Search results

1

O relacjach byłych więźniów kacetów w kontekście czasu, miejsca i sytuacji ich powstania (albo o pożytkach z historii mówionej)

100%

Filipkowski P.

Wrocławski Rocznik Historii Mówionej

|

2012

|

vol. 2

37-71

EN

One of the main objections against oral history interviews is their retrospective character – the distance from the time of events which are covered by the interviews. While it is not the distance itself that is the issue but its deforming potential: the susceptibility of memory to later, in relation to the discussed events, influences. Another issue is the influence of an interview situation itself, relation between the person documenting interview / the researcher and the so-called witness to history. The text starts with those theoretical and methodological questions and considers them on the example of concrete, empirical material. The material is the so-called representations of former Auschwitz prisoners gathered through decades by the Auschwitz-Birkenau State Museum as well as biographic and narrative interviews with the same people recorded in years 2002–2003 for the Mauthausen Survivors Documentation Project and archived in the Oral History Archive of the Karta Center and the History Meeting House. Thorough comparison of both accounts from the same person delivered orally at a different time, place and in a different context (biographic, social, historical) conducted by different institutions and on the basis of different methodologies allows one to analyze the influence of different contexts on the content of the stories told. The effect of those analyses is a new picture of dependencies between the memory of experience of there and then and the entanglement of stories of this experience with the here and now reality. This picture seems quite distant both from naive realism as well as – although today it may seem quite surprising – from extreme constructivism. Analyzed accounts prove to be quite stable and resistant to the lapse of time as well as the current context of an interview situation. In this last regard, on the basis of analyzed sources, one can formulate some methodological postulates related to its impact.

PL

One of the main objections against oral history interviews is their retrospective character – the distance from the time of events which are covered by the interviews. While it is not the distance itself that is the issue but its deforming potential: the susceptibility of memory to later, in relation to the discussed events, influences. Another issue is the influence of an interview situation itself, relation between the person documenting interview / the researcher and the so-called witness to history. The text starts with those theoretical and methodological questions and considers them on the example of concrete, empirical material. The material is the so-called representations of former Auschwitz prisoners gathered through decades by the Auschwitz-Birkenau State Museum as well as biographic and narrative interviews with the same people recorded in years 2002–2003 for the Mauthausen Survivors Documentation Project and archived in the Oral History Archive of the Karta Center and the History Meeting House. Thorough comparison of both accounts from the same person delivered orally at a different time, place and in a different context (biographic, social, historical) conducted by different institutions and on the basis of different methodologies allows one to analyze the influence of different contexts on the content of the stories told. The effect of those analyses is a new picture of dependencies between the memory of experience of there and then and the entanglement of stories of this experience with the here and now reality. This picture seems quite distant both from naive realism as well as – although today it may seem quite surprising – from extreme constructivism. Analyzed accounts prove to be quite stable and resistant to the lapse of time as well as the current context of an interview situation. In this last regard, on the basis of analyzed sources, one can formulate some methodological postulates related to its impact.

2

Stanisława Leszczyńska (1896-1974). Stan studiów nad biografią i postulaty badawcze

82%

Gliński k. W.

Pamięć i Sprawiedliwość

|

2021

|

vol. 37

|

issue 1

380-393

PL

Artykuł prezentuje w sposób syntetyczny stan badań nad życiem i działalnością Stanisławy Leszczyńskiej, położnej z obozu koncentracyjnego w Auschwitz-Birkenau. Autor dotarł do nieznanych dotychczas materiałów archiwalnych znajdujących się w zasobach Archiwum Instytutu Pamięci Narodowej, a mianowicie opisu doświadczeń pseudomedycznych przeprowadzanych na Stanisławie Leszczyńskiej w obozie koncentracyjnym oraz oświadczeń współwięźniarek potwierdzających wykonanie tych eksperymentów. Na podstawie analizy porównawczej materiałów źródłowych udało mu się ustalić sekwencję wydarzeń związanych z pierwszymi czterema miesiącami pobytu Stanisławy w obozie. Przeprowadził też analizę krytyczną listu napisanego przez 16 więźniarek obozowych, adresowanego do Kongregacji Spraw Kanonizacyjnych w Watykanie, w którym podważano heroiczność postawy położnej z Auschwitz, a także wiarygodność jej Raportu. Zasygnalizował wiele zagadkowych zdarzeń i sytuacji z życia Stanisławy, wymagających wyjaśnień i dalszych badań, przede wszystkim poszukiwań w zasobach archiwalnych Muzeum Auschwitz-Birkenau oraz Instytutu Pamięci Narodowej.

