Search results

1

El milagro en la teología contemporánea

100%

Sokołowski K.

Studia Ełckie

|

2012

|

vol. 14

429-451

EN

The article, while trying to avoid any strait apologetic approach to the religious problem of miracle, considers it in the theological perspective. The theological interpretation seems to be necessary, as those aspects of the Judeo-Christian revelation that make it believable need to be integrated into a broader and deeper outlook, into a broader epistemological and religious framework for its proper understanding. The article consists of the following parts: “Voices of Dictionary”, “Miracle as the Definitive Criterion of Revelation, “Miracle and its Dimensions”, “Miracles as the Credibility of Faith”, “Miracles, Christology, Liberation”, “Functions of Miracle”.

2

Gilson’s Notion of Theologism in The Unity of Philosophical Experience and Reason and Revelation in the Middle Ages

63%

Capehart J. D.

Studia Gilsoniana

|

2019

|

vol. 8

|

issue 1

11-44

EN

The author examines Gilson’s development of the term “theologism” from his 1937 The Unity of Philosophical Experience and his 1938 Reason and Revelation in the Middle Ages. This term is important for understanding Gilson’s developing doctrine on Christian philosophy. The treatment of it helps to show how Gilson’s understanding of Christian philosophy does not entail the formal conflation of philosophy with Christianity—as some have accused. In fact, the knowledge of what theologism is—referring primarily to the misuse of philosophy by the theologian—helps to set the stage for seeking an understanding of the proper relationship of Christianity to philosophy, a unity which maintains formal distinction. This knowledge also provides a hermeneutical tool for the proper interpretation of Gilson’s later writings on Christian philosophy.

3

Nowy ateizm

51%

Kucharczyk J.

Rocznik Teologiczny

|

2013

|

vol. 55

|

issue 1-2

119-253

EN

The paper presents the sources and the basic features of the new atheism, at the background of claims and methodology of older atheism, scientific concepts in the fields of biology, psychology and physics, by which it is inspired at the forum of culture. It is argued that the power of new atheism is based on the empirical sciences from which directly - without employment of the humanities and religious studies, theology and philosophy - draws metaphysical, philosophical and axiological conclusions. So it becomes part of the movement called by John Brockmann a third culture. New atheism takes different forms at the same time, in addition to the perspectives of its foremost representatives – sarcastically called “the four horsemen of the Apocalypse”: Richard Dawkins, Dan Dennett, Sam Harris and Chrstopher Hitchens, it includes works of philosophers, academics, and even journalists or idols of pop culture. In this way, it becomes an important element of the mental and spiritual life.

PL

Artykuł dokonuje analizy źródeł i podstawowych właściwości nowego ateizmu odnosząc go tak do twierdzeń i metodologii ateizmu dawniejszego, koncepcji naukowych z zakresu biologii, psychologii czy fizyki, którymi się inspiruje, jak do sposobu funkcjonowania w kulturze. Stawia tezę, że jego moc polega na oparciu się na naukach empirycznych, z których bezpośrednio – z pominięciem nauk humanistycznych jak religioznawstwo, teologia czy filozofia – wyprowadza wnioski metafizyczne, światopoglądowe i aksjologiczne. Tak staje się częścią ruchu, który John Brockmann określa mianem trzeciej kultury. Nowy ateizm przybiera przy tym różne formy, oprócz ateizmu tzw. „czterech jeźdźców apokalipsy” Richarda Dawkinsa, Dana Dennetta, Sama Harrisa i Christophera Hitchensa, obejmuje twórczość filozofów, naukowców a nawet publicystów i przedstawicieli kultury popularnej. W ten sposób staje się znaczącym elementem życia umysłowego i duchowego.

4

Transgender issue in contemporary Iran: A theological reflection

51%

Franc J.

Family Forum

|

2017

|

issue 7

203-224

EN

The Islamic Republic of Iran is recognised as a theocratic political system with a touch of democratic elements. Since the last decade of the 20th century it is the only Islamic republic with sophisticated system for sex-change operations and procedures related to this issues. This unique situation was developed on the ruling of Ayatollah Khomeini concerning the Fereydoon Molkara’s case. He was born as a man and later identified himself as a woman. Current legal regulation in Iran not just allows sex-change procedure, it is recommended and even expected by the religious authorities that anyone who identifies himself with the other sex than he was born with would undertake the sex-change procedure. The paper deals with the historical and theological context of the issue.

PL

Islamska Republika Iranu jest uznawana za teokratyczny system polityczny z elementami demokracji. Od ostatniej dekady XX wieku jest to jedyna islamska republika z wyrafinowanym systemem operacji związanych ze zmianą płci oraz procedurami dotyczącymi tej kwestii. Ta wyjątkowa sytuacja rozwinęła się za rządów Ayatollaha Chomeiniego w związku ze sprawą Foreydoona Molkara. Urodził się on jako mężczyzna, a później utożsamiał się jako kobieta. Aktualne przepisy prawne w Iranie nie tylko zezwalają na procedurę zmiany płci, jest ona zalecana, a nawet oczekiwana przez władze religijne, które mówią, że każdy, kto identyfikuje się z inną płcią niż ta, z którą się urodził, podejmie procedurę zmiany płci. Artykuł dotyczy historycznego i teologicznego kontekstu tego problemu.

5

Teologia (fides) – nauka (ratio): jaka teologia i jaka nauka?

51%

Bronk A.

