Search results

1

Mapa klasztorów reformackich z 1718 r.

100%

Błachut A. J.

Folia Historica Cracoviensia

|

2004

|

vol. 10

EN

I grandi benefattori della Provincia di Wielkopolska furono i Radziwiłł, proprietari di Biała, che dopo Nieśwież era la loro seconda cittá residenziałe. Proprio a Biała il principe Michał Kazimierz, insieme alia sua consorte, Katarzyna Emercjanna Sobieska, sorella di re Jan III, nel 1671 fecero costruire e donarono ai frati riformati la chiesa e il convento. Anche il loro figlio, Karol Stanisław Radziwiłł, in modo generoso sosteneva i riformati di Wielkopolska e il convento di Biała. Egli stesso per diversi anni fu il loro sindaco apostolico. Come riconoscenza dei suoi meriti, il convento di Biała dedico' a lui un’incisione (160,4 x 52,7 cm), dove il motivo centrale era la carta geográfica rotonda con tutti i conventi dei riformati di ambedue le Province polacche: di Wielkopolska e Małopolska. La grafica fu fatta a Lipsia da Johann Gottfried Krügner (la firma in basso), che fino a poco fa e' stato sostenuto anche come autore del progetto. Pero la signatuta F. M. R., presente sulla carta, che era la firma caratteristica delle lettere di Fr. Mateusz Osiecki, famoso archittetto dei riformati, in modo quasi evidente indica la sua paternita artística. Tanto piu' che Fr. Mateusz apparteneva al cerechio delle persone legate ai Radziwiłł, per i quali fece diversi lavori. II primo a interesarsi di quell'incisione fu Wilhelm Dersch („FranziskanischeStudien”, 1916, nr 1-2), avendo esaminato un esemplare conservato allora nellArchivio Nazionale a Poznań. Egli pubblico' tutti i testi presentí sulla carta e la sua fotografía. La stessa incisione (in due esemplari) viene conservata attualmente anche al Museo Diocesanoa Płock (prima si trovava nella chiesa dei riformati a Szczawin Kościelny, nei pressi di Gostynin). Gli esemplari incompleti (soltanto la parte centrale) si trovano anche nel Museo Nazionale a Varsavia e nella Biblioteca del convento dei francescani di Poznań.

PL

Powstanie reformatów w Polsce, jak również w innych krajach, było wynikiem licznych ruchów reformistycznych w zakonie braci mniejszych obserwantów (w Polsce zwanych bernardynami) w XVI i XVII wieku. Wielkimi dobrodziejami reformatów prowincji wielkopolskiej byli Radziwiłłowie, właściciele Białej, która była drugim po Nieświeżu ich miastem rezydencjalnym. To właśnie książę Michał Kazimierz, wojewoda wileński, podkanclerzy i hetman polny litewski, razem z żoną Katarzyną Emercjanną z domu Sobieską, siostrą króla Jana III, ufundował dla nich kościół i klasztor w Białej Podlaskiej w 1671 roku. Podobnie ich syn, Karol Stanisław Radziwiłł, kanclerz wielki litewski, hojnie wspierał reformatów wielkopolskich i klasztor w Białej. Jemu to bialski klasztor w dowód uznania i zasług dedykował okolicznościowy sztych z mapą w formie koła, na której zostały zaznaczone wszystkie ówczesne klasztory reformackie obu polskich prowincji. Sztych ten wręczono kanclerzowi uroczyście 21 września 1718 roku, w święto św. Macieja Apostoła. Jako pierwszy wspomnianą grafiką zainteresował się Wilhelm Dersch, publikując w 1916 roku artykuł na jej temat. Miedzioryt w formie tablicy składającej się z trzech arkuszy w całości posiada wymiary 160,4 cm x 52,7 cm. Zasadniczym jego elementem jest globus – mapa w formie koła - ustawiony na bogato rozczłonkowanym postumencie i podtrzymywany od góry przez czarnego orła Radziwiłłowskiego z rozpostartymi skrzydłami i mitrą książęcą na głowie.

2

Działalność duszpasterska OO. Bernardynów z Krakowa w latach 1918-1939

86%

Szmerek A.

Folia Historica Cracoviensia

|

2002

|

vol. 8

EN

The article discusses the ministry of Krakow Bernardines in the years 1918-1939.

PL

Artykuł omawia działalność duszpasterską OO. Bernardynów z Krakowa w latach 1918-1939.

