Search results

1

Potrzeba dyplomatycznej cierpliwości – wizyta Jana Pawła II w Arabskiej Republice Syrii z perspektywy relacji katolicko-żydowskich

100%

Ignatowski G.

Studia Pastoralne

|

2011

|

vol. 7

368-376

EN

John Paul is rightly considered to have been the pope, who contributed with his teaching to the reconciliation between the Catholic Church and Jews. His visits in the Roman Great Synagogue, in the Yad Vashem Institute of Martyrs and Heroes, as well as the prayer at the Western Wall in Jerusalem, earned their permanent place in the process of rapprochement of all Catholics and followers of Judaism. However, it must not be forgotten that, as it happens in any interreligious and ecumenical dialogue, so in the relations between the Catholic Church and Jews, sometimes certain controversies occurred. In the eighties of the XX century the causes of misunderstandings were the Vatican visits of Yasser Arafat, the Palestinian leader, and of Kurt Waldheim, the Austrian president, which brought the mutual relations to a halt for a certain period. Neither did the definitely anti-Semitic statements of Syrian political and religious leaders escape the attention of Jews during John Paul’s pilgrimage to Syria. Yet the pope’s kind, patient and dialogue-oriented attitude finally brought about the rapprochement between Syrians and Israelis. The reconciliation between the presidents of Syria and Israel, which took place at the funeral celebrations of John Paul II, was the most expressive token of that rapprochement.

2

Mesjasz, brat czy odstępca? Jezus z Nazaretu a judaizm

72%

Rzym M.

Nurt SVD

|

2018

|

issue 1

8-24

PL

Niniejszy artykuł ukazuje, w jaki sposób kształtowało się żydowskie podejście do Jezusa na przestrzeni wieków. Zaprezentowane zostaje stanowisko wybranych teologów żydowskich oraz świeckich przedstawicieli judaizmu. Tradycyjnym podejściem judaizmu do Jezusa Chrystusa było milczenie na Jego temat albo otwarta wrogość. Wzmianki występujące w Talmudzie oraz dzieło Toledot Jeszu pełne są obraźliwych komentarzy, ukazujących założyciela chrześcijaństwa jako: nieślubne dziecko, maga, heretyka, zwodziciela. Również dzisiaj rola i znaczenie Jezusa pozostaje tematem drażliwym dla relacji chrześcijańsko-żydowskich. Z drugiej strony, od XIX wielu jesteśmy świadkami licznych prób przywrócenia Jezusowi miejsca w tradycji religijnej judaizmu. Podejmują je rabini, teolodzy oraz świeccy myśliciele żydowscy. Uznają w Nim swojego brata, wybitnego nauczyciela, a przede wszystkim – yda wiernego tradycji i religii judaistycznej.

EN

This article shows how the Jewish approach to Jesus was shaped over the centuries. The position of selected Jewish theologians and lay representatives of Judaism is presented. The traditional approach of Judaism to Jesus Christ was silence about him or open hostility. The references in the Talmud and the work of Toledot Yeshu are full of insulting comments showing the founder of Christianity as an illegitimate child, a magician, a heretic, a deceiver. Also today, the role and significance of Jesus remains a sensitive topic for Christian-Jewish relations. On the other hand, since the nineteenth century, we have been witnessing numerous attempts to restore a place for Jesus in the religious tradition of Judaism. They are taken by rabbis, theologians and Jewish lay thinkers. They recognize in him their brother, an outstanding teacher, and above all – a Jew faithful to tradition of Judaism.

3

Christians and Jews: historical and theological perspectives of their relationship

72%

Perzyński A. P.

