Search results

1

Źródło wody żywej w prorockich tekstach eschatologicznych

100%

Homerski J.

The Biblical Annals

|

1974

|

vol. 21

|

issue 1

15-24

PL

L’objet de l’étude est la péricope Ez 47, 1-12, analysée par l ’auteur sous ses trois aspects: aspect théologique, son originalité et son influence sur la littérature biblique ultérieure. L’importance théologique de l’oracle réside dans le fait que l’eau prenant sa source au seuil du temple est un signe manifestant la présence de Dieu qui apportera, quand viendront les temps eschatologiques, sa bénédiction à son peuple et assurera la fertilité à tout le pays, principalement au désert et à la Mer Morte dont il fera le jardin divin. L e fait suppose évidemment la rémission des péchés et la purification des humains. Professant cet oracle, le prophéte restait probablement sous l’influence des idées du livre de la Genèse 2, 10-14 et du Psaume 46, 5. Son texte à lui influa par la suite sur d’autres oracles du même caractère, formulllées par les prophètes Joel (4, 18), Deutéro-Zacharie (14, 8) et sur la dernière vision apocalyptique du Nouveau Testament, transmise par le L ivre de Révélation de Saint-Jean (Rév. 22, 1-2). Les idées principales au sujet de la source d’eau vive rappelent, dans ces textes, la description de la création dans le Livre de la Genèse.

2

The Changing Face of the Arabic Bible: Translation Techniques in Early Renditions of Ezekiel

88%

Hjälm M. L.

Open Theology

|

2016

|

vol. 2

|

issue 1

EN

This article presents a study of Ezekiel 1 in five unpublished Christian Arabic manuscripts dated from the ninth to the fourteenth centuries. We will demonstrate that the manuscripts, in principal, represent two different versions. Both versions are based on the Syriac Peshiṭṭa but various degrees of influence from the Septuagint are evident. Our main aim is to examine the approach to translation exhibited in the manuscripts. In general, the earliest witness represents a literal translation which pays attention to structural affinity but allows for minor deviations, mainly omissions for the sake of the target language. In the younger manuscripts, an increasing number of additions are introduced as a means of commenting, clarifying and ornamenting the biblical narrative. It appears that texts in the traditional liturgical languages were still in use, which explains their non-literal and target-oriented character.

3

Historyczny szkic dyskusji na temat Kebod Jahweh

75%

Synowiec J. S.

The Biblical Annals

|

1968

|

vol. 15

|

issue 1

33-45

PL

Quaestio: „Quid significat kebod Jahveh?” multorum commovet animos exegetarum, qui diversas et non raro contrarias eius solutiones proponunt. A. von Gall etenim existimat in libris Veteris Testamenti kebod Jahveh significare aliquid visibile (tempestatem , figuram luminosam Dei apparentis), dum J. Abrahams vocabulum istud nomen abstractum dicit (potentia Dei), B. Stein vero ascribit ei significationem Dei invisibilis Eiusque qualitatum . Multi opinantur, quod kebod Jahveh simul concreta (tempestas, luminosa Dei apparentis figura, species ignis in nube inter theophaniam visibilis) et abstracta (potentia Dei) gaudeat significatione (W. Caspari, J. Morgenstern, H. Kittel, G. von Rad, K. Neuhaus et St. Łach). Diversimode vocabulum nostrum in scriptis ante et post Exilium compositis explicatur. Alteri enim duce A . von Gall tenent ante Exilium kebod Jahveh tem pestatem significasse (W. Caspari, G. von Rad, E. Dąbrowski), alteri autem putant realitatem , quae ante templi Salomonis ruinam et post eius reaedificationem usque ad annum 485 hoc vocabulo designabatur, nihil aliud fuisse nisi radios solis orientis, qui - ut aiunt - inter solemnem ritum Novi Anni in sanctuarium Hierosolymitanum immittebantur (C. V. L. Charlier, K. Vollers, H. G. May, H. Riesenfeld et praesertim J. Morgenstern). Secundum quosdam (A. von Gall, W. Caspari, J. Morgenstern, H. Kittel, G. von Rad, K. Neuhaus) Ezechiel vocabulo kebod Jahveh designavit luminosam figuram Dei, quam in suis visionibus contemplabatur, secundum alios non solum figuram Dei, sed etiam tem pestatem eius apparitioni concomitantem et cherubim solium Jahveh portantes (J. Knabenbauer, J. Herrmann, E. Dąbrowski). Sunt quoque qui censeant, quod Ezechiel lectores suos expresse certiores faciat figuram a se contemplatam non fuisse kebod Jahveh (= Jahveh) sed im aginem Dei invisibilis (B. Stein). In scriptis sacerdotalibus Pentateuchi (P) alii vocant kebod Jahveh figuram luminosam Dei apparentis (A. von Gall), alii quandam speciem lucis forma carentem (H. K ittel, G. von Rad, J. Morgenstern), alii denique ipsum Jahveh, cuius praesentia inter theophanias specie lucis indicaretur (B. Stein). Cum autem differentes istae opiniones a contem poraneis scientificis suadeantur, definitiva solutio quaestionis kebod Jahveh nondum exsistere videtur.

