Full-text resources of CEJSH and other databases are now available in the new Library of Science.
Visit https://bibliotekanauki.pl

Results found: 21

first rewind previous Page / 2 next fast forward last

Search results

Search:
in the keywords:  Europejska Konwencja Praw Człowieka
help Sort By:

help Limit search:
first rewind previous Page / 2 next fast forward last
1
Publication available in full text mode
Content available

Wpływ Europejskiego Trybunału Praw Człowieka na porządek prawny państw-stron Europejskiej Konwencji Praw Człowieka a koncepcja marginesu oceny. Analiza ze szczególnym uwzględnieniem wyroku Europejskiego Trybunału Praw Człowieka w sprawie Hirst przeciwko W

100%
Ciżyńska-Pałosz A. D.
Przegląd Prawno-Ekonomiczny
|
2020
|
issue 1
7-28
EN
The article attempts to answer the question whether in the 21st century the activities of the ECtHR pose a threat to the sovereignty of states under its jurisdiction, ornwhether it positively affects their legal systems, judiciaries and overall functioning. The considerations were based, among others, on the assessment of the legitimacy of the ECtHR, analysis of the effects of ECtHR judgments on the High Contracting Parties of the Convention, as well as the description of the margin of appreciation. An important part of the study is also the analysis of the ECtHR’s judgment in the Hirst v. United Kingdom (2) case in the context of the validity of ECtHR’s arguments and UK’s reaction to this judgment.
PL
W artykule podjęto próbę odpowiedzi na pytanie, czy w XXI w. działalność Europejskiego Trybunału Praw Człowieka (ETPC) stanowi zagrożenie dla suwerenności państw podlegających jego jurysdykcji, czy może wpływa pozytywnie na system prawa, wymiar sprawiedliwości i funkcjonowanie tych państw. Rozważania oparto m.in. na ocenie legitymizacji ETPC, analizie skutków orzeczeń ETPC dla państw-stron Konwencji, a także charakterystyce doktryny marginesu oceny. Ważną część opracowania stanowi również analiza wyroku ETPC w sprawie Hirst przeciwko Zjednoczonemu Królestwu (2) w kontekście słuszności argumentacji ETPC i reakcji Zjednoczonego Królestwa na to orzeczenie.
2
Publication available in full text mode
Content available

Nowe podstawy prawne obniżania uposażenia i diety parlamentarzystom w Polsce (wybrane problemy konstytucyjne)

100%
Mojski W.
Przegląd Prawa Konstytucyjnego
|
2018
|
issue 5 (45)
147-160
PL
W 2018 r. weszły w życie dwie ustawy nowelizujące dotychczasowe przepisy dotyczące zasad obniżania uposażenia i diety polskim parlamentarzystom. Obecnie, obok podstaw związanych z uniemożliwianiem prac parlamentarnych i nieusprawiedliwioną absencją na posiedzeniu, obniżenie uposażenia i diety możliwe jest również w związku z naruszeniem przez posła lub senatora powagi izby lub z powodu naruszenia przez niego w rażący sposób spokoju lub porządku na terenie parlamentu. Celem artykułu jest próba oceny wprowadzonych regulacji w kontekście ich zgodności ze standardami konstytucyjnymi i europejskimi.
EN
In 2018, two acts amending the hitherto existing regulations on the rules for reducing salaries and allowances for Polish parliamentarians entered into force. At present, apart from the grounds related to preventing parliamentary work and unjustified absence at the meeting, the reduction of salary and allowances is also possible due to violation of the dignity of the chamber by the deputy or senator or because of violating the calm or order in parliament in a blatant manner. The aim of the article is an attempt to evaluate the introduced regulations in the context of their compliance with constitutional and European standards
3
Publication available in full text mode
Content available

Należyta staranność w kontekście użycia siły śmiercionośnej w porządku prawnym Europejskiej Konwencji Praw Człowieka

