Search results

1

Próba Norwida – próba Przybosia. Rec.: Małgorzata Rygielska, „Przyboś czyta Norwida”. Katowice 2012

100%

Kwiatkowska A.

Pamiętnik Literacki

|

2015

|

vol. 106

|

issue 4

233-240

PL

Recenzja omawia książkę Małgorzaty Rygielskiej, która analizuje ślady recepcji Cypriana Norwida w twórczości Juliana Przybosia. Konfrontacja różnych perspektyw interpretacyjnych oraz rekonstrukcja poglądów krytycznoliterackich sprawiają, że monografia Rygielskiej ma istotne znaczenie w badaniach nad spuścizną Przybosia i wnosi sporo ciekawych rozpoznań interpretacyjnych dotyczących twórczości Norwida.

EN

The review discusses Małgorzata Rygielska’s book which analyses the traces of Cyprian Norwid’s reception in Julian Przyboś’s literary creativity. Confrontation of various interpretative stances and reconstruction of critical literary views make the book’s vital significance for Przyboś’s output and bring many interesting interpretative recognitions of Norwid’s writing.

2

Cyprian Kamil Norwid from the Perspective of Contemporary School Reception and in the Reception of the Local Environment

89%

Żórawska W.

Annales Universitatis Mariae Curie-Sklodowska, sectio N – Educatio Nova

|

2020

|

issue 5

EN

The article concerns the school reception of Cyprian Kamil Norwid’s work. The project entitled “Bielski Norwid” (2001–2019), realized at the Gymnasium of Cyprian Kamil Norwid in Bielsko in the Mazowieckie Voivodeship is an example of this type of good practice. The study describes the values that result from the interaction of schoolchildren with the work of this poet as the patron of the school. The author also answers the basic question of Polish studies didactics, i.e. how to make students interested in literature and involve them in interdisciplinary activities.

PL

Artykuł dotyczy szkolnej recepcji twórczości Cypriana Kamila Norwida. Projekt pn. „Bielski Norwid” (2001–2019), zrealizowany w Gimnazjum im. Cypriana Kamila Norwida w Bielsku w województwie mazowieckim, jest przykładem tego typu dobrej praktyki. W opracowaniu opisano wartości będące efektem obcowania młodzieży szkolnej z twórczością tego poety jako patrona szkoły. Autorka ponadto odpowiada na podstawowe pytanie dydaktyki polonistycznej, czyli jak zaciekawić uczniów literaturą i zaangażować ich do działań interdyscyplinarnych.

3

Wokół utworu Cypriana Norwida "Do Nikodema Biernackiego"

89%

Lisicka M.

Napis. Pismo poświęcone literaturze okolicznościowej i użytkowej

|

2014

|

issue 20

243-262

EN

The aim of the article is to present controversies related to one of the two remaining manuscripts of Cyprian Norwid work: "Do Nikodema Biernackiego". The story of its origin and what has happened to the two sources served as a background for considerations. The significant differences between the manuscripts and published versions were also discussed. In order to clearly display it, a transliteration of line according to the autograph was added.

4

Królestwo (nie)wykorzystanych możliwości. Kilka myśli o teorii dzieła literackiego Romana Ingardena w praktyce

89%

Garlej B.

Logos i Ethos

|

2022

|

vol. 60

|

issue 2

161-178

EN

Roman Ingarden’s literary art work theory did not manage to gain wide popularity in research practice, which has been influenced by its supposedly hermetic and anachronistic nature. The article refers to the three phases of its reception, noting that in the twentieth and twenty-first centuries, Ingarden’s phenomenological view of literature was a touchstone of just a few, but practical investigations, devoted, for example, to Norwid. Is it because of the fact that the poet’s language exhibits properties that can be easily analysed on the basis of Ingarden’s theory? And if so, isn’t Ingarden’s theory reserved for a specific kind of creativity, an artistic language with a clear phenomenological rite? How should this phenomenological rite be understood? The second issue would be the question of the interpretation of a literary work and the possibilities opened up in this respect by Ingarden’s literary work theory. Are they modest and limit the researcher of literature, or do they activate such a mechanism of looking at literature that produces the most significant results? This part of considerations was supplemented with conclusions from the phenomenological interpretation of Shakespeare’s comedy The Taming of the Shrew.

