Search results

1

Jazyky v poezii exilu

100%

Hrdlička J.

Svět literatury – Časopis pro novodobé literatury (World of Literature – Journal for Modern Literatures)

|

2019

|

vol. 60

55-63

EN

The article focuses on the problem of several languages in poetry written in exile or reflecting exile. After a short theoretical and historical introduction, it deals with the Czech exile poetry after 1948 in which some basic relations to languages can be found. It starts with the perception of the second language as alien (by Jana Borová, Jaromír Měšťan), then treats the second language as a cultural feature of not a necessarily exilic milieu (by Milada Součková), and decribes the project of getting several foreign languages under control (by Ivan Blatný). The final part presents the conception of an Ursprache as a language field in which a subject is constituted (by Věra Linhartová).

2

Siebenjährige Kriegsodyssee Franz Theodor Csokors

100%

Marek M.

Germanica Wratislaviensia

|

2015

|

vol. 140

93 - 106

EN

The seizure of power by the National Socialists in Germany in 1933 and in 1938 in Austria severely limited free development of literature. In order to protect literary freedom and to express resentment against the policies of Hitler, many writers decided to emigrate. The purpose of the article is to present the emigration journey of Franz Theodor Csokor, the only Austrian writer who chose Poland for the country of his exile. In 1938 he left his homeland and returned after seven years of exile in 1945. His journey led through Poland, which he was forced to leave because of the war, Yugoslavia, Bosnia, Croatia, Curzola and Italy. The author presents the writer’s wartime experience that has been expressed in Csokor’s literary works. He briefly mentions works that were created during the expatriation. At the end the author makes a review of Csokor’s publications and his work.

3

Uchodźca – literacki topos

67%

Wolting M.

Porównania

|

2022

|

vol. 32

|

issue 2

47-65

DE

In dem Beitrag beschäftige ich mich mit der Darstellung des Flüchtlingsschicksal in deutschsprachiger Literatur. Es ist ersichtlich, dass die Flüchtlingsfigur ein Bindeglied zwischen der Exil-, der Migrations- und der Vertreibungsliteratur ist. Für die literaturwissenschaftliche Auseinandersetzung ist es produktiv, Figuren und Räume der Flucht herauszustellen, denn das kann zu der Aufhebung der Randstellung der Migrationsliteratur innerhalb der Gegenwartsliteratur führen.

EN

In the article I deal with the depiction of the fate of refugees in German-language literature. It is evident that the refugee figure is a link between exile, migration and displacement literature. It is productive for the literary debate to highlight figures and spaces of flight, because this can lead to the abolition of the marginal position of migration literature within contemporary literature.

PL

W artykule zajmuję się przedstawianiem losów uchodźców w literaturze niemieckojęzycznej. Widać, że postać uchodźcy jest łącznikiem między literaturą emigracyjną, migracyjną i wysiedleńczą. Literaturoznawcza analiza postaci uchodźcy i przestrzeni ucieczki może okazać się bardzo produktywna, gdyż może doprowadzić do zniesienia marginalnej pozycji literatury migracyjnej we współczesnej literaturze.

4

Literární vícejazyčnost a sebepřeklad. Aspekty jednoho fenoménu exilové německojazyčné literatury po roce 1933

67%

Kucher P.-H.

Slovo a smysl - Word & Sense

|

2020

|

vol. 17

|

issue 1

185-198

EN

German and Austrian writers exiled by the Nazi regime had to deal not only with forced exclusion from what had been to that point a clearly defined cultural sphere — one, moreover, in which they had achieved a certain success in various fields of artistic and literary production. They also had to deal with the Nazi occupation of the German language, an experience which must have struck them as one of the most drastic and depressing experiences. This compelled them to reconsider how to proceed in their German-language literary work, or else adopt a new language altogether. The options available to them — translation, self-translation, bilingual literary production — were more or less practicable in relation to an author’s willingness to integrate into a new language culture. This process often was accompanied by intensive reflections on cultural de-territorialization, on (im)possible relocation, or other strategies for straddling two languages and cultures. The following essay aims to draw attention to several case studies with a focus on the exile of Austrian born writers to the USA — authors such as Leo Lania, Felix Pollak and Franzi(ska) Ascher —, and to analyze a selection of their bilingual projects in order to better understand their strategies for writing in an adoptive language, the possibilities this offers, and what this means for future translinguistic (creative) production.

