Search results

1

Miejsce krajów Azji Centralnej w polityce NATO i perspektywy współpracy

100%

Janusz-Pawletta B.

Rocznik Bezpieczeństwa Międzynarodowego

|

2007

|

vol. 2

108-118

EN

The terrorist attack which took place on 11th September, led to signifi cant transfor-mations of international order, which determined security at global level. According to the author, the change in the form of security threats forces the states belong-ing to Transatlantic Community to approach the maintaining of international order from a new viewpoint. Counteracting threats requires the building of partnership foundations with states that can eff ectively counteract new threats. The establishment of this cooperation is indispensable in Central Asia. However, it constitutes a big challenge for democratic systems which must accept an alliance with antidemo-cratic states or states whose internal political situation is unstable.

PL

Zamach z 11 września 2001 roku doprowadził do znaczących przeobrażeń ładu międzynarodowego, determinujących między innymi globalny poziom bezpieczeństwa. W opinii Autorki zmiana charakteru zagrożeń bezpieczeństwa zmusza państwa wspólnoty transatlantyckiej do nowego podejścia do budowy ładu pokojowego. Przeciwdziałanie zagrożeniom wymaga budowy zrębów partnerstwa z państwami mogącymi skutecznie przeciwdziałać nowym zagrożeniom. Za region, gdzie podjęcie tej współpracy jest niezbędne, należy uznać Azję Centralną. Decyzja ta stanowi jednak spore wyzwanie dla systemów demokratycznych, które muszą za-akceptować współpracę (sojusz) z państwami ademokratycznymi lub o niestabilnej sytuacji wewnętrznej.

2

Restrukturyzacja przedsiębiorstw Europy Środkowo-Wschodniej i Azji Centralnej w dobie transformacji

100%

Boguszyńska I.

Przedsiębiorczość - Edukacja

|

2012

|

vol. 8

373-385

EN

In 1991 a process of post-socialist transformation has begun together with the collapse of the Union of Soviet Socialist Republics (USSR) in the Central and Eastern Europe (CEE) and Central Asia. This process was chiefly about a transition from centrally planned economy to a free market. Individual countries were introducing economic reforms to a different degree and scope – some countries tried to catch up highly developed countries of the West (mainly the Central European states) more quickly, the others have chosen the path of slow modernization different from the western model of capitalism (the Central Asian states).This article aims to analyse the processes that take place in the corporate sector during the political changes in countries undergoing transitions from centrally planned economy to market economy. The analysis will employ an enterprise reform index (developed by the European Bank for Reconstruction and Development) for the years between 1991–2009. These processes include both changes in ownership (privatization), and changes within a company (restructuring including assets, products, employment).In the analysed countries, restructuring processes were carried out differently – much faster in Central – Eastern Europe countries (Czech Republic, Poland, Slovakia, Estonia, Hungary) than in the countries of Central Asia, where reforms were introduced slowly and on a much smaller scale (such as Turkmenistan, Uzbekistan).

3

Geopolityczne znaczenie poradzieckiej Azji Centralnej w kontekście przemian na rynkach gazu ziemnego

75%

Kozłowski K.

Roczniki Nauk Społecznych

|

2015

|

vol. 7(43)

|

issue 1

73-86

EN

Analyses of post-Soviet Central Asia are mostly of geopolitical character. Predominantly they concern region's role in context of Western military presence in Afghanistan or its economic attractiveness in context of Caspian natural gas and crude oil reserves. However, the ongoing scientific debates, while concentrated on short-term developments in the post-Soviet space, often do not acknowledge the consequences of international shale gas revolution and LNG technology proliferation for the region. Technological advancement in terms of natural gas extraction, transport and distribution may decrease region’s attractiveness for the Western actors and make the New Great Game in Central Asia a domain of exclusively authoritarian players.

PL

Poradziecka Azja Centralna pojawia się w analizach politologicznych w przeważającej mierze z powodów natury geopolitycznej: militarnego znaczenia regionu w kontekście operacji koalicji antyterrorystycznej w Afganistanie oraz gospodarczego znaczenia regionalnych złóż ropy naftowej i gazu ziemnego. W większości toczących się debat naukowych, skoncentrowanych na relatywnie bliskim horyzoncie czasowym, nie zauważa się jednak konsekwencji, jakie dla jego znaczenia w polityce międzynarodowej mogą mieć przeobrażenia związane z tzw. rewolucją gazu łupkowego oraz postępującym upowszechnieniem technologii transportu gazu płynnego – LNG. W perspektywie długoterminowej istnieje duże prawdopodobieństwo, że zmiany technologiczne w zakresie wydobycia i transportu węglowodorów mogą się przyczynić do zmiany geopolitycznego krajobrazu poradzieckiej Azji Centralnej – spadku jego atrakcyjności dla państw zachodnich i uczynienia Nowej Wielkiej Gry domeną wyłącznie autorytarnych graczy.

4

Народные суды кочевого населения царистского Туркестана – важное звено в системе местного «туземного» самоуправления (по архивным, правовым и иным материалам)

63%

Салиев (Saliev) А. Л. A. L.

Studia Orientalne

|

2014

|

issue 2(6)

161-167

PL

W artykule rozważane są status i rola „lokalnej” władzy sądowej w powszechnym systemie lokalnych samorządnych wspólnot koczowniczej populacji przedrewolucyjnej Azji Centralnej.

