Search results

1

Gdyby Legiony nie powstały…

100%

Odziemkowski J.

Dzieje Najnowsze

|

2017

|

vol. 49

|

issue 2

PL

Przedmiotem rozważań jest wpływ walk Legionów Polskich na wydarzenia, które podczas I wojny światowej wyniosły sprawę Polski na arenę międzynarodową i stworzyły warunki sprzyjające formowaniu Błękitnej Armii, a także próba sformułowania odpowiedzi na pytanie, jak mogłyby potoczyć się wypadki, gdyby Legiony nie powstały. Dokonano próby oceny, jakie skutki mógłby przynieść brak Błękitnej Armii w Polsce latem 1919 r., oraz analizy wpływu J. Piłsudskiego na przełomowe momenty wojny Polski z Rosją bolszewicką. The article focuses on the impact made by combats fought by the Polish Legions on the events that during the First World War put the Polish question into the international arena and prepared favourable conditions for the formation of the Blue Army, and also on the attempt to answer the question what could have happened had there been no Polish Legions. An attempt was made to assess the potential consequences that would result if there had been no Blue Army in Poland in the summer of 1919, and to analyse Józef Piłsudski’s influence on decisive moments of the war between Poland and Bolshevik Russia.

2

Wspomnienia z wojny 1920 roku

100%

Wiktor A.

Wadoviana. Przegląd historyczno-kulturalny

|

2018

|

issue 21

224-228

PL

Fragmenty wspomnień Antoniego Wiktora, uczestnika wojny 1920 r. Zapis wywiadu nagranego w latach 80. minionego wieku.

3

Obóz szkoleniowy armii polskiej w Niagara-on-the-Lake, 1917-1919

59%

Zalewski Z.

Studia Polonijne

|

2021

|

vol. 42

407-437

EN

Predictions for ending of the world military crisis in short time turned out to be highly missed. The war, which had been lasting since July 28, 1914, generated tremendous material looses, claimed more and more victims and after three-year’s hard fighting no one of the opponents could expect himself to be a victor soon. However, the revolutionary process in Russia practically eliminated Tsar’s army from active military operations on the eastern front. Having seen an exceptional opportunity, the German Headquarters began to relocate Central Powers’ strong armies to France wanted to deliver a decisive blow on the western front. Collapse of Russia, the country that was a valuable component of Entente’s military power and at the same time the main political opponent against regaining Poland’s independence, as well as an urgent need of conscription young men to the western armies evoked exceptional international circumstances to restore Poland on the world’s map. The considerable support of France, the USA and Canada but predominantly the political activity of Polish National Committee in Paris and deep patriotic feelings of American Polonia resulted in creation of Tadeusz Kościuszko Polish Army Training Camp in Niagara-on-the-Lake, Ontario. Mainly in that place, as well as in some other Canadian and American forts 22 395 young Polonia voluntaries had been trained and then 20 720 soldiers were shipped on the western front in France. All of them were the hard core component of General Józef Haller’s so called Blue Army.

PL

Prognozy szybkiego zakończenia światowego konfliktu zbrojnego okazały się wysoce nietrafne. Trwająca od 28 lipca 1914 r. wojna generowała ogromne koszty materialne, pochłaniała coraz większą liczbę ofiar ludzkich, a po trzech latach walk żadna z walczących stron nie mogła być pewna zwycięstwa. Tymczasem wydarzenia rewolucyjne w Rosji w 1917 r. praktycznie wyeliminowały armię carską z działań wojennych na froncie wschodnim, stwarzając jednocześnie dowództwu armii II Rzeszy Niemieckiej możliwość skierowania militarnej potęgi państw centralnych do działań rozstrzygających na zachodzie Europy. Upadek znaczenia Rosji jako wartościowego składnika sił zbrojnych Ententy i jednocześnie głównego oponenta wobec niepodległościowych dążeń Polaków, a także pilna potrzeba pozyskania rekrutów spełniły funkcję ważnego międzynarodowego czynnika, stwarzającego wyjątkowo korzystne okoliczności polityczne do przywrócenia Polski na mapę świata. Wsparcie rządów Francji, Stanów Zjednoczonych i Kanady, lecz przede wszystkim działalność Komitetu Narodowego Polskiego w Paryżu oraz głęboki patriotyzm amerykańskich środowisk polonijnych zaowocowały utworzeniem obozu szkoleniowego w Niagara-on-the Lake w Kanadzie. Głównie tam, lecz także w kilku innych miejscowościach na terenie Kanady i USA wyszkolono 22 395 ochotników wywodzących się z amerykańskiej młodzieży polonijnej. 20 720 żołnierzy przetransportowano z Ameryki Północnej na front zachodni we Francji, gdzie stanowili istotny element organizującej się tzw. Błękitnej Armii gen. Józefa Hallera.