PL

Teoria dzieł sztuki literackiej Romana Ingardena nie zdołała zyskać szerokiej popularności w praktyce badawczej, na co mogły wpłynąć rzekomo jej hermetyczność i anachroniczność. W artykule odniesiono się do trzech faz jej recepcji, zauważając, że w XX i XXI wieku fenomenologiczne spojrzenie na literaturę właściwe Ingardenowi stanowiło probierz co prawda nielicznych, ale praktycznych dociekań, poświęconych choćby Norwidowi. Czy jest to podyktowane tym, że język poety wykazuje takie właściwości, które dobrze poddają się analizie opartej na teorii Ingardena? A jeśli tak, to czy teoria Ingardena nie jest czasem zarezerwowana dla określonego rodzaju twórczości, języka artystycznego o wyraźnym rycie fenomenologicznym? Co należałoby przez ten fenomenologiczny ryt rozumieć? Drugim zagadnieniem byłaby kwestia interpretacji dzieła literackiego i możliwości, jakie otwiera w tym zakresie Ingardenowska teoria dzieła literackiego. Czy są one skromne i ograniczają badacza literatury, czy może uruchamiają taki mechanizm spojrzenia na literaturę, który daje najbardziej doniosłe rezultaty? Tę partię rozważań obudowano wnioskami z fenomenologicznej interpretacji komedii Szekspira Poskromienie złośnicy.

5

ODA O URNIE GRECKIEJ I MARMUR-BIAŁY W KONTEKŚCIE POGLĄDÓW ESTETYCZNYCH JOHNA KEATSA I CYPRIANA KAMILA NORWIDA

87%

Żyrek-Horodyska E.

Porównania

|

2018

|

vol. 22

|

issue 1

127-143

EN

The main aim of this article is to discuss the poetry of Cyprian Kamil Norwid and John Keats in the comparative perspective. I focused on two poems: Marmur-biały and Ode on a Grecian urn that can be read in the context of aesthetic views of both romantic artists. I am particularly interested in the attitude of the representatives of the second generation of romantic poets to the Greco-Roman tradition. Moreover, I also focus on the reflection of both authors on issues related to art and the place of the author in the creative process.

PL

Głównym celem niniejszego artykułu jest komparatystyczne spojrzenie na twórczość Cypriana Kamila Norwida i Johna Keatsa. Przedmiotem analiz są dwa wiersze: Marmur-biały oraz Oda o urnie greckiej, które mogą być odczytywane w kontekście poglądów estetycznych obu romantycznych twórców. Szczególną uwagę zwracam przede wszystkim na stosunek przedstawicieli drugiej generacji romantycznej do tradycji grecko-rzymskiej. Ponadto interesowała mnie również refleksja obu autorów nad zagadnieniami związanymi ze sztuką i miejscem autora w procesie twórczym.

6

O pojemności semantycznej wybranych słów i wyrażeń w wybranych kontekstach, o ich konotacjach

76%

Żuławska-Umeda A.

Porównania

|

2016

|

vol. 18

23-43

EN

Many ways of building ambiguity can be enumerated. One of the ways is to use homonyms, associations, suggestions, or even quotes. Another way is „not to say anything” or „be silent about it”. The first way seems more concrete, even dictonary-like. The other is more intuitive and difficult to attempt to describe in a scientific manner. Both the homonymy-based language game or recalling distant associations as well as other ars poetica used as decorations in the Japanese literature or not saying something allow the reader to understand the simple image in a myriad of ways. It is fascinating that Cyprian Kamil Norwid created his works in the same style not only in the aesthetical aspect but he also raised the value of silence as an ethical basis. He was similar in this respect to the Japanese artists of the late Medieval period (XII-XVI c.) and the modernity (XVII-XIX century). The poetics of silence considered as part of speech, silence, understatement, parabole, elipse, symbol, allusion, typical for Norwid – according to Krzysztof Andrzej Jeżewski – surprisingly, without modifications allow to describe Japanese literature. Ambiguity is born out of silence – although it may sound as a paradox, it turns out to be possible.