EN

The article considers the status and the role of “native” judicial power in the system of common local self-government bodies among the nomadic population in the pre-revolutionary Central Asia.

5

Etnogeneza i tradycja wynaleziona jako instrumenty legitymizacji władzy w państwach Azji Centralnej

63%

Wierzbicki A.

Roczniki Nauk Społecznych

|

2015

|

vol. 7(43)

|

issue 1

43-57

EN

The Author tries to prove that power elites of Central Asia’s belonging mostly to titular nations states are looking for sources of their legitimization and the legitimization of new political organisms. They recover it in ethno-genesis, definition of paradigms ethnic nation or inventing of national tradition. The older history of given nation and his rooting in the region, the stronger are the basis of his internal and international legitimization.

PL

Celem artykułu jest dowiedzenie, że elity władzy państw Azji Centralnej, których większość członków należy do narodów tytularnych, poszukując źródeł swojej legitymizacji, a także rządzonych przez nich nowych organizmów politycznych, odnajdują je poprzez badania etnogenezy, wyznaczenie paradygmatu narodu rdzennego czy konstruowanie tradycji narodowej. Im dłuższa historia danego narodu i im bardziej jest on „zakorzeniony” w regionie, tym mocniejsze podstawy jego legitymizacji wewnątrzpolitycznej i w stosunkach międzynarodowych w regionie.

6

Współczesny Szlak Jedwabny a tradycja: Chiny i Azja Centralna

63%

Hübner W.

Zeszyty Naukowe Uczelni Vistula

|

2014

|

issue 34/2014 Stosunki Międzynarodowe

5-37

PL

Szlak Jedwabny – ze swoimi mechanizmami wymiany towarowej, interakcją kulturową oraz mobilnością kupców i innych wędrowców na historycznej trasie – stał się niezwykłym fenomenem w procesie tworzenia się naszej cywilizacji. Szlak Jedwabny spajał przez około 17 wieków i wiązał kulturowo społeczeństwa Azji i Europy. Efekty tych procesów trwają do dziś. W przekształcającym się współcześnie układzie sił idea „Nowego Szlaku Jedwabnego” nabrała – aczkolwiek w różnych wersjach interpretacyjnych – znaczenia globalnego, między innymi jako szczególny, inspirujący wzorzec dla pokojowej współpracy partnerów. Pod hasłami „Nowego Szlaku Jedwabnego” rozwijają się obecnie różne inicjatywy, a nawet polityka „miękkiej” ekspansji ze strony wielkich mocarstw światowych. Inicjatywy „Nowego Szlaku” tworzą się również w krajach Dalekiego Wschodu (Japonia, Korea Płd.) oraz w krajach centralnych partii Azji. Czy historyczny Szlak Jedwabny ma szanse stać się szczególną tradycją kulturową, która pomoże ukształtować współczesny, istotny region o własnej tożsamości, czy dawna tradycja pomaga kształtować dzień dzisiejszy i pomoże tworzyć jutro tamtejszych wspólnot? We współczesnej aktywności gospodarczej kluczowych krajów dawnego Szlaku, takich jak Chiny i kraje Azji Centralnej, na których koncentruje się niniejszy artykuł, przenikają się relacje historyczne i tradycja ze składnikami nowymi.

EN

The Silk Route – with its mechanisms of commodity exchange, cultural interaction and mobility of merchants and other wanderers on the historical route – had become an unusual phenomenon in the process of formation of our civilisation. The Silk Route coupled over around 17 centuries and culturally bound societies of Asia and Europe. Effects of those processes have been lasting till now. In the contemporarily transforming balance of power, the idea of New Silk Route has acquired – though in different interpretative versions – the global importance, inter alia, as a specific, inspiring model for partners’ peaceful cooperation. Under “The New Silk Route” there have currently been developing various initiatives, even the policy of ‘soft’ expansion on the part of great global powers. Initiatives of the New Route have also been created in the Far East countries (Japan, South Korea) as well as in countries of the central parts of Asia. Does the historical Silk Route have opportunities to become a specific cultural tradition that will help to shape the contemporary important region with its own identity, does the former tradition help to shape the present day and will it help to create the tomorrow of those communities? In the contemporary economic activity of the key countries of the former Route, such as China and countries of Central Asia, on which the present article focuses, there are interpenetrating historical relationships and tradition with new components.

7

Specifity of contemporary Central Asian regionalism

63%

Musioł M.

Roczniki Nauk Społecznych

|

2015

|

vol. 7(43)

|

issue 3

125-137

PL

W celu udzielenia odpowiedzi na pytania badawcze dotyczące procesu regionalizacji bezpieczeństwa w Azji Środkowej, niezbędne jest rozważenie kwestii bezpieczeństwa w kontekście regionalnym jako zespołu idei, norm, instytucji i tożsamości, które są tworzone przez państwa. Moje podstawowe pytanie badawcze jest następujące: jaka jest obecnie dynamika oraz jakie są podstawy środkowoazjatyckiego regionalizmu. Dlatego celem mojego artykułu jest zaprezentowanie obecnej specyfiki regionalizmu Azji Środkowej. Koncentruję się także na konstruktywistycznych rolach społecznych i kulturalnych kwestii oraz na wkładzie Kazachstanu w rozwój regionalizacji bezpieczeństwa w Azji Środkowej. Te aspekty są ważne, by zrozumieć obecną ewolucję regionalizmu w regionie Azji Środkowej. W pierwszej części zdecydowałem się przedstawić istotne koncepcje regionalizmu i regionalizacji, które stanowią dla mnie kluczową podstawę umożliwiającą analizę znaczenia podejścia regionalnego na poziomie krajów Azji Środkowej. Następnie skupiam się na trendach i podstawach regionalizacji w Azji Środkowej, kazachskiej roli w tym procesie, zaś wszystkie moje wnioski i odpowiedzi na postawione pytania zwieńczone zostały sekcją poświęconą konkluzjom.

