Results found: 2

Search results

Search:
in the keywords: Christ the King

Sort By:

Limit search:

Hlond i Słoweńcy. Misje legata papieskiego kardynała Augusta Hlonda w Lublanie

100%

Celary I., Olszar H.

Teologiczne Studia Siedleckie

2021

issue Teologiczne Studia Siedleckie XVIII (2021) 18

137-166

Jednym ze znaczących zadań, jakie prymasostwo i Stolica Apostolska wyznaczyła kardynałowi Augustowi Hlondowi, był jego udział w kongresach krajowych i międzynarodowych na trzech kontynentach: afrykańskim, amerykańskim i europejskim. Jako reprezentant Kościoła polskiego za granicą w dniach 7-11 maja 1930 roku Hlond wziął udział w XXX Międzynarodowym Kongresie Eucharystycznym w Kartaginie. Od 22 do 26 czerwca 1932 roku uczestniczył w XXXI Międzynarodowym Kongresie Eucharystycznym w Dublinie (Irlandia). Między 8 a 14 października 1934 roku był delegatem Kościoła w Polsce na XXXII Międzynarodowym Kongresie Eucharystycznym w Buenos Aires (Argentyna). W uznaniu owocnej i niezwykłej gorliwości apostolskiej oraz bezwarunkowej lojalności wobec Biskupa Rzymu kardynał August Hlond otrzymał najwyższy zaszczyt reprezentowania Ojca Świętego na kongresach krajowych i międzynarodowych w roli legata papieskiego a latere. Sługa Boży został mianowany legatem papieskim na Międzynarodowy Kongres Chrystusa Króla w Poznaniu (Polska), który odbył się między 25 a 29 czerwca 1937 roku. Rok później, od 22 do 29 maja, reprezentował Ojca Świętego w Budapeszcie (Węgry) na zorganizowanym tam XXXIV Międzynarodowym Kongresie Eucharystycznym. Po raz pierwszy jednak kardynał August Hlond wystąpił jako przedstawiciel papieża w 1935 roku. Pius XI w piśmie z 9 czerwca tego roku mianował go legatem papieskim na Krajowy Kongres Eucharystyczny w Lublanie w Jugosławii. W tym mieście dostrzegł siłę wiary i oddania narodu słoweńskiego, skupionego wokół Kościoła i władz państwowych. Kardynał August Hlond powrócił 28 lipca 1939 roku znowu do Lublany jako legat papieski, aby uroczyście otworzyć VI Międzynarodowy Kongres Chrystusa Króla w imieniu Piusa XII. 30 lipca odprawił Mszę świętą pontyfikalną na stadionie w stolicy Słoweńców. W wygłoszonym w Lublanie przemówieniu ostrzegał on przed rosnącymi w siłę Trzecią Rzeszą i Związkiem Sowieckim. W stolicy Słoweńców Hlond stał się heroldem zapowiadającym niechybny koniec pewnej epoki i początek odbudowy w świecie zatraconego ładu. Sługa Boży postrzegał swoje zadanie w świecie słowiańskim jako misję kulturową, szanującą tak samo własną tożsamość, jak i odrębność sąsiednich narodów oraz historię. W swoim nauczaniu wskazywał na duchowe zjednoczenie Słowian w ramach wielkiej rodziny narodów. Nieprzypadkowo metropolita gnieźnieński w Lublanie wyraził radość Polaka, Słowianina północnego, mogącego zastępować Ojca chrześcijaństwa. Mówił o zagadnieniach ekonomicznych i kryzysach dręczących i niszczących narody, a także o wieczystych celach człowieka i ludzkości. Sensu historii Słowiańszczyzny dopatrywał się w posłannictwie świętych apostołów Cyryla i Metodego, którzy połączyli wszystkich Słowian braterską spójnią duchową. Uroczystości eucharystyczne i ku czci Chrystusa Króla, obchodzone w Lublanie, traktował jako wielkie święta Słowian. Wieszczył tam wspaniałą przyszłość potomkom Lecha, Czecha i Rusa, których bogactwo duszy w wielkiej mierze było jeszcze nierozbudzone i niewykorzystane. Dlatego nawoływał: Wyjdźmy ze swych katedr łacińskich i wschodnich, jak szedł św. Wojciech i jak szli święci Cyryl i Metody!.