Studia Oecumenica

|

2019

|

vol. 19

329-348

PL

Artykuł analizuje temat relacji chrześcijańsko żydowskich w aspekcie historycznym i teologicznym. W części historycznej zostały krótko omówione następujące okresy: Nowego Testamentu, patrystyczny, średniowieczny, nowożytny i współczesny. W części teologicznej przedstawione zostały najpierw wspólne elementy judaizmu i chrześcijaństwa: Żydzi i chrześcijanie podkreślają w ich wierze i działaniu związek między miłością i sprawiedliwością; opierają oni swoja wiarę na wspólnych pismach (Stary Testament); rozumieją siebie na wzajem jako lud Boży; wyznają jednego Boga jako Stwórcę i Odkupiciela; wyrażają oni swoją wiarę we własnych służbach liturgicznych, które zawierają wiele podobieństw; żyją w oczekiwaniu nadejścia wspólnej historii z Bogiem to znaczy wypełnienia się historii w Bogu. Elementy odróżniające (różnice w sposobach działania) są następujące: wiara w Jezusa Chrystusa; interpretacja Pism; różne rozumienie czym jest lud Boży; odmiennie rozwinięta pobożność. W konkluzji zostało powiedziane, że rozwijanie pozytywnych relacji chrześcijańsko-żydowskich ma istotne znaczenie dla zachowania chrześcijańskiej tożsamości i pamięci.

EN

The article analyses the subject of Christian-Jewish relations in historical and theological terms. In the historical part the following periods are briefly discussed: New Testament, patristic, medieval, modern and contemporary. In the theological part, the common elements of Judaism and Christianity were first presented: - Jews and Christians identify their faith and action through the interrelations between justice and love; they base their beliefs on the common “scripture” (the “Old Testament”); they understand each other as the people of God; they profess the one God, the Creator and the Redeemer; they express their faith in worship, in which there are many similarities; Jews and Christians also live in the expectation for the common history of God with his people, whose fulfillment they expect. Distinctive elements (The divergence of the ways) are: the belief in Jesus, the Christ; the interpretation of the Scriptures; a different understanding of what God’s people are; different developed piety. In conclusion, it was said that the rediscovery of a positive relationship with Judaism facilitates a positive formation of Christian identity and memory.

4

The Jews – „Our Older Brothers”

58%

Štrukelj A.

Studia Sandomierskie. Teologia-Filozofia-Historia

|

2016

|

vol. 23

197-208

EN

This article discusses the relations between Jews and Christians, especially in the last 50 years, after the promulgation (October, 28th 1965) of the Decree „Nostra Aetate” of the Second Vatican Council. The paper consists of three parts: in the first part we find the evaluation of the outstanding importance of Christian-Jewish dialogue, exercised by the St. John Paul II. – In the second part our attention is focused on the theological dialogue between Hans Urs von Balthasar and Martin Buber. Finally, in the third part we take into consideration the important the theological contribution of Joseph Ratzinger-Pope Benedict XVI on behalf of Christian-Jewish living together.

PL

Artykuł dotyczy relacji między Żydami a chrześcijanami, szczególnie w ostatnich 50 latach, po promulgacji przez II Sobór Watykański dekretu Nostra aetate (28 października 1965 r.). Artykuł składa się z trzech części. W pierwszej znajdujemy ewaluację mającego ogromne znaczenie dialogu chrześcijańsko-żydowskiego uprawianego przez św. Jana Pawła II. W drugiej części uwaga jest skoncentrowana na dialogu teologicznym między Hansem Ursem von Balthasarem i Martinem Buberem. W końcowej, trzeciej części uwzględniony został ważny wkład teologiczny Josepha Ratzingera – papieża Benedykta XVI w dziedzinę współżycia chrześcijańsko-żydowskiego.

Refine search results

1 Nurt SVD

1 Studia Oecumenica

1 Studia Pastoralne

1 Studia Sandomierskie. Teologia-Filozofia-Historia

1 Ignatowski G.

1 Perzyński A. P.

1 Rzym M.

1 Štrukelj A.

1 2019

1 2018

1 2016

1 2011

Potrzeba dyplomatycznej cierpliwości – wizyta Jana Pawła II w Arabskiej Republice Syrii z perspektywy relacji katolicko-żydowskich

Mesjasz, brat czy odstępca? Jezus z Nazaretu a judaizm

Christians and Jews: historical and theological perspectives of their relationship

The Jews – „Our Older Brothers”