EN

In order to respond to the research questions regarding the regionalization of security in Central Asia, it is necessary to consider the security in a regional context as a set of ideas, norms, institutions and identities, which are formed by states. My basic research question is concerned about what is the current dynamics and what are grounds of the Central Asia regionalism. Therefore the aim of my article is to present the specificity of current Central Asian regionalism. I also focus on the constructivist role of social and cultural issues and the contribution of Kazakhstan to the development of regionalization of security in Central Asia. These aspects are important to understand a current evolution of regionalism in the region of Central Asia. In the first part I decided to put forward essential concepts of regionalism and regionalization that are crucial basis for me to analyze the importance of regional approach on the level of Central Asian countries. Then I concentrate on the trends and grounds of regionalization in Central Asia, the Kazakh role in this process and all my findings and answers to questions are ended by a section of conclusions.

8

Central Asian Gypsies – Lyuli. The overview of current socio-economic problems

63%

Ozierski P.

Przegląd Narodowościowy – Review of Nationalities

|

2014

|

issue 3

81 - 88

EN

!e ethnic group known by many names – calling themselves Mugat or Mugati Tubjoni, and by others as Lyuli, Jugi, Multoni, Mazang and Tavoktarosh. !e paper attempt to shed light on current socio-economic problems of ethnic group popularly known in post-Soviet area as “Central Asian Gypsies”, due to their regional inhabitancy in Central Asia, primarily Tajikistan, Uzbekistan and Kyrgyzstan. Similarly to Romani, the Lyuli share bitter fate of socially marginalized group. !e years of communism contributed to gradual integration with local societies in Central Asia. Nevertheless, the dissolution of the Soviet Union gave rise to acute socio-economic prob-lems and accelerated reverse process. Currently, the group face new challenges related to migration and new wave of discrimination.

9

Soviet Legacy and Imagined Past Converge in Levant Battlefields

63%

Guliyev E.

Przegląd Strategiczny

|

2021

|

issue 14

165-181

PL

Artykuł analizuje główne siły napędowe rewitalizacji sowieckich narracji ideologicznych w Uzbekistanie i Tadżykistanie. Kluczowym bodźcem do podjęcia badań jest stale rosnąca liczba ataków terrorystycznych, w których zginęły dziesiątki ofiar śmiertelnych w Rosji, popełnio nych przez bojowników pochodzących z Azji Środkowej, a także aresztowania kilkudziesięciu członków różnych organizacji religijnych zakazanych w Uzbekistanie i Tadżykistanie. Hipoteza opiera się na założeniu, że ideologiczna kakofonia wywodząca się z głębokich kontrowersji zawartych w przerobionych sowieckich narracjach ideologicznych jest główną przyczyną problemu. Stosując podejście „path dependence”, wskazuję przede wszystkim na interakcję między gwałtownym wzrostem ekstremizmu religijnego a dezorientacją ideologiczną spowodowaną dezorientacją ideologiczną w regionie trwającą od rozpadu Związku Radzieckiego w 1991 roku, aby odpowiedzieć na główne pytanie badawcze: „Jakie są zewnętrzne implikacje postsowieckich narracji ideologicznych w Uzbekistanie i Tadżykistanie?” Z artykułu wynika również, że post-niepodległościowa polityka tożsamości nie ma na celu budowania nowej idei, ale dyskutowania lub trzymania na dystans tożsamości marginalizowanych w okresie sowieckim. Sowiecka spuścizna stanowi rdzeń tożsamości neoetnicznych wprowadzonych przez byłych przywódców komunistycznych, tylko nieznacznie przerobionych z wysoce selektywnymi i politycznie umotywowanymi dodatkami. Ostre sprzeczności zawarte w tych narracjach, mające na celu zapewnienie celów politycznych, są jednym z czynników napędzających ideologiczną dezorientację, która z kolei działa jak wylęgarnia rekrutacji młodzieży uzbeckiej i tadżyckiej do globalnych sieci terrorystycznych.

EN

The article analyzes main drivers of the revitalization of the Soviet ideological narratives in Uzbekistan and Tajikistan. A key impetus for the study has been ever increasing number of the terrorist attacks claiming dozens of lives in Russia committed by Central Asian originated fighters as well as arrest of dozens of members of the various religious organizations banned in Uzbekistan and Tajikistan. The hypothesis rests on the assumption that ideological cacophony stemming from deep controversies embodied in the refashioned Soviet ideological narratives to me major cause of the problem. While employing the path dependence approach, I mainly point to interaction between the surge in the religious extremism and ideological disorientation caused by ideological disorientation in the region continuing since the breakdown of the Soviet Union in 1991 to address main research question “what are external implications of post-Soviet ideological narratives in Uzbekistan and Tajikistan?.” The paper finds out that the post-independent identity policies are not designed to build a new idea but to moot or keep at arms-length identities marginalized during the Soviet period. The Soviet legacy constitutes the core of the neo-ethnic identities introduced by former communist leaders just slightly refashioned with highly selective and politically motivated supplements. Sharp contradictions embodied in these narratives designed to ensure policy goals is among drivers of the ideological disorientation which in its turn acts as a breeding ground for the recruitment of Uzbek and Tajik youth to the global terrorist networks.

