Search results

1

TOŻSAMOŚĆ CHRZEŚCIJAŃSKA W WIELORELIGIJNYM ŚWIECIE.DYLEMATY I PROPOZYCJE ŚWIATOWEJ RADY KOŚCIOŁÓW

100%

Składanowski M.

Colloquium Wydziału Nauk Humanistycznych i Społecznych AMW

|

2015

|

issue 4

217-231

EN

The article aims to present the main identitary problems of the contemporary ecumenical movement. It also shows some proposals to solve them issued by the World Council of Churches. Firstly, the article depicts the main ecumenical difficulties related to confessional identities. Secondly, it presents some confessionally conditioned ways of thinking and ecumenical solutions. Thirdly, the article focuses on the identitary proposals of the Central Committee of the World Council of Churches in its recent document Who Do We Say That We Are? Christian Identity in a Multi-Religious World.

2

Syntagma „mieć świadectwo Jezusa” w Apokalipsie Janowej

63%

Podeszwa P.

Verbum Vitae

|

2015

|

vol. 28

319-344

EN

The theme of testimony is one of the most important theological motifs in the final book of the New Testament, the Apocalypse of John. The noun “testimony” appears there nine times (1:2-9; 6:9; 11:7; 12:11-17; 19:10[x2]; 20:4), always in the singular form. The noun “testimony” is accompanied three times by the verb “have”, with which it creates the syntagma “have the testimony” (6:9; 12:17; 19:10). This syntagma, according to some analysts, indicates “a deeper identity of the disciples” of Jesus. In the present article I suggest an analysis of the above-mentioned phrase, seeking to identify the essence of that deeper identity of Jesus’ followers, which is expressed by the analyzed constituent segment. I begin with a few remarks about the etymology of the noun “testimony”, understood as the memory of people and events. Next, I analyze the three fragments which feature the syntagma “have the testimony”. From that background, I finally seek to answer the question of the sense of such an expression within the context of understanding the identity of Jesus’ followers. The living memory of Jesus – kept, experienced and passed along – shapes the identity of Christ’s followers. It looks back to the past, but at the same time is open to the present and, through hope, allows believers to await the future. In this way Jesus’ followers become witnesses and prophets of Jesus in the modern world.

PL

Temat świadectwa jest jednym w ważnych motywów teologicznych ostatniej księgi Nowego Testamentu, jaką stanowi Apokalipsa Janowa. Rzeczownik „świadectwo” występuje w niej dziewięć razy (1,2.9; 6,9; 11,7; 12,11.17; 19,10[x2]; 20,4), zawsze w liczbie pojedynczej. Trzykrotnie rzeczownikowi „świadectwo” towarzyszy czasownik „mieć”, z którym tworzy syntagmę „mieć świadectwo” (6,9; 12,17; 19,10). Zdaniem niektórych komentatorów wskazuje ona na „głębszą tożsamość uczniów” Jezusa. W niniejszym artykule proponuję analizę powyższego sformułowania, szukając odpowiedzi na pytanie o istotę owej pogłębionej tożsamość wyznawców Jezusa, którą wyraża omawiany związek wyrazowy. Rozpoczynam od kilku uwag na temat etymologii rzeczownika „świadectwo” pojmowanego jako pamięć o osobach i wydarzeniach. Następnie analizuję trzy fragmenty, w których występuje syntagma „mieć świadectwo”, aby w ostatnim punkcie rozważań szukać odpowiedzi na pytanie o sens tego wyrażenia w kontekście rozumienia tożsamości wyznawców Jezusa. Żywa pamięć o Jezusie, przechowywana, przeżywana i przekazywana, kształtuje tożsamość wyznawców Chrystusa, która powraca do przeszłości, ale jest jednocześnie otwarta na teraźniejszość oraz z nadzieją pozwala oczekiwać przyszłości. W ten sposób wyznawcy Jezusa stają się świadkami i prorokami Jezusa wobec współczesnego świata.

3

Mravní totožnost křesťana ve světle postoje k státem organizovanému násilí: Teorie spravedlivé války a praxe křesťanského pacifismu jako projevy dvou vzájemně nepřevoditelných etických přístupů

63%

Jarošová S. H.