5

Von Warschau nach New York. Die poetischen Passagen der Dichterin Kadya Molodowsky

51%

Pareigis C.

Convivium. Germanistisches Jahrbuch Polen

|

2011

79-97

PL

W roku 1935 udaje się Mołodowskiej wyemigrować z Warszawy do Nowego Jorku. Poezja jej od samego początku wyraża uczucie obcości i wygnania. Debiut literacki w roku 1920 jest początkiem twórczości ściśle związanej z religijną tradycją i świeckim ‚yidishkayt‘. Mołodowska tematyzuje doświadczenia ubóstwa i antysemityzmu oraz przeżycia żydowskich kobiet rozdartych pomiędzy emancypacją a ścisłym związkiem z religijną tradycją. Powstała w USA poezja Mołodowskiej akcentuje głównie niezwykle trudną sytuację imigrantów: presję wielonarodowej społeczności, język jidysz jako symbol tradycji i tożsamości oraz grożącą utratę zbiorowej pamięci, która prowadzi do stopniowego niwelowania różnic zarówno kulturowych, jak i językowych.

EN

Molodowsky emigrated from Warsaw to New York in 1935. Her poetry evokes the experiences of estrangement and exile. Her poetic debut in 1920 already foreshadows a literary life-work which seeks to establish a close connection between religious tradition and secular ‚yidishkayt‘. Her earliest work also reflects social poverty and anti-Semitic terror, as well as the particular experiences affecting Jewish women, especially concerning the tensions they faced between the lure of emancipation and their religious family background. Molodowsky’s American work tends to highlight the threshold situation confronting recent immigrants, the impact of “the melting pot” on their lives and consciousness. At the same time it explores the impact of assimilation on the Yiddish language as a medium of tradition and identity, as well as the inevitable loss of collective memory by a society which tends to level both cultural and linguistic differences.

DE

1935 gelingt Molodowsky die Emigration von Warschau nach New York. Ihre Poesie verarbeitet schon von Beginn an Erfahrungen der Fremdheit und des Exils: 1920 bildet ihr Debüt den Auftakt für ein literarisches Werk, das eine enge Verbindung von religiöser Tradition und säkularer ‚yidishkayt‘ eingeht. Ihr Frühwerk thematisiert die Erfahrung von Armut und Antisemitismus, und auch diejenige von Frauen zwischen Emanzipation und Verbundenheit mit ihrer traditionellen Herkunft. Die in den USA entstandene Dichtung akzentuiert insbesondere die Schwellensituation der Immigranten: den Druck der Schmelztiegelgesellschaft, die jiddische Sprache als Trägerin von Tradition und Identität sowie den drohenden Verlust kollektiver Erinnerung durch eine Gesellschaftssituation, in der kulturelle wie sprachliche Differenzen allmählich eingeebnet werden.

6

Bedeutungsbildung zwischen textuellem Angebot und individuellem Rezeptionshorizont: Janusz Głowackis „Antygona w Nowym Jorku” („Antigone in New York”) – polnisch, englisch und deutsch

51%

Schultze B.

Convivium. Germanistisches Jahrbuch Polen

|

2011

321-343

PL

Niniejszy artykuł dotyczy uwieńczonej największym sukcesem sztuki teatralnej Janusza Głowackiego – Antygony w Nowym Jorku. Tragikomedia, po raz pierwszy wydana w 1992 roku, przetłumaczona na wiele języków i przedstawiona w wielu krajach, zawiera szeroką ofertę kreacji sensu scenicznego: oprócz referencji do tragedii Sofoklesa są tu aktualne tematy jak temat migracji, bezdomności, ekscesów społeczeństwa konsumpcyjnego i inne. Porównane między sobą wersje dramatu – polska, angielska i niemiecka – wykazują znaczne dywergencje. Przy tym różnice w recepcji owej sztuki teatralnej wynikają nie tylko ze zmian w samym tekście, lecz również z indywidualnej, subiektywnej kondycji czytelników i widzów teatralnych (z ogólnej kompetencji kulturowej, kraju pochodzenia itd.), a również ze zmian politycznych na początku XXI stulecia.