10

Geneza islamskiego zagrożenia terrorystycznego w Uzbekistanie po upadku ZSRR

63%

Kamionka M.

De Securitate et Defensione. O Bezpieczeństwie i Obronności

|

2022

|

issue 1(8)

202-216

PL

Artykuł ma na celu przybliżenie powstania ruchu radykalnych islamistów na terytorium niepodległego Uzbekistanu, szczególnie w czasie rządów Isłama Karimowa, ostatniego przywódcy Socjalistycznej Republiki Uzbekistanu i zarazem pierwszego Prezydenta kraju. W artykule przeanalizowano liczne pozycje zagraniczne, szczególnie raporty związane z działalnością terrorystyczną organizacji islamskich w Azji Centralnej. Autor pragnie odpowiedzieć na pytanie, na czym polega różnica w polityce wobec religii Karimowa, a Shavkata Mirziyoyeva, który został Prezydentem po śmierci autorytarnego władcy. Różnica jasno pokazała, że zmiana polityki na bardziej liberalną pozwoliła zmniejszyć zagrożenie terrorystyczne w kraju.

EN

The article aims to present the origins of the radical Islamist movement on the territory of independent Uzbekistan, especially during the rule of Islam Karimov, the last leader of the Socialist Republic of Uzbekistan and the first President of the country. The article analyzes numerous foreign articles, especially reports related to the terrorist activities of Islamic organizations in Central Asia. The author wants to answer the question of what is the difference in the policy towards religion between Karimov and Shavkat Mirziyoyev, who became President after the death of the authoritarian ruler. The difference clearly showed that the change to a more liberal policy made it possible to reduce the terrorist threat in the country.

11

Separatyzm islamski w regionie autonomicznym Sinciang-Ujgur

63%

Romańczuk M.

Krakowskie Studia Międzynarodowe

|

2018

|

issue 2

143-160

EN

In the mid-80s. the sepa ratist group, acting individually so far, have joined forces. This move made it clear to the authorities that the PRC are a huge threat pose to the integrity of the Chinese state. One of such organization is the Islamic Movement of Eastern Turkestan. It is an organization of Muslim separatist militants. The aim of the Islamic Movement of Eastern Turkestan is the separation from the PRC and creation of an independent state called East Turkestan. Its area would cover a large part of western China, as well as some regions lying in post-Soviet Central Asia republics. PRC authorities accuse Uighur separatists for the bombing buses, buildings, government institutions, and in public places such as markets, squares.

PL

W połowie lat 80. XX w. grupy separatystyczne, działające dotąd indywidualnie, połączyły swoje siły. Posunięcie to uświadomiło władzom ChRL, jak ogromne zagrożenie stanowią one dla integralności państwa chińskiego. Jedną z takich organizacji jest Islamski Ruch Wschodniego Turkiestanu, organizacja separatystycznych bojowników muzułmańskich. Celem Islamskiego Ruchu Wschodniego Turkiestanu jest odłączenie się od ChRL i stworzenie niepodległego państwa zwanego Wschodnim Turkiestanem. Jego obszar miałby obejmować dużą część zachodnich Chin, a także tureckojęzyczne regiony w Azji Centralnej. Władze ChRL oskarżają ujgurskich separatystów o podkładanie bomb pod autobusy, budynki instytucji rządowych oraz w miejscach publicznych, jak rynki i place.

12

Petersburskie wystąpienie Kassym-Żomart Tokajewa: uwarunkowania, treść i konsekwencje z punktu widzenia relacji w trójkącie Rosja–Kazachstan–Chiny

63%

Słowikowski M., Klonowski M.

Wschód Europy. Studia humanistyczno-społeczne

|

2022

|

vol. 8

|

issue 2

115-137

EN

The aim of the article is to answer the question of how relations between Kazakhstan and the two key superpowers – Russia and China – involved in the policy of the Central Asian region have changed in the light of Russian aggression against Ukraine.The starting point for the discussion on the complex relations in the Russia-Kazakhstan-China triangle is the speech of Kassym-Jomart Tokayev at the International Economic Forum in St. Petersburg in June 2022. It triggered an avalanche of comments indicating that Kazakhstan, in the conditions of the Russian-Ukrainian war, fears of sanctions from the West and concern for stable socio-economic development driven by revenues from the sale of natural resources, is not ready to support Russia in its confrontation with the West. On the other hand, it intends to follow the Chinese path, seeing Beijing as an influential patron who will stop Moscow from aggressive actions against Kazakhstan.The theoretical basis of the article is the concept of omni-enmeshment. In the literature on the subject, it is assumed that its implementation provided Kazakhstan with stability, security and continuity of the existence of the political regime associated with the person of Nursultan Nazarbayev. The authors assume that this concept could have been realized as long as the powers involved in the region maintained a balance in mutual relations. The war with Ukraine and the confrontation with the West caused Russia to deliberately destroy the Kazakh model of international order in the region. It may take aggressive actions against Kazakhstan because it has not sufficiently taken care of the infrastructural security of its energy links with the West.For many years, Kazakhstan has avoided clientelist obligations towards one of the superpowers, but facing Russia's actions, it is clearly inclined to seek protection from China, which is ready to accept the burden of responsibility for the security of the region, in the interest of the security and success of the Belt and Road Initiative.