Studia theologica

|

2015

|

vol. 1

152-173

EN

The author examines the dual identity of a Christian as a member of the temporal political community, sharing its language, resources, and concerns, and a member of the community of faith founded on Jesus, called to witness to the new life made possible in Christ’s cross and resurrection, in light of the just‑war vs. pacifism debate. She identifies the distinct strategies of addressing ethical concerns underlying the two types of attitudes, viz. natural law ethics and ethics of life transformed by conversion and grace, as well as the corresponding accents on the futurity or presence of the Kingdom of God. While the two do not exclude one other, neither may be omitted if a full Christian moral vision is to be attained. The former has served to perfect moral discourse accessible to all human beings. The latter serves to sustain hope and promote distinctly Christian values.

4

Creative Thinking about God and Respect for Christian Identity

63%

Gutowski P.

Roczniki Filozoficzne

|

2023

|

vol. 71

|

issue 2

7-23

PL

W artykule odwołuję się do filozofii Williama Haskera i jego propozycji pogodzenia szacunku dla podstawowych dogmatów chrześcijaństwa ze współczesnymi standardami wiedzy i potrzebami współczesnego człowieka. W pierwszej części analizuję jego stanowisko w sprawie idei filozofii chrześcijańskiej. Hasker zakłada prawdziwość głównych doktryn chrześcijaństwa, więc nie sprzeciwia się nazywaniu go filozofem chrześcijańskim, ale też nie jest entuzjastycznie nastawiony do stosowania tej nazwy. Taka postawa jest rezultatem jego przekonania, że w filozofii stan absolutnej neutralności nie jest możliwy oraz że niezależnie od poglądów akceptowanych przez danego myśliciela warunkiem dobrej filozofii jest uczciwość i ocenianie wszystkich stanowisk i przekonań pod kątem ich wewnętrznej spójności i zgodności z dowodami. Dlatego Hasker stara się bardzo rzetelnie rekonstruować stanowiska odmienne od własnego i tropić w nich rożne trudności, zwłaszcza sprzeczności. W moim przekonaniu zarzut wewnętrznej sprzeczności jest jednak nieskuteczny, gdy stosuje się go do stanowisk filozoficznych, które z zasady posługują się nieostrymi pojęciami. Podobnie jest z zarzutem sprzeczności tych stanowisk z dowodami, bo jednym z takich nieostrych pojęć jest także pojęcie dowodu. Dlatego właśnie filozoficzne twierdzenia mają niezwykłą zdolność trwania lub niespodziewanego odradzania się po uznaniu ich za definitywnie martwe. Nie wynika stąd, że nie można przekonująco uzasadnić swojego stanowiska przy użyciu mniej formalnych kryteriów. W drugiej części skupiam się na interesującym pomyśle retorycznym zastosowanym przez Haskera w celu uatrakcyjnienia jego koncepcji Boga. Hasker sugeruje, że powinniśmy kształtować koncepcję Boga w oparciu o nasze wyobrażenie wielkiego człowieka, a więc takiego, który np. wychowuje dzieci do samodzielnego życia i potrafi skutecznie oraz sprawiedliwie kierować dużymi grupami ludzi. Pomijając zarzut antropomorfizmu, powstaje jednak pytanie o wartość epistemiczną tego wyobrażenia, które nie jest uniwersalne, zmienia się w czasie i zależy od warunków, w jakich żyją ludzie. Proponowana przez Haskera treść tego wyobrażenia nie wydaje się również zgodna z ideą Boga chrześcijańskiej ortodoksji, w której dominuje raczej teizm tradycyjny niż otwarty. W tym właśnie miejscu pojawia się problem powiązania twórczego myślenia i szacunku dla tożsamości chrześcijańskiej. Niezależnie od krytycznych opinii teistów tradycyjnych na temat teizmu otwartego, Hasker opowiada się za koncepcją silnej tożsamości chrześcijańskiej określonej przez powszechnie uznawane credo. Proponuję potraktować tę tożsamość nieco bardziej elastycznie.