4

Zapowiedź udzielenia Ducha ludowi Bożemu w Ez 36, 24-28

63%

Ordon H.

The Biblical Annals

|

2005

|

vol. 52

|

issue 1

43-53

PL

Im Artikel wurde die doppelte Zusage des Geistes für Israel auf dem geschichtlichen Hintergrund seiner Verbannung nach Babylonien erörtert. Weil die damalige, prekäre und aussichtslose Situation fast dem Tode der Nation glich, was vor allem in Ez 37, 1-14 augenfällig wird, soll Israel von Jahwe den neuen Geist zum Aufleben bekommen (der anthropologische Gesichtspunkt). Damit er in Zukunft seine heilsgeschichtliche Aufgabe weiter erfüllen könnte (u.a. die Treue zum Bund mit Gott), wird ihm der Geist Jahwes erteilt (der theologische Gesichtspunkt). Diese Unterscheidung, obwohl der Geist sowohl im ersten als auch im zweiten Fall von Gott herkommt, findet seine zusätzliche Bestätigung in Ez 11, 19 und Ez 18, 31.

5

Kocioł Ezechiela (Ez 24,1-14) w świetle retoryki hebrajskiej

63%

Bosowski J.

Scriptura Sacra

|

2021

|

issue 25

69-84

EN

The context of the research was the issue that different investigators proposed various structures of the text under scrutiny. The research goal was to develop a structure that was included in the text by an ancient inspired author. The method of Hebrew rhetoric – developed by Roland Meynet – was used for this purpose. It was feasible to discover the structure of the text analysed. It is a parallel construction with the following scheme: A – B – C – C’ – B’ – A’. Conclusions: the image of God that emerges from the Book of Ezekiel is Almighty God. The God of Israel can do anything, even make Nebuchadnezzar an instrument of punishment for both Israel and Egypt. Moreover, conducting research into the Hebrew rhetoric in the book of Ezekiel must continue, as most of the oracles and visions are still not developed.

PL

Kontekstem badań było to, że różni komentatorzy proponują różne struktury badanego tekstu. Celem badań stało się opracowanie struktury, którą zamieścił w tekście starożytny autor natchniony. Do tego posłużyła metoda retoryki hebrajskiej, którą opracował Roland Meynet. Udało się odkryć strukturę badanego tekstu. Jest to konstrukcja paralelna o schemacie: A – B – C – C’ – B’ – A’. Wnioski: obraz Boga, jaki wyłania się z Księgi Ezechiela to Bóg Wszechmogący. Bóg Izraela może wszystko uczynić, nawet Nabuchodonozora uczynić narzędziem karania, zarówno Izraela, jak i Egiptu. Ponadto należy nadal prowadzić badania nad retoryką hebrajską w Księdze Ezechiela, gdyż większość wyroczni i wizji nadal nie jest opracowana.

6

Znaczenie wizji wprowadzającej (Ez 1, 4–28) dla posłannictwa Ezechiela (Ez 2, 1–7, 27)

63%

Jasiński A. S.

Polonia Sacra

|

2023

|

vol. 27

|

issue 2

143-162

EN

Based on the results of the previous research (the use of roots: har and harm in Ezek. 1:4–28), further analyzes have been carried out in this article. The research focuses on the importance of the introductory vision (Ezek. 1:4–28) for the mission of Ezekiel (Ezek. 2:1–7:28). The first vision describes the presence of the glory of YHWH among the exiles in Babylon. The throne of glory of YHWH has been placed on the vault. The vault is supported by living creatures. The living creatures move on wheels - a chariot. Ezekiel learned that the exiles were not abandoned by YHWH. Following the vision, there are the words of YHWH to Ezekiel (Ezek. 2:1–3:15). Ezekiel was called to be a prophet. His mission was assigned. Ezekiel was called to preach God`s message to a people of rebels (Ezek. 2:3). The content of the message was given in a scroll of the book (Ezek. 2:8–3:3). The vision and the words of YHWH enabled the prophet to perform symbolic activities and to proclaim the message: destruction of Jerusalem and the whole land of Israel (Ezek. 4:1–7:27). In all analyzed parts of the Book of Ezekiel, appeared har and harm. The research showed that the prophet was shown two opposing images. On the one hand, it was a positive image of the presence of the glory of YHWH (Ezek. 1:4–28), and on the other, a picture of rebellious people, the fall of Jerusalem and the whole land of Israel (Ezek. 2:1–7:27). The latter image marked that “The end has come” (Ezek. 7:2). It was the end of Israel`s existence (royal period). The task of the prophet/watchman (Ezek. 3:16–21), was to speak to the people (the exiles). The small part of the people will obey God’s words (Ezek. 5:3). But the land of Israel will be punished, on which “has come the end” (Ezek. 6–7).