EN

This paper concerns Janusz Głowacki’s up to now most successful theatre play – Antigone in New York. The tragicomedy, published for the first time in 1992, translated into many languages and performed in many countries, contains wide offer for the creation of theatrical sense: besides references to Sophocles’ tragedy Antigone, there are several topical themes such as migration, homelessness, excesses of consumer society etc. Compared to one another, all three language versions of the play (Polish, English and German) show remarkable diversification. The differences in reception of the play stem not only from change in the text itself but also from personal, subjective conditions of readers and theatre-goers alike (i.e., concerning general cultural competence, the country of origin etc.), and also from political change in the beginning of the 21th century.

DE

Dieser Beitrag gilt dem bislang erfolgreichsten Theaterstück von Janusz Głowacki – Antygona w Nowym Jorku (Antigone in New York). Die 1992 erstmals gedruckte, in viele Sprachen übersetzte und in vielen Ländern gespielte Tragikomödie enthält ein breites Angebot zur Schaffung von theatralem Sinn: Neben Bezügen zur Tragödie des Sophokles stehen kohärente aktuelle Themen wie Migration, Obdachlosigkeit, Exzesse der Konsumgesellschaft u. a. Die drei hier miteinander verglichenen Versionen des Stücks, die polnische, englische und deutsche, weisen eine bemerkenswerte Diversifizierung auf. Unterschiede in der Rezeption des Stückes sind dabei nicht allein durch Änderungen am Text, sondern auch durch die persönlichen, subjektiven Bedingungen der Leser und Theaterbesucher (allgemeine kulturelle Kompetenz, Herkunftsland etc.) und auch durch politische Veränderungen im 21. Jhd. gegeben.

7

“Going Easily Under”: Waguih Ghali’s Diary of Depression

51%

Magdy Z.

Transfer. Reception studies

|

2020

|

vol. 5

159-179

PL

Dzienniki egipskiego anglojęzycznego pisarza Waguiha Ghali (192? – 1969), najbardziej znanego z powieści Beer in the Snooker Club (London: Serpent’s Tale, 1987), po raz pierwszy ukazały się w internetowym archiwum jego niepublikowanych prac i zostały zreda-gowane w dwóch tomach pod tytułem The Diaries of Waguih Ghali: An Egyptian Writer in the Swinging Sixties (Cairo: The American University in Cairo Press, 2016, 2017). W maju 1964 roku Ghali zaczął prowadzić swój dziennik, próbując poradzić sobie z depresją, która zakoń-czyła się jego ostatnim wpisem w formie listu samobójczego. Wpisy Ghaliego ujawniają jego walkę z napadami depresji i niezdolnością do pisania literatury, dokumentując jego ostatnie lata wygnania w Niemczech, a następnie w Londynie. We wpisach dziennika można odczytać różne emocje i uczucia: smutek, wstręt, złość, samotność i zawód miłosny. Artykuł ten bada afektywne przejawy uczuć Ghaliego w strukturze gatunkowej dziennika w świetle lektur Sianne Ngaia i Ann Cvetkovich oraz pracy nad dziennikami Philippe’a Lejeune’a. Co więcej, celem artykułu jest odczytanie emocji zapisanych we wpisach Ghaliego, aby dowieść, że nie jest to tylko dziennik depresji, ale także dziennik wygnania. Artykuł łączy wygnanie jako stan bycia z depresją Ghaliego, badając związek między prowadzeniem pamiętnika a wyrażaniem takich uczuć w tekście, próbując zrozumieć, w jaki sposób depresja i stany emocjonalne, które z niej wynikają, są kulminacyjnym produktem ubocznym jego długotrwałego wygnania.

