Results found: 2

Search results

Search:
in the keywords: Epistles of Paul

Sort By:

Limit search:

Odniesienia do Starego Testamentu w Listach św. Pawła

100%

Rafiński G.

Studia Gdańskie

2018

issue 42

17-38

Punktem wyjścia artykułu jest zdanie M. Silvy: „Chociaż wielu Żydów I wieku po Chr. postrzegało Ewangelię jako antytezę ich wiary, to Paweł traktował swe przepowiadanie jako wypełnienie obietnic Bożych danych Izraelowi. Nicią przewodnią Jego Listów są dlatego odniesienia do Starego Testamentu użyte dla wyjaśnienia i obrony Ewangelii”. W artykule podano wykaz cytatów ze ST w Listach św. Pawła usystematyzowany według trzech kryteriów: 1) ich pochodzenia z poszczególnych ksiąg Starego Testamentu, 2) ich pochodzenia z Septuaginty, tekstu masoreckiego, bądź z innych źródeł, 3) ich występowania w poszczególnych Listach Pawła. Choć Paweł znał żydowski podział ksiąg biblijnych na Torę, Proroków i Pisma, to jednak wskazywał na konieczność chrześcijańskiej relektury Biblii, w której kluczową postacią ST jest Abraham, a kluczowym tekstem – Rdz 15,6. Wielość (sto jeden) cytowań i nawiązań do tekstów Starego Testamentu występująca w Listach św. Pawła wskazuje, że św. Paweł zakładał, że wszystko, co ważne w jego nauczaniu, jest zakorzenione w woli Boga objawionej już wcześniej w Biblii. Swoboda, z jaką Paweł poruszał się po rozmaitych księgach Biblii, ukazuje, jak głęboko Biblia przenikała jego sposób myślenia. Paweł „myślał Biblią”, interpretując rzeczywistość.

The following statement by M. Silva is the starting point for the article: “Although many Jews in the first century saw the Christian gospel as antithetical to their faith, Paul regarded his message as the fulfillment of God’s promises to Israel. His letters are therefore filled with OT references used to clarify and defend the Gospel”. The article includes an enumeration of OT quotations which are present in the Letters of Paul, classified according to three criteria: 1) their origin from specific books of the Old Testament, 2) their origin from the Septuagint, the Masoretic Text, or other sources, 3) their occurrence in specific Letters of Paul. While Paul knew the Jewish subdivision of biblical books into the Torah, Prophets, and Writings, he pointed out the necessity of a Christian rereading of the Bible in which Abraham is the key figure and Genesis 15:6 – the key text. The multitude (101) of citations and references to Old Testament texts which is present in the Epistles of Paul indicates that Paul assumed that all important matters which he taught were rooted in the will of God which had already been revealed in the Bible. The ease with which Paul navigated various books of the Bible shows how deeply it permeated his way of thinking. Paul “thought with the Bible” as he was interpreting reality.

Określenie tò euangélion w Corpus Paulinum

45%

Tomczyk D.

Scriptura Sacra

2021

issue 25

281-309

The article presents the analysis of the term τὸ εὐαγγέλιον in Corpus Paulinum against the background of its use in the Greco-Roman world and the New Testament. Having examined the apostle’s texts it must be stated that he does not preach „his own” gospel. Paul highlights that „his” gospel belongs to both God (τοῦ θεοῦ) and Christ (τοῦ Χριστοῦ). Just as Christ is indivisible, so the gospel He preaches is one (see 1 Cor 1:13). It is the Resurrected Lord of the Universe who is in the centre of the Paul’s kerygma. He Himself is the subject and the object of the Gospel: the One who preaches but also the One who is preached. No other word defines the works and theology of Paul as an apostle so accurately as the noun τὸ εὐαγγέλιον.

Artykuł prezentuje analizę określenia τὸ εὐαγγέλιον w Corpus Paulinum na tle jego użycia w świecie grecko-rzymskim i Nowym Testamencie. Na podstawie przeanalizowanych tekstów apostoła należy stwierdzić, że nie głosi on „własnej” Ewangelii. Paweł podkreśla, że „jego” Ewangelia jest zarówno Boga (τοῦ θεοῦ), jak i Chrystusa (τοῦ Χριστοῦ). Tak jak Chrystus nie jest podzielny, tak i Ewangelia, którą on zwiastuje, jest jedna (zob. 1 Kor 1,13). To Zmartwychwstały Pan Wszechświata jest centrum Pawłowego kerygmatu. On sam stanowi podmiot i przedmiot Ewangelii. To On jest Tym, który głosi, ale i Tym, który jest głoszony. Żadne inne słowo tak dobrze nie określa działalności i teologii Pawła jako apostoła jak rzeczownik τὸ εὐαγγέλιον.

Refine search results

1 Scriptura Sacra

1 Studia Gdańskie

1 Rafiński G.

1 Tomczyk D.

1 2021

1 2018

Search results

Odniesienia do Starego Testamentu w Listach św. Pawła

Określenie tò euangélion w Corpus Paulinum