3

Bernardyński kwestarz według staropolskich źródeł

86%

Kracik J.

Folia Historica Cracoviensia

|

2008

|

vol. 14

EN

The Old Polish image of a Bernardine medicant according to the sources of the time was overshadowed in popular awareness by a character from "Tadeusz", in which the Polish poet presented the work of Rev. Robak in strictly patriotic terms. Meanwhile, the medicant collection of food and money for the monastery was as 'close' to the Christian ministry as the traditional annual round of home calls on parishioners by priests. The collection was clearly not a patriotic activity. The original monastic concept held that monks made their living by working. It was through work that they sustained themselves and supported the poor. In time, new orders (called 'medicant orders') were established; unlike traditional orders, they did not own land, so they worked hard at stimulating the generosity of those who did have real property.

PL

Staropolski wizerunek bernardyńskiego kwestarza, jaki ukazują ówczesneźródła, został w świadomości potocznej przesłonięty postacią z Pana Tadeusza, w którym wieszcz ukazał aktywność ks. Robaka w wyrazistych barwach patriotycznych. Tymczasem kwestarskie zbieranie żywności i pieniędzy dla klasztoru miało z duszpasterstwem tyle wspólnego, co chadzanie po kolędzie przez księży parafialnych. Czynem patriotycznym kwesta także jako żywo - nie była. Pierwotny monastycyzm za źródło utrzymania mnichów uznawał ich pracę. Z niej mieli się utrzymywać oraz wspierać biednych. Z czasem nowe zakony zwane żebrzącymi tym się głównie różniły od starych, że nie posiadając jak tamte swoich włości, pracowały usilnie nad pobudzeniem hojności tych, którzy takie włości posiadali.

4

[Recenzja]: Filip Wolański, Kaznodziejstwo bernardyńskie w staropolskim systemie komunikacji społecznej schyłku epoki saskiej. Studium kształtowania wyobrażeń i postaw, Wydawnictwo Adam Marszałek, Toruń 2012, ss. 446

86%

Kicińska U.

Archiwa, Biblioteki i Muzea Kościelne

|

2013

|

vol. 100

441-446

5

Posługa duszpasterska Ojców Bernardynów w Jarmolińcach na przełomie XVIII i XIX wieku

72%

Zharuk O.

|

2018

|

vol. 27

|

issue 4

235-256

EN

This article entitled “Pastoral service of Bernardine Fathers in Yarmolyntsi” covers the years 1761–1832. Paweł Starżyński, the owner of the city of Yarmolyntsi, in 1761 invited Franciscan Observants – Bernardine to the pastoral ministry. It was also this year that the monastery parish was founded. In the church under the invocation of St. John of Nepomuk and St. Anthony of Padua brothers performed sacramental service and spiritual care of the local people. In addition to pastoral and preaching work it is worth mentioning the existence of a parish school. It was not only a place for lay education, but also a place of catechization of children. Additionally, the brotherhood of St. Anna was active in the parish and dealt with spiritual care of adults. After 70 years of Bernardine’s work in Yarmolyntsi, on August 20, 1832, according to the Supreme Order of the Head of the Podolia Province no 23992 to the Kamianets Spiritual Consistory, the tsarist authorities liquidated the monastery and the monks had to leave the place of their work. Monastery of Bernardine Fathers was taken over for the needs of the tsarist authorities, and the church was transferred into the hands of the Orthodox Church.

Refine search results

3 Folia Historica Cracoviensia

1 Archiwa, Biblioteki i Muzea Kościelne

1 Łódzkie Studia Teologiczne

1 Błachut A. J.

1 Kicińska U.

1 Kracik J.

1 Szmerek A.

1 Zharuk O.

1 2018

1 2013

1 2008

1 2004

1 2002

Mapa klasztorów reformackich z 1718 r.

Działalność duszpasterska OO. Bernardynów z Krakowa w latach 1918-1939

Bernardyński kwestarz według staropolskich źródeł

[Recenzja]: Filip Wolański, Kaznodziejstwo bernardyńskie w staropolskim systemie komunikacji społecznej schyłku epoki saskiej. Studium kształtowania wyobrażeń i postaw, Wydawnictwo Adam Marszałek, Toruń 2012, ss. 446

Posługa duszpasterska Ojców Bernardynów w Jarmolińcach na przełomie XVIII i XIX wieku