PL

Celem artykułu jest odpowiedź na pytanie, jak zmieniły się relacje pomiędzy Kazachstanem a dwoma kluczowymi mocarstwami Rosją i Chinami zaangażowanymi w politykę regionu Azji Centralnej w świetle rosyjskiej agresji przeciwko Ukrainie.Punktem wyjścia do dyskusji na temat złożonych relacji w trójkącie Rosja–Kazachstan–Chiny jest wystąpienie Kassym-Żomart Tokajewa podczas Międzynarodowego Forum Ekonomicznego w Petersburgu w czerwcu 2022 r. Wywołało ono lawinę komentarzy wskazujących, że Kazachstan w warunkach wojny-rosyjsko-ukraińskiej, obaw przed sankcjami ze strony Zachodu i w trosce o stabilny rozwój społeczno-gospodarczy napędzany dochodami ze sprzedaży surowców naturalnych nie jest gotów do wspierania Rosji w konfrontacji z Zachodem. Zdecydowanie zamierza natomiast podążać ścieżką chińską, upatrując w Pekinie wpływowego patrona, który powstrzyma Moskwę przed agresywnymi działaniami wobec Kazachstanu.Podstawę teoretyczną artykułu stanowi koncepcja omni-enmeshment (wszechwplatania). W literaturze przedmiotu przyjmuje się twierdzenie, że jej realizacja zapewniła Kazachstanowi stabilność, bezpieczeństwo i ciągłość istnienia reżimu politycznego związanego z osobą Nursułtana Nazarbajewa. Autorzy zakładają, że koncepcja ta mogła być urzeczywistniana tak długo, jak zaangażowane w regionie mocarstwa utrzymywały równowagę w stosunkach wzajemnych. Wojna z Ukrainą i konfrontacja z Zachodem sprawiły, że Rosja zburzyła kazachski model porządku międzynarodowego w regionie. Może podejmować agresywne działania wobec Kazachstanu, ten bowiem niedostatecznie zadbał o bezpieczeństwo infrastrukturalne swoich powiązań energetycznych z Zachodem.Kazachstan przez wiele lat unikał zobowiązań klientelistycznych wobec któregoś z mocarstwa, jednak w obliczu działań Rosji wyraźnie skłania się w stronę poszukiwania protekcji ze strony Chin, które gotowe są przyjąć brzemię odpowiedzialności za bezpieczeństwo regionu, w trosce o bezpieczeństwo i powodzenie realizacji Inicjatywy Pasa i Szlaku.

13

Характерные черты отношений России с киргизскими племенами в конце XVIII–первой половине XIX века

51%

Яншин (Yansin) В. П. V. P.

Studia Orientalne

|

2014

|

issue 2(6)

168-181

PL

Artykuł omawia stosunki Rosji z plemionami kirgiskimi od końca XVIII do połowy XIX wieku. Głównym celem kirgiskich poselstw wysyłanych w tym czasie do Rosji było pozyskanie określonych dóbr materialnych. Starszyzna plemion kirgiskich w stosunkach z mocarstwami ościennymi kierowała się kilkoma zasadami. Po pierwsze, zależało jej na zachowaniu pozycji jedynego zarządcy w swoich plemionach i rodach. Po drugie, w tym celu starszyzna lawirowała pomiędzy mocarstwami ościennymi (Rosja, Chiny, Chanat Kokandu). Po trzecie, Kirgizi starali się, aby nikt nie ingerował w ich stosunki z Kazachami, z którymi łączyło ich wspólne wyznanie (islam). Polityka Rosji wobec Kirgizów do lat 40. XIX wieku zasadniczo dotyczyła zabezpieczenia przejazdu karawan kupieckich, które przemierzały tereny Kirgizów, zmierzając do Wschodniego Turkiestanu. Od lat 40. XIX wieku Rosja dążyła do utworzenia z terytoriów kirgiskich strefy buforowej pomiędzy nią, Chinami i Chanatem Kokandu.

EN

The author of the article describes Russian relations with the Kyrgyz tribes from the late eighteenth to mid-nineteenth century. The main objective of Kyrgyz legations sent at that time to Russia was to acquire certain material goods. In relations with neighbouring powers the elders of the Kyrgyz tribes were guided by several principles. Firstly, they wanted to maintain the position of the only ruler in their tribes and clans. Secondly, to this end, the elders shifted between neighbouring powers (Russia, China and the Khanate of Kokand). Thirdly, the Kyrgyz ensured that no one interfered in their relations with the Kazakhs, with whom they shared common confession (Islam). Up until 1840s Russian politics towards the Kyrgyz tribes essentially focused on protection of merchant caravans which passed through Kirgiz lands on their way to East Turkestan. In later time Russia sought to create from the Kyrgyz territory a buffer zone between itself, China and the Khanate of Kokand.

14

The Place of Central Asia in Poland's Foreign Policy

51%

Stępniewski T.

