Search results

1

Społeczeństwo gotowe do krucjaty? Czy w Kronikach Rudolfa Glabera można dostrzec kształtowanie się ideałów krucjatowych?

100%

Mruk W.

Perspektywy Kultury

|

2023

|

vol. 43

|

issue 4/2

529-552

EN

Historiarum libri quinque ab anno incarnationis DCCCC usque ad annum MXLIV by Radulphus Glaber sometimes is called a mirror on the roads of Europe around the year 1000. The author – a Burgundian Benedictine monk who spent a few years in the famous monastery of Cluny – presented a vivid description of Latin society in the first half of the 11th century. Glaber described religious enthusiasm, the pilgrimage movement, processes of social and economic transformation, the fear of Muslims, growing interest in the situation in the Holy Land, and other factors that laid the groundwork for the crusading movement. Fifty years after Glaber’s death, Pope Urban II made his famous appeal in Clermont, launching the era of the Crusades, which lasted for more than 200 years. The enthusiastic response of thousands of knights, priests and civilians suggests that European society was ready for a holy war to liberate Christ’s tomb and the Holy Land from the hands of the infidels. The concept of the Crusades must have been growing for decades before 1095. Historiarum libri quinque… is the best proof that Europeans were mentally prepared for the Crusades long before 1095.

2

Społeczna i polityczna rola kobiet z kręgów władzy w państwach krzyżowych i Bizancjum w okresie od pierwszej do czwartej krucjaty, ss. 353

84%

Kossakowski K.

Czasopismo Naukowe Instytutu Studiów Kobiecych

|

2022

|

issue 1(12)

213-225

EN

The PhD dissertation “Social and political roles of Women connected with power and authority in Crusader States and Byzantium from the first to the fourth Crusade” was written under the supervision of dr hab. Rafał Kosiński prof. UwB. The work concerns women’s participation in power and authority and their hidden influence in Crusader States and Byzantium in the twelfth century. Its purpose is to compare women’s roles in politics in Western Europe, Outremer and Byzantine Empire. Moreover this work is concentrated on establishing differences and similarities between overmentioned countries and it attempts to explain their causes. It uses mostly narrative sources in Latin and Greek. Sociological theory of social roles (created by Florian Znaniecki and Erving Goffman) was used as an analytical method. Thanks to it the work established nine basic tasks connected to the social role of queen, empress or generally female ruler. Based on that were created models of ideal female ruler in the West, Crusader states and Byzantium, which could be compared relatively easily.

PL

Rozprawa doktorska pod tytułem „Społeczna i polityczna rola kobiet z kręgów władzy w państwach krzyżowych i Bizancjum w okresie od pierwszej do czwartej krucjaty” została napisana pod kierunkiem dr. hab. Rafała Kosińskiego prof. UwB. Praca dotyczy udziału kobiet we władzy oraz ich zakulisowych wpływów w państwach krzyżowych i cesarstwie bizantyńskim w XII w. Jej celem jest porównanie znaczenia w polityce kobiet na Zachodzie Europy, w Outremer i Bizancjum, ustalenie różnic, a także próba wyjaśnienia ich przyczyn. Wykorzystano w niej przede wszystkim źródła narracyjne w językach łacińskim i greckim. Do analizy użyta została socjologiczna teoria ról społecznych w ujęciu Floriana Znanieckiego i Ervinga Goffmana. Dzięki temu udało się wyodrębnić dziewięć podstawowych zadań związanych z rolą społeczną władczyni. Na tej podstawie powstały modele idealnej władczyni obowiązujące w państwach Europy Zachodniej, w państwach krzyżowych i w Bizancjum, które można było porównywać między sobą.

3

Baldwin z Boulogne w opinii Anny Komneny na kartach "Aleksjady"

84%

Pełech T.