4

90 lat tradycji – historia i działalność Korpusu Pomocniczego Pań SWAP w Ameryce

43%

Maksymowicz A.

Polonia Journal

|

2016

|

issue 3-4

113-150

EN

1795–1918 Poland was partitioned by three invaders – Prussia (later German Empire), Russia and Austria and didn’t exist on political maps. The outbreak of the World War I woke hope for the rebirth of the Polish state among Poles, including those in the U.S.A. and Canada. During WWI over 20,000 volunteers of Polish origin went from North America to Europe to fight in the Polish Army in France (“Blue Army”) and in Polish-Bolshevik war (1919–1921). After Poland regained its statehood, over 14,000 soldiers re-turned to America. Most of them faced a dramatic situation – wounded, disabled, homeless and without their jobs, they didn’t receive any help from the state, because (according to law) they weren’t the U.S. veterans and therefore had no right to federal health care. Poland, considering them Americans, didn’t support them either. Consequently, the entire responsibility for helping the veterans took numerous Polish organizations in the USA. Some of them – like the Polish Army Veterans Association (PAVA, or in Polish Stowarzyszenie Weteranów Armii Polskiej w Ameryce, SWAP) – were founded just in this respect: to help the veterans. PAVA was established in 1921 in Cleveland, with many branches all around the country. It was a men’s organization whose main function was self-aid. Four years later, the PAVA Ladies’ Auxiliary Corps (Korpus Pomocniczy Pań SWAP), one of the most significant organizations, was created. The article presents the Corps’ activity, under Agnieszka Wisła. The organization has been focused on humanitarian and charity work and has distinguished itself enormously in this endeavor. Their tasks have been among others: caring for the disabled and the sick veterans; organizing help for the homeless and unemployed veterans – i.e. the establishing and maintaining the shelters and nursing homes; visiting the sick veterans in hospitals and nursing homes; raising money by organizing charity balls or exhibitions of their needlework; arranging various entertainment events in order to acquire funds for The Corps’ activities; participating in funerals and caring for the graves of Polish veterans; assisting in organization and taking part in patriotic events (like veterans’ parades, lectures and readings, organizing patriotic trips to Poland); organizing the “Cornflower Days” (Cornflower symbolizes the Blue Army), i.e. – raising funds not only among the Polonia but also among Americans of other origins. At some point of time (mainly in the 40. and in the 50.) there were few thousand members of the Corps working in America, for instance: in 1946 there were 4614 members, and in 1958 as many as 5079 members. Today Auxiliary Corps has about 250 members. Until today the Auxiliary Corps is one of the oldest, strongest and most dynamic Polish women's organizations in America. They have supported thousands of Polish veterans and their families with material as well as moral help for over 90 years now. Their history as well as history of the PAVA is commemorated at the Polish Military Heritage Museum in New York.

