Full-text resources of CEJSH and other databases are now available in the new Library of Science.
Visit https://bibliotekanauki.pl

Results found: 14

first rewind previous Page / 1 next fast forward last

Search results

Search:
in the keywords:  EDUKACJA
help Sort By:

help Limit search:
first rewind previous Page / 1 next fast forward last
1
Publication available in full text mode
Content available

STRONY TYTUŁOWE

100%
2
100%
PL
KWARTALNIK NAUKOWY – NUMER SPECJALNY 150. ROCZNICA POWOŁANIA RADY SZKOLNEJ KRAJOWEJ W GALICJI 24 STYCZNIA 1868
3
100%
Edukacja-Technika-Informatyka
|
2018
|
vol. 9
|
issue 2
1-330
4
100%
PL
EDUKACJA – TECHNIKA – INFORMATYKA
EN
EDUCATION – TECHNOLOGY – COMPUTER SCIENCE
PL
Celem artykułu jest prezentacja kontekstu instytucjonalnego sytuacji polskich uczniów w brytyjskich szkołach, na terytorium Anglii i Szkocji. Przedstawione zostaną dane na temat liczebności polskich społeczności uczniowskich (oraz ich ograniczenia) na tle populacji szkolnych angielskiej i szkockiej. Podjęte zostaną analizy możliwych tendencji w przyszłości, na podstawie dostępnych statystycznych wskaźników. Prezentacja kontekstu instytucjonalnego obejmie również różnice w szkockim i angielskim systemie edukacji. Wyniki badań empirycznych dotyczących doświadczeń uczniów ze społeczności imigranckich zostaną uzupełnione refleksją nad wpływem, jaki mogło wywrzeć odmienne od angielskiego szkockie doświadczenie z wielokulturowością (a częściowo jego brak) na sytuację polskich uczniów w Szkocji i ich status jako mniejszościowej grupy etnicznej.
EN
The aim of the paper is to present the institutional context of the situation of Polish pupils in English and Scottish schools. The limitations of the available data on Polish communities are discussed in the context of the characteristics of school populations in England and Scotland. The potential future trends as well as the differences in the institutional settings which result from the devolution processes are also presented. Along with the results from research on the experiences of newly-arrived migrants, the article discusses the issue ofthe influence which different patterns of migration to England and Scotland in the last decades might have had on the reception of the Polish pupils in schools and their status as an ethnic minority group.
PL
KWARTALNIK NAUKOWY NR 2/24/2018
XX
QUARTERLY JOURNAL No 2/24/2018
PL
Artykuł analizuje, w jaki sposób norweskie instytucje edukacyjne, w szczególności przedszkola, przekazują idee i normy kulturowe odnoszące się do dzieciństwa. Podstawą artykułu są wyniki badań etnograficznych prowadzonych wśród Polek, mieszkających w Oslo i okolicach – nauczycielek przedszkolnych i (czasem jednocześnie) mam dzieci uczęszczających do przedszkoli. W szczególności interesują nas hierarchie i dyskursy projektu dzieciństwa, które są związane z rolą instytucji państwowych: w jaki sposób definiowane są cele przedszkoli w Norwegii, również w porównaniu do Polski, jakie wartości przekazywane są w praktyce w norweskich przedszkolach oraz co myślą o tym matki z Polski, których dzieci uczęszczają do norweskich przedszkoli. W końcowej części tekstu przyglądamy się jak przebiega komunikacja w kontekście przedszkola i jakie są tego konsekwencje.
EN
The article analyzes the ways Norwegian educational institutions, especially Kindergartens, transmit ideas and cultural norms regarding childhood. The article is based on empirical ethnographic research among Polish women residing in Oslo and vicinity, including Kindergarten teachers and mothers of preschool age students. In some instances, the women were both teachers and mothers of Kindergarten students. In particular, we focus on hierarchies and childhood discourses related to the role of public institutions in raising and education young children. We ask the following research questions: How is the role of Kindergarten defined in Norway? How does it differ from the role Kindergarten plays in Poland? What values are transmitted in Norwegian Kindergartens? What is the opinion of Polish mothers, whose children attend Norwegian Kindergartens, about these values? We also look at communication strategies between parents and teachers and analyze their consequences.
9
84%
Edukacja-Technika-Informatyka
|
2018
|
vol. 9
|
