Results found: 2

Search results

Search:
in the keywords: Cycero

Sort By:

Limit search:

Jana Kochanowskiego spór z antycznym dziedzictwem o stosowność człowieczego płaczu. Prolegomena do kryzysu światopoglądowego poety w świetle wybranych „Trenów”

100%

Derda S.

Łódzkie Studia Teologiczne

2021

vol. 30

issue 3

25-45

Human is a place of a mysterious and complicated synthesis of matter and spirit, the result of which is an ambivalent reality. It implies effects as varied and contradictory as joy and sorrow, pleasure and pain, life and death. Pain and death have always been a source of anxiety and a great unknown in the face of which man has shown his helplessness. On the other hand, human has a reflective awareness of his pain, which highlights the awareness of his own self. Suffering that affects the whole person is also something very personal, which teaches us that we must live our uniqueness responsibly and that, in the depths of our being, everyone is alone with God. The human reaction to the experience of pain and suffering is crying, which indicates reaching the limit of possible behavior. This is the experience of the Renaissance poet Jan Kochanowski, who, after the death of his daughter, devotes a series of nineteen songs to her, being a kind of diary of suffering. The Laments, as they are discussed in the article, are at the same time a diary of the reflections and reevaluations born by this suffering, and at the same time a comprehensive polemic with the basic assumptions of antiquity. The article deals with the issue of crying on three levels: crying over her daughter’s death, crying for herself, and crying over the principles of Kochanowski so far. These considerations were preceded by a reflection on the world order violated by the unrelenting death of a child.

Istnienie w płaczu, bezbronność wobec losu, świadomość uwięzienia, ale zarazem poczucie ludzkiej godności, które powstrzymuje człowieka przed pogrążeniem się w rozpaczy – oto jak przedstawiają się główne idee Trenów. Człowiek z dumą próbuje sam ratować się w nieszczęściu, ale nie może już swobodnie dążyć wzwyż, gdyż nie jest wolnym twórcą samego siebie. Jest człowiekiem, więc musi cierpieć i ulegać przemocy sił rządzących światem. Analiza wybranych fragmentów poematu ujawniła, że zagadnienie cierpienia, jakie tu postawiono, jest w istocie pytaniem o źródła podmiotowości i o tożsamość osoby oraz odkrywaniem nowej zasady utrzymywania się w swoim człowieczeństwie. Kochanowskiemu najtrudniej było przyjąć w kondycji ludzkiej zmienność, przemijalność i śmierć. Otóż te trzy konsekwencje czasowości egzystencji nadają ludzkiemu istnieniu cechy złudzenia lub wspomnianego snu jako niepełność bytową, ontyczną iluzoryczność. Poetę ożywiało pragnienie bytu, postrzeganego w kategoriach niezmiennego, stałego (także w znaczeniu: wiecznego) i motywowanego swą własną naturą istnienia, koniecznego ze względu na siebie, a nie na okoliczności zewnętrzne.

Mówca – myśliciel – pisarz humanista, czyli Cyceron o wolności

88%

Piekarski R. M.

Pieniądze i Więź

2016

vol. 19

issue 2(71)

7-30

Cyceron nierzadko obecnie uważany jest za eklektyka, raczej popularyzatora, niż samodzielnego myśliciela. Tymczasem przez wiele wieków był on nauczycielem humanizmu w Europie i zasługuje na większe poważanie. Recepcja pism Cycerona była bardzo rozległa i choć zmieniała się jego ranga w filozofii polityki, to oddziaływał on na koncepcje i kluczowe rozwiązania wielu późniejszych myślicieli, od Machiavellego i Hobbesa po Burke'a, Hume'a, Kanta czy Hegla. Bywa, iż rozumienie wolności przez przedstawicieli tradycji rzymskiej traktowane jest jako nie mające większego znaczenia. Niesłusznie, gdyż łacińskie słowo libertas (wraz z innymi terminami z nim powiązanymi) wnosiło do myśli Zachodu trwałe treści. Nawet jeżeli można mówić o pewnych ograniczeniach wyobraźni moralnej Cycerona, takich jak tolerowanie instytucji niewolnictwa, to nie podważa to faktu, iż jest on czołowym reprezentantem wolnościowej myśli republikańskiej, zachowującej znaczenie także i obecnie.

Cicero is nowadays often considered to be eclectic, rather popularizer than an independent thinker. Meanwhile, for many centuries he was the teacher of humanism in Europe and as such deserves greater esteem. Reception of writings of Cicero was very extensive, and even though its rank changed in political philosophy, it affected the concepts and key solutions of many later thinkers from Machiavelli and Hobbes, to Burke, Hume, Kant and Hegel. Sometimes the understanding of freedom by representatives of the Roman tradition is treated as having no significance. Wrongly, because the Latin word libertas (along with other terms associated with it) brought a lasting content into Western thought. Even though you could speak of some limitations of Cicero’s moral imagination, such as tolerating the institution of slavery, this does not undermine the fact that Cicero is a leading representative of Republican libertarian thought, that retains its significance even now.

Refine search results

1 Pieniądze i Więź

1 Łódzkie Studia Teologiczne

1 Derda S.

1 Piekarski R. M.

1 2021

1 2016

Search results

Jana Kochanowskiego spór z antycznym dziedzictwem o stosowność człowieczego płaczu. Prolegomena do kryzysu światopoglądowego poety w świetle wybranych „Trenów”

Mówca – myśliciel – pisarz humanista, czyli Cyceron o wolności