Roczniki Nauk Społecznych

|

2015

|

vol. 7(43)

|

issue 1

11-22

EN

The aim of the study is to show the evolution of the Polish foreign policy towards the region of Central Asia. Since its accession to the European Union (EU), Poland's policy towards the region has been notably trending towards the EU's policy which is still under construction. Whereas in the 1990s, financial (technical) assistance was the objective of the EU's policy, in the 21st century its character and scope changed, which was not without consequences for the shape of the Polish policy.

PL

Celem niniejszego artykułu jest ukazanie ewolucji polityki zagranicznej Polski wobec regionu Azji Centralnej. Od momentu wstąpienia Polski do Unii Europejskiej (UE) coraz wyraźniej obserwowana jest tendencja do opierania polityki Polski wobec tego regionu na polityce UE. Polityka Unii Europejskiej wobec regionu Azji Centralnej jest w trakcie konstruowania. O ile w latach dziewięćdziesiątych XX w. polityka ta była ukierunkowana przede wszystkim na pomoc finansową (techniczną), o tyle w wieku XXI zmienia swój charakter i zakres działania, co też nie pozostaje bez wpływu na kształt polityki Polski.

15

Wielki renesans tradycji Szlaku Jedwabnego: prespektywa Chin i Azji Centralnej

51%

Hübner W.

Przyszłość. Świat-Europa-Polska

|

2014

|

issue 1/29/

11-36

PL

Szlak Jedwabny – ze swoimi mechanizmami wymiany towarowej, interakcją kulturową oraz mobilnością kupców i innych wędrowców na historycznej trasie - stał się niezwykłym fenomenem w procesie tworzenia się naszej cywilizacji. Przez około 17 wieków Szlak Jedwabny spajał i wiązał kulturowo społeczeństwa Azji i Europy. Efekty tych procesów trwają do dziś. W przekształcającym się współcześnie układzie sił na świecie idea „Nowego Szlaku Jedwabnego” nabrała – aczkolwiek w różnych wersjach interpretacyjnych - znaczenia globalnego, między innymi jako szczególny, inspirujący wzorzec dla pokojowej współpracy partnerów. Pod hasłami „Nowego Szlaku Jedwabnego” rozwijają się obecnie różne inicjatywy, a nawet polityka „miękkiej” ekspansji ze strony wielkich mocarstw światowych. Inicjatywy Nowego Szlaku tworzą się również w krajach Dalekiego Wschodu (Japonia, Korea Płd.), oraz w krajach rosnącej w znaczeniu Azji Centralnej. Czy historyczny Szlak Jedwabny ma szanse stać się szczególną tradycją kulturową, która pomoże ukształtować współczesny, globalnie istotny region o własnej tożsamości, czy dawna tradycja pomaga kształtować dzień dzisiejszy i tworzyć jutro tamtejszych wspólnot? We współczesnej aktywności gospodarczej kluczowych krajów dawnego Szlaku, takich jak Chiny i kraje Azji Centralnej, na których koncentruje się niniejszy artykuł, przenikają się relacje historyczne i tradycja ze składnikami nowymi.

EN

Silk Road - with its mechanisms for exchange of goods, cultural interaction and mobility of merchants and other wanderers on the historic route - has become an extraordinary phenomenon in the development of our civilization. For about 17 centuries, the Silk Road conected and associated cultural society in Asia and Europe. The effects of these processes continue today. Transforming contemporary balance of power in the world the idea of a "New Silk Road" took on - albeit in different versions of interpretation - the importance of global, inter alia, as a special, inspiring model for peaceful cooperation partners. Under the banner of the "New Silk Road" are now developing various initiatives, and even a policy of "soft" expansion on the part of the great powers of the world. New Trail Initiative are formed also in the Far East (Japan, South Korea.), and in countries growing in importance in Central Asia. Has the historical Silk Road a chance to become a special cultural tradition to help shape a contemporary, globally important region with its own identity, whether ancient tradition helps shape today and tomorrow to create local communities? In modern economic activity of key countries of the former Route, such as China and the countries of Central Asia, the focus of this article, intermingle historical relations and tradition with new components.

16

Referendum ogólnokrajowe w Republice Kazachstanu

51%

Pogłódek A.

Środkowoeuropejskie Studia Polityczne

|

2017

|

issue 3

159-176

EN

In the Constitution of 1995, Kazakhstan, like other Central Asian states, declared that the two forms by which the nation can exercise power (direct and representative) are equal. However, the restrictions stipulated in the constitutional law significantly narrowed the scope of referenda. Only the president of Kazakhstan has the right to call a referendum, which means that citizens can only apply to the head of state for a referendum to be held. In the political practice of Kazakhstan since 1995 (when the current Constitution was adopted) citizens have not had an opportunity to take part in a referendum. Any motions submitted were rejected by the head of state. Therefore, the potential of referenda remains dormant, not used in the process of advancing democratization of the country.