100%
Morawska E. H.
Problemy Współczesnego Prawa Międzynarodowego, Europejskiego i Porównawczego
|
2018
|
vol. 16
97-114
EN
In the light of Article 2(2) of the Convention, the threat to the right to life posed by the use of lethal force by State agents (lethal force) should be taken seriously in particular. It provides that deprivation of life shall not be considered contrary to this article if it results from the use of force which is no more than absolutely necessary to achieve the three objectives set out therein. However, in the Court's view, those provisions do not, in any event, entitle the State to use force with the intention of killing. This means that Article 2 of the Convention requires a State to refrain from intentional and unlawful taking of life. The Court established the conditions for the use of lethal force in the case of McCann and Others v. the United Kingdom of 1995. In view of the criterion of absolute necessity, the circumstances in which the use of lethal force may occur must be interpreted restrictively and evaluated with the utmost rigour, taking account of all the circumstances surrounding the use of that force. The Court therefore combined a new premise with the criterion of absolute necessity of the use of lethal force. A review of the case-law shows that it is of major importance and that it de facto leads to a redefinition of the criterion of absolute necessity. The Court has neither defined its substance precisely nor indicated in an exhaustive manner the situations which it regards as "all the circumstances surrounding". However, it pointed out the initial assumption that in a democratic society, law-enforcement officials should be "somewhat cautious in the use of firearms". Subsequently, it translated into concrete duties, including the obligation to prepare a plan of action using lethal force, next the obligation to exercise appropriate supervision over its course, the obligation to take the care of the right to life sufficiently into account in the instructions given to officers regarding the use of lethal force, in particular the exclusion of shoot to kill instruction and the obligation to train or instruct officers accordingly in order to be able to assess whether there is an absolute need for the use of firearms in a particular situation. The Court is progressively developing the scope and content of these obligations. This is shown, for example, by the 2010 Wasilewska and Kalucka v. Poland case, which requires police officers who take action using lethal force to carry a clear identification mark, so that there is no doubt that they are police officers. In addition, the authorities were obliged to provide an ambulance at the site of the action. In the Andronicou and Constantinou v. Cyprus case of 1997, the Court drew attention for the first time to the obligation planning and control of the rescue operation. The fulfilment of these duties requires a number of concrete actions which serve a preventive function. It is not just crime prevention sensu stricto. In fact, it involves a whole range of different organisational, technical and tactical measures, including tactics and techniques for prevention and intervention by a broad range of police and preventive services, secret services and the military. The multidimensional protective function of these measures is important. The Court optimises the requirements for the performance of the duties mentioned above, taking into account their specific circumstances and their operational aspect and stresses that they must not result in disproportionate and unrealistic burdens on the authorities. An infringement of Article 2 of the Convention therefore arises where a State Party has not taken all the possible measures which the specific circumstances of the case required to be taken and which could have been taken. As a result of the above optimisation, the level of performance of the indicated duties may vary, although it must be the highest possible. The Court has required States to take requisite care to "minimise to the greatest extent possible recourse to lethal force or incidental loss of life". Thus, an important criterion for these obligations is the criterion of due diligence, which has traditionally been linked to progressive obligations linked to economic, social and cultural rights. In conclusion, without altering the nature and subject-matter of the prohibition on intentional or unlawful deprivation of life, the Court has "surrounded" it with the duties of diligent action. It thus the general obligation of the States Parties to the Convention to protect the right to life (Article of the Convention) has been substantially strengthened.
4
Content available remote

Prawo do sądu w Europejskiej Konwencji Praw Człowieka, Karcie Praw Podstawowych Unii Europejskiej oraz w Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej – zagadnienia wybrane (cz. I)

100%
Radoniewicz F.
Przegląd Prawa Konstytucyjnego
|
2017
|
issue 2 (36)
161-174
PL
Celem opracowania jest przedstawienie wybranych zagadnień związanych z prawem do sądu, stanowiącym kluczowy element systemu ochrony praw człowieka, zapewnia-jącym środki proceduralne mające za zadanie ochronę praworządności. Prawo do sądu jest obecnie powszechnie gwarantowane, zarówno w aktach prawa międzynarodowego, jak i konstytucjach państw demokratycznych. Autor artykułu porównuje regulacje tej kwestii w Europejskiej Konwencji Praw Człowieka, Karcie Praw Podstawowych i Kon-stytucji Rzeczypospolitej Polskiej.Ze względu na zakres omawianej tematyki, artykuł został podzielony na dwie czę-ści – pierwszą, zawierającą wprowadzenie do problematyki prawa do sądu i analizę tej kwestii na gruncie Europejskiej Konwencji Praw Człowieka oraz drugą, prezentującą re-gulację tego prawa w Karcie Praw Podstawowych Unii Europejskiej oraz w Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej.
EN
The purpose of this paper is the presentation of some selected issues connected with the right to a fair trial (the right to court, the right to legal proceedings), which is a key element of human rights protection and serves to provide procedural means to safeguard the rule of law. The right to a fair trial is generally guaranteed in acts of international law and in democratic constitutions. The Author of this paper compares regulations of this issue in the European Convention on Human Rights, in the Charter of Fundamental Rights of the European Union and in the Constitution of the Republic of Poland. Because of the extent of the presented subject, article was divided into two parts – the first one, which contains the introduction to the subject of the right to a fair trial and the analysis of this issue in the European Convention on Human Rights and the second part, which presents the regulation of the right to a fair trial in the Charter of Fundamental Rights of the European Union and in the Constitution of the Republic of Poland.
5

Wyrok ETPC jako precedens wiążący quasi de iure a efektywność porządku Europejskiej Konwencji Praw Człowieka (perspektywa teoretycznoprawna)