PL

Można zastanowić się nad różnymi sposobami budowania wieloznaczności. Jednym sposobem będzie użycie homonimów, skojarzeń, sugestii, nawet cytatów. Drugim zaś odwrotnie – „nie mówienie”, czyli „przemilczenie”. Pierwszy wydaje się bardziej konkretny, wręcz słownikowy, drugi jedynie intuicyjny, wymykający się próbom naukowego opisu. Zarówno homonimiczna gra słów, czy przywoływanie dalekich skojarzeń i inne ars poetica wykorzystywane, jako ozdobnik w japońskiej literaturze pięknej, jak i przemilczenie pozwalają odbiorcy na wielorakie rozumienie skąpego obrazu. Fascynujące jest to, że Cyprian Kamil Norwid tworzył według podobnego klucza, nie tylko w aspekcie estetycznym, ale podnosił wartość milczenia, jako postawę etyczną. Podobny w tym był do japońskich twórców okresu średniowiecza (w. XII-XVI) i nowożytności (w. XVII-XIX). Poetyka milczenia uważanego za część mowy, przemilczenia, niedomówienia, paraboli, elipsy, znaku, dalekiej aluzji, tak charakterystycznych dla sztuki Norwida – jak pisze Krzysztof Andrzej Jeżewski – w zadziwiający sposób, bez modyfikacji opisuje także sztukę słowa w kontekstach japońskiej literatury. Wieloznaczność rodzi się z milczenia – może brzmi to paradoksalnie, okazuje się jednak możliwe.

7

„Dramat w seraju – Dziewczyna w kąpieli”. Wokół obrazu Pantaleona Szyndlera (1880)

75%

Wójcik A.

Biuletyn Historii Sztuki

|

2014

|

vol. 76

|

issue 2

219-240

EN

The paper aims at shedding some new light on Pantaleon Szyndler’s painting Bathing Girl displayed for 120 years at the Gallery of Polish 19 th -Century Art at Kraków’s Cloth Hall. The year 1880 has been pointed to as its creation date. The history of the painting, displayed subsequently in Paris, Kraków, St. Petersburg, and Berlin has been reconstructed. Moreover, successive transformations of the composition carried out by the painter have been pointed to. This is followed by the opinions of 19 th -century art critics on Szyndler’s work. Bathing Girl and other Szyndler’s works on Oriental topics are presented in the context of Orientalism in European painting of the 19 th century. A broader approach was used when the question of the influence of the Old Masters, particularly the works by Rembrandt and the 16 th -cenutry Venetian School was tackled. The Author also aimed at demonstrating that Szyndler’s friend and master Cyprian Kamil Norwid could have inspired the painter with such fascinations.

8

Jedność sztuk i życia. Norwida teoria estezy

75%

Krupiński J.

Estetyka i Krytyka

|

2010

|

issue 17-18

179-192

EN

Basing on the interpretation of Cyprian Kamil Norwid’s poems and other works the author presents the observation that a human being appears and exists when is being perceived. It means that the process of seeing is the creative act. The artist’s gaze described by the poet provides the perfect example of the interrelation of being, being seen and creating by seeing. It also stresses the role of dialogue in becoming human. Such an artistic activity bridges the gulf between the world of ideas and the real life. It is a part of the real life and the pattern for creative living as a human being.

9

Biblia ilustrowana polska Leopolda Nowotnego a ikonografia historii Polski w sztuce nazareńskiej

71%

Nitka M.

