Search results

1

Geneza i rozwój szkolnego ustawodawstwa Kościoła w epoce średniowiecza (rekonesans)

100%

Ratajczak K.

Biuletyn Historii Wychowania

|

2014

|

issue 31

29-49

EN

The aim of the article is to present the beginnings and the subsequent development and evolution of church law in the sphere of education from the 4th to the beginning of the 16th century. The roots of the acts of law presented by the Popes, synods and councils were based on the traditions of Roman law, but a variety of reasons from the field of policy, economy and society led to the need to establish a church school system. The aim of the Church was to create an independent school system with its own purposes, different from civil schools. The article shows the main factors in the development of the legislation in the sphere of education and the functioning of the schools, and the relationship between civil and Church leaders. Another field of analysis is to search for the inspirations, aims and reception of the law in cathedral, collegiate, parish and monastic schools.

2

Prawo kościelne a współczesne prądy kulturowe

77%

Szewczyk R.

Studia Ełckie

|

2018

|

vol. 20

|

issue 4

451-466

EN

Changes made over the centuries in ecclesiastical law are usually forced through the changing world, through cultural trends. A church living in a society is somewhat doomed to the review of its law and its updating. The critical point is the changing moral and social norms in societies that are very often against the norms of church law. Nevertheless, from the very beginning of the Churchʼs existence, he has the main goal: Salus animarum suprema lex, Jesus Christ is the only Savior of all mankind and the highest law is the salvation of man. The world is moving forward and changing its laws and the Church goes ahead without changing her main goal, but takes into account the existing conditions, hence we see changes in church law. Changes in church law, however, must be perceived as a response to the needs of time, but they are never changes that would in any way affect the implementation of the Church’s salvific mission.

3

Rola scholi cantorum w dokumentach Kościoła rzymskokatolickiego

49%

Filipczak P.

Warszawskie Studia Teologiczne

|

2017

|

vol. 30

|

issue 2

178-202

EN

As it can be observed in Church documents schola cantorum plays a key role in the concern for proper quality of the sacred music. The Magisterium recommends that choirs should be established in every parish. Proper activity of schola cantorum may de facto result in introducing Pope’s and Vaticanum Secundum regulations into the life of the Church. Great responsibility rests upon the leader of a choir, who should be concerned about the quality of the sacred music in a particular parish. In view of numerous errors and breaking of the church law church musicians indicate urgent need to rethink the participation of choir in divine services. Also nowadays schola cantorum plays a very important role and may help to introduce liturgical renewal in the life of the Church.

4

Matrimonium per procura w Kodeksie Prawa Kanonicznego z 1917 i 1983 roku – zarys prawnoporównawczy

49%

Świto L., Tomkiewicz M.

Kościół i Prawo

|

2018

|

issue 7 (20) nr 2

153-171

PL

W Kościele katolickim zgoda małżeńska będąc aktem woli, przez który mężczyzna i kobieta w nieodwołalnym przymierzu wzajemnie się sobie oddają i przyjmują w celu stworzenia małżeństwa dla swej ważności musi być wyrażona w formie kanonicznej i w sposób prawidłowy. Zgoda ta jest wyrażana przez nupturientów w tym samym czasie i miejscu i co do zasady wyrażana jest przez osoby zawierające związek małżeński osobiście. Jak pokazuje jednak historia, ceremonii zawierania małżeństwa nieomal „od zawsze” towarzyszy instytucja pełnomocnika. Zawieranie małżeństwa pomiędzy nieobecnymi (inter absentes), tj. pomiędzy nupturientami, którzy z jakichś względów nie mogli osobiście uczestniczyć w ceremonii zaślubin, ma wielowiekową tradycję, choć w różnych społeczeństwach i religiach formuła ta spotykała się z różnym przyjęciem i na przestrzeni dziejów podlegała rozmaitym modyfikacjom. W Kościele łacińskim matrimonium per procura skodyfikowane zostało w Kodeksie Prawa Kanonicznego z 1917 r., a następnie w Kodeksie Prawa Kanonicznego z 1983 r.

EN

Being an act of will through which a man and a woman offer themselves to each other and accept each other to make an irrevocable union, the marriage consent in the Catholic Church has to be expressed in a canonical form and in a proper manner. Such a consent is expressed by both nupturients at the same time and place and – in principle – expressed personally by the two people entering the matrimony. However, as history shows, marriage vows have been made by proxy “since forever”. Contracting a marriage between two absent people (inter absentes), i.e. between prospective spouses who – for some reason – could not take part in the ceremony in person – has a long tradition, although its reception has varied from one society and religion to another and has undergone various modifications over time. In the Catholic Church, matrimonium per procura was codified by the 1917 Code of Canon Law and then in the 1983 Code of Canon Law.