94%
Liżewski B.
Studia Prawnicze
|
2017
|
issue 2 (210)
7-29
PL
In the system of the European Convention on Human Rights (ECHR or the Convention), the basic formula for creating standards for the protection of human rights is to define their understanding of and possible modifications or changes as a result of a law-making interpretation of the provisions of the Convention. The substantive rules of the Convention since its inception, not only have not changed (they were amended or derogated), but in addition are very general. This causes, that the way their understanding sets the European Court of Human Rights (ECHR or tribunal) forming in a legislative standards for the protection of human rights. That raises the interesting question of theoretical, since in public international law on the one hand the judgment of an international court is recognized as an auxiliary source of international law (art. 38 sec. 1 point d Statute of the International Court of Justice), while not applicable rule of stare decisis, meaning legally bound judgment precedent of other courts in similar cases. If, however, a violation of well-established case law of the ECHR by the national authorities is the reason for the judgment of the committee of three judges without a hearing (art. 28 paragraph. 1 point b ECHR). Judgments of the Court (the monopoly of interpretation of the ECHR) must be respected and enforced in order of national law (Art. 46 paragraph. 1 and 2 of the ECHR). This raises the natural question of the scope of their precedensowości for the tribunal and law enforcement organs in the national legal system. It is with this problem both theoretical and practical. The obvious fact is that the decision of the ECHR does not create a precedent in the sense of how suitable term in common law. However, its decisions affect application of the law on domestic, not only in reality, but partly also legal, so that it can be concluded that the judgment has the power of the normative and, to some extent binding. But what is the scope of the precedent character of this sentence? The answer to this question is the subject of considerations to be taken in the paper.
6
Publication available in full text mode
Content available

Zasada ne bis in idem w prawie konkurencji. Postanowienie Sądu Najwyższego z 26 września 2017 r., III SK 39/16

84%
Bernatt M.
internetowy Kwartalnik Antymonopolowy i Regulacyjny
|
2017
|
vol. 6
|
issue 8
125-128
PL
W dniu 26 września 2017 r. Sąd Najwyższy wystąpił do Trybunału Sprawiedliwości UE (dalej: TS UE) z pytaniem prejudycjalnym, zwracając się o dokonane wykładni zasady ne bis in idem (ponowne sądzenie lub karanie w tej samej sprawie) oraz ustalenie czy w wypadku równoległego stosowania unijnego i krajowego prawa konkurencji ochronie podlega ten sam interes prawny. Pytanie to ma znaczenie dla ustalenia zakresu ne bis in idem, w tym rozumienia pojęcia tej samej sprawy (idem). Upraszczając, spór dotyczy tego czy idem należy odnosić wyłącznie do tożsamości stanu faktycznego (te same fakty; rozumienie wąskie), czy tożsamości czynu zabronionego (te same fakty i ich taka sama kwalifikacja prawna; rozumienie szerokie) oraz tego, czy dla zastosowania zasady ne bis in idem ma znaczenie – obok tożsamości stanu faktycznego – tożsamość chronionego interesu prawnego. Pytanie prejudycjalne jest istotne, ponieważ odnosi się do sytuacji, kiedy sąd krajowy staje przed dylematem – czy stosować się do wiążącego go standardu wynikającego z Europejskiej Konwencji Praw Człowieka (ww. rozumienie wąskie), czy też standardu wynikającego z orzecznictwa TSUE w sprawach konkurencji, intepretującego na potrzeby tych spraw zasadę ne bis in idem określoną w art. 50 Karty Praw Podstawowych (ww. rozumienie szerokie). Pytanie to ma także znaczenie dla zdecentralizowanego stosowania w UE art. 101–102 TFUE. W kontekście zasady ne bis in idem Sąd Najwyższy (dalej: SN) stawia bowiem pytanie, czy krajowe prawo konkurencji i unijne prawo konkurencji – gdy stosowanie przez organ krajowy równolegle – chroni ten sam interes prawny.
EN
The Polish Supreme Court made a reference for preliminary ruling in a case involving double fine for the same anticompetitive conduct (first fine for violation of Polish competition law and second fine for violation of Article 102 TFEU). The Court asks whether the identity of interest protected can be considered as a separate condition in the context of ne bis in idem analysis. In addition, it also asks for clarification whether the national competition law where applied in parallel with Article 101-102 TFEU can be said to protect different legal interest. The reference is of importance for a uniform understanding of ne bis in idem principle in EU and ECHR case-law as well as the adequate functioning of decentralized enforcement of Arts 101-102 TFEU. It also addresses the problem what standard national courts should apply when differences between ECtHR and CJEU fundamental rights case-law exist.
7
Publication available in full text mode
Content available

Wpływ EKPC na uwzględnianie „winy” jako przesłanki dopuszczalności nakładania kar pieniężnych w orzecznictwie dotyczącym deliktów prawa antymonopolowego i energetycznego

