Results found: 2

Search results

Search:
in the keywords: Ernest Bryll

Sort By:

Limit search:

Tragedy/Irony. A Reflection on Engaged Poetry and Time

100%

Jędrzejko P.

Review of International American Studies

2020

vol. 13

issue 1

5-17

Unlike four decades ago, today-safe in our privilege-we, Poles, are allowed to protest. Irrespective of the brutality of the riot police and despite evident instances of the abuse of justice, the consequences of participation in peaceful demonstrations are incomparably less tragic than it was the case in the early 1980s. And yet it would be impossible not to notice the profundity of the yawning abyss between the palpable reality of desperate acts of self-immolation and the safety of Facebook-based philippics, between the individual tragedies of dying hunger strikers and the “intimate revolts” of those who-having much too much to lose-speak out against the collapse of essential values in the serene sanctuary of their homes. The tragedy of the irony of the self-fashioned righteousness seems to match the irony of the real tragedies: the (post)modern hamartia seems to be well illustrated by the difference between two musical interpretations of Ernest Bryll’s disconcerting protest song “I Still Carry My Poems,” first arranged and performed in the 1980s by Tomek Opoka, and then reinterpreted and reinvented in 2009 by the Banana Boat, whose version was included in an album created by Piotr Bakal in memory of the blind bard. The present reflections, therefore, address the phenomenon of the ironic protest, in which self-made heroes thrive, and tragic protesters become invisible, their humanity transformed into an icon.

Pretekst, aktualizacja, parabola. Rozrachunki ze współczesnością i rozważania o problemach uniwersalnych w kostiumie oświeceniowym (w literaturze polskiej lat 1956–1989)

61%

Kaczyński P.

Pamiętnik Literacki

2021

vol. 112

issue 2

153-169

„Parabola” w odniesieniu do literatury XX wieku jest terminem wieloznacznym. Nazywa się tak utwory, których fabuła generuje lub przenosi z tradycji umowny kod, odsyłając do znaczeń ogólniejszych, jak i te, w których „znaczeniem ukrytym »pseudohistorycznego« utworu jest jego aktualne odniesienie” (Anna Nasiłowska). W literaturze polskiej po roku 1956 odwołującej się do epoki oświecenia, paraboliczność w pierwszym rozumieniu jest charakterystyczna dla utworów sięgających do tradycji oświecenia zachodniego. W przypadku niektórych dzieł można mówić o obu znaczeniach. Polemizując z oświeceniowym myśleniem utopijnym jednocześnie nawiązują do jego wschodnioeuropejskich realizacji, zawierają więc również element aktualizacji. Kiedy natomiast fabularną osnowę utworu stanowi wyłącznie polska historia lub literatura, dominują skojarzenia ze współczesnością. Zarówno jednak w utworach, które odnoszą się do historii Polski, jak tych, które przedstawiają raczej mentalny aspekt epoki oświecenia, przeważają barwy ciemne. Autorzy szukający w tamtych czasach punktów odniesienia dla współczesnych problemów, zamiast Wieku Świateł przedstawiali raczej obraz Wieku Mroków – mroków ludzkiej duszy i równie mrocznych wytworów ludzkiego umysłu w wymiarze społecznym i politycznym.

The term “parable” in reference to the 20th century literature is ambiguous. It is used to name the pieces the plot of which generates or transfers a conventional code from tradition, referring to more general meanings, as well as to those in which “the hidden meaning of a ‘pseudohistorical’ piece is its real reference” (Anna Nasiłowska). In the Polish literature after the year 1956 referring to Enlightenment, the parabolic in the first meaning is characteristic of works that recall the tradition of the Western Enlightenment. In some pieces it is allowed to speak of two meanings. Entering into polemics with the utopian thinking of the Enlightenment, they simultaneously turn to its East-European realisations, thus also contain an element of update. However, if the piece’s structure plot is made exclusively of Polish history or literature, then associations with the present dominate. Yet, in works that invoke Polish history as well as in those that offer a rather mental aspect of the Age of Reason, dark colours prevail. Authors who in those times looked for points of reference for present problems, instead of the Age of Enlightenment presented rather a picture of the Age of Darkness—the gloom of human soul and equally gloomy figments of human mind in the social and political dimension.

Refine search results

1 Pamiętnik Literacki

1 Review of International American Studies

1 Jędrzejko P.

1 Kaczyński P.

1 2021

1 2020

Search results

Tragedy/Irony. A Reflection on Engaged Poetry and Time

Pretekst, aktualizacja, parabola. Rozrachunki ze współczesnością i rozważania o problemach uniwersalnych w kostiumie oświeceniowym (w literaturze polskiej lat 1956–1989)