Results found: 2

Search results

Search:
in the keywords: Chaptal

Sort By:

Limit search:

Visite des évêques français en Pologne en 1924 à la lumière de dossier déposé par le Cardinal Dubois dans les archives historiques du diocèse de Paris

100%

Kłakus M.

Archiwa, Biblioteki i Muzea Kościelne

2020

vol. 113

221-236

Na początku lat. 20. XX wieku wychodźstwo polskie we Francji liczyło ponad sto tysięcy ludności. W jego skład wchodzili głównie Polacy z Galicji oraz polscy górnicy z Westfalii. Pobyt we Francji traktowali oni jako tymczasowy, dlatego też domagali się zapewnienia opieki duszpasterskiej przez polskich księży. Jej organizacja była możliwa jedynie w porozumieniu z francuskimi władzami kościelnymi. Celem podpisania stosownej umowy Episkopat Polski zaprosił w 1923 roku francuskich biskupów do złożenia wizyty w Polsce. Miała ona miejsce w czerwcu 1924 roku pod przewodnictwem abp. Paryża. W archiwum diecezji paryskiej znajdują się materiały opisujące jej przebieg, a złożone przez kard. Dubois. Zapoznanie się z ich treścią pozwala lepiej poznać reakcje strony francuskiej w czasie i po zakończeniu podróży do II Rzeczypospolitej.

In the early 1920s, the Polish exile in France had a population of over one hundred thousand. It consisted mainly of Poles from Galicia and Polish miners from Westphalia. They treated their stay in France as temporary, and therefore demanded that Polish priests provided pastoral care. Its installation was only possible in consultation with the French church authorities. In order to sign the relevant agreement, the Polish bishops invited French bishops to visit Poland in 1923. The visit took place in June 1924 under the leadership of Archbishop of Paris. The archives of the Diocese of Paris contain materials describing this event, which were submitted by Cardinal Dubois. By reading their contents, one can learn more about the reactions of the French party during and after the visit to the Second Polish Republic.

À la fin 1923, plus de 100 000 Polonais étaient arrivés en France . Ce sont les aux agriculteurs de Galiceet les mineurs polonais de Westphalie et de la Rhénanie. Les Polonais considéraient leur séjour en France comme temporaire. Il est naturel que, attachés à la religion catholique enrichie de rites indigènes, ils demandent la pastorale des prêtres polonais. Le plus grand problème pour mener une pastorale polonaise en France c’était l’attitude du clergé français, qui s’est méfié des coutumes religieuses polonaises. Pour le primat de Pologne, la meilleure façon de familiariser les évêques français avec les spécificités de la pastorale polonaise était de les inviter à visiter la Pologne. Cette visite a eu lieu du 14 au 28 juin 1924. À Paris (archives historiques du diocèse de Paris) est conservé le dossier concernant la visite des évêques français en Pologne en 1924. La lecture des documents permet de connaitre les réactions des invités français pendant et après le voyage en Pologne.

„Regulamin dla kapelanów polskich” we Francji – okoliczności powstania

93%

Kłakus M.

Studia Polonijne

2021

vol. 42

57-74

After the end of World War I, a new wave of Polish economic emigration in France began. By 1921, over 45 thousand Polish had settled in this country. In 1922, the church authorities reorganized the Polish Mission in Paris, giving it the character of a delegation of the Polish Primate. The basic document containing the norms according to which the pastoral care of the Polish immigrants should be organized (the way of administering the sacraments, the organization of catechization, holding funerals, keeping parish books), as well as the issues concerning the material security of Polish chaplains (residence, fees and collections among the faithful for the purposes of pastoral care) was established in 1925 „Regulations for Polish Chaplains” in France. The document also sought to regulate attitudes towards local bishops and French pastors (reports, sacrifices to dioceses and parishes, hours of use of the local church). It was in charge of its editorial office, responsible for the organisation of the pastoral care of foreigners in Paris Emmanuel Chaptal. Although in its original version of December 1924 it took into account the proposals made by Polish priests working in France, the final shape was influenced by the amendments made by the bishops of Arras and Cambrai.

Po zakończeniu pierwszej wojny światowej rozpoczęła się nowa fala polskiej emigracji zarobkowej we Francji. Do 1921 r. w tym kraju osiedliło się ponad 45 tysięcy Polaków. W 1922 r. władze kościelne dokonały reorganizacji Misji Polskiej w Paryżu, nadając jej charakter delegatury Prymasa Polski. Podstawowym dokumentem zawierającym normy, wedle których winna być zorganizowana opieka duszpasterska nad polskimi wychodźcami (sposób udzielania sakramentów, organizacja katechizacji, sprawowanie pogrzebów, prowadzenie ksiąg parafialnych), jak i poruszającym sprawy dotyczące zabezpieczenia materialnego polskich kapelanów (zamieszkanie, opłaty i zbiórki wśród wiernych na cele związane z prowadzeniem duszpasterstwa), był ustalony w 1925 r. „Regulamin dla kapelanów polskich” we Francji. W dokumencie tym starano się również uregulować stosunek do miejscowych biskupów i francuskich proboszczów (raporty, ofiary na rzecz diecezji i parafii, godziny korzystania z miejscowego kościoła). Za jego redakcję odpowiadał odpowiedzialny za sprawy organizacji duszpasterstwa obcokrajowców w Paryżu bp Emmanuel Chaptal. Pomimo iż w pierwotnej wersji z grudnia 1924 r. uwzględnił on propozycje zgłaszane przez księży polskich pracujących we Francji, to ostateczny wpływ na jego kształt miały poprawki zgłoszone przez biskupów z Arras i Cambrai.

Refine search results

1 Archiwa, Biblioteki i Muzea Kościelne

1 Studia Polonijne

2 Kłakus M.

1 2021

1 2020

Search results

Visite des évêques français en Pologne en 1924 à la lumière de dossier déposé par le Cardinal Dubois dans les archives historiques du diocèse de Paris

„Regulamin dla kapelanów polskich” we Francji – okoliczności powstania