84%
Urbańska-Arendt M.
internetowy Kwartalnik Antymonopolowy i Regulacyjny
|
2017
|
vol. 6
|
issue 6
42-54
PL
Standardy ochrony praw podmiotowych wytyczone przez EKPC sprawiają, że elementy subiektywnego stosunku sprawcy do czynu bywają traktowane w polskim orzecznictwie sądowym jako przesłanka dopuszczalności nałożenia kar pieniężnych za popełnienie deliktów stypizowanych w ustawie o ochronie konkurencji i konsumentów oraz w ustawie – Prawo energetyczne. Artykuł analizuje orzecznictwo począwszy od roku 2010 do dnia dzisiejszego w celu ustalenia czy zarysowała się stała tendencja orzecznicza, która w wyniku uwzględniania norm EKPC uznaje „winę” za przesłankę dopuszczalności nakładania kar pieniężnych za te delikty prawa antymonopolowego i prawa energetycznego oraz do jakich argumentów odwołują się sądy w celu uzasadnienia powyższego, skoro przepisy ww. ustaw nie statuują takiej przesłanki.
EN
Standards of protection of human rights set out by the ECHR induce Polish courts to treat elements of a given perpetrator’s attitude to his own behaviour as a condition for the imposition of fines for infringements of the Competition and Consumer Protection Act and the Energy Law Act. The paper examines case law from 2010 until now, in order to determine whether it has become consistent and permanent judiciary practice to take into account the standards of the ECHR and, consequently, the perpetrator’s ‘guilt’ as the admissibility requirement for the imposition upon him of fines for antitrust and energy law violations. If such was the case, what arguments do courts put forward, bearing in mind that such a requirement is not set out by statutes.
8
Publication available in full text mode
Content available

Prawo do sądu w Europejskiej Konwencji Praw Człowieka, Karcie Praw Podstawowych Unii Europejskiej oraz w Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej – zagadnienia wybrane (cz. 2)

84%
Radoniewicz F.
Przegląd Prawa Konstytucyjnego
|
2017
|
issue 3 (37)
153-168
PL
Celem opracowania jest przedstawienie wybranych zagadnień związanych z prawem do sądu, stanowiącym kluczowy element systemu ochrony praw człowieka, zapewniającym środki proceduralne mające za zadanie ochronę praworządności. Prawo do sądu jest obecnie powszechnie gwarantowane, zarówno w aktach prawa międzynarodowego, jak i konstytucjach państw demokratycznych. Autor artykułu porównuje regulacje tej kwestii w Europejskiej Konwencji Praw Człowieka, Karcie Praw Podstawowych i Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej. Ze względu na zakres omawianej tematyki, artykuł został podzielony na dwie części – pierwszą, zawierającą wprowadzenie do problematyki prawa do sądu i analizę tej kwestii na gruncie Europejskiej Konwencji Praw Człowieka oraz drugą, prezentującą regulację tego prawa w Karcie Praw Podstawowych Unii Europejskiej oraz w Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej.
EN
The purpose of this paper is the presentation of some selected issues connected with the right to a fair trial (the right to court, the right to legal proceedings), which is a key element of human rights protection and serves to provide procedural means to safeguard the rule of law. The right to a fair trial is generally guaranteed in acts of international law and in democratic constitutions. The Author of this paper compares regulations of this issue in the European Convention on Human Rights, in the Charter of Fundamental Rights of the European Union and in the Constitution of the Republic of Poland. Because of the extent of the presented subject, article was divided into two parts – the first one, which contains the introduction to the subject of the right to a fair trial and the analysis of this issue in the European Convention on Human Rights and the second part, which presents the regulation of the right to a fair trial in the Charter of Fundamental Rights of the European Union and in the Constitution of the Republic of Poland.
9

Prawo do manifestowania przekonań religijnych poprzez symbole religijne w świetle wyroku w sprawie Eweida i inni przeciwko Zjednoczonemu Królestwu z 15 stycznia 2013 roku

84%
Szubtarski G.
Kościół i Prawo
|
2016
|
issue 5 (18) nr 2
185-203
PL
W artykule została omówiona problematyka związana z prawem do manifestowania przekonań religijnych na podstawie obowiązujących norm prawa europejskiego, których konkretyzację stanowi orzecznictwo ETPC. W sposób szczególny zwrócono uwagę na bardzo istotną rolę, jaką spełnia odpowiedź na pytanie, czy dane zachowanie stanowi manifestację przekonań religijnych, czy też jest nimi jedynie inspirowane bądź też jest kwestią osobistego wyboru. Jako przykład w trudności w odpowiedzi na to pytanie przywołano wyrok ETPC w sprawie Eweida i inni przeciwko Zjednoczonemu Królestwu, w którym kwestia ta zajmowała istotne miejsce. Trybunał uznał noszenie krzyżyka przez N. Eweidę i S. Chaplin za formę manifestacji ich wiary. Odrzucił jednocześnie stanowisko sądów brytyjskich, które zredukowały krzyżyk do biżuterii, a jego noszenie uznały za osobisty wybór skarżących.
EN
The article examines issues related to the right to manifest religious beliefs on the basis of existing European legislation, which is expressed especially in jurisprudence of the European Court of Human Rights. In particular, it highlighted the very important role of giving the answer to the question whether the behavior is a manifestation of religious beliefs, or is it only inspired by them or is only a matter of personal choice. As an example of the difficulties in answering this question, there was invoked the judgment of the European Court of Human Rights in case Eweida and others against the United Kingdom, where this issue has occupied an important place. The Court considered wearing a cross by N. Eweida and S. Chaplin as a form of manifestation of their faith. The Court rejected the position of the British courts, which reduced cross for jewelry, and his wearing considered as a personal choice of the applicants.
10
Publication available in full text mode
Content available