EN

In the article I refer to the philosophy of William Hasker and his proposal to reconcile respect for the basic dogmas of Christianity with the contemporary standards of knowledge and the needs of people today. In the first part I analyse Hasker’s view on the idea of Christian philosophy. Since he assumes the truthfulness of the main doctrines of Christianity, he is not opposed to being referred to as a Christian philosopher, but neither is he enthusiastic about this name. This attitude is the result of his conviction that the state of absolute neutrality is not possible in philosophy and that regardless of the views accepted as true by a given thinker the requirement for good philosophy is fairness and evaluating all perspectives and beliefs for their internal coherence and their correspondence with the evidence. Therefore, Hasker first tries very carefully to reconstruct positions different from his own and to track down various difficulties in them, especially contradictions. In my opinion, however, the objection of self-contradiction is ineffective when applied to philosophical positions which, as a rule, use vague concepts. The same applies to the claim that these positions are contradictory to evidence, because one of such vague notions is also the notion of evidence. That is why philosophical claims have the extraordinary ability to persist in life or unexpectedly revive after being considered definitively dead. It does not follow from this that one cannot convincingly justify one’s position using less formal criteria. In the second part I focus on the rhetorical device used by Hasker to make his concept of God more attractive. He suggests that we should shape our concept of God based on our idea of a great man, i.e. one who educates children to live independently and is able to effectively and fairly manage large groups of people. Leaving aside the accusation of anthropomorphism, the question arises about the epistemic value of this image, which is not universal, changes over time and depends on the conditions in which people live. The content of this image proposed by Hasker isn’t also consistent with the idea of the God of Christian orthodoxy, which is dominated by traditional rather than open theism. This is where the problem of linking creative thinking and respect for Christian identity arises. Regardless of the opinion that open theism has among traditional theists, Hasker supports the concept of a strong Christian identity determined by a universally recognized creed. I propose to treat this identity a little more flexibly.

5

Maryjny wymiar tożsamości chrześcijanina

63%

Lekan J.

Roczniki Teologiczne

|

2019

|

vol. 66

|

issue 2: Teologia dogmatyczna

91-118

EN

God has revealed himself to a human being in order to give him an opportunity to fulfill his goal which is his predestination. Cognition, which has its source in God's revelation, must be accepted by a human through faith. Intellectual effort of a human cannot be separated from listening and contemplation. Experience of Christian faith shows that Mary, Mother of God plays an important role in this process. That is why the first question of our reflection would be: What does it mean that presence of Mary is necessary on our way to salvation? The key to mystery of the Virgin Mary and her role in our salvation is connected with her “place in the history of salvation.” Next question is: Can we imagine Christian identity without the presence of Mother of God? The answer can be found in one of recently popular mariological topics: Mary's pilgrimage of faith. In the analysis of Mary's faith we will focus on the words and events that we will find in the Scripture remembering that itinerarium fidei includes all of Mary's life, also the hidden life in Nazareth. This analysis leads to conclusion that the Virgin Mary's way of faith is the way that definitely leads to the encounter with Christ. Marian spirituality, when experienced authentically, always shapes our life in accordance with the spirit and values of the Gospel.

PL

Bóg się objawił człowiekowi, aby ten mógł zrealizować cel, do jakiego Bóg go przeznaczył. Poznanie, które w Jego objawieniu posiada swoje źródło, domaga się akceptacji ze strony człowieka − przez wiarę. Intelektualny wysiłek człowieka nie może być oddzielony od postawy słuchania i kontemplacji. Doświadczenie drogi wiary chrześcijanina wskazuje, że na tej drodze ważną rolę odgrywa obecność Maryi, Matki Bożej. Stąd pierwsze pytanie w naszej refleksji brzmi następująco: Jakiej natury jest konieczność Maryi na drodze zbawienia chrześcijanina? Klucz do misterium Maryi i Jej roli w naszym zbawieniu znajduje się w tym, co moglibyśmy nazwać jako Jej „miejsce w historii zbawienia”. Kolejne pytanie, na które szukamy odpowiedzi to: Czy może istnieć tożsamość chrześcijanina bez obecności Matki Bożej? Odpowiedź znajduje się w jednym z wiodących tematów współczesnej mariologii: pielgrzymka wiary Maryi. W analizie postawy wiary Maryi skupiamy się na słowach i wydarzeniach, jakie odnajdujemy w Piśmie Świętym, nie zapominając, że itinerarium wiary obejmuje bez wyjątku całe życie Maryi, z życiem ukrytym w Nazarecie włącznie. Analiza ta prowadzi do wniosku, że droga wiary Maryi jest drogą pewnie i skutecznie prowadzącą do spotkania Chrystusa. Pobożność do Matki Pana, przeżywana w sposób autentyczny, zawsze prowadzi do kształtowania naszego życia zgodnie z duchem i wartościami Ewangelii.