issue 3
1-380
PL
W 2011 roku w Kanadzie mieszkało około 250 tysięcy osób czysto portugalskiego pochodzenia i prawie 180 tysięcy o korzeniach częściowo portugalskich. Pierwsza grupa emigrantów portugalskich dotarła do Kanady w 1953 roku, początkując tym samym niemal pół wieku dość licznego osadnictwa Portugalczyków w tym kraju. W ciągu kolejnych dekad Portugalczycy migrowali do Kanady w ponad 95% w ramach sponsoringu rodzinnego, sąsiedzkiego czy udzielanego bliższym i dalszym znajomym. W efekcie kolejne grupy emigrantów portugalskich miały bardzo zbliżone do siebie charakterystyki: niemal zupełny brak wykształcenia, brak jakiegokolwiek przygotowania zawodowego, znajomość jedynie rodzimego języka. Diaspora portugalska w Kanadzie wywodzi się przede wszystkim z Azorów. Do dziś ponad 65% portugalskiej grupy etnicznej to pierwsze lub kolejne pokolenia emigrantów z tych wysp. Portugalska grupa etniczna jest zaliczana przez badaczy do grup w trakcie przekształceń, choć niemal wszyscy przyznają, że są to procesy spóźnione w stosunku do innych zbiorowości etnicznych. Powodów takiego stanu jest wiele, wśród nich najważniejsze to: dominacja pierwszej generacji, która de facto nie posiada żadnego wykształcenia i dodatkowo nie ma nawyków edukacyjnych; socjalizacja większości emigrantów w czasach reżimu Salazara, skutkująca między innymi brakiem samodzielności; wewnętrzne rozbicie grupy jako efekt relacji wywiezionych z Europy, w tym poczucie marginalizowania pochodzącej z Azorów większości przez grupę z Portugalii kontynentalnej.
EN
In 2011, there were about 250,000 people of single Portuguese origin living in Canada and almost 180,000 who were partly Portuguese. The first group of Portuguese emigrants arrived in Canada in 1953, thus beginning almost a half-century period of quite large Portuguese settlements in this country. Over the following decades, over 95% of Portuguese have immigrated to Canada being sponsored by family, neighbors or other close or distant friends or relatives. As a result, the successive groups of Portuguese immigrants had very similar characteristics: they lacked proper education, professional qualifications, and had knowledge of their native language only. The Portuguese diaspora in Canada originates primarily from the Azores. To date, over 65% of the Portuguese ethnic group is represented by the first or successive generations of emigrants from these islands. The Portuguese ethnic group is classified by researchers as a group undergoing a transformation, although almost everyone admits that this is a relatively late process when compared to other ethnic communities. There are many reasons for this, among them the most important are: the dominance of the first generation, which in fact lacks education and, additionally, has no education habits; the socialization during the Salazar regime, which was the experience of most of Portuguese emigrants, resulting in, inter alia, a lack of independence; divisions within the group resulting from the relations exported from Europe, including the sense of marginalization of the Azoreans by a group from mainland Portugal.
PL
Artykuł dotyczy sytuacji dzieci repatriantów z Kazachstanu w polskiej przestrzeni edukacyjnej. Zawężony w ramach obszaru badawczego do szkoły obowiązkowej, proces odnajdywania się w polskiej szkole i poczucie tożsamości zależne są od wielu czynników. Pierwszoplanową rolę odgrywają wśród nich uwarunkowania rodzinne dzieci, jak i osobiste nastawienie każdego z nich do decyzji o repatriacji, która podjęta była przez rodziców. Sytuacja szkolna dzieci repatriantów odróżnia je od dzieci urodzonych i wychowanych w Polsce, które to biegle posługują się językiem polskim. Prezentowane wyniki wskazują, że kapitał kulturowy (w ujęciu Bourdieu) i tzw. kapitał szkolny (w kontekście kultury szkolnej), którym dysponowały dzieci-repatrianci – okazał się zupełnie nieprzydatny w polskich warunkach. Wyjaśnienia poszukiwano w odniesieniu do różnic między środowiskami szkolnymi poszczególnych instytucji edukacyjnych, w Polsce czy w Kazachstanie. Różnice wynikają też z odmiennego odniesienia kulturowego oraz przede wszystkim z funkcjonowania samej szkoły jako instytucji oświatowej. Dzieci repatriantów doświadczały nie tylko nagłego zderzenia dwóch różnych światów społeczno-kulturowych, lecz także swoistego szoku kulturowego, dodatkowo sprzężonego z jednostkowymi cechami charakteru.
