Search results

1

Brytyjskie spojrzenie na rolę Żydów i Arabów w Palestynie w okresie powstawania Państwa Izrael w latach 1946–1948

100%

Wróblewski B.

UR Journal of Humanities and Social Sciences

|

2018

|

issue 1(6)

5-22

PL

W latach 1946–1948 doszło do konfliktu między społecznością arabską i żydowską w Palestynie. Starcie to zakończyło się zwycięstwem strony żydowskiej i utworzeniem Państwa Izrael. Ważną rolę w tych wydarzeniach odgrywały władze brytyjskie. To decyzje Londynu rozstrzygały o losach Palestyny aż do połowy maja 1948 r. Dlatego warto poznać poglądy elity brytyjskiej na temat społeczności żydowskiej i arabskiej. Szczególnie uważnie należałoby prześledzić jej opinie dotyczące siły politycznej obu przeciwników. Na podstawie dokumentów brytyjskich, zwłaszcza raportów dowódcy armii transjordańskiej J.B. Glubba, można tę sprawę częściowo wyjaśnić. Należy stwierdzić, że elity imperium liczyły się wprawdzie z siłą polityczną społeczności żydowskiej, ale zdecydowanie nie doceniały jej możliwości militarnych. Jednocześnie w Londynie przeceniano wojskowe umiejętności Arabów. Zupełnie też nie rozumiano motywów ruchu syjonistycznego i poziomu jego determinacji. Ten stan świadomości przyczynił się do wytworzenia wśród wojskowych i cywilnych elit brytyjskich anachronicznego obrazu obu stron sporu. To zaś prawdopodobnie ułatwiło Londynowi podjęcie fatalnej decyzji o wycofaniu się z Palestyny w maju 1948 r. Było to równoznaczne ze zgodą na wojnę w tej krainie. Wiele poszlak wskazuje, że Brytyjczycy liczyli na możliwość powrotu swych sił jako oddziałów ratujących słabszą grupę żydowską. Tymczasem wynik starcia zadał decydujący cios brytyjskiemu systemowi dominacji w regionie.

EN

In the years 1946–1948 a conflict between the Arab and the Jewish communities took place in Palestine. The struggle ended in the victory of the Jewish side and formation of the State of Israel. In the period in questions the British authorities played an important role in these events. It was the decisions of London that determined, until May 1948, the situation in Palestine. Therefore, it is worth petting to know the opinions of British elites on the subject of Jewish and Arab communities. In particular, its opinions on the topic of the political power of the two enemies should be recognised. This issue can be partially explained on the basis of British documents and, in particular, on the basis of reports of the commander of the Transjordan Army, J. B. Glubb. It needs to be stated that the Empire elites did in fact recognise political strength of the Jewish community, but they did not recognise its military potential. Simultaneously, London overrated the military potential of Arabs. The motives of the Zionist movement and the level of its determination were not understood at all. Such a state of awareness contributed to the creation, among the British military and civil elites, of an anachronistic image of both sides of the conflict. Probably in consequence this helped London to make the disastrous decision to withdraw from Palestine in May 1948. This was tantamount to consent for war in this region. Numerous traces of evidence indicate that the British hoped for the possibility of the return of their forces as troops rescuing the weaker Jewish side, however the result of the conflict dealt a decisive blow to British dominance in the region.

2

Odrębność państwowa Jordanii w optyce obserwatorów brytyjskich w latach 1946–1957

100%

Wróblewski B.

Dzieje Najnowsze

|

2017

|

vol. 49

|

issue 3

PL

Haszymidzkie Królestwo Transjordanii uzyskało formalną niepodległość w 1946 r. Jego poprzednikiem był Emirat Transjordanii. W latach 1946–1956 Brytyjczycy nadal wywierali silny wpływ na elity królestwa. W tekście przedstawiono poglądy urzędników i doradców brytyjskich w kwestii odrębności państwowej Jordanii. W latach 1946–1957 brytyjscy oficerowie i urzędnicy uznawali państwo haszymidzkie za twór sztuczny i przewidywali, że dość szybko roztopi się on w większej arabskiej federacji.Formally, the Hashemite Kingdom of Jordan became an independent state in 1946, preceded by the Emirate of Transjordan. In 1946–1956 the British still exerted great influence on the elites of the Kingdom. The study presents opinions of British officials and advisors on the question of state autonomy of Jordan. Principally, in 1946–1957 British officers and officials recognised the Hashemite state as an artificial construct and predicted that fairly soon it would melt within a larger Arab federation.

3

Współpraca Wielkiej Brytanii i USA a stabilizacja polityczna Haszymidzkiego Królestwa Jordanii

80%

Wróblewski B.