Sacrum et Decorum. Materiały i studia z historii sztuki sakralnej

|

2017

|

vol. 10

50-66

PL

W roku 1872 Cyprian Kamil Norwid apelował, by ocalić zbiór rysunkowy autorstwa Leopolda Nowotnego, który nazwał przyszłą „Biblią ilustrowaną polską”. Autorka przedstawia ideę „biblii ilustrowanej”, jaką w sztuce XIX stulecia ponownie podjęli członkowie Bractwa św. Łukasza, których ideowym spadkobiercą był Leopold Nowotny. Stworzył on kilkanaście rysunków ukazujących sceny biblijne, osadzonych w nazareńskiej estetyce. Przedstawienia te nie różnią się niczym od klasycznych wersji cyklów obrazowych historii ze Starego i Nowego Testamentu. Autorka poszukuje więc odpowiedzi, dlaczego Norwid widział w nich obrazy z „polskiej” Biblii. Analizując to zagadnie, sięgnięto do nazareńskiej koncepcji historii, w której zgodnie ze scholastycyzm pojęciem czasu poszczególne wydarzenia stają się powtórzeniem historii zbawienia – najważniejszego w teologii katolickiej przekazu Biblii. Wskazano, iż nazareńska estetyka, zakorzeniona w takim pojęciu czasu, jest ściśle powiązana z semantyką dzieła. Archaiczna antynaturalistyczna forma obrazów Bractwa św. Łukasza to zatem element świadomego historyzowania, warunkujący zrozumienie istoty dzieł tego nurtu. To powiązanie formy i treści w dziełach nazareńczyków Cordula Grewe określiła jako „symbolizm historyczny”, łączy on historię świętą i świecką, przenosi profanum w strefę sacrum. W tym ujęciu polską wersją historii biblijnej byłby przedstawienia świętych autorstwa Nowotnego. W teologicznym sensie powieleniem historii biblijnej są bowiem dzieje poszczególnych świętych – naśladowców Chrystusa. Powtórzeniem historii zbawienia były dla członków Bractwa św. Łukasza także wydarzenia z dziejów narodu. W polskiej sztuce jedyną pełną realizacją tej koncepcji jest dzieło Edwarda Brzozowskiego Bolesław Chrobry i Otton III u grobu św. Wojciecha w Kaplicy Królów Polskich w katedrze poznańskiej. Brak jednak odniesień do historii Polski w sztuce Nowotnego, który poświęcił się wyłącznie malowaniu obrazów religijnych. W nazareńskiej koncepcji dziejów nie musiało to oznaczać braku „polskości” tych dzieł, można je bowiem umieścić w politycznym kontekście jako manifestację katolickiej i konserwatywnej postawy stojącej u podstaw fundacji Kaplicy Królów Polskich czy kaplicy w Turwii, gdzie w ołtarzu umieszczony został obraz Nowotnego Immaculata. Przywołując idę stworzenia „Biblii ilustrowanej polskiej”, Norwid odniósł się więc nie tylko do zbioru rysunków i grafik Nowotnego, lecz do projektu stworzenia malarstwa narodowo-sakralnego, a sam pomysł zebrania ilustracji do „Biblii ilustrowanej polskiej” może być rozumiany jako kolejna odsłona sakralizacji narodowej historii w sztuce polskiego romantyzmu.

EN

In 1872 Cyprian Kamil Norwid voiced an appeal to save a collection of drawings by Leopold Nowotny, who named the future Illustrated Polish Bible. The author hereof presented the idea of an “illustrated bible”, as was undertaken by the Brotherhood of St Lucas in the art of the 19th century, whose artistic heir was Leopold Nowotny. He created several dozen drawings showing religious scenes set in Nazarene aesthetics. These depictions do not differ much from the classical versions of cycles of paintings from the history of the Old and New Testaments. The author seeks, therefore, answers as to why Norwid saw in them paintings from the “Polish” bible. This issue is analysed with reference to the Nazarene concept of history in which, according to the scholastic idea of time, particular events become a repetition of the concept of the story of salvation – the most important lesson in the message of the Catholic theology of the Bible. It is indicated that the Nazarene aesthetics, rooted in such a concept of time, is strictly related to the semantics of the work. The archaic, anti-naturalist form of the paintings of the Brotherhood of St Lucas is, therefore, an element of a conscious attempt at historiosophy, which is the basis for understanding the core of this artistic movement. This connection of form and content in the works of the Nazarenes was described by Cordula Grewe as “historical symbolism”, which connects the holy and secular histories and moves the profanum into the sphere of the sacrum. This perspective on the Polish version of biblical history would feature depictions of saints by Nowotny. In the theological sense, the copies of biblical history are, in fact, the fates of particular saints – followers of Christ. Events from the history of the nation were for the members of the Brotherhood of St Lucas also a repetition of the history of salvation. In Polish art, the only full realization of this concept is the work of Edward Brzozowski Bolesław Chrobry and Otton III at the grave of St Adalbert in the Golden Chapel in Poznań cathedral. There are, however, no references to the history of Poland in the art of Nowotny, who devoted himself only to producing religious paintings. In the Nazarene concept of history, this did not have to mean a lack of “Polishness” of these works; they might be placed in the political context as a manifestation of Catholicism with conservative values being the basis of the founding of the Golden Chapel (Chapel of the Kings of Poland) and the chapel in Turew, where in the altar Nowotny’s painting of the Immaculata was placed. Bringing up the idea of creating the Illustrated Polish Bible, Norwid referred not only to the collection of graphics and paintings by Nowotny, but to the project of creating a sacred-national painting movement, and the very idea of collecting illustrations for the Illustrated Polish Bible may be understood as another attempt at the sanctification of national history in the art of Polish romanticism.

