Search results

1

CONSTITUTIONALITY OF THE REGULATION CONCERNING RELIGIOUS EDUCATION AT SCHOOL (A CONTRIBUTION TO DISCUSSION) (Konstytucyjnosc nauki religii w szkole (glos w dyskusji))

100%

Borecki P.

Studia Prawnicze

|

2008

|

issue 2(176)

31-40

EN

Optional religious education at school in Poland is first of all regulated by the decree of the Minister of National Education of 14th April, 1992 on the conditions and methods of the organization of religious education in public kindergartens and schools. In 1993, the Constitutional Tribunal, at the request of the Ombudsman, examined some of the decisions of this decree and found them consistent with the constitution. Presently, however, after passing the constitution in 1997 and after ratifying the concordat in 1998, there are different control patterns. Also, different provisions of the decree of 1992 are the subject of analysis. This document does not specify clearly who is to collect the declaration of will to learn religion or ethics. We do not know how long such a declaration is valid. This violates the principle of determinateness of law. Also, the limit of 7 interested persons in a class (group) obliging a school to organize lessons of religion or ethics is contrary to the constitution. This limit is not based by the law, it violates the principle of equal rights for religious associations and their constitutional right to teach religion at school. Also, as far as Catholic children are concerned, it is inconsistent with the concordat. The principles of employing religion teachers seem to be contrary to the constitution as well. The decree of 1992 violates the constitutional principle of the closed system of the sources of the generally binding law. The fact that only Christian pupils can be given free time from school to participate in the Lent Retreat is contrary to the principle of equal rights for religions. The possibility of placing the cross in a classroom violates the principle of state neutrality toward religion. It is inconsistent with the constitutional principle of impartiality of public administration with regard to religious, ideological and philosophical beliefs. Summing up, there are grounds for appealing against the decree of 14th April, 1992 to the Constitutional Tribunal.

2

Przepisy wyznaniowe w Konstytucji RP (uwagi porządkujące)

51%

Szymanek J.

Studia z Prawa Wyznaniowego

|

2011

|

vol. 14

5-23

PL

Konstytucyjne przepisy wyznaniowe, które należy postrzegać jako swoisty podzbiór w obrębie szeroko ujmowanych praw i wolności człowieka, stanowią grupę tych przepisów które albo explicite, albo implicite regulują sytuację konfesyjną jednostki. Przepisy, które wprost określają położenie jednostki z uwagi na jej wyznanie i prezentowany światopogląd można przy tym określić mianem przepisów sensu stricto wyznaniowych. Obejmują one, z jednej strony, indywidualną wolność sumienia i wyznania, z drugiej zaś wolność kolektywną, odnoszoną do społeczności religijnych jakimi są kościoły i inne związki wyznaniowe. Ta wąska grupa przepisów wyznaniowych nie jest jednak jednolita. W jej ramach można bowiem odnaleźć przepisy generalnie odnoszące się do wolności sumienia i wyznania (art. 25, 53 Konstytucji) i przepisy, które podejmują kwestie szczegółowe (art. 48, art. 35 ust. 2 i art. 85). Obok grupy przepisów wyznaniowych sensu stricto można również wskazać inne przepisy, które pośrednio można skorelować z konfesyjną dziedziną życia jednostki. Tę grupę przepisów można nazwać przepisami sensu largo wyznaniowymi. Pośród nich najważniejszym jest przepis gwarantujący generalne prawo decydowania o swoim życiu osobistym (art. 47 Konstytucji). Pokazuje on wszak iunctim wolności sumienia i wyznania z prawem do prywatności, które jest dzisiaj najważniejszym prawem jednostki poręczonym jej w ustawie zasadniczej, a zarazem pewnego rodzaju „wstępem” i „początkiem” wszystkich, a przynajmniej większości praw i wolności. Wolność sumienia i wyznania, jak i cała dziedzina konfesyjna jest przecież nierozerwalnie związana z ochroną życia prywatnego (osobistego), względem którego państwo i jego organy muszą zachować postawę désintéressement. Temu też służą coraz bardziej rozbudowane i uszczegółowione unormowania wyznaniowe konstytucji, które niezależnie od wszelkich podziałów i klasyfikacji zawsze stanowią jedynie pochodną praw i wolności jednostki. Konstytucyjna materia konfesyjna i konstytuujący ją przepis wyznaniowy jest wszak zawsze formą poręczenia niezbywalnych praw jednostki, które swoje aksjologiczne (ale i prawne) źródło znajdują w konstytucyjnej zasadzie godności. Ta ostatnia jest przykładem swoistego „spotkania się” normy na swój sposób religijnej (czy kanonicznej) i normy prawa państwowego. W obu systemach norm godność człowieka jest wszak wartością najwyższą i niezbywalną, i w obu stanowi rację innych wartości i praw.

