Search results

1

Ks. Andrzej Uciecha, Polemika św. Efrema z manicheizmem w „Refutationes”, Studia Antiquitatis Christianae. Series Nova 8, Katowice 2009, Księgarnia św. Jacka, ss. 240.

100%

Żelazny J.

Vox Patrum

|

2009

|

vol. 53

768-770

PL

nie dotyczy

2

Język symbolu jako charakterystyczny wymiar teologii św. Efrema. Zarys problematyki

80%

Żelazny J. W.

Vox Patrum

|

2010

|

vol. 55

799-808

EN

Sant’Efrem il Siro, vissuto nel IV secolo, é il rappresentante di una delle tradizioni della cristianità, tradizione molto sconosciuta. É famoso come poeta, considerato il massimo dell’era patristica, perchè autore di tanti inni liturgici che sono in uso nelle comunitá della tradizione siriaca ancora oggi. Il suo valore teologico è spesso disprezzato. Nella sua bellezza poetica é trattato come poeta con una teologia non tanto originale. Ma le ricerche lo presentano invece come un teologo molto raffinato, con una metodologia completamente diversa e per questo difficile da comprendere. Sant’Efrem é difensore della realtá umana; la nostra incapacitá di comprendere Dio deriva non soltanto dalla nostra debolezza, ma anzitutto da questo: che Dio nella sua natura é invisibile e noi non possiamo con le nostre conoscenze e con la nostra lingua capire chi é veramente e descriverlo. Egli si é fatto uomo e nella creazione ha ideato lo strumento della comunicazione. Il mondo con tutte le creature é pieno di simboli e soltanto con i simboli possiamo avvicinarci a Lui. La nostra conoscenza avviene sempre attraverso i simboli che preparano lo spazio dell’incontro ma mai descrivendoLo! La metafora diventa una realtá non soltanto tecnica, ma una realtà voluta dal Signore. Così, afferma, Lui rimane Dio, assolutamente libero, Dio che si é vestito da uomo anche per farci capire. L’intervento vorrebbe presentare questa dimensione della teologia di Sant’Efrem il Siro basandosi sul suo inno di fede (31), uno di questi brani nei quali santo Diacono Siro spiega la sua motodologia.

3

Pozycja św. Piotra w pismach Afrahata i św. Efrema

51%

Uciecha A.

Vox Patrum

|

2004

|

vol. 46

145-154

FR

L'auteur de cet article releve le probleme peu elaboré dans la litterature patristique d'aujourd'hui. Il s'agit d'une reflexion sur le sujet de la position de saint Pierre dans les ceuvres d'Aphrahat le Sagę Persan et de saint Ephrem le Syrien. Une courte analyse de ce théme nous permet de constater d'abord que les résultats des recherches d'autrefoi dévoilent Finfluence d'une tendance apologétique trés forte. Dans leurs commentaires des paraboles et des images biblique Aphrahat et Ephrem scrutent les motifs de la vocation et les devoirs de la responsabilité de Pierre. Il en resulte que sa position particuliere, disons primat, parmi les Apótres ne concerne que sa persone.

EN

L'auteur de cet article releve le probleme peu elaboré dans la litterature patristique d'aujourd'hui. Il s'agit d'une reflexion sur le sujet de la position de saint Pierre dans les ceuvres d'Aphrahat le Sage Persan et de saint Ephrem le Syrien. Une courte analyse de ce théme nous permet de constater d'abord que les résultats des recherches d'autrefoi dévoilent l'influence d'une tendance apologétique trés forte. Dans leurs commentaires des paraboles et des images biblique Aphrahat et Ephrem scrutent les motifs de la vocation et les devoirs de la responsabilité de Pierre. Il en resulte que sa position particuliere, disons primat, parmi les Apotres ne concerne que sa persone.

4

Ideał kapłana według św. Efrema

51%

Stręk L.

Vox Patrum

|

1987

|

vol. 12

405-410

EN

Hac in dissertatiuncula auctor copiosissimis S. Ephraemi Syri sententiis ac locutionibus dignitatem, sanctitatem ac munera sacerdotis adimplenda exponit.

5

Poglądy józefologiczne św. Efrema i Dionizego Bar Salibi

41%

Woźniak J.

Vox Patrum

|

1987

|

vol. 12

417-425

FR

C’est qu'on montre chez lui l’analyse de la genealogie de Joseph et la conception de la justice de Joseph.

6

Koncepcja czasu w chrześcijaństwie orientalnym

41%

Żelazny J. W.

Verbum Vitae

|

2019

|

vol. 35

419-433

EN

The concept of oriental theology is often identified with the traditions of Asia Minor, although this is really a huge oversimplification. What primarily characterizes it is a significant emphasis on the material aspect of salvation, the real, material retribution for good and evil. Time, to the Semitic mind, exists in reality, although its course may vary. God transcends the category of time (Ephrem) even though people, both here-and-now and in the eschatological future, are subject to His laws. To oriental Christians, history constitutes the record of God’s responses to people’s choices, and this observation allows us to understand which interpretations of ours were right and which were not. Maintaining peace with God – that is, life in accordance with His Commandments – finds its confirmation, sooner or later, in our history in this world. This principle of fairness will be transferred onto the reality of those who were saved. Here is where the emphasis on history and the occurrence’s interpretation in the pax deorum confirmation category derives from in the life of Christian communities. In the article, drawing on several authors, an effort has been made to show how such an attitude toward time manifested in Christian literature in the Syrian language.

PL

Koncepcja teologii orientalna często utożsamiana jest z tradycją małoazjatycką, choć wydaje się być to dużym uproszczeniem. Charakteryzuje się ona dużym naciskiem na materialny wymiar zbawienia, na realną, materialną odpłatę za dobro i zło. Czas dla semity jest realnie istniejący, choć jego bieg może być różny. Bóg wymyka się kategorii czasu (Efrem), choć ludzie tu i w eschatologicznej przyszłości podlegają jego prawom. Historia ma dla chrześcijan orientalnych walor zapisu odpowiedzi Boga na ludzkie wybory, a jej obserwacja pozwala zrozumieć, które nasze interpretacje były słuszne, a które nie. Zachowanie pokoju z Bogiem, życie w zgodzie z jego przykazaniami ma swoje potwierdzenie, prędzej czy później, w naszych dziejach w wymiarze tego świata. Ta zasada sprawiedliwości zostanie przeniesiona na rzeczywistość zbawionych. Stąd nacisk na historię i interpretację wydarzeń w kategoriach konfirmacji pax deorum w życiu wspólnot chrześcijańskich. W artykule, poprzez kolejnych autorów, podjęto próbę ukazania, jak taka postawa wobec czasu manifestowała się w literaturze chrześcijańskiej kręgu języka syryjskiego.

Refine search results

5 Vox Patrum

1 Verbum Vitae

2 Żelazny J. W.

1 Stręk L.

1 Uciecha A.

1 Woźniak J.

1 Żelazny J.

1 2019

1 2010

1 2009

1 2004

2 1987

Ks. Andrzej Uciecha, Polemika św. Efrema z manicheizmem w „Refutationes”, Studia Antiquitatis Christianae. Series Nova 8, Katowice 2009, Księgarnia św. Jacka, ss. 240.

Język symbolu jako charakterystyczny wymiar teologii św. Efrema. Zarys problematyki

Pozycja św. Piotra w pismach Afrahata i św. Efrema

Ideał kapłana według św. Efrema

Poglądy józefologiczne św. Efrema i Dionizego Bar Salibi

Koncepcja czasu w chrześcijaństwie orientalnym