Results found: 1

Search results

Search:
in the keywords: Augustyn Bloch’s achievement

Sort By:

Limit search:

Refleksja egzystencjalna i patriotyczna w twórczości Augustyna Blocha

100%

Schiller-Rydzewska J.

Edukacja Muzyczna

2018

issue 13

37–52

Twórczość Augustyna Blocha nosi piętno swoistej dychotomii. Z jednej strony pojawiają się w niej wątki żartobliwe, podszyte autoironią i humorem, z drugiej zaś głęboko refleksyjne, naznaczone piętnem lęku przed śmiercią, poruszające problematykę sensu ludzkiej egzystencji. W tym nurcie muzyki na wskroś poważnej kompozytor podejmuje także próbę rozliczenia się z traumatycznymi przeżyciami czasu wojny, zaznacza swój sprzeciw wobec zakłamania komunistycznego reżimu. Dotyka tak istotnych wątków, jak nienaruszalność godności jednostki ludzkiej oraz prawa narodu do samostanowienia. Tematyka utworów Blocha sytuujących się w tym nurcie ma dwojakie źródło. Z jednej strony są to przemyślenia wyrastające z tradycji religijnej, tu kompozytor wprost odwołuje się do istoty Boga, wykorzystując teksty modlitewne i biblijne – np. Ajelet córka Jeftego, Albowiem nadejdzie światłość Twoja, Nie zabijaj! Z drugiej zaś refleksje twórcy podążają ścieżką na wskroś świecką, bazującą na poezji i filozofii egzystencjalnej – np. Espressioni, Wordsworth Songs. Oba zakresy tematyczne przemyśleń kompozytora, które odwołują się do sensu istnienia jednostki uwikłanej w sytuację graniczną, uzupełnia tematyka patriotyczna w takich utworach, jak: Poemat o Warszawie, Oratorium, czy wspomniane już wcześniej Nie zabijaj! Te trzy dzieła dobitnie komentują dramatyczne wydarzenia historyczne: tragedię osamotnionych w walce powstańców warszawskich, wprowadzenie stanu wojennego oraz zabójstwo księdza Jerzego Popiełuszki. Te osobiste doświadczenia mają swój szerszy wymiar w kontekście pokoleniowym. Niszczące działanie wojennej traumy, kolejne lata spędzone w zawłaszczającym wszelką indywidualność reżimie, stały się udziałem całej generacji.

The works of Augustyn Bloch bear the mark of a specific dichotomy. On the one hand, there appear humorous themes, lined with self-irony and humour, and on the other hand deeply reflective, marked by the stigma of fear of death, touching the issue of the sense of human existence. In this trend of thoroughly composing music, the composer also attempts to account for the traumatic experiences of wartime, he points out his opposition to the deception of the communist regime. The themes of Bloch’s works in this trend have a double source. On the one hand, these are thoughts arising from the religious tradition. Here the composer simply refers to the essence of God by using prayer and biblical texts – e.g. Ajelet, daughter of Jephthah, For Your light will come, Do not kill! On the other hand, the creator’s reflections follow a completely secular path, based on existential poetry and philosophy – for example, Espressioni, Wordsworth Songs. Both thematic areas of the composer’s reflections that refer to the meaning of an individual entangled in the border situation are complemented by the patriotic theme in such works as: Poem about Warsaw, Oratory, or the already mentioned Do not kill! These three works emphatically comment on dramatic historical events: the tragedy of the Warsaw Insurgents who were alone in the fight, the introduction of martial law and the murder of Father Jerzy Popiełuszko.

Refine search results

1 Edukacja Muzyczna

1 Schiller-Rydzewska J.

1 2018

Search results

Refleksja egzystencjalna i patriotyczna w twórczości Augustyna Blocha