EN

The constitutional provisions on denomination, which should be seen as a specific subset within the widely recognized human rights and freedoms, comprise a collection of provisions that either explicitly or implicitly regulate the matters of the religious persuasion of any individual. The provisions that explicitly relate to the position of the individual because of his or her religion and outlook can be referred to as denominational in the strict sense. These include, on the one hand, individual freedom of conscience and religion, and on the other hand, collective freedom related to the religious communities such as churches and other religious organizations. This narrow set of denominational provisions is not uniform. It covers both the general rules regarding freedom of conscience and religion (Articles 25 and 53 of the Constitution) and provisions tackling more specific issues (Article 48, Article 35(2) and Article 85). Besides denominational provisions sensu stricto, also others can be singled out that may be directly tied to the religious aspect the individual's life. This set can be referred to as denominational provisions sensu largo. Among them, the most important provision is the one ensuring the general right to decide about one's personal life (Article 47 of the Constitution). It shows the iunctim, after all, of freedom of conscience and religion with the right to privacy, which today is the most important individual right guaranteed in the Constitution, and also a kind of 'prelude' to and 'beginning' of all, or at least most of the rights and liberties. Freedom of conscience and religion, and the whole denominational area alike, is after all inextricably linked to the protection of private (personal) life, which the state and its bodies must approach with désintéressement. The increasingly complex and detailed denominational regulations contained in the Constitution seem to accommodate this requirement; irrespective of any divisions and classifications, they are but a derivative of individual rights and freedoms. The constitutional denominational substance together with its constituting denominational provision is after all a form of guarantee of inalienable individual's rights that have their axiological (but also legal) source in the constitutional principle of dignity. The latter is an example of the 'encounter' of the, in a way, religious (or canonical) standard and the standard of state law. In both systems of standards, human dignity is indeed the highest and inalienable value, and in both provides the reason for other rights and values.

3

Prawo wewnętrzne gmin wyznaniowych żydowskich w Polsce a normy ustawowe

51%

Zieliński T. J.

Studia z Prawa Wyznaniowego

|

2011

|

vol. 14

25-45

PL

Prawo wewnętrzne, o którym mowa w art. 3 ust. 2 ustawy z dnia 20 lutego 1997 r. o stosunku Państwa do gmin wyznaniowych żydowskich w Rzeczypospolitej Polskiej, budzi szczególne zainteresowanie zważywszy na nietypową na tle innych ustaw wyznaniowych strukturę organizacyjną związku wyznaniowego podlegającego tej ustawie. Jest ono dodatkowo wzmocnione przez okoliczność udziału żydowskich osób wyznaniowych w szeroko zakrojonym procesie regulacji spraw dotyczących mienia żydowskiego. Z analizy Prawa Wewnętrznego z dnia 15 stycznia 2006 r. czynionej na tle wskazanej ustawy wynika, iż prawodawca wyznaniowy przyjął w wydanych przez siebie przepisach koncepcję ustroju związku wyznaniowego odmienną od koncepcji wyrażonej w przedmiotowej ustawie. Wykreował byt pod nazwą Wyznaniowa Wspólnota Żydowska, obejmujący jednostki organizacyjne określone w Ustawie oraz jednostki przez siebie ustanowione (w tym oddziały Związku Gmin Wyznaniowych Żydowskich). W szczególności umożliwił osobom wyznania mojżeszowego posiadanie członkostwa poza gminami żydowskimi (bezpośrednio w Związku Gmin), wyposażając tych członków w węższy katalog uprawnień niż przysługujący członkom gmin. System organów Związku Gmin ukształtowany został w taki sposób, iż przedstawiciele gmin stanowią tylko część składu ciał kolegialnych decydujących o kluczowych aspektach działalności związku wyznaniowego.