Warunki podejmowania kontroli i przeszukań w postępowaniach z zakresu ochrony konkurencji prowadzonych na podstawie ustawy o ochronie konkurencji i konsumentów w aspekcie orzecznictwa na tle art. 8 ETPCz

84%
Materna G.
internetowy Kwartalnik Antymonopolowy i Regulacyjny
|
2015
|
vol. 4
|
issue 8
8-23
PL
Artykuł przedstawia warunki podejmowania kontroli i przeszukań w postępowaniach z zakresu ochrony konkurencji prowadzonych na podstawie ustawy o ochronie konkurencji i konsumentów w świetle wymogów art. 8 Europejskiej Konwencji Praw Człowieka. Na podstawie najnowszego orzecznictwa Europejskiego Trybunału Praw Człowieka, w szczególności na podstawie orzecze-nia w sprawie nr 97/11 Delta Pekárny przeciwko Republice Czeskiej autor przedstawia warunki zgodności kontroli i przeszukań służących uzyskiwaniu dowodów możliwych praktyk ogranicza-jących konkurencję z prawem do poszanowania życia prywatnego i mieszkania. Na tej podstawie formułowane są wnioski co do potrzeby nowelizacji polskich przepisów o warunkach podejmo-wania kontroli i przeszukań.
EN
The article presents the conditions for the initiation of inspection or search in antitrust cases conducted under the Act on Competition and Consumer Protection and the requirements of Article 8 of the European Charter of Human Rights. Basing on the latest jurisprudence of the Court of Human Rights, in particular on judgement in case no. 97/11 Delta Pekárny a.s. v. the Czech Republic, the author presents conditions for compliance of inspections and searches aimed at obtaining evidence of possible anti-competitive practices with the right to respect for private life and home. On this basis the conclusions are made on the need for amendments in Polish law of provisions on the conditions for the initiation of inspection or search.
11
Publication available in full text mode
Content available

Poszukiwanie konsensu europejskiego przed Europejskim Trybunałem Praw Człowieka w sprawie adopcji dziecka przez osoby i pary homoseksualne

84%
Morawska E.
Problemy Współczesnego Prawa Międzynarodowego, Europejskiego i Porównawczego
|
2017
|
vol. 15
29-49
EN
The European Court of Human Rights (ECHtR) uses several criteria/factors in determining the parameters of the margin of appreciation as to the definition or interpretation of a specific right or freedom defined in the European Convention on Human Rights. One of them is a European consensus among the state parties to the Convention. The way the ECHtR has implemented the methodology of finding this consensus has been clearly problematic. This applies especially to ECHtR's evaluation of the discriminatory practice of states under Article 14. Above all, it is unclear under what circumstances the ECHtR takes into consideration the practice of states. In addition, it is also unclear how it selects the comparative group of states and defines the specific threshold necessary for this consensus. It should be noted that the above considerations and remarks are fully justified in the light of the ECHtR's case law concerning the issues of adoption of children by homosexual persons (same-sex adoption).
12
Publication available in full text mode
Content available

European Union Accession to the European Convention on Human Rights. Outline of the Theoretical Framework

84%
Marcisz-Dynia A.
Przegląd Prawa Konstytucyjnego
|
2020
|
issue 5 (57)
407-420
EN
Attempts of the European Union for accession to the European Convention for the Protection of Human Rights and Fundamental Freedoms have been made for years, which proves the task is very difficult in the context of the institutional and legal issues. In view of the complexity of the issue and limitations as to the scope of this paper the focus is on selected legal acts sui generis, as passed by the EU institutions and by the Council of Europe. The analysis covered the stance of the Court of Justice of the European Union and it was based on the legal opinions formulated on the basis of the primary law. The question whether the said accession is still possible remains unanswered.
PL
Już od lat jesteśmy świadkami podejmowania prób przystąpienia Unii Europejskiej do Europejskiej Konwekcji Praw Człowieka i Podstawowych Wolności jak się okazuje jest to zadanie szczególnie skomplikowane ze względu na problemy instytucjonalno-prawne. Z uwagi na złożoność zagadnienia i na ograniczenia objętościowe niniejszej publikacji skupiono się na analizie wybranych aktów sui generis wydanych przez instytucje UE jak i organy Rady Europy. Przeanalizowano stanowisko Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej opierając się na wydanych przez niego opiniach prawnych, podpartych aktami prawa pierwotnego. Pozostawiając otwarte pytanie Czy przystąpienie do konwencji jest nadal możliwe?
13
Publication available in full text mode
Content available

A Few Remarks on the Concept of Secularism and the Judgments of the European Court of Human Rights

