Results found: 2

Search results

Search:
in the keywords: Common courts

Sort By:

Limit search:

Application of the Charter of Fundamental Rights by Polish Courts and the Jurisprudence of the Polish Constitutional Tribunal

100%

Kowalik-Bańczyk K., Wróblewski M.

Yearbook of Polish European Studies

2015

issue 18

239-266

This text presents the application of the Charter of Fundamental Rights by Polish courts since the entry into force of the Charter in December 2009. As the Charter is an element of the ‘external’ constitution for the Republic of Poland, similar to the European Convention on Human Rights, the practice of the Polish Constitutional Tribunal is of particular importance in this analysis. Hence the referral to the Charter by common and administrative courts is rather briefl y described and the main focus of the text is on the broader analysis of the way of and reasons for using the Charter by the Constitutional Tribunal. While the Charter is not treated as a model for the hierarchical analysis of norms in cases of constitutional complaints, it can however be offered as such a model in cases of abstract control and legal questions fi led by the courts. The use of the Charter might be further clarifi ed by an answer of the Court of Justice of the European Union to the fi rst request for preliminary ruling made by the Polish Constitutional Tribunal in case C-390/15 RPO.

Zamojscy sędziowie pokoju w latach 1917 – 1928

51%

Bereza A.

Res Historica

2019

issue 48

The article presents the process of building Polish judiciary system of the lowest instance (magistrate courts in Zamość), but also the problems encountered in the staffing of magistrates in the first years of the reborn Polish State. The model of magistrate court, which appeared on 1 September 1917 with the launch of the royal-Polish judiciary system, survived until the court reform in 1929. During this period, the principle of appointing magistrates was maintained, although the March Constitution of 1921 indicated the principle of their election by the population. Initially, the positions of the magistrates of Zamość were held by people who had gained experience in the Russian magistrate judiciary in the Kingdom of Poland, as well as those who had returned from a civil war in Russia. Such staffing was a consequence of the existence of a small group of local lawyers, which, as a result of the Russian national policy pursued by the partitioner, lacked people prepared for judicial work. With time, when the staffing situation improved, inter alia, after the appearance of the first assessed court trainees, the position of magistrate became the first level for further legal career. In the analysed period, 6 Zamość magistrates became district judges in the courts of Lublin courts of appeal. Some of them remained for a short time as magistrates (especially deputies), waiting for a vacancy in the district court. The following presidents of the District Court in Zamość also began their careers as magistrates: Romuald Jaśkiewicz and Władysław Kozłowski. After leaving the service, two magistrates of Zamość were nominated for the positions of notaries, which was (in terms of income) an award of distinction from the Ministry of Justice.

Artykuł przedstawia proces budowy sądownictwa polskiego najniższej instancji (sądów pokoju w Zamościu), ale także problemy z jakimi stykano się przy obsadzie stanowisk sędziów pokoju w pierwszych latach Odrodzonego Państwa Polskiego. Model sądu pokoju, jaki pojawił się od 1 września 1917 r., wraz z uruchomieniem sądownictwa królewsko-polskiego, przetrwał aż do reformy sądowej w 1929 r. W tym okresie utrzymano zasadę nominacji sędziów pokoju, mimo że Konstytucja marcowa z 1921 r. wskazywała na zasadę ich wyboru przez ludność. Na stanowiskach zamojskich sędziów początkowo orzekały osoby, które wyniosły swoje doświadczenie z rosyjskiego sądownictwa pokojowego w Królestwie Polskim, a także ci którzy powracali z ogarniętej wojną domową Rosji. Taka obsada była konsekwencją istnienia nielicznej grupy miejscowych prawników, w której – na skutek prowadzonej przez zaborcę rosyjskiego polityki narodowościowej – brakowało osób przygotowanych do pracy sędziowskiej. Z czasem, gdy sytuacja kadrowa ulegała poprawie m.in. po pojawieniu się pierwszych egzaminowanych aplikantów sądowych, stanowisko sędziego pokoju stawało się pierwszym szczeblem do dalszej kariery prawniczej. W analizowanym okresie 6 zamojskich sędziów pokoju zostało sędziami okręgowymi w sądach apelacji lubelskiej. Niektórzy z nich pozostawali krótko na stanowiskach sędziów pokoju (zwłaszcza zapasowych), oczekując na wakat w sądzie okręgowym. Jako sędziowie pokoju karierę swoją rozpoczęli także prezesi Sądu Okręgowego w Zamościu: Romuald Jaśkiewicz i Władysław Kozłowski. Po zakończeniu służby 2 zamojskich sędziów pokoju otrzymało nominację na stanowisko notariuszy, co stanowiło (z uwagi na osiągane dochody) wyraz wyróżnienia ze strony resortu sprawiedliwości.

Refine search results

1 Res Historica

1 Yearbook of Polish European Studies

1 Bereza A.

1 Kowalik-Bańczyk K.

1 Wróblewski M.

1 2019

1 2015

Search results

Application of the Charter of Fundamental Rights by Polish Courts and the Jurisprudence of the Polish Constitutional Tribunal

Zamojscy sędziowie pokoju w latach 1917 – 1928