Przegląd Nauk Historycznych

|

2021

|

vol. 20

|

issue 1

73-96

EN

The article takes up the issue of Anna Komnene’s opinion of Baldwin of Boulogne in her Alexiad. The daughter of Alexius I represents the Byzantine view of the world, in which the Latins began to play an increasingly greater and more visible role at the end of the 11th c., especially in connection with the crusade movement that began to emerge from 1095. It turned out to be important to involve the Frankish states established in Outremer into the orbit of imperial politics. Baldwin of Boulogne, Count of Edessa from 1097, who in 1100 was crowned the first Latin king of Jerusalem, did not escape Byzantine attention. Baldwin of Boulogne appears four times in Alexiad, giving the opportunity to formulate the opinion about him on the pages of the work. The article presents the thesis that Anna Komnene does not present him as a leading figure in her work. Baldwin of Boulogne plays a rather modest and marginal role, whether related to narrative needs or in connection with the Byzantine political efforts to regain Antioch from the hands of the Normans. This suggests that from the point of view of Constantinople, he was not a particularly important player on the political scene, both during the First Crusade and even after his election as king of Jerusalem. Baldwin emerges from the pages of Alexiad as a character with two faces: on the one hand, he is a confident, energetic commander, characterized by cunning and broader strategic thinking, and on the other hand, he is a greedy barbarian, suffering military defeats. Therefore, Baldwin’s presentation does not differ significantly from the general image of Latins in the Byzantine Empire in the 12th c.

PL

Artykuł porusza kwestię opinii Anny Komneny o Baldwinie z Boulogne w jej Aleksjadzie. Córka Aleksego I reprezentuje bizantyński ogląd świata, w którym pod koniec XI w. coraz większą i widoczniejszą rolę zaczęli odgrywać Łacinnicy, zwłaszcza w związku z rodzącym się od 1095 r. ruchem krucjatowym. Istotne okazało się wciągnięcie państw frankijskich powstałych w Outremer w orbitę cesarskiej polityki. Bizantyńskiej uwadze nie uszedł Baldwin z Boulogne, hrabia Edessy od 1097 r., który w 1100 r. koronował się na pierwszego łacińskiego króla Jerozolimy. Czterokrotne pojawia się w Aleksjadzie, dając możliwość sformułowania jego oceny na kartach dzieła. W artykule została przedstawiona teza, że Anna Komnena nie prezentuje go jako pierwszoplanowej postaci w swoim utworze. Baldwin z Boulogne odgrywa raczej skromną i marginalną rolę, związaną bądź to z potrzebami narracyjnymi, bądź też w związku z bizantyńskimi zabiegami politycznymi, mającymi na celu odzyskanie Antiochii z rąk Normanów. Pozwala to przypuszczać, że z punktu widzenia Konstantynopola nie był on szczególnie ważnym graczem na scenie politycznej, zarówno w czasie I krucjaty, jak i nawet po wyborze na króla Jerozolimy. Baldwin wyłania się z kart Aleksjady jako postać o dwóch obliczach: z jednej strony jest dobrym, energicznym dowódcą, charakteryzującym się sprytem i szerszą myślą strategiczną, a z drugiej to chciwy barbarzyńca, ponoszący jednak porażki militarne. Jego przedstawienie nie odbiega więc znacząco od ogólnego wyobrażenia Łacinników w Bizancjum w XII w.

4

Géraud de Veyrines, Bishop of Paphos, and the Defense of the Kingdom of Armenia in the 1320s

67%

Schabel C. D.