67%
Famulski T.
Krytyka Prawa. Niezależne studia nad prawem
|
2019
|
vol. 11
|
issue 4
33-50
PL
Artykuł podzielony jest na dwie części. W pierwszej części rozważane jest pewne pojęcie sekularyzmu, w którym sekularyzm uznaje się za zestawienie trzech zasad: rozdziału Kościoła od państwa, wolności religijnej, oraz równości. Następnie ma miejsce refleksja nad Europejską Konwencją Praw Człowieka z punktu widzenia powyższego pojęcia sekularyzmu. O ile konwencja nie zapewnia rozdziału Kościoła od państwa, chroni ona wolność religijną oraz równość, co pozwala na stwierdzenie, że jest ona do pewnego stopnia sekularystyczna. W drugiej części pod kątem sekularyzmu analizowane są trzy precedensowe sprawy zaistniałe przed Europejskim Trybunałem Praw Człowieka. O ile niewiele powiedzieć można na temat samej w sobie sprawy Kokkinakis przeciwko Grecji, o tyle porównanie ze sprawami Leyla Şahin przeciwko Turcji oraz Lautsi przeciwko Włochom pozwala zauważyć, że pojawienie się sekularyzmu (rozumianego jako jedna z jego składowych – zasada rozdziału) daje Trybunałowi możliwość powzięcia względu na doktrynę marginesu tolerancji i odciągnięcie uwagi od konkretnego naruszenia zasad chronionych przez Konwencję. Końcowo zauważa się, że jedyne wystąpienie w orzecznictwie ETPCz pojęcia sekularyzmu jako osobistego przekonania jest niekonkluzywne.
EN
The article is divided into two parts. The first part discusses a certain concept of secularism, where secularism is considered to be composite of three principles: separation of church and state, freedom of religion, and equality. Subsequently, the European Convention on Human Rights is reflected upon with that concept of secularism in mind. While it does not warrant separation of church and state, freedom of religion and equality are enshrined in it. Therefore, the Convention may be considered secularist to an extent. In the second part, three of the European Court of Human Rights landmark cases are analyzed with regard to secularism. While not much can be said about Kokkinakis v. Greece on its own, the comparison with Leyla Şahin v. Turkey and Lautsi v. Italy allows to point out that appearance of secularism (understood as one of its components – the principle of separation) provides the Court with a possibility to defer to the doctrine of the margin of appreciation and draw the focus away from the actual violation of the principles enshrined in the Convention. Finally, it is noted that the only appearance of the concept of secularism as a personal conviction in the Court’s judgment is inconclusive.
14
Publication available in full text mode
Content available

Pozbawienie życia napastnika w obronie koniecznej a katalog dóbr prawnych podlegających ochronie

67%
Grudecki M., Kleszcz M.
Roczniki Administracji i Prawa
|
2020
|
vol. 3
|
issue XX
135-152
PL
Artykuł jest poświęcony problematyce pozbawienia życia napastnika w obronie koniecznej. Rozważania prowadzone są w oparciu o wykładnię art. 25 § 2 Kodeksu karnego, z którego wynika, że sposób obrony musi być współmierny do niebezpieczeństwa zamachu. Autorzy poszukują katalogu dóbr, których można bronić godząc w życie napastnika. Analizują ponadto art. 2 ust. 2 lit. a Europejskiej Konwencji Praw Człowieka, zgodnie z którym pozbawienie życia nie będzie uznane za sprzeczne z tym artykułem, jeżeli nastąpi w wyniku bezwzględnego koniecznego użycia siły w obronie jakiejkolwiek osoby przed bezprawną przemocą. Autorzy zwracają uwagę na rolę tego przepisu w interpretacji znamion obrony koniecznej, zwłaszcza znamienia współmierności sposobu obrony do niebezpieczeństwa zamachu. W artykule definiują ponadto pojęcie kontratypu oraz scharakteryzowali krótko pozostałe znamiona obrony koniecznej.
EN
The article is devoted to the issue of killing an attacker in self-defense. The considerations are based on the interpretation of Article 25 § 2 of the Penal Code, from which it follows that the method of defense must be commensurate with the danger of attack. The authors are looking for a catalog of legal interests that can be defended by harming the attacker’s life. They also analyze Article 2 (2a) European Convention of Human Rights, according to which deprivation of life shall not be regarded as inflicted in contravention of this Article when it results from the use of force which is no more than absolutely necessary in defence of any person from unlawful violence. The authors draw attention to the role of this provision in the interpretation of the signs of necessary defense, especially the sign of proportionality of the means of defense to the danger of assassination. In the article, they also defined the concept of a countertype (justification) and briefly characterized the remaining features of necessary defense
15
Publication available in full text mode
Content available

Czy ciasna cela to brak humanitaryzmu? – uwagi na gruncie art. 3 Europejskiej Konwencji Praw Człowieka