PL

Kazachstan w Konstytucji z 1995 roku uznał, podobnie jak inne państwa Azji Centralnej, równorzędność dwóch postaci sprawowania władzy przez naród (bezpośredniej i przedstawicielskiej). Jednakże ograniczenia wprowadzone ustawą konstytucyjną znacząco zawęziły zakres przedmiotowy referendum. Prawo zarządzenia referendum ma tylko prezydent Kazachstanu, co powoduje, że obywatele mogą jedynie występować do głowy państwa o przeprowadzenie ogólnokazachstańskiego referendum. W praktyce ustrojowej Kazachstanu od 1995 roku (przyjęcie obecnej Konstytucji) obywatele nie mieli okazji wziąć udziału w referendum. Pojawiające się wnioski były odrzucane przez głowę państwa. Wobec tego w Kazachstanie potencjał instytucji referendum pozostaje w uśpieniu, niewykorzystywany w procesie postępującej demokratyzacji tego kraju.

17

Azja Centralna: uwarunkowania bezpieczeństwa regionalnego

51%

Shukuralieva N.

Środkowoeuropejskie Studia Polityczne

|

2018

|

issue 2

99-114

EN

The aim of the paper is to analyze the formal and informal dimensions of regionalsecurity in Central Asia. The text indicates and empirically documents the discrepancybetween the officially declared and actually implemented functions of regional integration structures, i.e. the CIS, CSTO and SCO. The text critically considers the following problems. First, the processes of the institutionalization of regional integrationin Central Asia after the collapse of the Soviet Union. Second, the dimensions of the formal and informal cooperation of the countries in the region. Third, the phenomenon of non-bureaucratic management of the regional integration. Fourth, the reactions of the CIS, CSTO and SCO to the threats of terrorism, extremism and international organized crime.

PL

Celem artykułu jest przedstawienie formalnych oraz nieformalnych wymiarów bezpieczeństwa regionalnego Azji Centralnej. Tekst wskazuje oraz empirycznie dokumentuje rozbieżność pomiędzy deklarowanymi oficjalnie a realizowanymi faktycznie funkcjami struktur integracji regionalnej, a więc WNP, OUBZ i SOW. Tekst rozważa kolejno następujące problemy. Po pierwsze, przebieg instytucjonalizacji regionalnej integracji w Azji Centralnej po upadku Związku Radzieckiego. Po drugie, wymiary formalnej i nieformalnej współpracy państw regionu. Po trzecie, zjawisko niebiurokratycznego zarządzania regionem. Po czwarte, reakcje WNP, OUBZ i SOW na zagrożenia terroryzmem, ekstremizmem i międzynarodową przestępczością zorganizowaną.

18

Relacje Unii Europejskiej i państw regionu Azji Centralnej w obliczu kryzysu stosunków turecko-unijnych

51%

Bieniek K.

Rocznik Integracji Europejskiej

|

2019

|

issue 13

327-334

EN

The crisis in the Turkey’s relation with EU might have many consequences however an overall importance of bilateral relation will soon contribute to creation of new institutional cooperation model. This opens a question if European Union’s relation with Central Asian states will gain a new impetus? Thus this paper aims to answer the question if the diminishing of Turkey’s role in Europe will automatically make EU’s relations with Central Asia the key ones from the Brussels’ perspective.

PL

Dla Unii Europejskiej kryzys w stosunkach z Turcją może mieć swoje wielorakie konsekwencje, a waga wzajemnych relacji najprawdopodobniej przyczyni się do wypracowania w najbliższej przyszłości nowego modelu instytucjonalnej i przedmiotowej współpracy obu podmiotów. Taki stan rzeczy otwartym czyni pytanie o to czy stosunki Unii Europejskiej z państwami Azji Centralnej zyskają nową dynamikę? Tym samym celem niniejszego artykułu jest rozstrzygnięcie kwestii czy spadek znaczenia Turcji jako partnera dla Wspólnoty przełoży się na automatyczny wzrost znaczenia wspomnianego regionu świata dla Unii Europejskiej.

19

Prospects for China’s BRI and Strategic Influence in the Post-COVID-19 Central Asia

51%

Khan F.

Przegląd Strategiczny

|

2021

|

issue 14

329-345

PL

COVID-19 przynosi doniosły spadek globalnego rozwoju gospodarczego, a jego konsekwencje dla chińskiej inicjatywy Belt and Road Initiative (BRI) pozostają także nieuchronne. Pomimo wstrząsów gospodarczych pandemii, BRI pozostaje głównym priorytetem dla Chin, co pozwala Pekinowi poprawić łączność regionalną i rozszerzyć zasięg gospodarczy na Europę i amerykańskie wybrzeża. Z drugiej strony, pandemia mocno dotknęła gospodarki Azji Środkowej, w związku z ograniczeniem handlu regionalnego, spadkiem cen ropy naftowej i jej towarów, głębokim spadkiem przepływów pieniężnych oraz słabnącą zdolnością produkcyjną. Ożywienie BRI i jego natychmiastowy sukces jest pożądany. Dzieje się tak, ponieważ BRI połączył region w zakresie rozwoju infrastruktury, gdzie Chiny, pod nazwą BRI, inicjują duże projekty rozwojowe, inwestując inwestycje w sektor energetyczny, oferując zadłużenie i poprawiając dwustronny handel z regionalnymi gospodarkami. Z tego powodu kraje Azji Środkowej pragną natychmiastowego ożywienia oraz bliskiej współpracy gospodarczej, która mogłaby powiązać losy gospodarcze krajów regionalnych z Pekinem i wysunąć BRI na pierwszy plan w priorytetach regionalnych. Artykuł podkreśla wpływ COVID-19 na gospodarki Azji Środkowej, znaczenie BRI dla regionu; jego geopolityczne znaczenie dla Chin; oraz rosnące wpływy chińskie w post-pandemicznej Azji Centralnej za pomocą teorii siły symbolicznej Bourdieu. Wreszcie, korzystając z jakościowej analizy treści, artykuł argumentuje, że wpływ gospodarczy COVID-19 jest krótkoterminowy oraz ograniczony, i tylko zwiększy perspektywy dla BRI w post-pandemicznej Azji Środkowej, z istotnymi strategicznymi narzędziami dla profilu geopolitycznego Chin w regionie.