EN
The article discusses the situation of children-repatriates from Kazakhstan in the Polish educational space. Focusing on the research area of compulsory schooling, the process of identity-construction and children’s place in Polish school depend on many factors. Of primary importance are the family context and a personal attitude of each child towards the decision about repatriation – which was usually made by their parents. Unlike majority children who are fluent in the Polish language, repatriated children find themselves in a different educational situation. The research results demonstrate that both cultural capital (Bourdieu) and the so-called school capital, that are at the disposal of the repatriated children, have proven useless in Poland. Explanations have been drawn in connection to the differences between schooling environments of different educational institutions, in Poland and in Kazakhstan, These differences stem from a varied cultural reference and, most importantly, from how a school functions as an educational institution. Children-repatriates experienced not only a sudden clash of two different socio-cultural worlds but also a culture shock. These were, in turn, interconnected with their personal traits.
PL
Wraz z umasowieniem kształcenia na poziomie wyższym i akcesją Polski do Unii Europejskiej nasiliły się migracje młodzieży, zwłaszcza z obszarów peryferyjnych do dużych ośrodków regionalnych oraz za granicę. Opracowanie zawiera fragment wyników badań przeprowadzonych w wybranych ośrodkach południowo-zachodniej Polski, wśród uczniów ostatnich klas liceów ogólnokształcących, dotyczący preferowanych przez nich kierunków migracji edukacyjnych, jak również zamierzonych przez nich miejsc docelowego zamieszkania. Jak dowodzą uzyskane wyniki badań, większość ankietowanej młodzieży po zdanej maturze zamierza podjąć studia. Jednocześnie porównanie preferowanych ośrodków akademickich oraz zamierzonych miejsc docelowego zamieszkania wskazuje na definitywny, a nie stricte edukacyjny charakter deklarowanych migracji. Pozwala to sądzić, że drenaż edukacyjny młodzieży jest tym samym początkiem emigracji definitywnej, kierującej się głównie do dużych i postrzeganych jako atrakcyjne ośrodków regionalnych. Proces ten wiąże się z bardzo poważnymi konsekwencjami dla polityki regionalnej, fiskalnej, edukacyjnej i społecznej.
EN
With the massification of higher education and the Polish accession to the European Union, migration of young people has intensified, especially from remote areas to major regional centers and abroad. The study contains a fragment of the results of research conducted in selected centers of South-Western Poland, among students who were in their final year of secondary school, concerning their preferred educational migration destinations, as well as their intended eventual places of residence. As evidenced by the results of the research, most of the surveyed youth intend to study after their graduation. A comparison of preferred academic centers and the intended eventual places of residence shows that educational migration is not limited to serving the educational objective, but is also the final migration. This suggests that the educational drainage of young people is the first step to a definitive migration which is mainly directed towards large and seemingly attractive regional centers. This process is associated with very serious consequences for regional, fiscal, educational, and social policy.
PL
Artykuł ukazuje znaczenie pamiętników Rufina Piotrowskiego w budowaniu emigracyjnej świadomości II poł. XIX w. na temat prześladowań i zsyłek Polaków na Sybir. Na podstawie relacji prasowych oraz kolejnych wydań pamiętników próbowano odtworzyć atmosferę zainteresowania, podniecenia, a nawet skandalu politycznego, do jakiego przyczynił się ich autor, publikując swoje wspomnienia. Z drugiej strony przeanalizowana została rola informacyjno-edukacyjna wspomnień, a samego autora próbowano przedstawić jako nauczyciela nie tylko wychodźczej młodzieży, ale w pewnym sensie – całej Wielkiej Emigracji. Ukazano znaczenie jego pamiętników w tworzeniu polskiej świadomości narodowej i budowaniu postaw patriotycznych w drugim pokoleniu emigrantów – uczniów szkoły polskiej w Paryżu, w większości urodzonych we Francji. Ich autor, wieloletni profesor słynnej Szkoły Batignolskiej był jednym z największych autorytetów dla uczących się tam uczniów. Jego wspomnienia wywierały na nich wyjątkowy wpływ: począwszy od budowania mesjanistycznego obrazu zniewolonej Polski, aż do podejmowania ostatecznych decyzji o walce z bronią w ręku za jej wolność.
