Search results

1

W sprawie "Relationes de statu dioecesis" na terenie metropolii warszawskiej w okresie zaboru rosyjskiego

100%

Lewalski K.

Archiwa, Biblioteki i Muzea Kościelne

|

2007

|

vol. 88

55-64

DE

Berichte über den Zustand von Diözesen stellen immer interessante Quellen zur Geschichte der Ortskirchen dar. Die Zahl der bekannten Berichte aus dem Gebiet der 1818 gegründeten Metropolie Warschau bleibt trotz der durchgeführten Quärenden weiterhin unvollständig – für die Zeit nach 1818 bis zum Jahre 1913 beträgt sie 26. Bis 1910 wurden diese nach einer noch aus dem Jahre 1725 stammenden Instruktion angefertigt. Es ist daher verständlich, dass ihr Informationswert an der Schwelle des 20. Jahrhunderts weitgehend unzureichend war. Viele neue Probleme und Fragen blieben unberücksichtigt, vor die sich die Kirche an der Wende vom 19. zum 20. Jahrhundert gestellt sah. Im Zusammenhang damit sollten die Quärenden kraft des Dekrets der Konsistorialkongregation vom 31. Dezember 1909 „de relationibus dioecesanis” nach einem neuen Fragebogen angefertigt werden, der 150 Fragen enthielt. Auf diese Weise lieferten sie viele neue und detaillierte Informationen über den materiellen Zustand der Diözese, Fragen des Glaubens und des Kultes, den Bischof und den Klerus, die Diözesankurie, die Kapitel, das Priesterseminar, das Funktionieren der Pfarreien, die Religiosität, die Erziehung sowie die sozio-politische Situation. Zu dieser Gruppe von Berichten gehören die im vorliegenden Artikel besprochenen Berichte über den Zustand der Diözesen Kielce, Płock, Sandomierz und Kielce aus den Jahren 1912-1913.

2

Wypisy źródłowe do biografi i polskich biskupów i opatów z czasów Rzeczypospolitej Obojga Narodów oraz niewoli narodowej doby zaborów (XVI-XIX w.). Część VII

80%

Prokop K. R.

Archiwa, Biblioteki i Muzea Kościelne

|

2009

|

vol. 91

287-321

3

Pacyfikacja i okupacja? Wybrane aspekty ateńskiej polityki wobec sprzymierzeńców z II Związku Morskiego

71%

Duszyński W.

Przegląd Historyczno-Wojskowy

|

2022

|

vol. XXIII (LXXIV)

|

issue 4(282)

13-45

EN

This article is an attempt to determine the nature of the Athenian garrisons that were situated in other member states of the Second Maritime League (fourth century BC). This issue is related to the broader problem regarding the nature of this alliance, often perceived by modern scholars through the prism of its predecessor (the fifth century Delian League), as an instrument of Athens’ imperial policy. In this case, having military posts in other member states, in addition to tasks related to the projection of power against external opponents, would also serve to guarantee the dominance of Athens over its allies. From a modern point of view, they could therefore have an occupational character, although the regulations governing the functioning of the symmachy contained guarantees to protect its members from such situations. The article focuses on material that regards the use of garrisons to interfere in the internal aff airs of allied poleis. The source material, however, contains a rather modest amount of similar information. Moreover, the analysis suggests that responsibility for cases of abuse tended to lie with specific Athenian commanders; however, it is difficult to talk about one „imperial” course in Athenian politics.

DE

In diesem Artikel soll der Versuch unternommen werden, den Charakter der athenischen Garnisonen in den Mitgliedsstaaten des Zweiten Attischen Seebundes (4. Jahrhundert v. Chr.) zu bestimmen. Die Fragestellung hängt mit dem umfassenderen Problem des Charakters dieses Bündnisses zusammen, das von modernen Wissenschaft lern oft durch das Prisma seines Vorgängers (des Delischen Bundes des 5. Jahrhunderts) als Instrument der imperialen Politik Athens betrachtet wird. In diesem Fall würden militärische Vorposten in den Mitgliedsstaaten neben ihrer Aufgabe der Machtprojektion gegen äußere Gegner auch dazu dienen, die Dominanz des Hegemons der Union über seine Verbündeten zu gewährleisten. Aus heutiger Sicht könnten sie daher einen Besatzungscharakter haben, obwohl die Regeln der Symmachie Garantien enthielten, die ihre Mitglieder vor solchen Situationen schützen sollten. Der Schwerpunkt des Aufsatzes liegt auf der Sammlung von Hinweisen auf den Einsatz von Garnisonen zur Einmischung in die inneren Angelegenheiten verbündeter Poleis. Das Quellenmaterial enthält jedoch nur eine recht bescheidene Menge ähnlicher Informationen. Darüber hinaus legt die Analyse nahe, dass die Verantwortung für Kompetenzüberschreitungen eher bei bestimmten athenischen Befehlshabern lag. Es ist hingegen schwierig, von einem einzigen „imperial” Kurs in der athenischen Politik zu sprechen.