10

Czytać między przekładami. Rzecz Czarnoleska Juliana Tuwima w języku włoskim

65%

Wanicka M.

Poznańskie Studia Polonistyczne. Seria Literacka

|

2020

|

issue 38

251-268

EN

The aim of the article is to draw attention to the value of a translation series as an interpretation tool. Its subject is the translation series consisting of five Italian translations of Julian Tuwim’s Rzecz Czarnoleska (The Czarnolas affair). The key to the analysis is the double reference to Polish Renaissance and Romanticism by allusions to Jan Kochanowski and Cyprian Kamil Norwid. The linguistic and cultural challenges have been overcome by the translators by means of different compensation strategies singled out and commented on in the article.

11

The Archives at the General House of the Congregation of the Resurrection of Our Lord Jesus Christ in Rome

65%

Hamryszczak A.

Facta Simonidis

|

2023

|

vol. 16

|

issue 3

IT

L’Archivio della Casa Generalizia della Congregazione della Risurrezione di Nostro Signore Gesù Cristo a Roma è l’archivio storico centrale della Congregazione. Bogdan Jański è da considerarsi il suo fondatore, in quanto diede istruzioni di raccogliere l’intera eredità a Roma nel 1840. Dal 1886, la documentazione è stata ospitata nella Casa Generalizia dei Resurrezionisti in via San Sebastanello 11. I primi lavori di organizzazione dei documenti d’archivio furono intrapresi da Padre Paweł Smolikowski, all’inizio del XX secolo. Lo stato attuale dell’archivio è stato influenzato soprattutto da Padre John Iwicki, che ha catalogato quasi 70.000 documenti, dividendo la collezione in 11 serie. Tra il 2017 e il 2023, Padre Paweł Szymanowski, archivista della congregazione, è riuscito a firmare un accordo con la Direzione dell’Archivio di Stato per digitalizzare e restaurare le lettere di Adam Mickiewicz e Cyprian Kamil Norwid. Inoltre, nell’archivio è stato implementato il Sistema Informativo Archivistico Integrato (Zintegrowany System Informacji Archiwalnej – ZoSIA), grazie al quale vengono successivamente inserite le descrizioni dell’inventario degli oggetti d’archivio e le loro scansioni. Sebbene l’Archivio Romano Resurrezionista non abbia uno statuto, dal 30 ottobre 1996 opera sulla base di un regolamento approvato da Padre Sutherland MacDonald CR, il Generale della Congregazione. L’archivio dispone di un inventario di oltre 80.000 documenti. Raccoglie il patrimonio documentale generato dalle istituzioni centrali della Congregazione, dalle case dei Resurrezionisti e dall’eredità del clero. L’Archivio dei Resurrezionisti comprende risorse documentarie molto preziose che, per le loro dimensioni e il loro valore informativo, rendono questa istituzione una delle più importanti al di fuori della Polonia. La sua importanza non si limita solo alla conoscenza della storia della Chiesa polacca in esilio nei secoli XIX e XX, ma anche alla vita degli esuli polacchi. Particolarmente preziosi sono i materiali riguardanti l’attività della Grande Emigrazione, la vita culturale e politica dei polacchi in esilio nell’epoca della cattività nazionale.

