Results found: 1

Search results

Search:
in the keywords: Bulgakov screenplays

Sort By:

Limit search:

Michaiła Bułhakowa droga do filmu

100%

Przebinda I.

Studia Pigoniana

2022

vol. 5

issue 5

43-60

This article attempts to sketch a picture of Mikhail Bulgakov’s literary works (prose and drama), together with their historical and political background, as a prelude to his own adventure with film and the later, already posthumous, screen adaptations of his works – led by The Master and Margarita. Viewed in this way, Bulgakov’s transition from prose (The White Guard) to drama (Turbine Days) may appear to be only the first step towards his adventure with film. It seems that the path from novel through drama to film is much easier than the direct path from novel to film. The theatrical contexts of Bulgakov’s works are outlined, as well as musical contexts, including opera and musicals. Bulgakov’s scripts for the screen adaptations of Gogol’s The Government Inspector and The Dead Souls, which were never made, are also briefly described. The role of the space of Kiev and Moscow is emphasized as well as two of the writer’s most significant mythical cities, along with Jerusalem, Rome and Paris. The article emphasizes the cinematic nature of Bulgakov’s works. In this film-theatrical context the research opinions of such authors as Konstantin Paustovsky, Andrzej Drawicz, Marietta Chudakova, Alexey Varlamov, Eugene Zamiatin, Miron Petrovsky, Alicja Helman and Joanna Wojnicka are recalled. The urban dimension of The Master and Margarita is outlined, as the apotheosis of the city and the achievements of civilization, which will also translate to later screen adaptations of this masterpiece.

W niniejszym artykule podjęta została próba naszkicowania obrazu twórczości literackiej (prozatorskiej i dramaturgicznej) Michaiła Bułhakowa, wraz z jej tłem historyczno-politycznym, jako wstępu do jego własnej przygody z filmem oraz późniejszych, już pośmiertnych, ekranizacji jego dzieł – na czele z Mistrzem i Małgorzatą. Przy takim ujęciu przejście Bułhakowa od prozy (Biała Gwardia) do dramaturgii (Dni Turbinów) może się jawić jako dopiero pierwszy krok ku jego przygodzie z filmem. Wydaje się bowiem, że droga od powieści przez dramat do filmu jest znacznie łatwiejsza niż bezpośrednia droga od powieści do filmu. Zarysowane zostały tu zatem zarówno konteksty teatralne Bułhakowa, jak i konteksty muzyczne, z uwzględnieniem przedstawień operowych i musicalowych. Opisano także zwięźle autorskie scenariusze Bułhakowa do niezrealizowanych ostatecznie ekranizacji Rewizora i Martwych dusz Gogola. Została podkreślona rola przestrzeni Kijowa i Moskwy, jako dwóch z kilku najistotniejszych, obok Jerozolimy, Rzymu i Paryża, mitycznych miast pisarza. W artykule uwypuklona została kinematograficzna natura dzieł Bułhakowa. Przywołane zostają w tym filmowo-teatralnym kontekście opinie badawcze takich autorów jak – Konstanty Paustowski, Andrzej Drawicz, Marietta Czudakowa, Aleksy Warłamow, Eugeniusz Zamiatin, Miron Pietrowski, Alicja Helman, Joanna Wojnicka. Zarysowany wstępnie zostaje również urbanistyczny wymiar powieści Mistrz i Małgorzata, jako apoteozy miasta i osiągnięć cywilizacji, co także przełoży się na późniejsze ekranizacje tego arcydzieła.

Refine search results

1 Studia Pigoniana

1 Przebinda I.

1 2023

Search results

Michaiła Bułhakowa droga do filmu