6

Znaczenie edukacji religijnej w budowaniu tożsamości chrześcijańskiej

51%

Słotwińska H.

Roczniki Teologiczne

|

2015

|

vol. 62

|

issue 11: Katechetyka

19-36

EN

The article discusses the problem of the significance of education in building up Christian identity. It consists of four parts that concern: 1) the definition of identity (identity in the sociological, psychological and religious aspects, as well as in logic and philosophy), 2) the definition of Christian identity and its determinants, 3) the foundations of the identity of a Christian, that is: the Bible and the Christian doctrine, 4) presenting religious education as the foundation of building up Christian identity. Christian identity is basically acquired by being born in a Christian family. It is subjected to the laws of development, during which also its determinants change. On the other hand, religious education constitutes aid in finding proper answers to questions that are concerned with one's identity; and this aid cannot be substituted by anything, as it supports Christians in their deep reflection on the truths: about sacraments and Christians’ sacramental life, about the significance of prayer, and also about practices and about the experienced religious customs.

PL

Artykuł omawia problem znaczenia edukacji w budowaniu tożsamości chrześcijańskiej. Składa się on z czterech zagadnień szczegółowych, które dotyczą: 1) określenia tożsamości (tożsamość w aspekcie socjologicznym, psychologicznym, religijnym, a także w logice i w filozofii); 2) definicji tożsamości chrześcijańskiej oraz jej wyznaczników; 3) podstaw tożsamości chrześcijanina, którymi są: Biblia i doktryna chrześcijańska; 4) ukazania edukacji religijnej jako fundamentu pod budowanie tożsamości chrześcijańskiej. Tożsamość chrześcijańską nabywa się zasadniczo przez urodzenie w rodzinie chrześcijańskiej. Podlega ona prawom rozwoju, w czasie którego zmieniają się również jej wyznaczniki. Natomiast edukacja religijna jest nie dającą się zastąpić pomocą w znalezieniu właściwych odpowiedzi na pytania dotyczące swojej tożsamości, ponieważ wspiera chrześcijanina w podjęciu głębokiej refleksji obejmującej prawdy: o sakramentach i o swoim życiu sakramentalnym, o znaczeniu modlitwy, a także praktykach i przeżywanych zwyczajach religijnych.

Refine search results

2 Roczniki Teologiczne

1 Colloquium Wydziału Nauk Humanistycznych i Społecznych AMW

1 Roczniki Filozoficzne

1 Studia theologica

1 Verbum Vitae

1 Gutowski P.

1 Jarošová S. H.

1 Lekan J.

1 Podeszwa P.

1 Składanowski M.

1 Słotwińska H.

1 2023

1 2019

4 2015

TOŻSAMOŚĆ CHRZEŚCIJAŃSKA W WIELORELIGIJNYM ŚWIECIE.DYLEMATY I PROPOZYCJE ŚWIATOWEJ RADY KOŚCIOŁÓW

Syntagma „mieć świadectwo Jezusa” w Apokalipsie Janowej

Mravní totožnost křesťana ve světle postoje k státem organizovanému násilí: Teorie spravedlivé války a praxe křesťanského pacifismu jako projevy dvou vzájemně nepřevoditelných etických přístupů

Creative Thinking about God and Respect for Christian Identity

Maryjny wymiar tożsamości chrześcijanina

Znaczenie edukacji religijnej w budowaniu tożsamości chrześcijańskiej