5

Chrystianizacja prawa po „edykcie mediolańskim”

49%

Żurek A.

Vox Patrum

|

2014

|

vol. 61

73-88

EN

The Constantine breakthrough was the beginning of changes in the whole Roman Empire state system. In Roman Law that process meant the introduction of Christian elements into legislation. The process of Roman Law Christianization was started by the Emperor Constantine the Great and was proceeded by his successors. The scope of those changes is difficult to determine. It is even more difficult to determine those changes mechanism of introduction. It is sure that Church was not the initiator of them. Even priests not always had been satisfied with those changes. Simplifying, those changes could be reduced to three areas: law and rules regarding the Christian cult; respecting the Christian spirit laws, and, finally, to, so called, privileges which were bestowed to the Catholic Church. It seems to be that this process did not open the way to introduction of confessional state but strengthened its tolerant – in religious case – character. This article is a systematization attempt of these issues, especially in the face of the numerous appearing allegations.

6

Od prawa kościelnego do historii prawa. Powikłane powojenne losy Profesora Leszka Winowskiego

39%

Koredczuk J.

Studia z Prawa Wyznaniowego

|

2021

|

vol. 24

129-142

EN

The paper presents the postwar fate of Professor Leszek Winowski, a pre-war research and teaching assistant at the Chair of Church Law at John Casimir University in Lviv, who after World War II took up employment with the Faculty of Law of the University of Wrocław. His His work for the Faculty in Wrocław was greatly affected by the negative attitude of the communist authorities already from the beginning. For ideological reasons, the authorities were ill-disposed toward the pre-war academic staff. In the case of L. Winowski, what also played a role was his field of research (Church law), which was not recognized by the communist authorities, his additional employment at the Catholic University of Lublin and his different affiliations with the Catholic Church. As a consequence, he had to be hired at the Chair of the History of Law in Western Europe (later the Department of General History of State and Law), trying to harmonize his former interests with the research done at the department in which he was employed. As a result, he focused his research interests on the relations between the Church in Silesia and the rest of the Polish Church, as well as on the Church policy of the Prussian authorities. Another research area in which he published broadly concerned the attitude of the Church and its teachings towards non-believers in the Middle Ages, and consequently also Islamic law, where he became an unquestionable authority in Poland. The postwar life of Professor L. Winowski in Wrocław reflects the State’s policy towards the Church in the period of Polish People’s Republic, also bearing testimony to the research policy pursued at the time.

PL

Artykuł ukazuje powojenne losy profesora Leszka Winowskiego, przedwojennego asystenta w Katedrze Prawa Kościelnego Uniwersytetu Jana Kazimierza we Lwowie, który po II wojnie światowej podjął zatrudnienie na Wydziale Prawa Uniwersytetu Wrocławskiego. Jego zatrudnienie, a także późniejsza praca na Wydziale Prawa we Wrocławiu wiązała się prawie przez cały okres z negatywnym nastawieniem do jego osoby władz komunistycznych, które z powodów ideologicznych niechętnie odnosiły się do przedwojennej kadry akademickiej. W przypadku L. Winowskiego główną przyczyną niechęci władz do jego osoby było zajmowanie się przez niego nieuznawaną przez władze komunistyczne dyscypliną naukową, jaką było prawo kościelne oraz jego dodatkowe zatrudnienie na Katolickim Uniwersytecie Lubelskim i różnorakie związki z Kościołem Katolickim. To spowodowało, że z konieczności został on zatrudniony w Katedrze Historii Prawa na Zachodzie Europy (później Zakładzie Powszechnej Historii Państwa i Prawa), starając się połączyć swoje dawne zainteresowania z zakresem tematycznym badań jednostki organizacyjnej, w której podjął zatrudnienie. Swoje zainteresowania naukowe oparte na wspomnianych uwarunkowaniach skupił na relacjach łączących Kościół na Śląsku z resztą Kościoła polskiego i polityce władz pruskich w stosunku do niego. Drugim nurtem badawczym, któremu poświęcił wiele prac, był stosunek Kościoła i głoszonej przez niego nauki do innowierców w okresie średniowiecza, a w związku z tym również prawo islamu, stając się w tej kwestii niekwestionowanym autorytetem w Polsce. Powojenne wrocławskie losy profesora L. Winowskiego odzwierciedlają politykę państwa w stosunku do Kościoła w okresie PRL, stanowiąc również świadectwo realizowanej wówczas polityki naukowej.

7

„Quae est iustitia nisi misericordia?” – czyli o przejawach miłosierdzia w prawie kanonicznym i polskim dotyczącym małżeństwa

39%

Kuczek D. J.