One of the tasks assigned by the Holy See to Cardinal August Hlond, the Primate of Poland, was his participation at the International Eucharistic Congresses on three continents: Africa, America and Europe. Eucharistic congresses were a form of public manifestations of faith in which the cardinal participated; moreover, in Poland, he was their creator and chief architect. He considered this an effective method for the new evangelization and rebirth of man and state. As a representative of the Polish Church, Hlond took part at the International Eucharistic Congresses in Carthage (Tunisia), Dublin (Ireland) and Buenos Aires (Argentina). He represented the Holy Father Pius XI as a papal legate at the International Congress of Christ the King in Poznań (Poland) and the International Eucharistic Congress in Budapest. However, for the first time, Cardinal August Hlond appeared as a representative of the Pope in 1935 at the National Eucharistic Congress in the city of Ljubljana, Yugoslavia. In today’s capital of Slovenia, he saw the strength of faith and dedication of the Slovenian people centred around the Church and state authorities. In 1939 he returned to Ljubljana as a papal legate to solemnly open the VI International Congress of Christ the King. In this unique city, he encouraged ‚beloved Slavic brothers‘ and the faithful from all over the world to ‚remain in the Church‘. The Servant of God, August Hlond, saw his task in the Slavic world as a cultural mission. He was deeply convinced that at the time of decay of the European civilization, an era was coming in which the Slavic culture would play a historical role. The precondition for the success of this idea was to come closer to each other and be acquainted with other Slavs.

Zarzuty wobec idei intronizacji Chrystusa Króla. Ujęcie krytyczne

80%

Łapucha J.

Studia Paradyskie

2019

issue 29

59-74

Idea intronizacji Chrystusa Króla jest problemem bardzo złożonym i wręcz niemożliwym do jednoznacznej oceny. Można jednak na nią spojrzeć jak na wydarzenie niezwykłe i wręcz przełomowe. Tematem niniejszego artykuły jest ukazanie zarzutów z jakimi musiało się zmierzyć dzieło intronizacji Chrystusa Króla w Polsce oraz ich krytyczna ocena. W opracowaniu zostały wyodrębnione trzy główne zarzuty wobec idei intronizacyjnej: zarzut tworzenia państwa katolickiego, zarzut zawłaszczenia kategorii narodu przez zwolenników intronizacji oraz zarzut zaprowadzania porządku teokratycznego w Polsce. Powyższe argumenty oponentów tego dzieła i prowadzone wokół nich dyskusje doprowadziły to tego, że w społeczeństwie polskim odważono się na nowo podjąć dyskurs dotyczący miejsca religii w przestrzeni publicznej. Brak jest jednak rzetelnego uzasadnienia ukazującego zasadność powyższych zarzutów w debacie publicznej. Niejednokrotnie argumentacja przeciwników dzieła intronizacji Chrystusa Króla ukazywana jest w kategoriach lęków lub obaw, które mało mają wspólnego z rzeczową dyskusją na ten temat.

The idea of enthronement of Christ the King is a very complex problem and impossible to unambiguously assess. However, you can look at it as an unusual and even groundbreaking event. The subject of this article is to show the charges against which the work of enthronement of Christ the King in Poland had to face and their critical assessment. Three main accusations against the idea of enthronement were elaborated in the study: the accusation of forming a Catholic state, the accusation of appropriating the category of the nation by supporters of enthronement and the charge of establishing theocratic order in Poland. The above arguments of the opponents of this work and discussions around them led to the fact that the Polish society was dared to take up a new discourse regarding the place of religion in public space. However, there is no solid justification showing the legitimacy of the above allegations in the public debate. Often the arguments of the opponents of the work of the enthronement of Christ the King are presented in terms anxiety or fear, which have little to do with a substantive discussion on this subject.

Refine search results

1 Studia Paradyskie

1 Teologiczne Studia Siedleckie

1 Celary I.

1 Olszar H.

1 Łapucha J.

1 2021

1 2019

Search results

Hlond i Słoweńcy. Misje legata papieskiego kardynała Augusta Hlonda w Lublanie

Zarzuty wobec idei intronizacji Chrystusa Króla. Ujęcie krytyczne