EN

The Archive at the General House of the Congregation of the Resurrection of Our Lord Jesus Christ in Rome is the central historical archive of the congregation. Bogdan Jański should be considered its founder, as he instructed to gather his entire legacy in Rome in 1840. Since 1886 the documentation has been housed in the General House of the Resurrectionists in via San Sebastanello 11. The first works organizing the archival records were undertaken by Father Paweł Smolikowski, at the turn of the 20th century. The current state of the archive has been most influenced by Father John Iwicki, who has catalogued nearly 70,000 file records, dividing the collection into 11 series. Between 2017 and 2023, Father Paweł Szymanowski, the congregation’s archivist, succeeded in signing an agreement with the Head Office of the State Archives to digitize and restore the letters of Adam Mickiewicz and Cyprian Kamil Norwid. Moreover, the Integrated Archival Information System (Zintegrowany System Informacji Archiwalnej – ZoSIA) has been implemented in the archive, thanks to which the inventory descriptions of archival items and their scans are successively uploaded. While the Roman Resurrectionist Archive does not have a statute, since October 30th, 1996, it has been operating on the basis of regulations approved by Father Sutherland MacDonald CR, the General of the Congregation. The archive has an inventory of more than 80,000 records. It collects the documentation heritage generated by the congregation’s central institutions, Resurrectionist houses and the legacy of the clergy. The Resurrectionist Archive includes very precious documentary resources, which, by their sheer size and informational value, make this institution one of the most important outside Poland. Its significance is not limited only to the knowledge of the history of the Polish Church in exile in the 19th and 20th centuries, but also the life of Polish exiles. Particularly valuable are the materials concerning the activity of the Great Emigration, cultural and political life of Poles in exile in the era of national captivity.

PL

Archiwum w Domu Generalnym Zgromadzenia Zmartwychwstania Pana Naszego Jezusa Chrystusa w Rzymie jest centralnym archiwum historycznym zgromadzenia. Za jego twórcę należy uznać Bogdana Jańskiego, który w 1840 roku polecił zgromadzić w Rzymie całą swoją spuściznę. Od 1886 roku dokumentacja mieści się w domu generalnym zmartwychwstańców przy via San Sebastanello 11. Pierwsze prace porządkujące archiwalia podjął ks. Paweł Smolikowski, na przełomie XIX i XX wieku. Na aktualny stan archiwum największy wpływ miał ks. John Iwicki, który zinwentaryzował prawie 70 000 jednostek aktowych, dzieląc zasób na 11 serii. W latach 2017-2023 ks. Paweł Szymanowski, archiwista zgromadzenia, doprowadził do podpisania z Naczelną Dyrekcją Archiwów Państwowych umowy, na mocy której zdigitalizowano i poddano konserwacji listy Adama Mickiewicza i Cypriana Kamila Norwida. Dodatkowo został wdrożony w archiwum Zintegrowany System Informacji Archiwalnej (ZoSIA), dzięki czemu sukcesywnie są umieszczane opisy inwentarzowe archiwaliów i ich skany. Archiwum rzymskie zmartwychwstańców nie ma statutu, jednak od 30 października 1996 roku działa na podstawie regulaminu zatwierdzonego przez o. Sutherlanda MacDonalda CR, generała zgromadzenia. Archiwum posiada zasób liczący ponad 80 000 jednostek. Gromadzi spuściznę dokumentacyjną wytworzoną przez centralne instytucje zgromadzenia, domy zmartwychwstańców oraz spuścizny duchownych. Archiwum zmartwychwstańców zawiera bardzo cenny zasób dokumentacyjny, który poprzez swoją wielkość i wartość informacyjną powoduje, że należy instytucję tę uznać za jedną z najważniejszych poza granicami Polski. Jego znaczenie nie ogranicza się tylko do poznania dziejów polskiego Kościoła na emigracji w XIX i XX wieku, ale również życia wychodźców polskich. Szczególnie cenne są materiały dotyczące działalności Wielkiej Emigracji, życia kulturalnego i politycznego Polaków na emigracji w dobie niewoli narodowej.