3

Leon Weintraub ocalały dla pojednania

82%

Ptaszyński R.

Polish Biographical Studies

|

2022

|

issue 10

287-309

PL

Grupa ocalałych z Auschwitz jest niewielka i szybko się kurczy. Biografie jej członków są jednak niezwykłe. Świadectwa czasu Zagłady, przekaz o dużej wadze emocji i szczególny rys wielkiej historii sprawiają, że zebrany w ten sposób materiał może służyć jako bezcenny wkład w poszerzenie wiedzy i analiz dla kolejnych pokoleń. Naturalnie istotna jest również kwestia edukacyjna, choć skupiać się będziemy na roli poznawczej. Celem niniejszego artykułu jest pokazanie losów życia wybitnego lekarza, polskiego Żyda z Łodzi, który „zaczynał” swoje życie od nowa trzykrotnie – w chwili urodzin w 1926 r., wyzwolenia z nazistowskich obozów i wyrzucenia z kraju w ramach antysemickiej nagonki Marca 1968 r. Wydaje się, że badanie losów życia jednostki w systemach totalitarnych z wykorzystaniem metody oral history i konfrontacji z innymi źródłami pozwala na stworzenie szkicu biograficznego, będącego nie tylko zbiorem suchych faktów, ale wzbogaconego o elementy osobistych emocji, wrażliwości i uczuć.

EN

The group of Auschwitz survivors is numerous and rapidly shrinking. However, the accounts (could use: biographies, memoirs, recollections, stories, etc.) of those who experienced it are remarkable and still worthy of study. Moreover, testimonies from the time of the Annihilation (or Holocaust) – a message with a great weight of emotion and a particular feature of the great history, make the material collected in this way can serve as an invaluable contribution to expanding knowledge and analysis for future generations. Naturally, the educational issue is also important, although the focus will be on the cognitive role. The purpose of this article is to demonstrate the fate of the life of an outstanding physician, a Polish Jew from Lodz, Leon Weintraub, who “started” his life anew three times – at the time of his birth in 1926, his liberation from the Nazi camps, and his expulsion from the country as part of the anti-Semitic campaign of March 1968. It seems that the study of the fate of an individual’s life under totalitarian systems, using the oral history method and confronting other sources, makes it possible to create a biographical sketch that is not just a collection of dry facts but enriched with elements of personal emotions, sensitivities, and feelings.

4

Przetrwanie i trauma. Pamięć zbiorowa o latach wojny w śląskiej wsi

82%

Nawrocki T., Bierwiaczonek K.

Studia Socjologiczne

|

2019

|

issue 4(235)

75-102

PL

Artykuł podejmuje problem pamięci zbiorowej o czasach II wojny światowej wśród mieszkańców śląskiej wsi Bojszowy. Odwołując się do koncepcji traumy kulturowej Jeffreya C. Alexandra zadano pytanie: czy w przypadku pamięci mieszkańców badanej wsi o czasach wojny mamy do czynienia z wystąpieniem traumy kulturowej? Do analizy wybrano dwa problemy: pamięć o służbie mężczyzn w Wehrmachcie oraz pamięć o sąsiedztwie nazistowskiego obozu zagłady w Auschwitz-Birkenau (wieś znajduje się w bezpośrednim sąsiedztwie Oświęcimia). Odpowiedź na pytanie badawcze uzyskano dzięki analizie trzydziestu relacji zebranych techniką wywiadu pogłębionego. Badanie odtworzonych treści pamięci zbiorowej pokazało, że pamięć o służbie bojszowian w Wehrmachcie ma charakter traumy kulturowej. Pamięć o tych dramatycznych doświadczeniach przetworzona została na narrację, która odmieniła tożsamość mieszkańców wsi. Taki proces nie zaszedł w przypadku pamięci o obozie Zagłady, dlatego równie trudnych wydarzeń związanych z tym sąsiedztwem nie można ujmować w kategoriach traumy kulturowej.