PL

W latach 1795–1918 Polska znajdowała się pod zaborami, podzielona między trzy mocarstwa – Prusy (później Cesarstwo Niemieckie), Rosję i Austrię – i nie istniała na politycznych mapach. Wybuch I wojny światowej obudził wśród Polaków, także tych w USA i Kanadzie, nadzieję na odrodzenie się państwa polskiego. Podczas I wojny światowej ponad 20 000 ochotników polskiego pochodzenia wyruszyło z Ameryki Północnej do Europy, aby walczyć w Armii Polskiej we Francji („Błękitnej Armii‖) oraz w wojnie polsko-bolszewickiej (1919–1921). Po odzyskaniu przez Polskę państwowości, ponad 14 000 żołnierzy wróciło do Ameryki. Większość z nich stanęła w obliczu dramatycznej sytuacji – ranni, niepełnosprawni, bezdomni lub bez pracy nie otrzymywali żadnej pomocy od państwa, ponieważ (zgodnie z prawem) nie byli weteranami amerykańskimi i w związku z tym nie mieli prawa do opieki zdrowotnej. Polska, uznając ich za Amerykanów, również się nimi nie zaopiekowała.Całą odpowiedzialność za pomoc weteranom wzięły zatem na siebie liczne polskie organizacje w USA. Niektóre z nich – jak Stowarzyszenie Weteranów Armii Polskiej w Ameryce (SWAP, Polish Army Veterans Association, PAVA) – powstały właśnie w celu pomocy weteranom. SWAP utworzony został w 1921 roku w Cleveland, z wieloma placówkami w całym kraju, jako głównie męska organizacja samopomocowa. Cztery lata później, powołano jego siostrzaną, jedną z najbardziej znaczących organizacji – Korpus Pomocniczy SWAP (PAVA Ladies' Auxiliary Corps). Artykuł poświęcony jest działalności założonego i kierowanego przez Agnieszkę Wisłę Korpusu Pomocniczego. Organizacja koncentrowała się na pracy charytatywnej i humanitarnej na rzecz weteranów, a do głównych jej zadań należało m.in.: dbanie o niepełnosprawnych i chorych weteranów; organizowanie pomocy dla bezdomnych i bezrobotnych poprzez tworzenie i utrzymanie schronisk i domów opieki; odwiedzanie chorych weteranów w szpitalach i domach opieki; zbiórki pieniędzy w ramach bali charytatywnych lub wystaw robótek ręcznych; organizowanie różnego rodzaju imprez rozrywkowych w celu zdobycia środków na działalność Korpusu; uczestnictwo w pogrzebach i opieka nad grobami polskich weteranów; pomoc w organizacji i udział w imprezach patriotycznych (jak parady, wykłady i odczyty, organizacja wycieczek patriotycznych do Polski); organizowanie „Dnia Bławatka" (bławatek jest symbolem Błękitnej Armii), podczas którego prowadzone są kwesty na rzecz polskich weteranów nie tylko wśród Polonii, ale także wśród Amerykanów innego pochodzenia. W pewnym okresie (głównie w latach 40. i 50.) Korpus Pomocniczy liczył kilka tysięcy członkiń, np.: w 1946 roku było 4614 członkiń, a w 1958 aż 5079 członkiń. Obecnie organizacja skupia około 250 pań. Korpus Pomocniczy jest do dziś dnia jedną z najstarszych, największych i najbardziej aktywnych polskich organizacji kobiecych w Ameryce. Przez ponad 90 lat korpusianki wsparły tysiące polskich weteranów i ich rodzin, zarówno w formie materialnej, jak i duchowej. Historia Korpusu Pomocniczego oraz Stowarzyszenia Weteranów Armii Polskiej w Ameryce jest upamiętniona w Muzeum Tradycji i Oręża Polskiego w Nowym Jorku.

Refine search results

1 Dzieje Najnowsze

1 Polonia Journal

1 Studia Polonijne

1 Wadoviana. Przegląd historyczno-kulturalny

1 Maksymowicz A.

1 Odziemkowski J.

1 Wiktor A.

1 Zalewski Z.

1 2021

1 2018

1 2017

1 2016

Gdyby Legiony nie powstały…

Wspomnienia z wojny 1920 roku

Obóz szkoleniowy armii polskiej w Niagara-on-the-Lake, 1917-1919

90 lat tradycji – historia i działalność Korpusu Pomocniczego Pań SWAP w Ameryce