Analecta Cracoviensia

|

2015

|

vol. 47

EN

Law stands on guard of human dignity, when it directs the principle of mercy. Proper understanding this rule leads to incarnation norms which protects the good of marriage and family. Mercy in law is neither forbearance, nor cheap grace. Code of Canon Law is concurrent in this aspect with opinion of Dietrich Bonhoeffer. The principle of epikia and canonical equity are the foundation of codification the separation and annulment of marriage which are based on personalistic approach to human relationships. The dignity of men becomes interpretation of canon law confronting him with some demands which constitute marriage. The Polish law through separation gives the married couple the chance to rebuild destroyed bonds. Introduction the duty of civil separation as well as the reform of communication in the church institutions are the postulates of adequate incorporation of mercy to civil law.

PL

Prawo stoi na straży godności ludzkiej, gdy kieruje się zasadą miłosierdzia. Właściwe zrozumienie tej zasady prowadzi do wprowadzenia norm, które chronią dobro małżeństwa i rodziny. Miłosierdzie w prawie nie jest ani pobłażliwością, ani „tanią łaską”. Kodeks prawa kanonicznego jest w tym aspekcie zbieżny z poglądami Dietricha Bonhoeffera. Zasady epikii i słuszności kanonicznej to podłoże kodyfikacji separacji i stwierdzenia nieważności małżeństwa, opartych na personalistycznym podejściu do relacji międzyludzkich. Godność człowieka staje się wykładnią prawa kanonicznego, stawiając przed nim konkretne wymagania stanowiące o małżeństwie. Prawo cywilne poprzez separację daje małżonkom szansę na odbudowanie zniszczonych więzi. Zarówno wprowadzenie obowiązku separacji cywilnej, jak i reforma komunikacji w instytucjach kościelnych to postulaty właściwej inkorporacji miłosierdzia do prawa stanowionego.

8

Godność osoby ludzkiej podstawą prawa do wolności religijnej

39%

WROCEŃSKI J.

Prawo Kanoniczne

|

2016

|

vol. 59

|

issue 3

3-18

EN

In his paper the author reflects on human dignity in the context of the right to religious freedom. First, he analyses the concept of fundamental human rights reaching back to ancient times, and then he discusses the concept of human dignity. He presents the concept of dignity in the teaching of the Catholic Church and in documents of secular law, among others, in the documents of international law, European law, the Polish Concordat, and the Polish Constitution. The author argues that inherent human dignity is the basis to guarantee freedom of conscience and religion. For that reason neither the State nor the churches, including the Catholic Church, can restrict this freedom, because it does not come from them.

PL

Autor w swoim artykule uzasadnia, że gwarancje wolności sumienia i religii otrzymały ochronę prawną, w aktach prawa międzynarodowego i w konstytucjach poszczególnych państw, jako pierwsze z grupy podstawowych praw człowieka. Podstawą tych gwarancji jest przyrodzona godność ludzka. W Polsce wolność religijna w zakresie podmiotowym i przedmiotowym jest regulowana przede wszystkim w Konstytucji RP, która jest najwyższym aktem prawnym. Z jej postanowień wynika, że umowy międzynarodowe ratyfikowane przez Polskę, ustawy oraz inne akty prawne muszą być zgodne z konstytucyjną zasadą ochrony wolności sumienia i religii. Konstytucyjna ochrona tej wolności wiąże nie tylko organy państwa, ale wszystkich obywateli, a także kościoły i związki wyznaniowe. Należy dodać, że w tej sprawie przepisy Konstytucji RP i Kościoła katolickiego są zgodne. Sfera sumienia i religii jest obszarem przeżyć wewnętrznych człowieka i dotyczy jego osobistych poglądów i jego wolności. Zarówno państwo jak i Kościół nie mogą ograniczać tej wolności, ponieważ ona nie pochodzi od tych instytucji. Źródłem wolności sumienia i religii jest przyrodzona i niezbywalna godność człowieka.

9

Fundamental Rights-Comparison of the Approaches in the Canon Law and in the Civil Law

20%

Přibyl S.