XX

The article deals with the issue of collective memory about the times of the Second World War (WWII) among the inhabitants of a Silesian village. Engaging with the Jeffrey C. Alexander’s concept of cultural trauma, we set out to establish if the memory of the WWII in this group bears features of cultural trauma. Two issues have been selected for the analysis: the memory of men’s service in the Wehrmacht, the unified armed forces of Nazi Germany, and the memory of living in the vicinity of the Nazi extermination camp in Auschwitz-Birkenau. Thirty in-depth interviews with the inhabitants of the village were analysed in order to answer the research question. The study has demonstrated that the memory of the service in the Wehrmacht bears features of cultural trauma. The memory of these dramatic experiences has transformed the identity of the villagers. This kind of process did not occur in the case of the memory of the Holocaust camp.

5

Kpt. dr Ewa Nowosielecka-Derus (1924-2000)

82%

Lusek J.

Acta Medicorum Polonorum

|

2015

|

vol. 5

|

issue 1

65-86

PL

Ewa Nowosielecka-Derus (1924–2000) przyszła na świat w majątku szlacheckim Nowosieleckich, herbu Jelita, w Wojtkowej. Po ukończeniu 7-klasowej Szkoły Powszechnej Żeńskiej im. św. Jadwigi w Dobromilu, kontynuowała naukę w Prywatnym Gimnazjum ss. Niepokalanek w Jarosławiu. Po wybuchu II wojny światowej uczestniczyła w tajnych kompletach realizowanych w Prywatnym Gimnazjum i Liceum Żeńskim ss. Niepokalanek, pod wezwaniem Matki Boskiej Częstochowskiej w Szymanowie pod Warszawą. Po złożeniu egzaminu maturalnego w 1942 r. kształciła się w Warszawskiej Szkole Pielęgniarstwa. Kurs ukończyła 25 lipca 1944 r. Ewa Nowosielecka brała czynny udział w powstaniu warszawskim jako łączniczka-sanitariuszka na Mokotowie. Służyła w batalionie „Olza”, wchodzącym w skład Pułku „Baszta” Armii Krajowej. Po upadku powstania wraz z rannymi, którymi się opiekowała, trafiła do obozu przejściowego w Pruszkowie. Została skierowana do transportu do KL Auschwitz-Birkenau, z którego uciekła. Przedostała się do rodziny do Krakowa. W lutym 1945 r. zgłosiła się do pracy w Szpitalu Obozowym Polskiego Czerwonego Krzyża w Oświęcimiu. Następnie rozpoczęła studia medyczne na Uniwersytecie i Politechnice we Wrocławiu, w 1949 r. uzyskała absolutorium, a w 1951 r. otrzymała dyplom Wydziału Lekarskiego Akademii Medycznej we Wrocławiu. W 1952 r. otrzymała tytuł doktora nauk medycznych. W 1954 r. uzyskała I, a w 1957 r. II stopień specjalizacji jako lekarz internista, specjalista chorób wewnętrznych. Zawodowo była związana z placówkami opieki medycznej w Bielawie, Bytomiu i Tarnowskich Górach

EN

Ewa Nowosielecka-Derus (1924–2000) was born at the Wojtkowa estate of the Nowosieleccy who bore the arms Jelita. After finishing the seventh and final year at Saint Jadwiga Public Girls’ School in Dobromyl she continued her education at Sisters’ of Immaculate Conception Private Gymnasium in Jarosławiec. After Second World War started, Nowosielecka-Dyrus took part in underground education at Sisters’ of Immaculate Conception Black Madonna of Częstochowa Private Girls’ Gymnasium and High School in Szymanów near Warsaw. After passing matura exam in 1942 she studied at Warsaw Nursing School. She finished the course on 25th of July, 1944. Ewa Nowosielecka took an active part in the Warsaw Uprising as a liaison/medic in Mokotów. She served in the “Olza” battalion of the “Baszta” regiment of Polish Home Army. After the Uprising was suppressed she, along with her patients ended up in a transition Camp in Pruszków from where she was to be transferred to the Auschwitz-Birkenau concentration camp. However, she managed to escape the transport and get to her family in Kraków. In February 1945 she volunteered to work in the Polish Red Cross field hospital in Oświęcim. Afterwards, she started studying medicine at the Wrocław University and Technical University. She finished her studies in 1949, and in 1951 she got a diploma from the Doctor Department of the Medical School in Wrocław. In 1952 she was awarded the title of doctor of medicine In 1954 she got the first, and in 1957 her second degree of specialization in internal medicine as a internal diseases specialist. Professionally she was involved with health care units in Bielawa, Bytom and Tarnowskie Góry.

