Search results

1

Ethio‑Djiboutian Relations in the 21st century – towards New African Cooperation

100%

Mormul J.

Politeja : Pismo Wydziału Studiów Miedzynarodowych i Politycznych Uniwersytetu Jagiellońskiego

|

2016

|

issue 42

263-285

EN

Very good political and economic relations between Djibouti and Ethiopia can be treated as an exceptional case in such a conflict‑ridden region as the Horn of Africa. Ethio‑Djiboutian cooperation owes its ‘renaissance’ mostly to the consequences of the Eritrean‑Ethiopian War (1998‑2000) that left Ethiopia without direct access to a sea basin. Today, almost 90 per cent of Ethiopia’s imports arrive via the port of Djibouti, while Ethiopia receives 95 per cent of the Djiboutian regional exports. One of the major infrastructure projects that should even enhance this interstate cooperation is the renovation of the Addis Ababa‑Djibouti railway network. On the international level both countries are committed to the question of security, peace, and stability in the Horn of Africa (e.g. they are engaged in Somali and South Sudanese peace processes). The aim of the article is to analyze this specific personification of interstate cooperation, taking into account the conceptual framework imposed by the definition of ‘interstate cooperation’ proposed by Robert Keohane back in the 1980s. Moreover, the author attempts to look into the reasons behind the development of such good relations, seeking an answer to the question whether or not they are really mutually beneficial.

2

Uwarunkowania budowy i rozwoju bazy morskiej Chińskiej Republiki Ludowej w Dżibuti

51%

Jureńczyk Ł.

Roczniki Humanistyczne

|

2020

|

vol. 68

|

issue 9

5-20

EN

The subject of the article is the conditions for the construction and development of the People’s Republic of China’s naval base in Djibouti. It consists of an introduction, three parts and conclusion. The introduction discusses the methodological assumptions of the article. The first part presents the reasons for the location of China’s first foreign naval base in Djibouti. The second part is devoted to issues concerning the base’s construction and development. The third part examines the consequences of locating a Chinese base in Djibouti for the purpose of strategic rivalry between states. The research takes into account both the local, regional and global perspective. The most important conclusions and summaries, as well as prospects for the development of the base in Djibouti and further activities of the PRC in the field of maritime expansion, are presented at the end.

PL

Przedmiotem artykułu są uwarunkowania budowy i rozwoju bazy morskiej Chińskiej Republiki Ludowej w Dżibuti. Składa się on ze wstępu, trzech części i zakończenia. We wstępie omówione zostały założenia metodyczne artykułu. W pierwszej części przedstawiono powody lokalizacji pierwszej zagranicznej bazy morskiej Chin w Dżibuti. Druga część została poświęcona kwestiom budowy i rozwoju bazy. W trzeciej części przeanalizowano konsekwencje umiejscowienia chińskiej bazy w Dżibuti dla strategicznej rywalizacji między panstwami. Badania uwzględniają zarówno perspektywę lokalną, regionalną, jak i globalną. W zakończeniu zamieszczono najważniejsze wnioski i podsumowania oraz perspektywy rozwoju bazy w Dżibuti i dalszych działań ChRL w zakresie morskiej ekspansji.

3

Wsparcie sił pokojowych czy zamorska ekspansja? Chińska baza morska w Rogu Afryki

51%

Kubiak K.

Bezpieczeństwo. Teoria i Praktyka

|

2018

|

issue 3

177-192

EN

During the last two decades the People’s Republic of China has been extensively developing its naval forces. The fleet characteristic for the Mao Zedong era – which consists of very numerous, but de facto deprived of serious combat capabilities, small ships and craft, has definitely become a thing of the past, as well as the strategic concept that the navy will lead a „people war” on coastal waters. Currently, the Middle Kingdom is evidently building an „anti-access fleet” whose main task is to deprive the potential opponent (US Navy is being deployed) of the possibility of effective operation in the northwestern part of the Pacific (primarily within the so-called „first chain of islands” from the northern Borneo, through Taiwan and Okinawa, to the southern island of Japanese „mainland”, or Kyushu). In addition to expanding its naval forces, Beijing is not limited to the waters adjacent to the Chinese coasts. In January 2009, Beijing, making great use of the pretext of threats posed to Chinese ships and sailors by Somali pirates, began maintaining a team of ships in the western Indian Ocean. The Middle Kingdom decided to take a substantially different course: in January 2016 it was announced that China would build an „installation of logistic support” in Djibouti. The paper discusses a wide spectrum of consequences of this decision.

PL

Chińska Republika Ludowa od co najmniej dwóch dziesięcioleci intensywnie rozwija swoje siły morskie. Charakterystyczny dla epoki Mao Zedonga obraz floty składającej się z bardzo licznych, ale de facto pozbawionych większych możliwości bojowych zespołów lekkich okrętów odszedł zdecydowanie w przeszłość, podobnie jak strategiczna koncepcja zakładająca prowadzenie przez marynarkę „wojny ludowej” na wodach przybrzeżnych. Obecnie Państwo Środka buduje ewidentnie „flotę antydostępową”, której zasadniczym zadaniem jest odebranie potencjalnemu przeciwnikowi (w tej roli obsadzana jest US Navy) możliwości skutecznego działania w północno-zachodniej części Pacyfiku, przede wszystkim w obrębie „pierwszego łańcucha wysp” (od północnego Borneo, przez Tajwan i Okinawę, do południowej wyspy japońskiego „mainlandu”, czyli Kiusiu). Rozbudowując swoje siły morskie, Pekin nie ogranicza się bynajmniej do wód przylegających do chińskich wybrzeży. W styczniu 2009 r., nader udatnie wykorzystując pretekst zagrożenia stwarzanego dla chińskich statków przez piratów somalijskich, Pekin rozpoczął utrzymywanie zespołu okrętów w zachodniej części Oceanu Indyjskiego. Państwo Środka zdecydowało się więc na przyjęcie zasadniczo innego kursu – w styczniu 2016 r. ogłoszono, że Chiny zbudują „instalację wsparcia logistycznego” w Dżibuti. Tekst omawia szerokie spectrum następstw tej decyzji.

Refine search results

1 Bezpieczeństwo. Teoria i Praktyka

1 Politeja : Pismo Wydziału Studiów Miedzynarodowych i Politycznych Uniwersytetu Jagiellońskiego

1 Roczniki Humanistyczne

1 Jureńczyk Ł.

1 Kubiak K.

1 Mormul J.

1 2020

1 2018

1 2016

Ethio‑Djiboutian Relations in the 21st century – towards New African Cooperation

Uwarunkowania budowy i rozwoju bazy morskiej Chińskiej Republiki Ludowej w Dżibuti

Wsparcie sił pokojowych czy zamorska ekspansja? Chińska baza morska w Rogu Afryki