Search results

1

The Whittrick Play of No Nothing: Alan Spence, Edwin Morgan, and Indra’s Net

100%

Kocot M.

Text Matters: A Journal of Literature, Theory and Culture

|

2018

|

issue 8

189-211

EN

The article will attempt a reading of Alan Spence’s play No Nothing (2015). Special attention will be given to the issue of literal and metaphorical space(s), a peculiar, liminal setting of the play, and the ways it determines the flyting between the two characters, two iconic Glaswegians: Edwin Morgan and Jimmy Reid. It seems that in this theatrical space history, politics and poetry inter-are. We may notice how two completely different masters of speech (a poet and a trade union leader) exchange their views on life, how they reflect upon the meaning of their achievements, and how they find a space of convergence in their affirmation of life. As their flyting is “about life, the Universe and everything-from Glasgow to Infinity and beyond,” the article will also address the space of dialogue between Spence’s and Morgan’s poetry. The metaphor of Indra’s net will serve as a useful tool in exploring spatial dimensions of the play and the issue of interconnectedness.

2

Reading the city: Edwin Morgan’s “Glasgow Sonnets” as a contemporary urban sonnet sequence

81%

Wącior S.

Roczniki Humanistyczne

|

2015

|

vol. 63

|

issue 11: Anglica

291-307

EN

This essay is an analytical study of a ten-poem sequence of sonnets written by Morgan in the seventies of the twentieth century. In it the late Scottish Makar creates a sophisticated poetic map of the city’s dynamic architectonic and sociological mutations by means of sophisticated language patterns. The poetic strategies used by Morgan in this cycle of sonnets aim at rendering the social and political problems of a modern city through equally advanced and amorphous linguistic operations. A detailed analysis and interpretation of all ten sonnets creates a poetic map of Glasgow with its characteristic and randomly chosen places, populated by people who find it difficult to accommodate there. Morgan’s sequence of sonnets becomes a refined and compound structure which, while relying on traditional motifs and patterns of Renaissance sonnets, transforms most of them and creates their modern unconventional lyrical equivalents.

PL

Artykuł niniejszy to studium sekwencji dziesięciu sonetów napisanych przez szkockiego poetę narodowego Edwina Morgana na początku lat siedemdziesiątych XX wieku. W artykule tym autor próbuje prześledzić sposoby odwzorowania współczesnej rzeczywistości szkockiej metropolii w końcu dwudziestego wieku za pomocą kanonicznej formy sonetu, stworzonej w trzynastym wieku głównie do wyrażania uczuć wysokich takich jak miłość. Szczegółowa analiza wszystkich dziesięciu wierszy cyklu potwierdza oryginalną tezę, iż złożoność uwarunkowań ekonomicznych, społecznych i politycznych w jakich funkcjonuje współczesny Glasgow, determinuje użycie równie skomplikowanej materii językowej do jego właściwego literackiego odwzorowania.

3

Intertextual Imprints of Edwin Morgan’s Sonnets from Scotland

81%

Wącior S.

Roczniki Humanistyczne

|

2014

|

vol. 62

|

issue 5: Neofilologia

307-317

EN

The paper postulates that Morgan’s cycle is a particularly appropriate object of intertextual study as his poetry is rich with textual correspondences and cultural inter-relationships. Morgan’s formal method of composition emulates in its intertextual propensity the general theme of the sequence: a multidimensional peregrination through space and time of Scotland’s history and geography in search of its national identity. The intertextual correspondences in Morgan’s Sonnets from Scotland are predominantly language-oriented or aesthetic. Morgan enhances the meaning of his sonnets with linguistic coloring which covers the whole spectrum of languages and their registers from slang and local Glaswegian dialects through modern languages like German, French or Arabic, to ancient Latin, Greek or even extinct Pictish. The second dominant variable which qualifies the senses of the entire cycle is broadly understood art, both in its verbal as well as visual form of representation. Synergic cross-fertilization of these dominant connotative fields of signification allows Morgan to create sonnets of unsurpassed dexterity in modern British poetry.

PL

Artykuł dotyczy złożonej problematyki intertekstualności w cyklu współczesnych sonetów pierwszego szkockiego Makara – poety narodowego Szkocji. Autor stara się ukazać złożoną siatkę relacji intertekstualnych między poszczególnymi utworami cyklu a innymi tekstami wchodzącymi w wyrafinowany sposób w liczne relacje semantyczne. Analizy wybranych wierszy potwierdzają tezę o prymarności estetycznych, a w szczególności językowych dominant intertekstualnych, które wzbogacają strukturę znaczeniową utworów, wprowadzając w jej tkankę kolejne warstwy znaczeń zapożyczanych z innych tekstów. Językowe matryce zaczerpnięte z tak różnorodnych języków jak łacina, piktyjski, szkocki, francuski czy niemiecki, w połączeniu z różnorodnymi rejestrami społecznymi języka stanowią o unikalności poetyki Morgana i jego cyklu sonetów szkockich.

Refine search results

2 Roczniki Humanistyczne

1 Text Matters: A Journal of Literature, Theory and Culture

2 Wącior S.

1 Kocot M.

1 2018

1 2015

1 2014

The Whittrick Play of No Nothing: Alan Spence, Edwin Morgan, and Indra’s Net

Reading the city: Edwin Morgan’s “Glasgow Sonnets” as a contemporary urban sonnet sequence

Intertextual Imprints of Edwin Morgan’s Sonnets from Scotland