6

Wokół sporów o pamięć w Auschwitz: sprawa klasztoru i krzyża na żwirowisku

82%

Miodowski K.

Studia Żydowskie. Almanach

|

2016

|

vol. 6

|

issue 6

115-122

EN

The author of the article evokes two disputes between Poles and Jews which concern the Nazi concentration camp Auschwitz-Birkenau. The first concerned location of Carmelite Monastery in the building of so-called “the old theatre” which is on the sites of the former camp. The second dispute was linked with crosses which were placed on the gravel pit near the camp. Both issues became subjects of open conflict which focused attention of public opinion in Poland and abroad. The disputes recalled by the author show two kinds of memory – Polish and Jewish, and they exposed stereotypes and mutual prejudice. The involvement of the most important figures from both sides in the dispute shows that the whole matter was very important. The author reminds what happened on the basis of publications and articles.

PL

Autor artykułu przywołuje dwa spory między Polakami i Żydami, które dotyczą nazistowskiego obozu koncentracyjnego Auschwitz-Birkenau. Pierwsza dotyczyła lokalizacji Klasztoru Karmelitów w budynku tzw. „starego teatru”, który znajduje się na terenie byłego obozu. Drugi spór związany był z krzyżami, które postawiono na żwirowni w pobliżu obozu. Obie kwestie stały się przedmiotem otwartego konfliktu, który zwrócił uwagę opinii publicznej w Polsce i zagranicą. Przywołane przez autora spory ukazują dwa rodzaje pamięci – polską i żydowską, obnażając stereotypy i wzajemne uprzedzenia. Zaangażowanie najważniejszych postaci z obu stron sporu pokazuje, że cała sprawa była bardzo ważna. Autor przypomina, co się wydarzyło, opierając się na publikacjach i artykułach na ten temat.

7

Balansując na krawędzi słowa: specyfika kobiecych świadectw obozowych (Delbo, Millu, Szmaglewska, Żywulska)

80%

Teklik J.

Poznańskie Studia Polonistyczne. Seria Literacka

|

2010

|

issue 17

249-262

EN

The problem of presenting the traumatic experience of deportation and detention in a concentration camp is still painfully topical, the more so that hitherto existing methods and linguistic strategies provide no useful tools for its investigation, being either frustratingly ineffective, or altogether useless. Over time, a certain regularity in handling the problem has become noticeable, i.e. a distinctive separation of the available accounts of the experience into those provided by women and those evidenced by men. The answer to the question of how to narrate has to be then preceded by an appropriate question on social, cultural and gender identity of the narrator. On the basis of the exemplary accounts by four former inmates of the concentration camp at Auschwitz-Birkenau it is possible to understand the specificity and uniqueness of feminine perception of the camp’s reality. The accounts provided by Charlotte Delbo, Liana Millu, Seweryna Szmaglewska and Krystyna Żywulska - all easily identifiable by the different adopted form of message conveyance - share the specificity of women’s subjects raised, aspects closely related to the structure of a woman and her existence in responding to extreme conditions, often omitted in accounts provided by male witnesses. Camp pregnancies, dramatic deliveries, pseudo-scientific experiments, rapes and prostitution - all these constitute additional themes related to by women, victims to the above.

8

Na przekór zagrożeniu

70%

Pilecki S., Dubiński A.

