Results found: 2

Search results

Search:
in the keywords: Eurasian theater

Sort By:

Limit search:

Transnarodowe ścieżki eurazjatyckich sztuk performatywnych: Wprowadzenie

100%

Duda A.

Pamiętnik Teatralny

2023

issue 3(286)

11-15

Introduction to essay cluster Transnational Pathways of Eurasian Performance Arts.

Wprowadzenie do bloku tematycznego poświęconego transnarodowym i transkulturowym euroazjatyckim projektom teatralnym i performatywnym.

Finding Kokoro through the Eyes: Butoh in Roberta Carreri’s Work and Pedagogy

80%

Dragone S.

Pamiętnik Teatralny

2023

issue 3(286)

17-40

W roku 1984 Roberta Carreri, aktorka Odin Teatret od 1974, zobaczyła spektakl tańca butoh Niwa (Ogród) w wykonaniu grupy Muteki-Sha i wzięła udział w trzydniowych warsztatach prowadzonych przez Natsu Nakajimę, bezpośrednią spadkobierczynię Tatsumiego Hijikaty, pioniera butoh. W 1986 roku Carreri udała się do Japonii, by pracować z Natsu Nakajimą i Kazuo Ohno. Spotkanie z azjatyckimi mistrzami w znacznym stopniu zmieniło jej podejście do procesu twórczego. Najważniejszym aspektem tej praktyki była praca oczu. Sposób, w jaki oczy traktowane są w sztuce butoh, wywarł głęboki wpływ na proces twórczy Carreri, szczególnie podczas pracy nad jej monodramem Judith (1988). Włoska aktorka od końca lat osiemdziesiątych rozwijała własną pedagogikę i dziś podróżuje po całym świecie, prowadząc warsztaty Dance of Intentions. W ich ramach przekazuje uczestnikom technikę pracy oczu, która wpływa na jakość scenicznej obecności aktorów. Celem tego artykułu jest przeanalizowanie, w jaki sposób Roberta Carreri ucieleśniła umiejętność odnajdywania kokoro (w języku japońskim „serce” lub „dusza”) i jak to wpływa na jej proces twórczy, a także na jej pracę pedagogiczną. Korzystając z bogatej literatury przedmiotu, dzienników pracy Roberty Carreri, niepublikowanych dokumentów oraz materiałów audiowizualnych przechowywanych w Odin Teatret Archives, artykuł stara się rzucić światło na to, w jaki sposób praktyka butoh ukształtowała tożsamość zawodową aktorki i wpłynęła na jej karierę artystyczną.

In 1984, Roberta Carreri, Odin Teatret actress since 1974, saw Niwa (The Garden), a Butoh dance performance by Muteki-Sha, and attended a three-day workshop with Natsu Nakajima, direct heir of the Butoh pioneer Tatsumi Hijikata. In 1986, she traveled to Japan to work with Natsu Nakajima and Kazuo Ohno. The meeting with the Asian masters changed her approach to training and the creative process. For her, the most remarkable aspect of this apprenticeship was the work with the eyes. The way the eyes are used in Butoh conditioned Carreri’s training and the creative process of her solo performance Judith (1988). Since those same years, the Italian actress has been developing her own pedagogy. Today, she travels globally leading the workshop Dance of Intentions, which includes “flexing the eyes,” an exercise whereby the actress transmits to trainees how it is possible to shape the quality of scenic presence through the eyes. Drawing on a rich bibliography, Roberta Carreri’s work diaries, unpublished documents, and audiovisual materials kept at the Odin Teatret Archives, this paper aims to analyze how the actress embodied the ability to find the kokoro (Japanese for “heart” or “soul”), its application to the creative process and the performance, as well as her pedagogic work, and how this Butoh apprenticeship conditioned her professional identity.

Refine search results

2 Pamiętnik Teatralny

1 Dragone S.

1 Duda A.

2 2023

Search results

Transnarodowe ścieżki eurazjatyckich sztuk performatywnych: Wprowadzenie

Finding Kokoro through the Eyes: Butoh in Roberta Carreri’s Work and Pedagogy