Search results

1

Przynależność polityczna Chełmszczyzny. Fakty i mity

100%

Wawryniuk A.

Language. Culture. Politics. International Journal

|

2019

|

vol. 1

173-191

PL

Tereny nadgraniczne zawsze prowadziły do sporów o ich przynależność. Nasze wschodnie tereny nadbużańskie od najdalszych lat należały do Polski, co nie powinno dziś budzić żadnych wątpliwości. W artykule wskazuję na źródła potwierdzające ich miejsce w Europie od pradziejów do czasów współczesnych. Powołuje się przy tym na źródła zarówno ruskie (Latopis Nestora), jak i na teksty kronikarzy zachodnich. Ważnym przywołanym przeze mnie dokumentem jest kronika sporządzona przez Mieszka I, w której opisuje on granice swojego państwa, sięgające na wschodzie do Bugu. Ważne jest także to, że w Drohiczynie w 1253 r. odbyła się koronacja Daniela Halickiego, której w imieniu papieża dokonał jego legat biskup Opizon, w obecności wielu hierarchów rzymskokatolickich, w tym również ordynariusza krakowskiego. To także jest dowód na przynależność Podlasia do państwa polskiego, nad którym jurysdykcję kościelną, podobnie jak nad Chełmszczyzną, sprawowało biskupstwo krakowskie. Dodać też należy, że uważany przez Ukraińców Daniel Halicki, jako ich pierwszy król, to wnuk Agnieszki, księżnej polskiej, córki Bolesława Krzywoustego. Był więc i Daniel księciem – przynajmniej w części z rodu Piastów – chętnie przyjmowanym na dworze Leszka Białego, księcia na ziemi krakowskiej. Oczekiwania Ukraińców dotyczące przyjęcia Chełmszczyzny i Podlasia po 9 lutym 1918 r. uznaję za polityczny gest bez wyobraźni, co w późniejszym okresie zaważyło na braku możliwości uzyskania przez nich suwerenności, która stała się faktem dopiero w 1991 r.

EN

The border areas always constituted a point of dispute as to their affiliation. Our eastern Bug River areas belonged to Poland ever since, and there is no doubts as to it today. In this article, I indicate the sources confirming their place in Europe, starting from prehistory to modern times. I am referring thereby to both Russian (Latopis Nestor's) and Western chroniclers’ writings. A document of huge significance I am referring here is the chronicle by Mieszko I, in which he outlines the borders of his country that in the east reached the Bug River. It should also not be overlooked that in 1253 in Drohiczyn, the coronation of Daniel Halicki took place in the presence of many Roman Catholic hierarchs, including the Ordinary of Kraków, and it was done in the name of the Pope by his legate - the bishop of Opizon. This is also a proof of Podlasie's affiliation to the Polish state, over which, as in the case of Chełm Land, church jurisdiction was held by the Cracow bishopric. It should also be noted that Daniel Halicki who was proclaimed the first king of Ukraine, was the grandson of Agnieszka, the Polish duchess, daughter of Bolesław Krzywousty. So Daniel was a prince - at least partially from the Piast dynasty, and he was readily hosted at the court of Leszek the White, the prince of Cracow land. The expectations of Ukrainians about the takeover of Chełmszczyzna and Podlasie after February 9, 1918, I regard as an unimaginative act, the fact that in the longer perspective made it impossible for them to regain sovereignty by 1991.

2

Rola profesora Piotra Pokryszkina w ochronie dziedzictwa prawosławnego, etnicznego i narodowego w okolicach Chełma na początku xx wieku

85%

Dmitruk S.

Latopisy Akademii Supraskiej

|

2018

|

vol. Rola laikatu w życiu Cerkwi

|

issue 9

81-96

EN

First archaeological research near Cholm took place at the beginning of the 20th century and was led by Piotr Pokryshkin (1870–1922) from the Imperial Archaeological Commission (Petersburg, Russia). That research played a major role in the protection of the medieval architectural traces of the past existence of the Orthodox diocese of Cholm and the Kingdom of Galicia-Volhynia. Activity of Pokryshkin – a lay person and a recognised scientist – contributed in a significant way to the survival of traces of the Orthodox identity and Ruthenian ethnicity in the land of Cholm. Pokryshkin’s legacy is an example of the unique role of laity in the protection of Orthodox identity and traditions.

3

Іменотворчість українців у селі Березні на Холмщині

57%

Ostash L.

Acta onomastica

|

2023

|

vol. 64

|

issue 2

360-371

EN

The article analyzes the personal names of the Ukrainians in the village Berezno (Brzeźno in Polish) in the Kholm region (Chełm Land) (in Poland) documented in the period from the first half of the19th century until 1945. It focuses on their repertoire and quantitative composition, as well as the preferences and motivations when choosing the names for newborn babies. The article also discusses the most common anthroponyms of that time. The anthroponymic system of the village was compared with Ukrainian personal names documented from other periods and with the personal names from other ethnic Ukrainian territories.

CS

Článek analyzuje rodná jména Ukrajinců ve vsi Berezno ležící u města Chełm (ukr. Cholmščyna, pol. Chełmszczyzna) (Polsko) v období od první poloviny 19. století do roku 1945. Zabývá se jejich repertoárem a také kvantitativním hlediskem jejich složení. Dále je pozornost věnována preferencím Ukrajinců, motivacím při výběru rodných jmen pro novorozence a také osobním jménům, která byla v dané době nejrozšířenější. Rodná jména z této lokality byla srovnána s antroponymy dochovanými v ukrajinských památkách z jiných období a také s rodnými jmény jiných etnických ukrajinských území.

Refine search results

1 Acta onomastica

1 Language. Culture. Politics. International Journal

1 Latopisy Akademii Supraskiej

1 Dmitruk S.

1 Ostash L.

1 Wawryniuk A.

1 2023

1 2019

1 2018

Przynależność polityczna Chełmszczyzny. Fakty i mity

Rola profesora Piotra Pokryszkina w ochronie dziedzictwa prawosławnego, etnicznego i narodowego w okolicach Chełma na początku xx wieku

Іменотворчість українців у селі Березні на Холмщині