Zagadnienia Filozoficzne w Nauce

|

2014

|

issue 57

7-32

PL

I am interested in the methodological and institutional status of (Christian) theology: what does justify its place in the number of academic disciplines? Is it only the community of inquirers (Ch. Peirce), that conventionally recognizes which type of knowledge and what kind of method is scientific? If so, then what does make the theologicality and scientificality of Christian theology? The theological work is conducted at least in two contexts: in the formation of the doctrine and in the research activity. When a theologian teaches, he does this in the name of the catholic Church which formally equips him with such a mission (venia legendi). It is important to distinguish between an idealized theology as an academic discipline and the multiplicity of different subjects and disciplines actually present in particular theological faculties. Clearly, any answer whether theology is epistéme (scientia) depends on the meaning of the words theology and science. One can match their senses so that the proposition: „theology is a science” will be analytically true or false. The epistemic and methodological peculiarity of theology manifests itself mostly in the way of justifying propositions (dogma) with premisses derived from the Christian Revelation. Thus in arguing for the presence of theology in the academic curriculum one has to take into account an aporia: the consequence of a strong accent on the methodological autonomy of theology would mean that its theories and propositions could be evaluated only „from inside” by insiders. But this again raises the question of objectivity and intersubjectivity of theological knowledge and of the presence of theology in the communitas scientiarum.

6

Quelle peut bien être la place de l’islam dans le plan de Dieu?

38%

Bousquet F.

Nurt SVD

|

2015

|

issue 2

227-241

FR

L’article envisage d’abord les précautions méthodologiques nécessaires: voir que la question est une question de chrétiens, parce qu’elle suppose une théologie de l’histoire; refuser une libido sciendi qui substituerait la parole du théologien à la Parole de Dieu; imiter le Christ, Vérité en personne, qui souffre, mais ne rejette pas celui qui le rejette; enfin, ne pas oublier que, en fonction de la Résurrection, les questions sur l’origine ne se résolvent pas en se retournant en arrière, mais en considérant l’avenir, qui appartient à Dieu. L’article procède alors à l’élaboration de la réponse, en regardant d’abord les objections (videtur quod non), puis les arguments en faveur d’une place dans le plan de Dieu (sed contra). La réponse (respondeo dicendum) se déploie sur deux plans: théorique (le travail de l’Esprit au coeur des hommes, et dans tout ce qu’il y a de bon, de vrai et de saint dans les traditions spirituelles); et au plan pratique, en posant la question des défis du temps présent: concrètement, pour obéir au plan de Dieu, de quelles ressources spirituelles disposons-nous dans nos traditions respectives, pour pouvoir espérer, ensemble, pour tous? Une dernière partie essaie de reprendre dans le cadre de la réponse globale les objections énoncées au commencement.

PL

Autor wyjaśnia najpierw przyjęte założenia metodologiczne. Ponieważ kwestia poruszana w artykule jest pytaniem chrześcijanina – suponuje: odwołanie się do teologii historii; odrzucenie libido sciendi, które substytuuje Słowo Boże narracją teologa; naśladowanie Chrystusa (Prawdy osobowej), który cierpi, ale nie odrzuca tego, kto Jego odrzuca; w końcu – w odniesieniu do Zmartwychwstania – pytanie o „początek” nie sugeruje zwrotu ku przeszłości, ale spojrzenie w przyszłość, która do Boga należy. Przystępując do formułowania odpowiedzi, autor rozważa najpierw argumenty kontestujące (videtur quod non), następnie rozpatruje przesłanki za obecnością islamu w planie Bożym (sed contra). Uzyskana odpowiedź (respondeo dicendum) osadzona jest na dwóch płaszczyznach: teoretycznej (działanie Ducha Świętego w sercach ludzi i w tym wszystkim co jest dobre, prawdziwe i święte w tradycjach duchowych) i praktycznej (wyzwania chwili obecnej). Innymi słowy, aby odpowiedzieć na plan Boży, jakimi zasobami duchowymi dysponują nasze tradycje religijne, byśmy mogli żywić nadzieję razem i dla wszystkich? W końcowej części artykułu, w świetle tak sformułowanej odpowiedzi, autor ponownie rozpatruje argumenty kontestujące, postawione na początku artykułu.

EN

The author explains first methodological assumptions. Since the question raised in the article is the question of a Christian – it presupposes: an appeal to the theology of history; rejection of libido sciendi that substitutes the Word of God with the narration of a theologian; imitation of Christ (the personal Truth) who suffers, but does not reject the one who rejects him; in the end – in reference to the Resurrection - the question of “beginning” does not imply a return to the past, but considers the future that belongs to God. Formulating the responses, the author examines first the contesting arguments (videtur quod non), then he investigates the evidence for the presence of Islam in God’s plan (sed contra). The resulting response (respondeo dicendum) is placed on two levels: the theoretical one (action of the Holy Spirit in the heart of people and in everything that is good, true and holy in spiritual traditions) and the practical one (challenge of the present moment). In other words, to respond to God’s plan, what resources do our spiritual religious traditions have, in order to have hope together and for all? In the final part of the article, in the light of the responses obtained, the author re-examines the contesting arguments posed at the beginning of this article.

Refine search results

1 Family Forum

1 Nurt SVD

1 Rocznik Teologiczny

1 Studia Ełckie

1 Studia Gilsoniana

1 Zagadnienia Filozoficzne w Nauce

1 Bousquet F.

1 Bronk A.

1 Capehart J. D.

1 Franc J.

1 Kucharczyk J.

1 Sokołowski K.

1 2019

1 2017

1 2015

1 2014