Search results

1

Ficowski monografista

100%

Romanowski M.

Annales Universitatis Paedagogicae Cracoviensis. Studia Historicolitteraria

|

2016

|

vol. 16

159-169

PL

Ficowski as a monographist The article deals with topic of reading practices of Jerzy Ficowski as a monographist of Bruno Schulz and Witold Wojtkiewicz. The crucial features of Ficowski’s monographical discourse are deep emotional engagement, creation of researcher-amateur sceptical of practices of professional scholars, humbleness towards the text and respect for its singularity. Key words: Schulz; Wojtkiewicz; monograph; ethics of interpretation; art of interpretation; Epiphany;

2

La Parola di Dio nelle preces dei Vespri dell’Epifania

84%

Superson J.

Liturgia Sacra. Liturgia - Musica - Ars

|

2023

|

vol. 61

|

issue 1

49-63

PL

Preces to modlitwy, które we współczesnej Liturgii Godzin są odmawiane podczas Jutrzni (invocationes) i Nieszporów (intercessiones). Przez wieki były one zbudowane zazwyczaj z cytatów wersetów psalmicznych i umieszczone w różnych godzinach kanonicznych. Współczesne preces utworzone po Soborze Watykańskim II przez Coetus XII bis generalnie już takie nie są. Autor prezentacji pt. „Słowo Boże w preces Nieszporów Epifanii” dzięki dotarciu do zapisu Sacra Congregatio pro Cultu Divino. Commissio specialis ad instaurationem liturgicam absolvendam. Schemata n. 348 wskazał niektóre wyrażenia i zwroty umieszczone w wersetach 2, 6, 7, 12 i 17 psalmu 71, zaliczanego do królewskich, jako źródła biblijne dla preces uroczystości Epifanii. Owocem jego badania jest konstatacja, że Scriptura crescit cum orante nie tylko podczas zwykłej lektury tekstu ale przede wszystkim jako jego aktualizacja i waloryzacja w przebiegu obrzędu, którego dynamizm karmi modlącego się tak obficie, że słowo Boże staje się jego modlitwą i motywuje go do komponowania modlitwy osobistej. Słowa kluczowe: słowo Boże, preces, Nieszpory, Epifania.

IT

Preces are the prayers that in modern Liturgy of the Hours are recited during Morning Prayer (invocationes) and Vespers (intercessiones). For centuries they were usually composed of psalm verses quotes and placed in different canonical hours. Contemporary preces created after the Second Vatican Council by Coetus XII bis are generally not. The author of the presentation entitled “The Word of God in the preces of the Vespers on Epiphany”, considering the record of Sacra Congregatio pro Cultu Divino, Commissio specialis ad instaurationem liturgicam absolvendam, Schemata n. 348, pointed out some expressions and phrases in verses 2, 6, 7, 12 i 17 of Psalm 71, which belongs to royal prayers, as the biblical source for preces on the Feast of Epiphany. The result of his research is an observation that Scriptura crescit cum orante, not only during reading of the text but above all as the updating in the course of the rite, which dynamism feeds the prayer so lavishly that the Word of God becomes his own and motivates him to compose a personal prayer. Keywords: Word of God, preces, Vespers, Epiphany.

3

The Celebration of the Mystery of the Incarnation of the Son of God in Light of Processions in Post-Tridentine Rituals of Wrocław of the 18th and 19th Centuries

59%

Pałęcki W.

Roczniki Teologiczne

|

2016

|

vol. 63

|

issue 8: Liturgika

121-140

EN

Celebration of the mystery of the incarnation of the Son of God is mentioned for the first time in Chronograph (A.D. 354)—a fundamental document explaining the origin of this feast. Over the centuries the Incarnation of the Son of God was given emphasis in various ways through ceremonious celebration of this mystery. Among many liturgical customs are Sunday processions during Advent, at Christmas, and festivities held in this time and Sundays until 2 February. Sunday processions were known in the old Polish tradition and this custom was sanctioned in the Piotrków Ritual in 1631, but it does not feature processions for Advent Sundays, Christmas period, and holidays falling within this period. Liturgical texts intended for these days are present in four editions of the Wrocław Ritual of 1723, 1775, 1794 and 1847. The processions started with the singing of appropriate antiphons, which had their counterpart in the texts of Officium divinum of that period or a liturgical day. The antiphon Missus est Angelus Gabriel... for Advent Sundays was an exception. It was intended for the monastic liturgy of the 11th/12th centuries, and it can be found in antiphonary Saint-Maur-les-Fossés. During a procession, statio in the middle of a church was an important point for worship. A verse or a prayer was said concluded with the singing of an antiphon. The prayer was typically found in a missal form for a particular feast day except for Advent, when the prayer was read from a form for Marian masses. Notably, the well-known antiphon Pax aeterna... was sung only on Advent Sundays, which was replaced by the antiphon Hodie Christus natus est... during Christmas. Antiphons concluding processions, however, were taken from an officium, as it was done during Advent or Epiphany. The antiphon O beata infantia... is an exception, which is sung on the very Nativity Day, Circumcision Day, and on Sundays falling after Epiphany until the Fest of the Purification of the Virgin (2 February). This antiphon was present in the monastic tradition, for example in medieval antiphonaries of Saint-Denis and Saint-Maur-les-Fossés. Exploration of liturgical texts and various forms that are have been known over centuries as well as their origin makes it possible to sketch a full picture of traditions used in the Latin Church in the territory of Poland.