DE

Die Tagebücher des ägyptischen englischsprachigen Schriftstellers Waguih Ghali (192? – 1969), bekannt für den Roman Beer in the Snooker Club (London: Serpent’s Tale, 1987), erschienen zum ersten Mal im Internet-Archiv seiner unveröffentlichten Werke in zwei Bänden: The Diaries of Waguih Ghali: An Egyptian Writer in the Swinging Sixties (Cairo: The American University in Cairo Press, 2016, 2017). Im Mai 1964 begann Ghali sein Tage-buch zu führen, indem er gegen seine Depression schrieb, die mit seinem Freitod endete, was der letzte Eintrag bezeugt. Ghalis Tagebucheinträge bringen seinen Kampf gegen die Depres-sionsschübe und gegen das Unvermögen Literatur zu schaffen zum Vorschein und dokumen-tieren gleichzeitig seine letzten Exiljahre in Deutschland und dann in England (London). In den Texten lassen sich verschiedene Emotionen und Gefühle nachweisen: Trauer, Abscheu, Ärger, Ekel, Einsamkeit und Liebeskummer. Der Aufsatz untersucht die affektiven Manifesta-tionen der Gefühle Ghalis bezogen auf die Gattungsstruktur des Tagebuchs unter Einbezie-hung der Lektüre von Sianne Ngai und Ann Cvetkovich und der Arbeiten von Philippe Lejeune. Ziel des Aufsatzes ist darüber hinaus das Aufzeigen der Emotionen in Ghalis Eintragungen, um zu beweisen, dass es sich nicht nur um ein Tagebuch der Depression, sondern auch um ein Tagebuch des Exils handelt. Der Aufsatz verbindet Ghalis Exilerfahrung mit seiner Depres-sion, indem die Beziehung zwischen dem Tagebuchschreiben und Ausdrücken von Gefühlen im Text nachgewiesen wird. Die Verfasserin belegt, dass die Depression und die von ihr ver-ursachten emotionalen Zustände eine wesentliche Nebenwirkung seines langjährigen Exils waren.

EN

Egyptian Anglophone writer Waguih Ghali (192? – 1969) has been mostly known for his novel Beer in the Snooker Club (London: Serpent's Tale, 1987) up until his diaries appeared in an online archive dedicated solely to his unpublished papers. A few years ago, the American University in Cairo published Ghali’s diaries into two volumes under the title The Diaries of Waguih Ghali: An Egyptian Writer in the Swinging Sixties (Cairo: The American University in Cairo Press, 2016, 2017). They were released to readers and fans, playing the role of a long awaited second work and also satisfying the general curiosity around his life before his suicide in the late sixties. In May 1964, Ghali started keeping his diary as an attempt to deal with his depression which culminated in his final entry being his suicide note: the trajectory Ghali’s diary takes is that of ‘feeling bad’. Ghali struggles with bouts of depression and although is unable to write more fiction, continues to write about his almost daily battle with mental illness in the practice of keeping the diary. His diaries reveal various emotions that stem out of his depression: sadness, disgust, anger, loneliness, and heartbreak. This paper will trace the affective outpourings of Ghali’s depression within the genre structure of the diary taking into consideration that his diary is not only a diary of depression but also of exile. The paper will attempt to understand how exile as a state of being affects Ghali’s emotional state. Moreover, by connecting how Ghali writes about ‘feeling bad’ in the form of a diary, the paper questions the relationship between his practice as a diarist to his display of such feelings.

Refine search results

2 Convivium. Germanistisches Jahrbuch Polen

1 Germanica Wratislaviensia

1 Porównania

1 Slovo a smysl - Word & Sense

1 Svět literatury – Časopis pro novodobé literatury (World of Literature – Journal for Modern Literatures)

1 Transfer. Reception studies

1 Hrdlička J.

1 Kucher P.-H.

1 Magdy Z.

1 Marek M.

1 Pareigis C.

1 Schultze B.

1 Wolting M.

1 2022

2 2020

1 2019

1 2015