EN

COVID-19 brings a momentous decline for global economic activities but its consequences for China’s Belt and Road Initiative (BRI) remains imminent. Despite the economic shocks of the Pandemic, BRI remains a top priority for China which allows Beijing to improve regional connectivity and expand its economic outreach far off to Europe and the American shores. On the other hand, the Central Asian economies are hard hit by the pandemic with a reduced regional trade, decline in oil prices and its commodities, deep slump in remittances, and the slackening manufacturing ability. The revival of BRI and its immediate success is desirable to the COVID-19 hit Central Asian economies. This is because BRI has bound the region together in terms of infrastructural development where China, under the rubric of BRI, is spearheading major developmental projects, pouring investment in energy sector, offering debt, and improving bilateral trade with regional economies. For this reason, the Central Asian countries desire immediate revival of close economic cooperation which could links the economic fortunes of regional countries to Beijing and brings the BRI to the fore in regional priorities. The paper highlight the impact of COVID-19 over Central Asian economies, the significance BRI for the region; its geopolitical importance for China; and the growing Chinese influence in the post-Pandemic Central Asia using Bourdieu’s Theory of Symbolic Power. Finally, using qualitative content analysis, the paper argues that the economic impact of COVID-19 are short-term and of limited nature and it will only increase prospects for BRI in the post-Pandemic Central Asia with vital strategic utilities for China’s geopolitical profile in the region.

20

Uwarunkowania legitymizacji władzy w systemach autorytarnych. Casus państw Azji Centralnej

51%

Shukuralieva N., Lipiński A.

Przegląd Politologiczny

|

2017

|

issue 1

189-202

EN

Legitimacy along with co-optation and repression are the three main pillars of the stability of autocratic regimes. Explanation of their relative stability should take into account the complex relationships between these variables. The elites of authoritarian regimes systematically formulate legitimacy claims in order to justify their power, and the processes of institutionalization and effective distribution of these claims depends on a number of factors and mechanisms. The purpose of this paper is to analyze these factors and mechanisms of legitimacy contributing to the stability of authoritarian states by drawing on the example of Central Asian republics.

PL

Legitymizacja wraz z kooptacją oraz represją stanowi trzy zasadnicze filary stabilności reżimu autokratycznego, a wyjaśnianie mechanizmów trwałości powinno uwzględniać skomplikowane relacje pomiędzy wymienionymi zmiennymi. Elity reżimów autorytarnych systematycznie formułują legitymizacyjne roszczenia mające usprawiedliwiać ich władzę, a proces ich skutecznej dystrybucji oraz instytucjonalizacji zależy od szeregu warunków i mechanizmów. Zadaniem niniejszego tekstu jest analiza wybranych warunków efektywności i mechanizmów legitymizacji w państwach autorytarnych, w oparciu o przykłady pochodzące z krajów Azji Centralnej.

Refine search results

Miejsce krajów Azji Centralnej w polityce NATO i perspektywy współpracy

Restrukturyzacja przedsiębiorstw Europy Środkowo-Wschodniej i Azji Centralnej w dobie transformacji

Geopolityczne znaczenie poradzieckiej Azji Centralnej w kontekście przemian na rynkach gazu ziemnego

Народные суды кочевого населения царистского Туркестана – важное звено в системе местного «туземного» самоуправления (по архивным, правовым и иным материалам)

Etnogeneza i tradycja wynaleziona jako instrumenty legitymizacji władzy w państwach Azji Centralnej

Współczesny Szlak Jedwabny a tradycja: Chiny i Azja Centralna

Specifity of contemporary Central Asian regionalism

Central Asian Gypsies – Lyuli. The overview of current socio-economic problems

Soviet Legacy and Imagined Past Converge in Levant Battlefields

Geneza islamskiego zagrożenia terrorystycznego w Uzbekistanie po upadku ZSRR

Separatyzm islamski w regionie autonomicznym Sinciang-Ujgur

Petersburskie wystąpienie Kassym-Żomart Tokajewa: uwarunkowania, treść i konsekwencje z punktu widzenia relacji w trójkącie Rosja–Kazachstan–Chiny

Характерные черты отношений России с киргизскими племенами в конце XVIII–первой половине XIX века

The Place of Central Asia in Poland's Foreign Policy

Wielki renesans tradycji Szlaku Jedwabnego: prespektywa Chin i Azji Centralnej

Referendum ogólnokrajowe w Republice Kazachstanu

Azja Centralna: uwarunkowania bezpieczeństwa regionalnego

Relacje Unii Europejskiej i państw regionu Azji Centralnej w obliczu kryzysu stosunków turecko-unijnych

Prospects for China’s BRI and Strategic Influence in the Post-COVID-19 Central Asia

Uwarunkowania legitymizacji władzy w systemach autorytarnych. Casus państw Azji Centralnej