67%
Piech K.
Przegląd Europejski
|
2021
|
vol. 1
179-190
PL
Artykuł dotyczy jednej z podstawowych zasad prawa karnego wykonawczego i jednocześnie norm zawartych w Europejskiej Konwencji Praw Człowieka – zasady humanitaryzmu. Przedmiotem badań jest zagadnienie przeludnienia w polskich zakładach karnych oraz problem ciasnych cel, w jakich przebywają osadzeni. Celem artykułu jest ocena omawianego zjawiska, wskazanie jego przyczyn oraz próba przedstawienia propozycji rozwiązań problemu. Poczynione w niniejszym artykule ustalenia mają duże znaczenie praktyczne, ponieważ przeludnienie w zakładach karnych stanowi problem, który ma znaczny wpływ na funkcjonowanie skazanych oraz proces ich resocjalizacji.
EN
The article concerns one of the basic principles of executive criminal law and, at the same time, the nominee of the European Convention on Human Rights – the principle of humanitarianism. The subject of research is the issue of overcrowding in Polish prisons and the problem of cramped cells, in which prisoners are held. The aim of the article is to evaluate this phenomenon, to indicate its causes and to propose solutions of the problem. The findings made in this article have practical significance, because overcrowding in prisons is a problem that has a significant impact on the functioning of prisoners and the process of their resocialisation.
16
Publication available in full text mode
Content available

Granice wolności wypowiedzi. Argumentacja Rzecznika Praw Obywatelskich w kasacjach wniesionych w sprawach wykroczeń w świetle poglądów Europejskiego Trybunału Praw Człowieka

67%
Wentkowska A., Tkacz S.
Roczniki Administracji i Prawa
|
2022
|
vol. 2(XXII)
43-63
EN
Freedom of expression is one of the fundamental foundations of a democratic society and one of the basic conditions for its development and the self-fulfillment of individuals. It is not only a constitutional principle, but is also protected by the European Convention on Human Rights and Fundamental Freedoms, the Universal Declaration of Human Rights and the International Covenant on Civil and Political Rights. According to the case law of the European Court of Human Rights, protection under Art. 10 of the Convention extends to all kinds of statements expressing opinions, ideas or information, regardless of their content and manner of communication, in particular of a political nature and relating to matters of public concern. These are the requirements of pluralism, tolerance and openness without which a democratic society does not exist. Many publications have been devoted to the freedom of expression, yet the discourse on this subject is still relevant and is still the subject of practical disputes and the interest of researchers. Recently, in the era of identified intensified political and social disputes in Poland - the problems of freedom of expression, especially in public spaces (public places, which also includes the Internet space) have become the subject of a multifaceted public debate.
PL
Wolność wypowiedzi stanowi jeden z podstawowych fundamentów demokratycznego społeczeństwa i jeden z podstawowych warunków jego rozwoju oraz samorealizacji osób. Jest nie tylko zasadą konstytucyjną, lecz również obejmuje ją ochroną Europejska Konwencja Praw Człowieka i Podstawowych Wolności, Powszechna Deklaracja Praw Człowieka oraz Międzynarodowy Pakt Praw Obywatelskich i Politycznych. Zgodnie z orzecznictwem Europejskiego Trybunału Praw Człowieka ochrona, wynikająca z art. 10 Konwencji, rozciąga się na wszystkie rodzaje wypowiedzi wyrażających opinie, idee albo informacje, niezależnie od ich treści oraz sposobu komunikowania się, w szczególności o charakterze politycznym oraz dotyczące spraw publicznej troski. Takie są wymagania pluralizmu, tolerancji i otwartości, bez których demokratyczne społeczeństwo nie istnieje. Wolności wypowiedzi poświęcono wiele publikacji, pomimo to dyskurs w tym przedmiocie nie traci na znaczeniu i wciąż stanowi przedmiot sporów praktycznych i zainteresowania badaczy. W ostatnim okresie, w dobie nasilonych sporów politycznych i społecznych w Polsce problemy wolności wypowiedzi, zwłaszcza w przestrzeni publicznej (miejscach publicznych, do których zalicza się także przestrzeń internetową), stanowią przedmiot wieloaspektowej debaty publicznej.
17
Publication available in full text mode
Content available

Human Rights and SARS-CoV-2 – some observations on Public Emergency threating the Life of the Nation

67%
Połatyńska J.
Civitas Hominibus. Rocznik filozoficzno-społeczny
|
2021
|
vol. 16
73-83
PL
Przedmiotem artykułu są zagadnienia związane z derogacją międzynarodowych zobowiązań państw płynących z międzynarodowej ochrony praw człowieka. Mimo iż klauzule derogacyjne znajdują się w treści wielu traktatów chroniących praw człowieka, ich stosowanie jest postrzegane w kategoriach wyjątku, co pociąga za sobą rygorystyczną ocenę ich legalności. Powszechnie przyjmuje się, że derogacja zobowiązań prawnoczłowieczych jest dopuszczalna tylko w wyjątkowych sytuacjach, określanych zazwyczaj jako „wojna lub inne niebezpieczeństwo publiczne zagrażające życiu narodu. Artykuł jest próbą odpowiedzi na pytanie, czy pandemia COVID-19 może być uznana za taką okoliczność, a co za tym idzie, stanowić uzasadnienie dla środków podejmowanych przez państwa w celu zwalczania koronawirusa.
EN
This paper tackles the issue of derogation of State’s international obligations in the field of human rights protection. Although derogation clauses are often included in human rights treaties, their application is regarded as an exception rather than a rule and undergo strict scrutiny as to their legality. It is universally acknowledged that such derogation is allowed in the most severe of circumstances, usually referred as “war or other public emergency threatening the life of the nation”. The Author therefore considers whether the global COVID-19 pandemic might be categorized as such and thereby justify the measures undertaken by States to stop the spread of the coronavirus.
18