Awazymyz. Pismo historyczno-społeczno-kulturalne Karaimów

|

2013

|

issue 2 (39)

4-13

PL

Radiowiec, więzień obozów koncentracyjnych, konspirator – życiorysem pana Jana można byłoby obdarzyć kilka osób. A jednocześnie człowiek otwarty i pogodny, po którym trudno byłoby się domyśleć, jakie przeżycia stały się jego udziałem.

9

The Process of Beatification and Canonization of Maximilian Maria Kolbe

66%

Kijas Z. J.

Studia Elbląskie

|

2020

|

vol. 21

199-214

PL

Sława świętości, którą Maksymilian Maria Kolbe cieszył się jeszcze za życia, pozostała żywa po jego heroicznej śmierci, a nawet rozrosła się i powiększyła, również poprzez nadzwyczajne łaski, otrzymane za jego wstawiennictwem. Zakon franciszkański postanowił więc rozpocząć kanoniczny proces jego beatyfikacji. Badania kanoniczne odbyły się w Kurii Padewskiej w latach 1948 – 1952, pomocnicze zaś w Warszawie i w Nagasaki w 1948–1951, by ostatecznie przesłać je do Kongregacji Świętych Obrzędów w Rzymie. Dnia 12 maja 1955 r. wydany został dekret o przejrzanych i zbadanych pismach, przypisywanych Słudze Bożemu Maksymilianowi Marii Kolbe. W międzyczasie napływały do Stolicy Apostolskiej bardzo liczne listy postulacyjne od kardynałów, arcybiskupów i biskupów, przełożonych zakonów z całego niemal świata, z prośbą o rozpoczęcie procesu beatyfikacyjnego. Zakończyły się one uroczystą beatyfikacją w bazylice św. Piotra w Rzymie w dniu 17 października 1971, której przewodniczył papież Paweł VI. Na uroczystość tą przybyło około 150 tysięcy osób, w tym około 6 tysięcy Polaków. Oficjalnej delegacji polskiej przewodniczył kard. Stefan Wyszyński – Prymas Polski. Kanonizacja ojca Kolbe miała miejsce jedenaście lat później, w dniu 10 października 1982. Mszy kanonizacyjnej na placu św. Piotra w Rzymie przewodniczył papież Polak Jan Paweł II.

EN

The glory of holiness that Maximilian Maria Kolbe enjoyed while still alive remained alive after his heroic death, and even grew and enlarged, also through the extraordinary favors received through his intercession. The Franciscan Order therefore decided to begin the canonical process of his beatification. Canonical research was carried out in the Padua Curia in 1948 – 1952, and auxiliary research in Warsaw and Nagasaki in 1948 – 1951, to finally be sent to the Congregation of Holy Rites in Rome. On May 12, 1955, a decree was issued on the reviewed and researched writings attributed to the Servant of God Maximilian Maria Kolbe. In the meantime, numerous letters of postulation were sent to the Holy See from cardinals, archbishops and bishops, superiors of orders from almost all over the world, with a request to start the beatification process. They ended with a solemn beatification in the Basilica of St. Peter in Rome on October 17, 1971, presided over by Pope Paul VI. About 150,000 people attended the ceremony, including about 6,000 Poles. The official Polish delegation was headed by Card. Stefan Wyszyński – the Primate of Poland. Father Kolbe’s canonization took place eleven years later, on October 10, 1982. The canonization mass in St. Peter in Rome was presided over by the Polish Pope John Paul II.

10

Dr Zofia Garlicka (1874-1942) – lekarz ginekolog, przewodnicząca Zrzeszenia Lekarek Polskich, więźniarka Pawiaka i Auschwitz-Birkenau

66%

Cieiselska M.

Acta Medicorum Polonorum

|

2014

|

vol. 4

79-91

PL

Zofia Garlicka urodziła się 19 czerwca 1874 r. w Niżnym Nowogrodzie. Ukończyła studia medyczne na Uniwersytecie w Zurychu uzyskując tytuł doktora nauk medycznych. Specjalizowała się w ginekologii i położnictwie w Krakowie. Działała w licznych organizacjach społecznych, zabiegając o poprawę losu pracujących kobiet ciężarnych i położnic. Była jedną z założycielek i przewodniczącą Stowarzyszenia Lekarek Polskich. W okresie okupacji hitlerowskiej w Polsce działała w strukturach Armii Krajowej, za co została aresztowana i uwięziona na „Pawiaku”. W październiku 1942 r. została przewieziona do KL Auschwitz-Birkenau, gdzie wkrótce zmarła w wyniku zachorowania na tyfus plamisty.