PL

Niniejszy artykuł ma na celu próbę określenia charakteru ateńskich garnizonów w państwach członkowskich II Związku Morskiego (IV w. przed Chr.). Zagadnienie to wiąże się z szerszym problemem charakteru owego sojuszu, często postrzeganego przez współczesnych uczonych przez pryzmat swojego poprzednika (Związku Delijskiego z wieku V) jako instrument polityki imperialnej Aten. W takim wypadku placówki wojskowe w państwach członkowskich, oprócz zadań związanych z projekcją siły wobec przeciwników zewnętrznych, służyłyby również zagwarantowaniu dominacji hegemona związku nad sojusznikami. Ze współczesnego punktu widzenia mogłyby mieć zatem charakter okupacyjny, choć przepisy regulujące funkcjonowanie symmachii zawierały gwarancje mające uchronić jej członków przed takimi sytuacjami. W artykule nacisk został położony na zebranie wzmianek o wykorzystaniu garnizonów do ingerencji w sprawy wewnętrze sprzymierzonych poleis. Materiał źródłowy przynosi jednak dość skromną ilość podobnych informacji. Ponadto jego analiza sugeruje, że odpowiedzialność za przypadki nadużyć spoczywała raczej na konkretnych dowódcach ateńskich; trudno natomiast mówić o jednym „imperialnym” kursie w polityce ateńskiej.

4

Podwójna okupacja i granice kompromisu. Galicja w okresie I wojny światowej

71%

Szlanta P.

Przegląd Historyczno-Wojskowy

|

2022

|

vol. XXIII (LXXIV)

|

issue 4(282)

139-162

EN

During the First World War, Galicia was occupied by the Russians. The Russians announced the incorporation of the province into its Empire and carried out a program of Russification. As a result of a victorious offensive, the Central Powers liberated most of Galicia in the spring of 1915. However, in the liberated territories, the Austro-Hungarian military introduced a brutal regime, which actively sought out traitors and collaborators. Galicia’s autonomy was effectively abolished in June 1915 when the province was subordinated to the army. Th e unexpected scale of repression, especially from the Hungarian troops, contributed to the undermining of loyalty that the Polish inhabitants of Galicia had towards the Habsburg monarchy. According to the author, this situation allows the thesis to be put forward that between 1914–1918 the province was occupied twice from the perspective of the inhabitants of Galicia. On the example of the president of the court in Stanisławów, Artur Aulich (1850–1921), who stayed in the city during the Russian occupation and describes what type of behavior during the occupation was considered worthy of condemnation according to the Austrian authorities.

DE

Während des Ersten Weltkriegs wurde Galizien von russischen Truppen besetzt. Die Russen kündigten die Eingliederung der Provinz an und führten ihre Russifizierung durch. Infolge der siegreichen Offensive befreiten die Armeen der Mittelmächte im Frühjahr 1915 den größten Teil Galiziens. In den befreiten Gebieten führte die österreichisch-ungarische Armee jedoch ein brutales Militärregime ein und suchte nach Verrätern und Kollaborateuren. Nach dem Sommer 1915 wurde die Autonomie Galiziens faktisch aufgehoben und die Provinz der Armee unterstellt. Das unerwartete Ausmaß der Repressionen, vor allem durch ungarische Truppen, trug dazu bei, die Loyalität der polnischen Bewohner Galiziens gegenüber der Habsburger Monarchie zu untergraben, was nach Ansicht des Autors die These zulässt, dass man aus Sicht der Bewohner Galiziens von einer doppelten Besetzung der Provinz zwischen 1914 und 1918 sprechen kann. Am Beispiel des Schicksals des Gerichtspräsidenten in Stanisławów, Artur Aulich (1850–1921), der sich während der russischen Besatzung in der Stadt aufhielt, wird beschrieben, welche Verhaltensweisen aus der Besatzungszeit nach Ansicht der österreichischen Behörden als verwerflich galten.

PL

Podczas I wojny światowej Galicja poddana była okupacji rosyjskiej. Rosjanie ogłosili inkorporację prowincji i prowadzili jej rusyfikację. W wyniku zwycięskiej ofensywy wojska państw centralnych wiosną 1915 r. wyzwoliły większość Galicji. Jednak na terenach oswobodzonych wojska austro-węgierskie wprowadziły brutalny reżim wojskowy, szukając zdrajców i kolaborantów. Po lecie 1915 r. autonomia Galicji została faktycznie skasowana, a prowincja podporządkowana armii. Nieoczekiwana skala represji, zwłaszcza ze strony oddziałów węgierskich, przyczyniła się do podkopania lojalności polskich mieszkańców Galicji do monarchii habsburskiej Pozwala to – w ocenie autora – na wysunięcie tezy, iż z perspektywy mieszkańców Galicji można mówić o podwójnej okupacji prowincji w latach 1914–1918. Na przykładzie losów prezesa sądu w Stanisławowie Artura Aulicha (1850–1921), który przebywał w mieście podczas rosyjskiej okupacji, opisano, jakie – w ocenie władz austriackich – zachowania z okresu okupacji uznawano za godne potępienia.

Refine search results

2 Archiwa, Biblioteki i Muzea Kościelne

2 Przegląd Historyczno-Wojskowy

1 Duszyński W.

1 Lewalski K.

1 Prokop K. R.

1 Szlanta P.

2 2022

1 2009

1 2007

W sprawie "Relationes de statu dioecesis" na terenie metropolii warszawskiej w okresie zaboru rosyjskiego

Wypisy źródłowe do biografi i polskich biskupów i opatów z czasów Rzeczypospolitej Obojga Narodów oraz niewoli narodowej doby zaborów (XVI-XIX w.). Część VII

Pacyfikacja i okupacja? Wybrane aspekty ateńskiej polityki wobec sprzymierzeńców z II Związku Morskiego

Podwójna okupacja i granice kompromisu. Galicja w okresie I wojny światowej