Full-text resources of CEJSH and other databases are now available in the new Library of Science.
Visit https://bibliotekanauki.pl

Results found: 2

first rewind previous Page / 1 next fast forward last

Search results

Search:
in the keywords:  Brazilian jiu-jitsu
help Sort By:

help Limit search:
first rewind previous Page / 1 next fast forward last
1
Publication available in full text mode
Content available

Comparison of competitive anxiety and self-confidence in Brazilian Jiu-Jitsu skills levels: a cross-sectional in-event study

100%
Faro H. K. C., Tavares M. P. M., Gantois P. M. D., Pereira D. C., de Lima M. N. M., de Lima-Junior D., da S. Machado D. G., Fortes L. S.
Ido Movement for Culture. Journal of Martial Arts Anthropology
|
2020
|
vol. 20
|
issue 1
30-39
EN
Background. Competitive anxiety and self-confidence can be influenced by a number of factors, including skills levels and changes during sporting events. However, the effect of changes in- event are unclear. Problem and Aim. We aimed to compare in-event competitive anxiety and self-confidence among Brazilian Jiu-Jitsu (BJJ) athleteswith different belt colors and compare the levels between the first and second bouts. 113 BJJ male athletes (26.6 ± 5.36 years) competing in the Northeastern Open Brazilian Jiu-Jitsu Championship 2017 were included. Methods. They responded to the Competitive State Anxiety Inventory (CSAI-2R) after weighing and 15 min before their first fight and those who won responded again before their second bout. Cognitive anxiety, somatic anxiety and self-confidence domains were analyzed. Null-hypothesis test and magnitude-based inference analysis were performed. Results. The athletes in the black belt group were older and more experienced (p<0.05). There was no difference between belt color groups in cognitive and somatic anxiety, and self-confidence (p> 0.05). However, after winning there was a decrease in cognitive and somatic anxiety only in the blue, purple and brown belt groups, while only the black belt group increased self-confidence. Conclusions. We conclude that skills levels did not influence competitive anxiety and self-confidence in combat sports, but it did influence how it changed during a competition.
PL
Tło. Na lęk przed zawodami i pewność siebie może mieć wpływ szereg czynników, w tym poziom umiejętności i zmiany w trakcie wydarzeń sportowych. Jednak zmiany zachodzące w trakcie wydarzeń sportowych są nieoczywiste. Problem i cel. Celem autorów było porównanie poziomu lęku i pewności siebie podczas zawodów wśród brazylijskich zawodników Jiu-Jitsu (BJJ) o różnych kolorach pasów i porównanie ich w czasie pierwszej i drugej walki. Badanie objęło stu trzynastu zawodników BJJJ (26,6 ± 5,36 roku) startujących w otwartych mistrzostwach Brazylii Jiu-Jitsu w 2017. Metody. Ankietowani odpowiadali na pytania zawarte w Inwentarzu Stanu i Cech Lęku (CSAI-2R) po ważeniu i 15 minut przed pierwszą walką, a ci, którzy wygrali, odpowiadali ponownie przed drugą walką. Analizie poddano lęk poznawczy, lęk somatyczny i stan pewności siebie. Przeprowadzono test hipotezy całkowitej oraz analizę wnioskowania na podstawie wielkości. Wyniki. Zawodnicy z grupy posiadającej czarny pas byli starsi i bardziej doświadczeni (p<0,05). Nie stwierdzono istotnych różnic między zawodnikami o różnych kolorach pasów w kategorii lęku poznawczego i somatycznego oraz pewności siebie (p>0,05). Po wygranej nastąpił spadek lęku poznawczego i somatycznego w grupach zawodników o pasach niebieskich, fioletowych i brązowych, natomiast jedynie grupa posiadaczy czarnych pasów zwiększyła pewność siebie. Wnioski. Autorzy stwierdzają, że poziom umiejętności nie wpłynął na stan lęku i pewności siebie w sportach walki, ale wpłynął na to, jak zmienił się w trakcie zawodów.
2
Publication available in full text mode
Content available