EN

Zofia Garlicka was born on June 19th, 1874 in the town of Nizhny Novgorod. She graduated from medicine at the University of Zurich with a doctorate in medicine. She specialized in gynecology and obstetrics in Krakow. She worked in a number of community organizations striving to improve situation of working pregnant women. She was a co-founder and the president of the Medical Women’s Association in Poland. During the Nazi occupation of Poland she joined the Home Army. She was arrested and imprisoned in the Pawiak Prison. In October 1942 she was taken to the Auschwitz-Birkenau, where she died because of typhus soon.

11

Więźniowie deportowani z Francji do obozu Auschwitz-Birkenau. Charakterystyka 71 transportu

58%

Chrząszcz P.

Dzieje Najnowsze

|

2022

|

vol. 54

|

issue 1

103-119

EN

The article presents preliminary research results on the 71st transport with the deportees from France to Auschwitz-Birkenau. Statistical analysis was conducted on a sample of 1502 people. The paper analyses the criterion of age of deportees and the survival rate of women and men. For the research consistency, the situation in Auschwitz-Birkenau at that time and the attitude of the camp authorities towards prisoners in 1944 were outlined. The article also contains biographies of two deportees who managed to survive.

PL

W artykule zostały zaprezentowane wstępne wyniki badań nad 71 transportem z deportowanymi z Francji do Auschwitz-Birkenau. Analizę statystyczną przeprowadzono na próbie 1502 osób. Przeanalizowano kryterium wieku deportowanych, a także współczynnik przeżywalności kobiet i mężczyzn. Dla spójności badań została nakreślona ówczesna sytuacja w Auschwitz-Birkenau oraz stosunek władz obozowych do więźniów w 1944 r. Artykuł zawiera także biogramy dwóch deportowanych, którym udało się przeżyć.

12

Jakiej historii potrzeba? Tematyka obozowa w zapomnianych tekstach Andrzeja Brychta i Tadeusza Hołuja

58%

Łysak T.

Kwartalnik Filmowy

|

2012

|

issue 77-78

168-184

EN

Polish People’s Republic implemented its historical policy by employing film and literature in order to portray the martyrdom brought about by the Nazi occupation of Poland. The decade of the 1960’s was the most prolific period when it comes to the number of films devoted to the Holocaust and the camps. Some of the films were clearly motivated by political concerns and the fear that the past was forgotten and underrepresented in cultural representations. Two writers – Andrzej Brycht and Tadeusz Holuj – played a key role in bringing the past to the limelight despite generational differences between them. Holuj was a former inmate at Auschwitz-Birkenau whereas Brycht knew the past mainly from cultural representations.

13

Raport i lament – zapiski z Auschwitz Załmena Gradowskiego

58%

Adamczyk K.

Acta Universitatis Lodziensis. Folia Litteraria Polonica

|

2018

|

vol. 47

|

issue 1

41-58

EN

Notes of Załmen Gradowski, one of the leaders of the Sonderkommando revolt in Auschwitz-Birkenau, is one of the most important documents of the Holocaust produced by his victims during the crime and at its epicenter. Their fragments were published in Poland and Israel. Gradowski was a religious Jew from Grodno, he prayed daily in the camp and wrote down transport information. His family: mother, wife and children, immediately after arriving in Auschwitz, were murdered in gas chambers. The author analyzes the literary value of this extraordinary document, which consists of narrative diary entries and imaginative lyrical inscriptions, rooted in the Jewish tradition of conversation with God. So we read the records of the nature of the report and lament. This unique record – given its place of origin and literary values – a testimony of the crimes committed against and suffering of the victims of the Holocaust once again asks us about the inexpressibility of the Holocaust.

14

Report and lament – Zalman Gradowski’s notes from Auschwitz

58%

Adamczyk K.