Krakowskie Studia Międzynarodowe

|

2018

|

issue 4

193-209

EN

The Middle East is known for its anti-western attitudes. Despite that, many Arab governments pursue pro-western policy. One of the countries that cooperates with Europe and the USA is Jordan. The specific political stance of the Hashemite monarchy has, however, strong historical reasons and results from untypical conditions of this state. One should mention that the very formation of Jordan resulted from the cooperation of British authorities with the Hashemite. The state was formed in 1921, at first under the name of Transjordan, in result of political decisions of London. In 1921–1956 Amman cooperated with Great Britain. The fact that in 1946 Jordan gained independence did not change a lot. The country of the Hashemite remained dependant on the British. The symbol of this unequal cooperation was the person of John Bagot Glubb. This British ofﬁ cer became the commander of the Jordan army. The Arabs considered him as a representative of the empire, but he himself was convinced that he was serving the Arab interests. Despite the fact that the development of Jordan depended on donations of London, the authorities in Amman maintained freedom of decision making. In 1956 king Hussein removed J.B. Glubb from the country and broke the alliance with the Great Britain. The Hashemite dynasty rejected the relations with London so as to win over the Arab nationalists. At the same time king Hussein I established a strict but informal alliance with the USA. It was Washington that started to donate the state treasury and its armed forces. This cooperation has continued until today. Simultaneously, Amman was able at moments to oppose the policy of the USA. It happened in 1967 and in 1990–1991 during the first conflict of the USA with Iraq, when Amman supported Baghdad. Generally speaking, however, the Jordan regime maintained its prowestern option. The Hashemite government strives first and foremost to maintain stability of the monarchy system. Cooperation with the USA, and previously with the British did not result, however, from ideological reasons, but serving the basic aim. At the same time, in case of the Hashemite, cooperation with Anglo-Saxons has long tradition and serves well their political assumptions.

PL

Region Bliskiego Wschodu jest znany z antyzachodnich nastrojów. Mimo to wiele rządów arabskich prowadzi prozachodnią politykę. Jednym z państw współpracujących z Europą i USA jest Jordania. Taka opcja polityczna monarchii haszymidzkiej ma jednak głębokie przyczyny historyczne i wynika z nietypowych uwarunkowań tego państwa. Należy przypomnieć, że samo powstanie Jordanii wynikało ze współpracy władz brytyjskich z Haszymidami. Państwo to utworzono w 1921 r. początkowo pod nazwą Transjordania, w wyniku decyzji politycznych Londynu. Od tego czasu do 1956 r. trwała współpraca Ammanu z Wielką Brytanią. Fakt, że w 1946 r. Jordania uzyskała niepodległość niewiele zmienił – państwo Haszymidów pozostawało zależne od Brytyjczyków. Symbolem tej nierównorzędnej współpracy była osoba Johna Bagota Glubba. Ten brytyjski oﬁ cer stał się głównodowodzącym armii jordańskiej. Arabowie uważali go za przedstawiciela imperium, on sam jednak był przekonany, że służy interesom arabskim. Mimo, że rozwój Jordanii zależał od dotacji Londynu, władze w Ammanie zachowały swobodę decyzji. W 1956 r. król Husajn I usunął z kraju J.B. Glubba i zerwał sojusz z Wielką Brytanią. Dynastia haszymidzka odrzuciła związek z Londynem, by pozyskać nacjonalistów arabskich. Jednocześnie król Husajn I nawiązał ścisły, choć nieformalny, sojusz z USA. To Waszyngton zaczął dotować skarb Jordanii i jego siły zbrojne. Współpraca ta trwa do dziś. Jednocześnie Amman potraﬁ ł w pewnych momentach przeciwstawić się polityce USA. Tak było w 1967 r. i w latach 1990–1991 w czasie pierwszego konfliktu USA z Irakiem, podczas którego Amman popierał Bagdad. Generalnie jednak reżim jordański utrzymywał opcję prozachodnią. Rząd haszymidzki dąży przede wszystkim do utrzymania stabilności ustroju monarchicznego. Współpraca z USA, a wcześniej z Brytyjczykami, nie wynika z założeń ideowych, lecz służy temu podstawowemu celowi. Jednocześnie współpraca z Anglosasami ma w przypadku Haszymidów długą tradycję i dobrze służy ich założeniom politycznym.

4

Trójbiegunowa kultura południowoafrykańskiej metropolii Durban

61%

Folga-Naidoo T.

Zoon Politikon

|

2018

|

issue 9

117-145

EN

The aim of the article is to present an intriguing issue of multiculturalism in Durban, South Africa. The city’s social and cultural rapid development is based on tripolar culture of the African, Asian and European origin. Strongly rooted native Bantu culture repre-sented since 18th century by the Zulu tribe which collided with the European culture of Dutch and British origin. That is complemented by the rich Indian culture, which since the second half of the 19th century played a significant role in the development of the city.

PL

Tematem niniejszego artykułu jest przedstawienie intrygującego zagadnienia jakim jest wielokulturowość południowoafrykańskiej metropolii Durban. Szybki rozwój społeczny i kulturalny miasta ma swe podłoże w trójbiegunowej kulturze rodem z Afryki, Azji i Europy. Silnie zakorzeniona kultura Bantu reprezentowana od XVIII wieku przez plemię Zulusów, zderzyła się już w XIX wieku z napływową kulturą europejską, najpierw holenderską a następnie brytyjską. Całość uzupełnia bogata kultura indyjska, która od drugiej połowy XIX wieku odgrywa znaczącą rolę w rozwoju miasta.

Refine search results

1 Dzieje Najnowsze

1 Krakowskie Studia Międzynarodowe

1 UR Journal of Humanities and Social Sciences

1 Zoon Politikon

3 Wróblewski B.

1 Folga-Naidoo T.

1 2019

2 2018

1 2017

Brytyjskie spojrzenie na rolę Żydów i Arabów w Palestynie w okresie powstawania Państwa Izrael w latach 1946–1948

Odrębność państwowa Jordanii w optyce obserwatorów brytyjskich w latach 1946–1957

Współpraca Wielkiej Brytanii i USA a stabilizacja polityczna Haszymidzkiego Królestwa Jordanii

Trójbiegunowa kultura południowoafrykańskiej metropolii Durban