Results found: 2

Search results

Search:
in the keywords: Emanuel Lévinas

Sort By:

Limit search:

Filozofia Emmanuela Lévinasa jako odpowiedź na doświadczenie Zagłady

100%

Kutnik J.

Studia Żydowskie. Almanach

2020

vol. 10

issue 9-10

119-131

Representatives of varied contemporary philosophical movements attempted to deal with the trauma caused by the Holocaust and genocide. The Holocaust left a very substantial mark on the philosophers of Jewish origin. The most prominent trend in contemporary Jewish thought is the classical philosophy of dialogue. The article presents a critical analysis of the influence of the Holocaust experience on the thought of Emanuel Lévinas, the main post-war representative of the philosophy of dialogue. Lévinas, being imprisoned as an officer of the French army, spent the war in a POW camp. Most of his works, created after the war, were marked by the painful shadow of the Holocaust (despite few direct and personal references to the war experience). In his ethical thought, Levinas sought answers to two fundamental questions: 1) how the crime of genocide could have taken place, and 2) how to change thinking patterns and awareness of individuals so that a similar tragedy may never again be repeated. The concept of interpersonal relationships, he expressed, is an excellent practical lesson for each one of us. The popularisation of his idea is still valid nowadays. His reflections have lost none of their relevance in the era of pervasive “hate speech” flooding the mass and social media. Representatives of varied contemporary philosophical movements attempted to deal with the trauma caused by the Holocaust and genocide. The Holocaust left a very substantial mark on the philosophers of Jewish origin. The most prominent trend in contemporary Jewish thought is the classical philosophy of dialogue. The article presents a critical analysis of the influence of the Holocaust experience on the thought of Emanuel Lévinas, the main post-war representative of the philosophy of dialogue. Lévinas, being imprisoned as an officer of the French army, spent the war in a POW camp. Most of his works, created after the war, were marked by the painful shadow of the Holocaust (despite few direct and personal references to the war experience). In his ethical thought, Levinas sought answers to two fundamental questions: 1) how the crime of genocide could have taken place, and 2) how to change thinking patterns and awareness of individuals so that a similar tragedy may never again be repeated. The concept of interpersonal relationships, he expressed, is an excellent practical lesson for each one of us. The popularisation of his idea is still valid nowadays. His reflections have lost none of their relevance in the era of pervasive “hate speech” flooding the mass and social media.

Przedstawiciele różnych współczesnych ruchów filozoficznych próbowali uporać się z traumą spowodowaną Holokaustem i ludobójstwem. Holokaust odcisnął bardzo wyraźny ślad na filozofach pochodzenia żydowskiego. Najwybitniejszym nurtem współczesnej myśli żydowskiej jest klasyczna filozofia dialogu. Artykuł przedstawia krytyczną analizę wpływu doświadczenia Holokaustu na myśl Emanuela Lévinasa, głównego powojennego przedstawiciela filozofii dialogu. Lévinas, więziony jako oficer armii francuskiej, wojnę spędził w obozie jenieckim. Większość jego prac, powstałych po wojnie, naznaczona została bolesnym cieniem Holokaustu (pomimo nielicznych bezpośrednich i osobistych odniesień do doświadczeń wojennych). W swojej myśli etycznej Levinas szukał odpowiedzi na dwa fundamentalne pytania: 1) jak mogło dojść do zbrodni ludobójstwa i 2) jak zmienić schematy myślenia i świadomość jednostek, aby podobna tragedia nigdy więcej się nie powtórzyła. Wyraził, że koncepcja relacji międzyludzkich jest doskonałą praktyczną lekcją dla każdego z nas. Popularyzacja jego idei jest nadal aktualna. Jego refleksje nie straciły nic ze swojej aktualności w erze wszechobecnej „mowy nienawiści” zalewającej media masowe i społecznościowe.

The non-casual responsibility as a priori of human condition

61%

Sarabun O.

Wschodni Rocznik Humanistyczny

2019

vol. XVI (2019)

issue 1: Filozofia: Lwów-Preszów-Rzeszów

103-114

The aim of the present essay is mainly to introduce Emmanuel Lévinas’ thought of non-causal responsibility by examining the various phenomena to the point where Lévinas challenges the boundaries between ontology, phenomenology and ethics. The idea of “non-causal responsibility” in the works of E. Lévinas is not grounded on the principles of reciprocity, dialogicality and symmetry, because its interpreta-tion seems to be, furthermore, a kind of exteriority of the event. The first question Lévinas asks himself in his research concerns the essence of ethics and status quo of asymmetric relation with Other. How does Other go beyond its own subjectivity and (s’enracine) roots himself in “entre-nous” space? The responsibility for the Oth-er’s otherness is the source of ethical attitude, as well as the destruction of subject’s indifference before his face which is anchored in the ethical notion of “souci” (care). Responsibility, as a counter-metaphysical paradox, echoes a priori abyss between my own subjectivity and uniqueness of human dignity.

Celem niniejszego eseju jest przede wszystkim przedstawienie roli fenomenologii w myśli Emmanuela Lévinas’a o nieprzyczynowej odpowiedzialności poprzez zbadanie różnych zjawisk do tego stopnia, że Lévinas kwestionuje granice między ontologią, fenomenologią, etyką. Idea „nieprzyczynowej odpowiedzialności” w pracach E. Lévinas’a nie opiera się wyłącznie na zasadach wzajemności, dialogicz-ności i symetrii, ponieważ odpowiedzialność, w konsekwencji, staje się interpreta-cją interpretacja ta opisem zewnętrznych zdarzeń i zjawisk. Pierwsze pytanie, któ-re Lévinas podejmuje w swoich badaniach, dotyczy opcji etycznej odnośnie do esencji i status quo relacji asymetrycznej z Innym. Jak Inny wykraczając poza własną subiektywność pozwala podmiotowi zakorzenić się w „przestrzeni między nami ‘entre-nous’”? Odpowiedzialność za inność Innego jest źródłem postawy etycznej, a także zniszczenia obojętności podmiotu w jego obliczu, co jest zakotwiczone w etycznym pojęciu „souci” (troska). Odpowiedzialność, jako paradoks kontrmetafi-zyczny, odzwierciedla a priori między moją własną podmiotowością a wyjątko-wością ludzkiej godności Innego.

Цель этого эссе - в первую очередь приблизить мысль Эммануила Левинаса о беспричинной ответственности, исследуя различные явления до того, что Левинас оспаривает границы между онтологией, феноменологией и этикой. Идея «беспричинной ответственности» в работах Э. Левинаса не основана на принципах взаимности, диалога и симметрии, потому что ее интерпретация, по-видимому, является, в первую очередь, своего рода внешним характером этого события. Первый вопрос, который Левинас задает себе в своих иссле-дованиях, касается сущности этики и существующего положения асиммет-ричных отношений с Другим. Как Другой выходит за пределы своей соб-ственной субъективности и (seracine) укореняется в пространстве «между нами»? Ответственность за инаковость Другого является источником этиче-ского отношения, а также разрушения безразличия субъекта в его глазах, которое закреплено в этическом понятии "souci" (беспокойство). Ответ-ственность как контр-метафизический парадокс априори отражает разрыв между моей субъективностью и уникальностью человеческого достоинства.

Refine search results

1 Studia Żydowskie. Almanach

1 Wschodni Rocznik Humanistyczny

1 Kutnik J.

1 Sarabun O.

1 2020

1 2019

Search results

Filozofia Emmanuela Lévinasa jako odpowiedź na doświadczenie Zagłady

The non-casual responsibility as a priori of human condition