoğlu’s Writing and Career

86%

Saraçgil A.

Slovo a smysl - Word & Sense

|

2021

|

vol. 18

|

issue 38 (Special Issue)

31-44

EN

This paper provides an account of the infatuation, common amongst young Turkish intellectuals of the 1920s, with Mustafa Kemal, the future Atatürk, ‘Father of the Turks’, by examining the career of Yakup Kadri Karaosmanoğlu between 1908 and the late 1930s. In order to explain Karaosmanoǧlu’s complete turnaround in his understanding of both art and life-style, provoked by his encounter with the powerful figure of the ‘Saviour of the nation’, this contribution investigates the emasculating and infantilising effects of the long process of Ottoman modernisation imposed upon the empire’s Muslim community by the Sultan, traditionally perceived as an imaginary father figure for the faithful, charged with safeguarding the right order of things as prescribed by God. The very fact that the Sultan himself acted as the driving force of the modernisation process deeply troubled the community of the faithful because, in their eyes, this process implied the Sultan’s abdication of his traditional duty as a father figure. In his literary production, memoirs, and political engagement, Karaosmanoğlu provides important clues for understanding the effects of these dynamics in the construction of male subjectivity and of power relations in this fundamental period of Turkish history.

3

Kształtowanie się tureckiej tożsamości kulturowej po reformach Kemala Mustafy Atatürka

81%

Skowron E.

Roczniki Kulturoznawcze

|

2019

|

vol. 10

|

issue 3

123-145

PL

Republika Turcji powstała w 1923 r. i stała się nowym tworem państwowym odrzucającym przeszłość osmańską. Podstawową kategorią stał się jednolity naród – przeciwieństwo wieloetnicznego społeczeństwa Imperium Osmańskiego, w którym istotna była przynależność do ummy muzułmańskiej a nie do narodu. Całkowite zmodernizowanie, wg założyciela i reformatora nowej Turcji – Atatürka, mogło dokonać się tylko poprzez reformy inspirowane osiągnięciami cywilizacji europejskiej. W pierwszych latach wprowadzono wiele zmian, które miały przebudować państwo na wzór europejski. Wśród głównych nurtów należy wyróżnić laicyzm usuwający religię ze sfery publicznej w celu otwarcia społeczeństwa na nowoczesne rozwiązania. Widoczne są trzy nurty kształtujące tożsamość Turków: turecki (przedislamski), muzułmański i nacjonalistyczny. Wskazuje to na złożoność tożsamości mieszkańców, którzy czują się jednocześnie Turkami i muzułmanami. Rodzi się pytanie o ich przynależność cywilizacyjną ze względu na to, że przyjęli wiele z cywilizacji europejskiej przy jednoczesnym kultywowaniu dawnych praktyk i podtrzymywaniu wartości wyrastających z islamu. Dziś coraz bardziej widoczne jest odnawianie się islamu, co wskazuje na powierzchowność procesów laicyzacji stojących u podstaw tworzenia nowej Republiki Turcji.

EN

The Republic of Turkey, founded in 1923, has become a new state formation rejecting the Ottoman past. The unified nation has become a primary category—the opposite of the multi-ethnic society of the Ottoman Empire, in which belonging to the Muslim umma was more important than belonging to the nation. According to the founder and reformer of the new Turkey—Atatürk, complete modernization could only take place through reforms inspired by the achievements of European civilization. In the first years many changes were introduced, which were to rebuild the country on a European model. Laicism can be distinguished as the main trend, that removed religion from the public sphere in order to open society to modern solutions. There are three trends that shape the Turkish identity: Turkish (pre-Islamic), Muslim and nationalist. This indicates the complexity of the identity of Turkish residents who feel both as Turks and Muslims. The question arises about their affiliation to a civilization due to the fact that they adopted many of European civilizations while cultivating old practices and maintaining values rooted in Islam. Today, the restoration of Islam is becoming more and more visible, which indicates on the exterior of the secularization processes underlying the creation of the new Turkish Republic.

Refine search results

1 Przegląd Sejmowy

1 Roczniki Kulturoznawcze

1 Slovo a smysl - Word & Sense

1 Adamczyk A.

1 Saraçgil A.

1 Skowron E.

1 2021

2 2019

Rola parlamentu w budowie nowego państwa tureckiego. I Wielkie Zgromadzenie Narodowe (1920–1923)

An Infatuation with the Leader: The Fascination with Mustafa Kemal (Atatürk) and the Construction of a Male Subjectivity in Yakup Kadri Karaosmanoğlu’s Writing and Career

Kształtowanie się tureckiej tożsamości kulturowej po reformach Kemala Mustafy Atatürka