Perspektywy Kultury

|

2020

|

vol. 30

|

issue 3

81-104

PL

Pierwsze wzmianki o działalności Gérauda de Veyrinesa, nuncjusza papieskiego, a następnie biskupa Pafos w latach dwudziestych XIV wieku, pojawiły się w 1962 roku, kiedy Jean Richard opublikował w Archiwach Watykańskich kursywa: Instrumenta miscellanea – zapis swoich transakcji finansowych jako nuncjusza na Cyprze. Dokument ten stanowi źródło informacji o wykorzystaniu znacznych funduszy w wysokości 30 000 złotych florenów na obronę Królestwa Armenii w Cylicji oraz zbieraniu dziesięcin duchownych i podatków na Cyprze na wsparcie Królestw Cypru i Armenii. Ponadto opisuje on schedę patriarchy Piotra z Jerozolimy oraz wymienia długi i majątek poprzednika Gérauda, wcześniejszego biskupa Pafos, Aimerego de Nabinaud. W niniejszym artykule udostępnione zostaną pozostałe kursywa: Instrumenta miscellanea odnoszące się do tychże ksiąg – dokument nr 1086 i niepublikowana część dokumentu 1045. Przedstawione zostaną tu także nowe fakty dotyczące zapisanej w listach papieskich historii funduszu ormiańskiego. Wiele z tych listów profesor Richard odkrył w późniejszym okresie, podczas opracowywania trzeciego tomu książki Bullarium Cyprium, który ujrzał światło dzienne pół wieku później, w 2012 roku.

EN

The activities of Géraud de Veyrines, papal nuncio and then bishop of Paphos in the 1320s, have been known since 1962, when Jean Richard published Instrumenta Miscellanea in the Vatican Archives on the accounts of his financial dealings as nuncio on Cyprus. These accounts concern his handling of a large fund of 30,000 gold florins for the defense of the Kingdom of Armenia in Cilicia, the raising of clerical tithes and taxes on Cyprus in support of the Kingdoms of Cyprus and Armenia, the legacy of Patriarch Pierre of Jerusalem, and the debts and property of Géraud’s predecessor as bishop of Paphos, Aimery de Nabinaud. This article publishes the remaining Instrumenta Miscellanea pertaining to these accounts-number 1086 and the unpublished portion of number 1045-and updates the history of the Armenian fund in papal letters, many of which Professor Richard only discovered later, while compiling the third volume of the Bullarium Cyprium, published a half-century later, in 2012.

5

Aimery de Nabinaud, OFM (†1326), Counsellor of Henry II, Bishop of Paphos, Papal Diplomat between Cyprus and Armenia, and Debtor

67%

Schabel C.

Perspektywy Kultury

|

2023

|

vol. 42

|

issue 3

291-316

PL

Spośród czterech średniowiecznych miast (i diecezji) frankijskiego Cypru – Nikozji, Pafos, Limassol i Famagusty – Pafos poświęcono najmniej uwagi. Dalsze badania w ramach projektu Bullarium Cyprium, który obejmuje redakcję listów papieskich odnoszących się do wyspy, pozwalają na wgląd w kościelną historię miasta. Jest to drugi z trzech artykułów w tym czasopiśmie, które dopełniają opracowanie Jeana Richarda na temat biskupów Pafos w okresie papiestwa awiniońskiego (1309–1377). Oprócz kilku uwag na temat biskupa Jacques’a More’a (1309–1321), niniejszy artykuł poświęcony jest jego następcy, Aimery’emu de Nabinaud OFM, pierwszemu członkowi znamienitej rodziny kościelnej, która zasłużyła się dla Cypru w XIV w. Aimery, o którym po raz pierwszy wzmiankowano w 1310 r., kiedy nauczał w klasztorze minorytów w Famaguście, był ważnym doradcą króla Henryka II (†1324), a w 1322 r. został mianowany biskupem Pafos. Obecnie posiadamy najpełniejszą wiedzę o dyplomatycznych relacjach Aimery’ego z królestwem Armenii w Cylicji od 1310 r. do chwili jego śmierci, a także o trudnej sytuacji finansowej, w jakiej znalazł się jego następca na stanowisku biskupa, Géraud de Veyrines.

