Results found: 2

Search results

Search:
in the keywords: Beatrice of Aragon

Sort By:

Limit search:

New Findings on the Origin and Making of Napoli, Biblioteca Nazionale, Ms VI E 40

100%

Ferrari N.

Muzyka

2021

vol. 66

issue 3

148-183

Ostatnie badania nad rękopisem VI E 40 z Biblioteca Nazionale z Neapolu (I-Nn 40) doprowadziły do identyfikacji herbu znajdującego się na końcu księgi oraz do zaktualizowania jej opisu kodykologicznego. Ten sam herb znajduje się na egzemplarzu druku Historia Naturalis Pliniusza Starszego z 1476 r., który należał do mało znanej burgundzkiej rodziny de Janly, nobilitowanej w I poł. XV wieku. Wywodzili się z niej dworzanie i urzędnicy – trzech z nich przedstawiono w artykule, jako potencjalnych pierwszych właścicieli rękopisu I-Nn 40, uznając Philiberta de Janly za najbardziej prawdopodobnego kandydata. Omówiono historyczne konteksty stojące za posiadaniem i przekazywaniem prezentów przez nobilitowanych dworzan burgundzkich, zwracając szczególną uwagę na rękopis I-Nn 40 z mszami L’homme armé podarowany królowej węgierskiej Beatrycze Aragońskiej, a także na jego historię po opuszczeniu Burgundii. Artykuł przedstawia również aktualny opis kodykologiczny księgi, umożliwiający nowe spojrzenie na jego powstanie i proces kopiowania.

Recent research into the manuscript Napoli, Biblioteca Nazionale, VI.E.40 (I-Nn 40) has led to the identification of the coat of arms present at the end of the manuscript, and to a new updated codicological description. The same coat of arms is present also in a 1476 printed book of Pliny the Elder’s Historia Naturalis belonging to the rather obscure de Janly family of Burgundy, made up of courtiers and civil servants, ennobled in the first half of the fifteenth century. Discussed in this article are three members of the de Janly family who might have been the original owner of I-Nn 40, with Philibert de Janly identified as the most plausible candidate. The historical context of ownership and gift-giving typical of Burgundian courtiers of the new nobility is discussed, as well as manuscript’s donation to Beatrice of Aragon, and its history after it left Burgundy. The article also presents a new codicological description of the manuscript, offering new insights into its preparation and the copying process.

Johann Georg Triegler (Trigler): A Half-Forgotten Intellectual from the Turn of the Sixteenth Century, Former Owner of the Chansonnier Compiled for Beatrice of Aragon

100%

Maňas V.

Muzyka

2021

vol. 66

issue 3

185-195

Pod koniec lat sześćdziesiątych lub na początku lat siedemdziesiątych XV w. dla księżniczki aragońskiej Beatrycze sporządzono rękopis, znany obecnie pod nazwą „Mellon Chansonnier”. Beatrycze zabrała go ze sobą do Europy Środkowej, gdzie przybyła w związku z poślubieniem w 1476 r. króla węgierskiego Macieja Korwina. Po jego śmierci, w 1491 r., poślubiła Władysława Jagiellończyka, króla Czech i Węgier, jednak to drugie małżeństwo zostało uznane przez papieża za niezgodne z prawem i w 1501 r. Beatrycze powróciła do Neapolu. Rękopis bez wątpienia został jednak w Europie Środkowej, gdyż w 1609 r. muzyk Matthaeus Roth z Kłodzka podarował go Johannowi Georgowi Trieglerowi, uczonemu działającemu głównie na Morawach i Górnym Śląsku, znanemu z niemieckiego przekładu średniowiecznego traktatu De Sphera (wyd. 1614). Triegler zmarł przed 1622 r. – w czeskich bibliotekach zachowały się cztery druki pochodzące z jego księgozbioru. Nie jest nadal jasne, co stało się z Mellon Chansonnier bezpośrednio po śmierci uczonego, jednak później stał się on własnością Josepha Vitty (1860–1942). W 1939 r. został kupiony na aukcji w Londynie przez Paula Mellona, który podarował go Uniwersytetowi Yale.

The famous manuscript made in the late 1460s or early 1470s for Princess Beatrice of Aragon is nowadays known as the Mellon Chansonnier. Beatrice took this codex with her to Central Europe, where in 1476 she married the Hungarian king Matthias Corvinus. After his death, in 1491, Beatrice married Vladislaus II of Bohemia and Hungary, but this second marriage was declared unlawful by the pope and in 1501 Beatrice returned to Naples. The codex evidently remained somewhere in Central Europe, because in 1609 the musician Matthaeus Roth, from Glatz, donated it to the scholar Johann Georg Triegler, who was active mainly in Moravia and Upper Silesia and in 1614 published his German translation of the medieval treatise De Sphera. Triegler died before 1622 and, besides the Mellon Chansonnier, four sixteenth-century prints from his estate are preserved in libraries in the Czech Republic. It is still not clear what happened to the Mellon Chansonnier after Triegler’s death, but the codex was later owned by the French collector Joseph Vitta (1860–1942). In 1939 it was bought at an auction in London by Paul Mellon, who donated it to the University of Yale.

Refine search results

2 Muzyka

1 Ferrari N.

1 Maňas V.

2 2021

Search results

New Findings on the Origin and Making of Napoli, Biblioteca Nazionale, Ms VI E 40

Johann Georg Triegler (Trigler): A Half-Forgotten Intellectual from the Turn of the Sixteenth Century, Former Owner of the Chansonnier Compiled for Beatrice of Aragon