EN

The Internal Law referred to in Article 3(2) of the Act of 20 February 1997 on the relationship between State and Jewish religious communities in the Republic of Poland garners special attention given the unusual - compared with other acts regulating religious affairs - organizational structure of the religious association covered by this act. It is reinforced by the fact that Jewish religious persons take part in the broad process of resolving the issues pertaining to Jewish property. The analysis of the Internal Law of 15 January 2006 against the backdrop of the mentioned act shows that in the proposed provisions the religious legislator had adopted a concept of the system governing its religious association that is materially different from the concept prescribed in the act. It created an entity known as the Religious Jewish Community, made up of organizational units defined in the act and independently established units (including the branches of the Union of Jewish Religious Communities). In particular, it enabled the people of Mosaic persuasion to have the membership outside the Jewish communities (directly in the Union), thus vesting lesser rights in such members than in any members of the communities. The system of the Union bodies was designed in such a way that the representatives of the communities constitute only a fraction of the collective bodies deciding on the key issues of the religious association's activity.

4

Zasady finansowania uczelni kościelnych z budżetu państwa

51%

Duda M.

Studia z Prawa Wyznaniowego

|

2012

|

vol. 15

29-52

EN

The debate over the reform of the system of subsidising church institutions has been in progress in Poland for over a decade. The need to change the current model is justified both by the anachronistic nature of the binding legal solutions and the necessity to reduce public spending. Any change proposals, however, should be preceded by a thorough analysis of the binding legal provisions, particularly in the context of their conformity to constitutional principles and the volume of transfers from the government budget based on the binding regulations. One of the significant aspect of the activity of churches and other religious associations is education at the tertiary level. The evaluation of the solutions in this area gives rise to difficulties, due to the wide scope of normative regulations, the fact that the provisions are dispersed over numerous legislative acts and the complexity of the subject matter itself. The primary aim of his article is to present the legal regulations concerning the public financing of church institutions of higher education. The provisions constituting the normative bases of financing church higher education institutions from the government budget have been analysed, including the regulations that constitute subsidy entitlements in accordance with the Higher Education Act, as well as the provisions allowing these institutions to receive budgetary funds other than subsidies.

PL

Dyskusja nad reformą systemu dotowania instytucji kościelnych toczy się w Polsce od kilkunastu lat. Potrzeba zmiany funkcjonującego modelu uzasadniona jest zarówno z uwagi na anachroniczny charakter obowiązujących rozwiązań, jak i ze względu na konieczność ograniczania wydatków publicznych. Projektowanie jakichkolwiek zmian powinno być jednak poprzedzone gruntowną analizą obowiązujących unormowań prawnych, w szczególności w kontekście ich zgodności z zasadami konstytucyjnymi, a także wielkości samych transferów z budżetu państwa, realizowanych w oparciu o obowiązujące przepisy. Jednym z istotnych wymiarów działalności kościołów i innych związków wyznaniowych jest edukacja na poziomie szkół wyższych. Ocena przyjętych w tym zakresie rozwiązań nastręcza wiele trudności, z uwagi na rozległy zakres regulacji normatywnej, rozproszenie unormowań w licznych aktach prawnych oraz złożoność samej materii. Podstawowym celem niniejszego artykułu jest przedstawienie regulacji prawnych dotyczących finansowania uczelni kościelnych ze środków publicznych. Analizie poddano przepisy tworzące normatywne podstawy finansowania uczelni kościelnych ze środków budżetu państwa, w tym regulacje stanowiące tytuły dotacyjne na gruncie ustawy prawo o szkolnictwie wyższym oraz przepisy umożliwiające przekazywanie na rzecz tych uczelni innych niż dotacje środków budżetowych.

Refine search results

3 Studia z Prawa Wyznaniowego

1 Studia Prawnicze

1 Borecki P.

1 Duda M.

1 Szymanek J.

1 Zieliński T. J.

1 2012

2 2011

1 2008

CONSTITUTIONALITY OF THE REGULATION CONCERNING RELIGIOUS EDUCATION AT SCHOOL (A CONTRIBUTION TO DISCUSSION) (Konstytucyjnosc nauki religii w szkole (glos w dyskusji))

Przepisy wyznaniowe w Konstytucji RP (uwagi porządkujące)

Prawo wewnętrzne gmin wyznaniowych żydowskich w Polsce a normy ustawowe

Zasady finansowania uczelni kościelnych z budżetu państwa