EN
The article presents the importance of the memories of Rufin Piotrowski, a Polish immigrant after the insurrection of November 1830 who escaped from Siberia in 1846, in the process of building an emigrant’s consciousness about Siberian reality. Based on the written accounts (in the form of articles) and the successively edited French and Polishmemoirs of R. Piotrowski, the article tries to recreate the climate of interest, excitation, and even the political rumours surrounding the affairs occurring in the second part of nineteenth century. The article also analyses the educational and informational role of souvenirs from Siberia in the process of building the Polish national identity among the second generation of immigrants. For them Piotrowski was regarded as a heroic teacher who deserved followers. He not only had great influence over immigrant youth, but he was also an authority for the whole Polish emigration. The impact that the articles and books written by Piotrowski have had on the formation of the Polish identity and patriotism have been so far underestimated.
PL
Artykuł prezentuje interesującą, dziewiętnastowieczną formę demonstracji uczuć narodowych, jaką był polski pogrzeb na emigracji. Przyjmował często formę patriotycznej manifestacji i w sposób naturalny, niejako mimowolnie, okazał się ważnym elementem działalności Szkoły Polskiej na Batignolles. Uchwycenie roli ceremoniału pochówkowego w patriotycznej dydaktyce największej dziewiętnastowiecznej polskiej placówki edukacyjnej na Zachodzie, to ukazanie zupełnie nieznanej sfery emigracyjnego wychowania. Uczestnictwo polskich dzieci i młodzieży w pogrzebach, jak i związanych z nimi, wypracowywanych przez lata zwyczajach, wpisało się na stałe do szeroko rozumianego programu wychowawczo-dydaktycznego szkoły, świadczyło o odrębności obyczajowo-etnicznej polskiej diaspory wobec francuskiej kultury, uczyło historii i polskich tradycji, wzmacniało poczucie polskiej identyfikacji narodowej. Poprzez cykliczne odbywane żałoby, procesje i tym podobne manifestacje kształtowały się elementy tożsamości batignolskiej młodzieży typowe dla przedstawicieli polskiej diaspory. Ukazanie wagi i trwałości takiego patriotycznego, a zarazem „żałobnego” wychowania uzmysławia rolę pozalekcyjnej edukacji w konstruowaniu i przekazywaniu trwałej identyfikacji narodowej kolejnym pokoleniom wychowywanym na emigracji.
EN
The article presents a novel, previously unused, form of the demonstration of national feelings, namely the Polish funeral in exile. Like a special form of a patriotic manifestation in a seemingly natural way, somehow involuntarily, it transpires to be an important element of the work of the Polish school at Batignolles. The presentation of the role of the burial ceremonies in the pedagogical practice of the largest Polish educational institution in the West, is a presentation of a completely unknown sphere of emigrant teaching. Both the funeral itself and the customs which were developed over the years, became a permanent part of the Batignol educational and didactic program. They have influenced the cultural and ethnic identity of the youngest diaspora, taught history and Polish customs, and strengthened the sense of national dignity. Through the periodic mourning, processions and similar manifestations, the typical young emigrant’s identity has been shaped. By showing the importance and durability of such a patriotic and sorrowful education, it is possible to present the role of the school and its extracurricular education in constructing and transferring the permanent national identification to subsequent generations brought up in exile.
first rewind previous Page / 1 next fast forward last
JavaScript is turned off in your web browser. Turn it on to take full advantage of this site, then refresh the page.