12

KOCHANOWSKI MALCZEWSKIEGO – KOCHANOWSKI NORWIDA

63%

Skalińska E.

Colloquia Litteraria

|

2016

|

vol. 20

|

issue 1

75-89

PL

The article deals with the reception of the Old-Polish and early Romantic literature in Norwid’s body of work. The author argues that when Norwid deals with Old-Polish literature, especially Jan Kochanowski’s texts, he mostly does it by evoking Antoni Malczewski’s poetic novel Maria.

13

MOTYW LIPY CZARNOLESKIEJ W PISMACH CYPRIANA NORWIDA – W KONTEKŚCIE NORWIDOWSKIEGO MYŚLENIA O SZTUCE

63%

Łuczak B.

Colloquia Litteraria

|

2016

|

vol. 20

|

issue 1

91-105

PL

The article offers an interpretation of the linden of Czarnolas motif present in Norwid’s poem Do Nikodema Biernackiego from 1857 and his letter to Józef Bohdan Wagner from 1874. The author touches upon Norwid’s artistic identity in the context of the poet’s rooting in the Renaissance culture. Furthermore, Łuczak attempts to cast some light on the Norwidian category of originality, which was tightly related to his thinking about art. The article points to how Norwid perceived various ways in which artists processed folk culture. Finally, the article underscores the concurrence of references to aesthetic issues which the nineteenth-century poet makes in multiple texts.

14

Ziemska czy niebiańska? Wizja miłości u Cypriana Kamila Norwida i Sørena Kierkegaarda

63%

Walczak M., Krogulska A.

Ogrody Nauk i Sztuk

|

2013

|

issue 3

PL

Søren Kierkegaard i Cyprian Kamil Norwid nie należą do często zestawianych ze sobą twórców. Jednak ich wizje miłości mają wiele wspólnych cech. Odwołują się do konwencjonalnych przejawów tego uczucia: aktu zaręczyn i małżeństwa. Krytykują złudność i niedoskonałość „miłości ziemskiej”. Wskazują na duchowy wymiar tego uczucia oraz możliwość miłości przy dążeniu ku boskiemu wymiarowi.

EN

The article is devoted to the analysis of conceptions of love created by two nineteenth century thinkers: Cyprian Kamil Norwid and Søren Kierkegaard. Although their att itude to love has not been widely compared, the authors believe that it is important to point out similarities. Both the Polish writer and the Danish philosopher are focused on engagement and marriage, which are thought to be conventional ways of expressing the feeling. They criticise the imperfection of “love profane”. Their goal is to emphasize the spiritual aspect of love, which is connected with Christian thought.

15

Listy Kazimierza Wyki i Stanisława Pigonia do księdza Jana Wiśniewskiego w sprawie autografów Adama Mickiewicza i Cypriana Kamila Norwida

62%

Trościński G.

Tematy i Konteksty

|

2016

|

issue 6(11)

465-474

EN

The article is dedicated to an unknown letters of Kazimierz Wyka and Stanisław Pigoń to the priest Jan Wiśniewski, which were found in the Diocesan Library in Sandomierz. Both resarchers wishd to gain access to the works of Adam Mickiewicz and Cyprian Kamil Norwid. The main contents of these letters are requests for a possibility of reading authographs of these works. Jan Wiśniewski was a known and worthy collector of Polish memorabilia. Stanisław Pigoń was reasercher and publisher of the works of Adam Mickiewicz. Kazimierz Wyka, as a historian of Polish literature, studied works of Cyprian Kamil Norwid.

16

Cypriana Norwida sztuka żywego słowa

50%

Ziołowicz A.

Ruch Literacki

|

2017

|

issue 4

17

Czy w czasach „posthumanistyki” można uprawiać antropologię literatury?

45%

Kłobukowski M.