Czy ciasna cela to brak humanitaryzmu? – uwagi na gruncie art. 3 Europejskiej Konwencji Praw Człowieka

67%
Piech K.
Przegląd Europejski
|
2021
|
issue 1(59)
179-190
PL
Artykuł dotyczy jednej z podstawowych zasad prawa karnego wykonawczego i jednocześnie norm zawartych w Europejskiej Konwencji Praw Człowieka – zasady humanitaryzmu. Przedmiotem badań jest zagadnienie przeludnienia w polskich zakładach karnych oraz problem ciasnych cel, w jakich przebywają osadzeni. Celem artykułu jest ocena omawianego zjawiska, wskazanie jego przyczyn oraz próba przedstawienia propozycji rozwiązań problemu. Poczynione w niniejszym artykule ustalenia mają duże znaczenie praktyczne, ponieważ przeludnienie w zakładach karnych stanowi problem, który ma znaczny wpływ na funkcjonowanie skazanych oraz proces ich resocjalizacji.
EN
The article concerns one of the basic principles of executive criminal law and, at the same time, the nominee of the European Convention on Human Rights – the principle of humanitarianism. The subject of research is the issue of overcrowding in Polish prisons and the problem of cramped cells, in which prisoners are held. The aim of the article is to evaluate this phenomenon, to indicate its causes and to propose solutions of the problem. The findings made in this article have practical significance, because overcrowding in prisons is a problem that has a significant impact on the functioning of prisoners and the process of their resocialisation.
19
Publication available in full text mode
Content available

Specyfika odpowiedzialności za naruszenia Europejskiej Konwencji Praw Człowieka związane z działalnością nieuznawanych reżimów – analiza orzecznictwa

60%
Zaręba S.
Studia Prawnicze
|
2016
|
issue 3 (207)
27-66
EN
The aim of the article is to compare the way in which the issue of responsibility for violations related to the acts of unrecognized authorities claiming to be States is treated by the European Court of Human Rights and other international courts, particularly the International Court of Justice and the International Criminal Tribunal for the former Yugoslavia. The article considers in detail the relations between jurisdiction and responsibility, responsibility of parent States (including the concept of “positive obligations”) and responsibility of States which provide assistance to unrecognized regimes (with emphasis put on the concept of “effective control”). The results of the study indicate that the jurisprudence of the European Court differs in several important aspects from decisions of other international courts. These differences, while undoubtedly enhancing the protection of human rights in Europe, contribute to the process of fragmentation of the law of international responsibility.
20
Publication available in full text mode
Content available

The Qualified Right to Freedom of Religion: An examination of the limitations contained in Article 9 of the European Convention on Human Rights

51%
Hill M.
Studia z Prawa Wyznaniowego
|
2020
|
vol. 23
73-99
PL
Wolność uzewnętrzniania przekonań religijnych zgodnie z art. 9 Europejskiej Konwencji Praw Człowieka nie ma charakteru absolutnego, lecz może być poddana określonym ograniczeniom. Artykuł omawia istotę i zakres tych ograniczeń w świetle orzecznictwa Europejskiego Trybunału Praw Człowieka poczynając od wyroku w sprawie Kokkinakis przeciwko Grecji. Zestawia brzmienie omawianego przepisu Konwencji z jego dość swobodną i niekonsekwentną interpretacją dokonywaną przez Trybunału w Strasburgu. Szczególną uwagę poświęcono następującym kryteriom: „przewidziane przez ustawę”, „konieczne w społeczeństwie demokratycznym”, „bezpieczeństwo publiczne”, „porządek publiczny, zdrowie i moralność” oraz „prawa i wolności innych osób”. Artykuł stawia sobie za cel wyprowadzenie czytelnych zasad z orzecznictwa, w którym nie brak sprzeczności i niejasności, wiążących się szczególnie z przyjmowaną przez Trybunał zwodniczą doktryny marginesu oceny.
EN
The manifestation of religious beliefs under Article 9 of the European Convention on Human Rights is not absolute but may be subject to prescribed limitations. This article discusses the nature and extent of those limitations, as interpreted in the case law of the European Court of Human Rights from its decision in Kokkinakis v. Greece up to the present. It contrasts the prescriptive text of the Article with its loose and inconsistent interpretation by the Court in Strasbourg. Particular attention is given to the criteria of ‘prescribed by law’, ‘necessary in a democratic society’, ‘public safety’, ‘public order, health or morals’ and ‘the rights and freedoms of others’. This article seeks to extract clear principles from the contradictory and confusing jurisprudence, particularly at its intersection with the Court’s illusory doctrine of margin of appreciation.
first rewind previous Page / 2 next fast forward last
JavaScript is turned off in your web browser. Turn it on to take full advantage of this site, then refresh the page.