PL

Świętowanie misterium Wcielenia Syna Bożego po raz pierwszy zostaje wspomniane w Chronografie z 354 roku, który jest fundamentalnym dokumentem dotyczącym genezy tego święta. W ciągu wieków w różny sposób podkreślano znaczenie Wcielenia Syna Bożego poprzez uroczystą celebrację tego misterium. Wśród wielu zwyczajów liturgicznych znajdują się procesje w niedziele czasu Adwentu, okresu Narodzenia Pańskiego, uroczystości przypadające w tym okresie oraz w same niedziele do 2 lutego. Zwyczaj procesji niedzielnych znany był w tradycji staropolskiej i został utrwalony w Rytuale Piotrkowskim z 1631 r., ale nie ma w nim procesji przeznaczonych na niedziele Adwentu i okresu Narodzenia Pańskiego oraz święta przypadające w tym czasie. Teksty liturgiczne przeznaczone na te dni występują natomiast w czterech wydaniach rytuału wrocławskiego z 1723, 1775, 1794 i 1847 r. Procesje rozpoczynano od śpiewu odpowiednich antyfon, które miały swój odpowiednik w tekstach Officium divinum danego czasu, czy dnia liturgicznego. Do wyjątku należała antyfona w niedziele Adwentu Missus est Angelus Gabriel…, która była przewidziana w liturgii monastycznej z XI/XII w., a przykładem jest antyfonarz Saint-Maur-les-Fossés. Podczas procesji ważnym miejscem modlitwy było statio pośrodku kościoła. Odmawiano wówczas werset, modlitwę, a na zakończenie śpiewano antyfonę. Modlitwa zazwyczaj była zaczerpnięta z formularza mszalnego danego dnia świątecznego za wyjątkiem adwentu, kiedy modlitwa pochodziła z formularza mszy maryjnych. Znamiennym, że znaną antyfonę Pax aeterna… śpiewano tylko w niedziele Adwentu, zastępując ją w okresie Narodzenia Pańskiego antyfoną Hodie Christus natus est…. Antyfony na zakończenie procesji zostały natomiast zaczerpnięte z oficjum, jak w przypadku okresu Adwentu, czy w Epifanię. Do wyjątków należy antyfona O beata infantia… śpiewana w sam dzień Narodzenia Pańskiego, w święto Obrzezania Pańskiego, oraz w niedziele przypadające po Epifanii do święta Oczyszczenia Maryi (2 lutego). Antyfona ta występowała w tradycji monastycznej, czego przykładem są średniowieczne antyfonarze z Saint-Denis oraz Saint-Maur-les-Fossés. Poznanie tekstów liturgicznych i różnych form znanych na przestrzeni wieków i ich proweniencji pozwala nakreślić pełen obraz tradycji znanych w Kościele łacińskim na ziemiach polskich.

4

Świętowanie w chrześcijaństwie w IV–V wieku

30%

Komarnicki K. F.

Studia Redemptorystowskie

|

2013

|

issue 11

201-229

EN

Human time, no matter to what culture or religion a man belongs, is filled with celebrations that give rhythm to his life and help him capture the essence of his existence. Also Christianity over the centuries worked out various forms of specific celebration. The goal of this text is to look at the character of celebrate in the fourth and fifth centuries and to determine how the Christian writers wrote about the celebration. The first sources that author considered are two ancient texts of Socrates of Constantinople (Socrates Scholasticus) and Sozomen (Salminius Hermias Sozomenus) with the same names: Historia Ecclesiastica. In both works there are little chapters, in which appear the mention of the celebration, the majority of them is associated with Feast of the Passover and The First Council of Nicaea, others occur mainly on the margins of the narrative. This is because the history of the Church is here treated primarily as ‘political’ history, shaped by the decisions of great personages of the Church. The most important conclusion that emerges from these two texts is the observation that the differences in the way of celebration are not a source of division, but most of all divisions for doctrinal reasons manifest themselves in a separate celebration. The second source is The Travels of Egeria, also called The Pilgrimage of Aetheria (Itinerarium Egeriae), a letter describing the author’s travel to the holy places. In her report Egeria devotes much attention to the description of those involved in the celebration of subsequent festivals. The modern reader is struck by the generosity of crowds gathered in prayer and their vivid faith that motivates them to make long prayers going for hours. Celebration of Christians in the fourth and fifth centuries was an expression of a vivid faith. Their religion permeated life in all dimensions, and determined the essence of who they were. It was touching the inexpressible, the main aim was above all communion with Christ and the Church. Originally Christians celebrated entirely in the community of the Church, which gives a more or less clear framework to all that can be considered for celebration.

Refine search results

1 Annales Universitatis Paedagogicae Cracoviensis. Studia Historicolitteraria

1 Liturgia Sacra. Liturgia - Musica - Ars

1 Roczniki Teologiczne

1 Studia Redemptorystowskie

1 Komarnicki K. F.

1 Pałęcki W.

1 Romanowski M.

1 Superson J.

1 2023

2 2016

1 2013

Ficowski monografista

La Parola di Dio nelle preces dei Vespri dell’Epifania

The Celebration of the Mystery of the Incarnation of the Son of God in Light of Processions in Post-Tridentine Rituals of Wrocław of the 18th and 19th Centuries

Świętowanie w chrześcijaństwie w IV–V wieku