Full-text resources of CEJSH and other databases are now available in the new Library of Science.
Visit https://bibliotekanauki.pl

Results found: 3

first rewind previous Page / 1 next fast forward last

Search results

Search:
in the keywords:  Columbia University
help Sort By:

help Limit search:
first rewind previous Page / 1 next fast forward last
PL
Artykuł przedstawia – w świetle Dziennikow Stefana Kisielewskiego z lat 1968–1970 – sylwetkę Leopolda Tyrmanda jako wroga ruchow kontestacyjnych w Stanach Zjednoczonych. Na przełomie 1968 i 1969 r. Tyrmand był wykładowcą na Columbia University. Sprzeciwiał się wowczas tym poglądom młodzieży amerykańskiej, które uważał za neomarksistowskie i maoistyczne. Analiza historycznego kontekstu amerykańskiej publicystyki Tyrmanda z lat 1968–1970 ukazuje jego nieprzejednany stosunek do ruchu Nowej Lewicy oraz sowieckiego i chińskiego komunizmu. Fala protestow z 1968 r. spotkała się z krytyką pisarza. Stefan Kisielewski w swych Dziennikach nawiązuje także do konserwatyzmu Tyrmanda, co jednak nasuwa wątpliwości interpretacyjne. Antykomunistyczna postawa pisarza nie może być rozpatrywana w oderwaniu od zimnowojennej rywalizacji geopolitycznej Stanow Zjednoczonych, Związku Sowieckiego i Chińskiej Republiki Ludowej. Pisarz nie uległ ideologii komunizmu ani w Polsce, ani w Ameryce w okresie przybierającej na sile ekspansji Nowej Lewicy.
EN
During the 1960s Paul F. Lazarsfeld, co-founder of the renowned Columbia school, worked to promote a useful new research methodology. Th is paper analyses these activities. In a series of papers, Lazarsfeld demonstrated that the roots of empirical research, the useful methodology he developed, lie in the work of early European scholars. Building on his belief that quantifi cation does not need numbers, he showed that Hermann Conring, with his “classifi catory statistics,” had predated Frédéric Le Play and his “ family budgets” and Adolphe Quételet and his “probability statistics” by almost two centuries. In another paper he highlighted the importance of Max Weber’s empirical studies on agrarian and industrial workers within the frame of his life work. His seminars at Columbia University with Robert K. Merton and at the Sorbonne with Raymond Boudon opened up transatlantic cooperation on empirical research between New York and Paris for decades to come.
CS
Paul F. Lazarsfeld, spoluzakladatel slavné Kolumbijské školy, hledal v šedesátých letech podporu pro svou novou metodologii. Článek analyzuje tyto Lazarsfeldovy aktivity. Souborem statí se mu podařilo ukázat, že kořeny empirického výzkumu, jehož užitečnou metodologii vyvinul, je možno najít v dílech raných evropských badatelů. S představou, že kvantifi kace nepotřebuje čísla, ukázal, že Hermann Conring a jeho „klasifi kační statistika“ předešla „rodinné rozpočty“ Frédérica Le Playe a „pravděpodobnostní statistiku“ Adolpha Quételeta téměř o dvě staletí. V další stati objevil, že důležitou částí životního díla Maxe Webera byly jeho empirické studie zemědělských a průmyslových dělníků v Německu na přelomu 19. a 20. století. Jeho semináře na Kolumbijské univerzitě spolu s Robertem K. Mertonem a na Sorbonně s Raymondem Boudonem otevřely cestu transatlantické spolupráci v empirickém sociálním výzkumu mezi New Yorkem a Paříží v příštích desetiletích.
Roczniki Humanistyczne
|
2021
|
vol. 69
|
issue 7
91-116
PL
Roman Jakobson i amerykańskie studia slawistyczne: pierwsza dekada powojenna Uczeni, którzy oceniali spuściznę Romana Jakobsona, koncentrowali się na jego wkładzie w różne dyscypliny naukowe, natomiast ci, którzy go znali, którzy byli jego studentami lub współpracownikami, pisali o jego retorycznej wirtuozerii i wpływie jako wykładowcy. W niniejszym artykule skupiono się na mało zbadanym aspekcie jego biografii zawodowej: sposobach, jakimi w okresie od połowy lat czterdziestych do połowy lat pięćdziesiątych emigracyjny uczony realizował ambitny projekt rozwoju slawistyki jako dyscypliny w Stanach Zjednoczonych. Działalność Jakobsona w zakresie budowania instytucji, obmyślana w okresie pracy na Uniwersytecie Columbia, została rozpoczęta po jego przeprowadzce w 1949 r. na Uniwersytet Harvarda do nowego Wydziału Slawistycznego. Prywatna grupa, Committee for Advanced Slavic Cultural Studies, z którą uczony był blisko związany, odegrała znaczącą rolę we wspieraniu programu Harvardu, a szerzej – w rozwoju amerykańskiej slawistyki jako dyscypliny
EN
Scholars who have assessed Roman Jakobson’s legacy have concentrated on his contributions to various scientific disciplines, while those who knew him, who had been his students or his colleagues, have written about his rhetorical virtuosity, his impact as a lecturer. The present article focuses on a little-studied aspect of his professional biography: the ways in which, during the period mid-1940s to mid-1950s, the émigré scholar carried out an ambitious project to develop Slavic studies (Slavistics, slavistika) as a discipline in the United States. Jakobson’s institution-building activities, conceptualized while he was teaching at Columbia University, were implemented following his move in 1949 to the new Slavic Department at Harvard University. A private group, the Committee for Advanced Slavic Cultural Studies, with which he was closely connected, played a significant role in supporting the Harvard program, and, more broadly, helping develop American Slavistics as a discipline.
first rewind previous Page / 1 next fast forward last
JavaScript is turned off in your web browser. Turn it on to take full advantage of this site, then refresh the page.