Acta Universitatis Lodziensis. Folia Litteraria Polonica

|

2017

|

vol. 46

|

issue 8

187-203

EN

The notes by Zalman Gradowski, one of the leaders of the rebellion of the Sonderkommando in Auschwitz-Birkenau, are one of the most important Holocaust documents created by its victims right from its epicentre as the crime progressed. Their fragments were published in Poland and Israel. Gradowski was a religious Jews from Grodno. At the camp, he prayed every day, and wrote down details of each transport. His family: mother, wife, and children, were murdered in the gas chambers immediately upon arriving at Auschwitz. The author of the article analysed the literary value of this exceptional document, which consists of diary notes of a narrative nature, and evocative lyrical passages being a discussion with God deeply rooted in Judaic traditions. Thus, one reads an account of the nature of a report and lament. That exceptional – given its place of origin and literary value – record of the crime, and the suffering of the victims of the Holocaust urges one to ask once more about the inexpressibility of Shoah.

15

ROMOWIE EUROPY NA ZIEMIACH POLSKICH 1941–1945 I MONUMENTY IM POŚWIĘCONE

58%

Taborska H.

Zeszyty Naukowe PUNO

|

2017

|

issue 5

49-71

EN

The article outlines briefly the circumstances and phases of the extermination of the Roma population of Europe carried out by occupying German forces in Polish territories in the years 1941–1945. It opens with a description of the notorious Gypsy Family Camp in Auschwitz-Birkenau, followed by an account of the incarceration of Gypsies in the Łódź Ghetto, and a presentation of selected execution sites of Polish Gypsies scattered across the country. e descriptions and analyses of monuments commemorating the victims are based on the author’s examination of all the works in situ and on interviews with the artists.

16

Więźniowie OPW Brzeszcze w świetle sprawozdań i zestawień statystycznych z 1952 roku.

47%

Dróżdź A.

Res Gestae. Czasopismo Historyczne

|

2013

|

vol. 14

252-266

PL

The article discusses the aspects of functioning of inmate labour camps on the example to the camp organized in 1950 at the coal mine "Brzeszcze", in the area of the former sub-camp of the Auschwitz-Birkenau concentration camp. In 1952, in the peak period of Stalinism in Poland, the planned exploitation of slave labour achieved its extreme. It is corroborated by ststistical materials provided by the authorities of the Brzeszcze camp to the Departament of Corrections. The authoor of the article focuses on the details that picture the quality of life of the inmates, the horribleliving conditions in overcrowded barracks, economic exploitation, indoctrination, invigilation and other forms of pressure that deepended the effect of enslavement.

Refine search results

O relacjach byłych więźniów kacetów w kontekście czasu, miejsca i sytuacji ich powstania (albo o pożytkach z historii mówionej)

Stanisława Leszczyńska (1896-1974). Stan studiów nad biografią i postulaty badawcze

Leon Weintraub ocalały dla pojednania

Przetrwanie i trauma. Pamięć zbiorowa o latach wojny w śląskiej wsi

Kpt. dr Ewa Nowosielecka-Derus (1924-2000)

Wokół sporów o pamięć w Auschwitz: sprawa klasztoru i krzyża na żwirowisku

Balansując na krawędzi słowa: specyfika kobiecych świadectw obozowych (Delbo, Millu, Szmaglewska, Żywulska)

Na przekór zagrożeniu

The Process of Beatification and Canonization of Maximilian Maria Kolbe

Dr Zofia Garlicka (1874-1942) – lekarz ginekolog, przewodnicząca Zrzeszenia Lekarek Polskich, więźniarka Pawiaka i Auschwitz-Birkenau

Więźniowie deportowani z Francji do obozu Auschwitz-Birkenau. Charakterystyka 71 transportu

Jakiej historii potrzeba? Tematyka obozowa w zapomnianych tekstach Andrzeja Brychta i Tadeusza Hołuja

Raport i lament – zapiski z Auschwitz Załmena Gradowskiego

Report and lament – Zalman Gradowski’s notes from Auschwitz

ROMOWIE EUROPY NA ZIEMIACH POLSKICH 1941–1945 I MONUMENTY IM POŚWIĘCONE

Więźniowie OPW Brzeszcze w świetle sprawozdań i zestawień statystycznych z 1952 roku.