Studia Norwidiana

|

2012

|

vol. 30

254-267

EN

The author analyzes Kazimierz Świegocki’s book with respect to the most important changes in modern humanities – especially to the anthropological turn, that is the literary scholars’ interest in the methods of cultural as well as comparative studies. Kłobukowski interprets Świegocki’s comparative study on two planes – as an intriguing and sometimes innovative study of great Polish poets who participated in creating the literary tradition of the 19th and 20th centuries, and also as an attempt at building anthropology of literature using modern methods, but also deeply rooted in the philological tradition – based on the concept of subjectivity, whose vision may be reconstructed on the basis of the literary text. The reviewer thinks that the construction of the argument based on juxtaposing two different types of poetical anthropology that may be recognized in Mickiewicz’s and Norwid’s work is one of Świegocki’s most interesting ideas. Świegocki’s proposition seems advisable both to those who study Romanticism, and to theoreticians of literature. A vigorous and elegant style of the book makes it also recommendable to students, or even to people who are not “professionally” connected with literature.

18

Czy w czasach „posthumanistyki” można uprawiać antropologię literatury?

45%

Kłobukowski M.

Studia Norwidiana

|

2012

|

vol. 30

254-267

EN

The author analyzes Kazimierz Świegocki's book with respect to the most important changes in modern humanities – especially to the anthropological turn, that is the literary scholars' interest in the methods of cultural as well as comparative studies. Kłobukowski interprets Świegocki's comparative study on two planes – as an intriguing and sometimes innovative study of great Polish poets who participated in creating the literary tradition of the 19th and 20th centuries, and also as an attempt at building anthropology of literature using modern methods, but also deeply rooted in the philological tradition – based on the concept of subjectivity, whose vision may be reconstructed on the basis of the literary text. The reviewer thinks that the construction of the argument based on juxtaposing two different types of poetical anthropology that may be recognized in Mickiewicz's and Norwid's work is one of Świegocki's most interesting ideas. Świegocki's proposition seems advisable both to those who study Romanticism, and to theoreticians of literature. A vigorous and elegant style of the book makes it also recommendable to students, or even to people who are not “professionally” connected with literature.

Refine search results

Próba Norwida – próba Przybosia. Rec.: Małgorzata Rygielska, „Przyboś czyta Norwida”. Katowice 2012

Cyprian Kamil Norwid from the Perspective of Contemporary School Reception and in the Reception of the Local Environment

Wokół utworu Cypriana Norwida "Do Nikodema Biernackiego"

Królestwo (nie)wykorzystanych możliwości. Kilka myśli o teorii dzieła literackiego Romana Ingardena w praktyce

ODA O URNIE GRECKIEJ I MARMUR-BIAŁY W KONTEKŚCIE POGLĄDÓW ESTETYCZNYCH JOHNA KEATSA I CYPRIANA KAMILA NORWIDA

O pojemności semantycznej wybranych słów i wyrażeń w wybranych kontekstach, o ich konotacjach

„Dramat w seraju – Dziewczyna w kąpieli”. Wokół obrazu Pantaleona Szyndlera (1880)

Jedność sztuk i życia. Norwida teoria estezy

Biblia ilustrowana polska Leopolda Nowotnego a ikonografia historii Polski w sztuce nazareńskiej

Czytać między przekładami. Rzecz Czarnoleska Juliana Tuwima w języku włoskim

The Archives at the General House of the Congregation of the Resurrection of Our Lord Jesus Christ in Rome

KOCHANOWSKI MALCZEWSKIEGO – KOCHANOWSKI NORWIDA

MOTYW LIPY CZARNOLESKIEJ W PISMACH CYPRIANA NORWIDA – W KONTEKŚCIE NORWIDOWSKIEGO MYŚLENIA O SZTUCE

Ziemska czy niebiańska? Wizja miłości u Cypriana Kamila Norwida i Sørena Kierkegaarda

Listy Kazimierza Wyki i Stanisława Pigonia do księdza Jana Wiśniewskiego w sprawie autografów Adama Mickiewicza i Cypriana Kamila Norwida

Cypriana Norwida sztuka żywego słowa

Czy w czasach „posthumanistyki” można uprawiać antropologię literatury?

Czy w czasach „posthumanistyki” można uprawiać antropologię literatury?