EN

Of the four medieval cities (and dioceses) of Frankish Cyprus – Nicosia, Paphos, Limassol, and Famagusta – Paphos has received the least attention. Continuing work on the Bullarium Cyprium project, which involves editing the papal letters referring to the island, provides a window into the ecclesiastical history of the town. This is the second of three articles in this journal that complete Jean Richard’s work on the bishops of Paphos in the period of the Avignon papacy (1309–1377). With some notes on Bishop Jacques More (1309–1321), this paper focuses on his successor, Aimery de Nabinaud, OFM, the first member of an illustrious family of ecclesiastics who served Cyprus in the 14th century. First noted in 1310, when he was teaching at the Minorite convent in Famagusta, Aimery was an important advisor to King Henry II (†1324), he was eventually elevated to Bishop of Paphos in 1322. We know most about Aimery’s diplomatic activities with the Kingdom of Armenia in Cilicia from 1310 until his death, as well as the difficult financial situation he left to his successor as bishop, Géraud de Veyrines.

6

Ostatni krzyżowcy – brytyjskie działania militarne w sandżaku Jerozolimy w 1917 r. i ich wybrane aspekty propagandowe

67%

Mroczkowski K.

UR Journal of Humanities and Social Sciences

|

2020

|

issue 2(15)

70-90

PL

Wielka Wojna lat 1914–1918 postrzegana jest dziś głównie jako traumatyczne doświadczenie polityczne i militarne w skali uniwersalnej, dające początek wielkim przemianom w XX w. Powstające wówczas narracje były także wielokrotnie preparowane – w większym lub mniejszym stopniu – przez dziennikarzy, cenzorów, polityków i wojskowych. Sprzyjało to prowadzeniu skutecznej propagandy politycznej, jakże koniecznej w obliczu rozpoczętej latem 1914 r. wojny. Forsowana wówczas propaganda przybierała najrozmaitsze formy, często sięgające po jednoznacznie odbieraną symbolikę z pogranicza wojskowości i religii. Szczególnie widoczne stało się to w trakcie kampanii palestyńskiej gen. Edmunda Allenby'ego i w kontekście roli Świętego Miasta – Jerozolimy.

EN

Today the Great War of 1914–1918 is seen – mainly – as a politically and militarily traumatic experience on a universal scale, which gave rise to great changes in the 20th century. Less often it is perceived as an individual, traumatizing or civic experience. We are not able - as confirmed not only by historians or sociologists but also psychologists – to "comprehend" the overall view of the reality of that time. We try to recreate it for better or worse based on various historical sources, and these largely reflected the personal attitude to events or its propaganda view. They were also prepared – in a larger or smaller way – by journalists, censors, politicians and military personnel. In the years preceding the outbreak of the Great War, many civilization achievements of the era were tested and introduced on a mass scale, such as modern media or fine arts in the services of power, nationalism skilfully controlled through the media. The turn of the twentieth century was an era of the mass press, and thus, faster transmission of transmitted information. This was conducive to the conduct of effective political propaganda – all the more necessary in the face of the Great War. It also took various forms. Often used were the explicitly associated symbols remaining at the interface between the military and religion. This became particularly evident during the Palestinian Campaign of Sir General Edmund Allenby.

Refine search results

3 Perspektywy Kultury

1 Czasopismo Naukowe Instytutu Studiów Kobiecych

1 Przegląd Nauk Historycznych

1 UR Journal of Humanities and Social Sciences

1 Kossakowski K.

1 Mroczkowski K.

1 Mruk W.

1 Pełech T.

1 Schabel C.

1 Schabel C. D.

2 2023

1 2022

1 2021

2 2020

Społeczeństwo gotowe do krucjaty? Czy w Kronikach Rudolfa Glabera można dostrzec kształtowanie się ideałów krucjatowych?

Społeczna i polityczna rola kobiet z kręgów władzy w państwach krzyżowych i Bizancjum w okresie od pierwszej do czwartej krucjaty, ss. 353

Baldwin z Boulogne w opinii Anny Komneny na kartach "Aleksjady"

Géraud de Veyrines, Bishop of Paphos, and the Defense of the Kingdom of Armenia in the 1320s

Aimery de Nabinaud, OFM (†1326), Counsellor of Henry II, Bishop of Paphos, Papal Diplomat between Cyprus and Armenia, and Debtor

Ostatni krzyżowcy – brytyjskie działania militarne w sandżaku Jerozolimy w 1917 r. i ich wybrane aspekty propagandowe