Acute impact of exercise order on repetition performance, perceived fatigue, and grip endurance in grapplers

80%
Belo W. R., Ovretveit K., De Salles B. F., Dos Santos L. G. D., Laginestra F. G., Dias I. B. F., Miarka B., Simao R.
Ido Movement for Culture. Journal of Martial Arts Anthropology
|
2024
|
vol. 24
|
issue 2
50-56
EN
Background. Grip performance is a fundamental attribute in grappling sports. Problem and aim. Concurrent training may impact physical function and thus sport-specific training performance. We investigated whether resistance training (RT) exercise order affected repetition performance and rating of perceived exertion (RPE), and quantified the impact of RT on gripping in Brazilian jiu- jitsu (BJJ) grapplers. Material and methods. Twelve BJJ athletes completed two RT sessions in a random order. The sessions incorporated the same four exercises in either alternated order (AO) or grouped order (GO). Three sets were performed to failure using a 10-repetition maximum (10RM) load. The maximum number of repetitions (MNR) for each set determined repetition performance, and RPE was used to assess fatigue. Grip performance was measured with a maximum static lift (MSL) at baseline and post RT. Results. In both protocols, MNR decreased significantly over time, with no significant protocol × set interaction (p > 0.05). RPE increased over time, with no protocol × set interaction (p > 0.05). Both protocols resulted in reduced MSL (p < 0.001), with no difference in magnitude (p > 0.05). Total training volume, average RPE, and session perceived load (average RPE × session duration) did not differ between protocols (p > 0.05). Conclusions. Exercise order in short, full-body RT programs did not acutely influence repetition performance or perceptions of fatigue in these athletes. Grip endurance was severely compromised following RT, independent of exercise order. Grapplers doing same-day concurrent training should be mindful of the immediate impact of RT on gripping ability.
PL
Tło. Wydajność chwytu jest podstawowym atrybutem w sportach grapplingowych. Problem i cel. Równoczesny trening może wpływać na funkcje fizyczne, a tym samym na wyniki treningu sportowego. Autorzy zbadali, czy kolejność ćwiczeń treningu oporowego (RT) wpływa na wydajność powtórzeń i ocenę odczuwanego wysiłku (RPE) oraz określili ilościowo wpływ RT na chwytanie u brazylijskich grapplerów jiu-jitsu (BJJ). Materiał i metody. Dwunastu zawodników BJJ ukończyło dwie sesje RT w losowej kolejności. Sesje obejmowały te same cztery ćwiczenia w kolejności naprzemiennej (AO) lub grupowej (GO). Trzy zestawy zostały wykonane do czasu porażki przy użyciu maksymalnego obciążenia 10 powtórzeń (10RM). Maksymalna liczba powtórzeń (MNR) dla każdego zestawu określała wydajność powtórzeń, a RPE wykorzystano do oceny zmęczenia. Wydajność chwytu została zmierzona za pomocą maksymalnego statycznego uniesienia (MSL) na początku i po RT. Wyniki. W obu protokołach MNR zmniejszał się znacząco w czasie, bez znaczącej interakcji protokół × zestaw (p>0,05). RPE wzrastał z czasem, bez interakcji protokół × zestaw (p>0,05). Oba protokoły spowodowały zmniejszenie MSL (p< 0,001), bez różnicy w wielkości (p>0,05). Całkowita objętość treningu, średnie RPE i postrzegane obciążenie sesji (średnie RPE × czas trwania sesji) nie różniły się między protokołami (p> 0,05). Wnioski. Kolejność ćwiczeń w krótkich, pełnych programach RT nie miała znaczącego wpływu na wydajność powtórzeń lub postrzeganie zmęczenia u badanych sportowców. Wytrzymałość chwytu była poważnie obniżona po RT, niezależnie od kolejności ćwiczeń. Grapplerzy wykonujący jednoczesny trening tego samego dnia powinni pamiętać o bezpośrednim wpływie RT na zdolność chwytania.
first rewind previous Page / 1 next fast forward last
JavaScript is turned off in your web browser. Turn it on to take full advantage of this site, then refresh the page.