Philosophy and Canon Law

|

2020

|

issue 6

73-95

IT

Il Codice di Diritto Canonico del 1983 ha introdotto un elenco di doveri e diritti dei fedeli laici. È analogo agli elenchi caratteristici dei diritti e delle libertà fondamentali contenuti nei documenti di diritto internazionale e nelle costituzioni dei paesi democratici. L’ispirazione della Chiesa al diritto civile è stata una realtà sin dall’inizio del diritto canonico: prima attraverso il diritto romano, poi, nel mondo moderno, attraverso complesse codificazioni del diritto civile, e dopo il Concilio Vaticano II, attraverso le idee dei diritti umani universali. Una caratteristica specifica della Chiesa cattolica rispetto a uno Stato democratico è l’incorporazione del soggetto di diritto nella Chiesa attraverso il battesimo, ciò che porta con sé tutti i diritti e gli obblighi. In questo modo, il catalogo dei diritti e degli obblighi, che ora esiste nel codice, include principalmente un elenco di questi ultimi. I diritti sono invece messi in evidenza dallo Stato moderno. In effetti, lo Stato moderno impone pochi obblighi ai suoi cittadini; spesso si tratta solo di pagare le tasse e di obbedire alla costrizione dell’istruzione obbligatoria. Il presente articolo tratta dei singoli obblighi e diritti contenuti nel Codice di Diritto Canonico e li confronta con i corrispondenti obblighi e diritti contenuti nelle costituzioni. Il concetto di norme civili e canoniche è simile, soprattutto se ispirato alla legge naturale. I doveri dei fedeli, invece, rappresentano fini ecclesiastici specifici, e in questo caso è difficile stabilire un’analogia con il diritto civile. Soprattutto, la legge suprema della Chiesa è la salvezza delle anime, e lo Stato non ha un obiettivo così soprannaturale.

FR

Le Code de droit canonique de 1983 a dressé une liste de devoirs et de droits propres aux fidèles laïcs. Elle est analogue aux listes de droits et libertés fondamentaux contenus dans les documents de droit international et dans les constitutions des pays démocratiques. Le fait que l’Église se soit inspirée du droit civil est une réalité qui remonte aux origines du droit canonique : tout d’abord à travers le droit romain, puis, dans le monde moderne, à travers des codifications complexes du droit civil, et après le Concile Vatican II, à travers les idées de droits humains universels. Une caractéristique spécifique de l’Église catholique par rapport à l’État démocratique est l’incorporation du sujet de droit dans l’Église par le baptême, qui entraîne tous un ensemble de droits et obligations. De cette manière, ce catalogue des droits et obligations qui existe désormais dans le code comprend principalement la liste de ces dernières. Ce sont au contraire les droits qui sont mis en évidence par l’État moderne. En fait, l’État moderne impose peu d’obligations à ses citoyens; souvent, il ne s’agit que de payer ses impôts et de suivre l’enseignement obligatoire. L’article traite des obligations et droits individuels contenus dans le Code du droit canon et les compare aux obligations et droits correspondants contenus dans les constitutions. Les concepts de normes civiles et de normes canoniques sont comparables, notamment parce que toutes deux s’inspirent du droit naturel. Les devoirs des fidèles, en revanche, représentent un objectif spécifique de l’Église et, dans ce cas, il est difficile d’établir une analogie avec le droit civil. Par-dessus tout, la loi majeure de l’Église reste le salut des âmes, alors que l’État ne poursuit pas un but surnaturel de ce type.

EN

The Code of Canon Law of 1983 came up with a list of obligations and duties of the Catholic faithful. This list is analogical to those of the charters of fundamental rights and freedoms found in the documents of international law and in the constitutions of democratic countries. the inspiration of church law by civilian law was a reality from the very beginnings of the development of Canon Law: first by Roman Law, in the modern world by complex codifications of civil law, and after Vatican II also the idea of universal human rights. The specifics of the Catholic Church in relation to a democratic state is the incorporation of the subject of law into the Church through baptism which brings, above all, duties and obligations. Thus the catalogue which may now be seen in the Code contains first and foremost a list of duties, not rights, which are not stressed in the modern state. In fact, the modern state has very few demands; often just the payment of taxes and compulsory school attendance. The article deals with the individual obligations and rights found in the Code of Canon Law and compares them with their analogies in constitutions. The concept of civil and canonical norms tends to get closer primarily in the case of inspiration by natural law, whereas the obligations of the faithful represent a specifically ecclesiastical goals, for which no analogy in civil law can be found. After all, the supreme law of the Church is the salvation of souls, indeed, the state does not have such a supernatural goal.

Refine search results

1 Analecta Cracoviensia

1 Biuletyn Historii Wychowania

1 Kościół i Prawo

1 Philosophy and Canon Law

1 Prawo Kanoniczne

1 Studia Ełckie

1 Studia z Prawa Wyznaniowego

1 Vox Patrum

1 Warszawskie Studia Teologiczne

1 Filipczak P.

1 Koredczuk J.

1 Kuczek D. J.

1 Přibyl S.

1 Ratajczak K.

1 Szewczyk R.

1 Tomkiewicz M.

1 WROCEŃSKI J.

1 Świto L.

1 Żurek A.

1 2021

1 2020

2 2018

1 2017

1 2016

1 2015

2 2014