PL

W oparciu o rezultaty wcześniejszych badań nad użyciem form har i harm w tekście Ez 1, 4–28, w niniejszym artykule zostały przeprowadzone dalsze analizy. Dotyczą one znaczenia wizji wprowadzającej (Ez 1, 4–28) dla posłannictwa Ezechiela (Ez 2, 1–7, 27). Pierwsza wizja opisuje obecność chwały Jahwe pośród zesłańców w Babilonii. Tron chwały Jahwe został umieszczony na sklepieniu, które podtrzymują istoty żyjące, przemieszczające się na kołach - rydwanie. Ezechiel poznał, że zesłańcy nie zostali opuszczeni przez Jahwe. W następstwie wizji pojawia się audycja (Ez 2, 1–3, 15), podczas której następuje powołanie Ezechiela na proroka oraz wyznaczenie misji. Ezechiel został powołany do głoszenia orędzia Bożego ludowi buntowników (Ez 2, 3), którego treść została przekazana w zwoju księgi (Ez 2, 8–3, 3). Widzenie i audycja uzdolniły proroka do wykonywania czynności symbolicznych oraz do głoszenia orędzia zagłady Jerozolimy oraz całej ziemi Izraela (Ez 4, 1–7, 27). We wszystkich analizowanych partiach Księgi Ezechiela pojawiały się formy har i harm. Badania wykazały, że prorokowi zostały ukazane dwa przeciwstawne obrazy. Z jednej strony był to pozytywny obraz obecności chwały Jahwe (Ez 1, 4–28), a z drugiej obraz zbuntowanego ludu oraz upadku Jerozolimy i całej ziemi Izraela (Ez 2, 1–7, 27). Ten drugi obraz oznaczał kres istnienia Izraela z okresu królewskiego. Zadaniem proroka, jako stróża (Ez 3, 16–21), było przemawianie do ludu (zesłańców), z którego mała cząstka miała dać posłuch Bogu (Ez 5, 3). Ziemia Izraela zostanie jednak ukarana, nad którą zaciążył „zły los” (Ez 6–7).

7

Użycie form ראה i מראה oraz ich znaczenie w opisie wizji Ezechiela (Ez 1, 4–28)

63%

Jasiński A.

Polonia Sacra

|

2023

|

vol. 27

|

issue 1

41-56

EN

The content of the Book of Ezekiel refers to the beginning of the Israel’s Exile to Babylon. Ezekiel was called to be a prophet and watchman of the exiles. The article analyzes the statements containing the forms: ראה and מראה (in the inaugural vision; Ezek 1:4–28). The introduction to the vision and to the entire Book of Ezekiel is the text of Ezek 1:1–3 which contains the phrase: I saw the vision ( ואָרְֶאהֶ֖ מרְַאותֹ֥ ) of God (v. 1b). This phrase introduces the theme of the visions present throughout the entire Book of Ezekiel (Ezek 1:4–28; 8:1–11:25; 40:1–48:35 + 37:1–14). The first vision describes the presence of the glory of Yahweh among the exiles in Babylon. The glory of Yahweh was over the dome supported by a living creature, and the wheels - a chariot. Ezekiel learned that the exiles were not abandoned by Yahweh. Ezekiel’s spiritual experience was initiated by the hand of YHWH upon him (v. 3). It was the power that enabled him to see reality inaccessible to the other exiles. Ezekiel become the servant of the mystery of the Lord’s presence in Babylon (among the golah). This event was the beginning of the renewal process of Israel. Ezekiel become God`s servant, prophet, watchman and priest of the new temple. The consequences of this vision were described by Ezekiel in the later parts of the book.

PL

Treść Księgi Ezechiela odnosi się do okresu początków zesłania Izraela do Babilonii. Ezechiel został powołany na proroka i stróża nad zesłańcami. W artykule zostały przeanalizowane wypowiedzi zawierające formy ראה i מראה w wizji inauguracyjnej (Ez 1, 4–28). Wstępem do wizji i całej księgi jest tekst Ez 1, 1–3, w którym znajduje się wyrażenie: i ujrzałem wizję ( ואָרְֶאהֶ֖ מרְַאותֹ֥ ) Bożą (w. 1b). Wprowadza ono opisy wizji obecne w całej Księdze Ezechiela (Ez 1, 4–28; 8, 1 - 11, 25; 40, 1–48, 35 + 37, 1–14). Pierwsza wizja opisuje obecność chwały Jahwe pośród zesłańców w Babilonii. Jej tron umieszczony na sklepieniu podtrzymują istoty żyjące, przemieszczające się na kołach - rydwanie. Ezechiel poznał, że zesłańcy nie zostali opuszczeni przez Jahwe. Doświadczenie duchoweEzechiela zostało zainicjowanie ręką Jahwe, która na nim spoczęła (w. 3). Była to moc, która uzdolniła go do oglądu (i słuchania; por. w. 24) rzeczywistości niedostępnej innym zesłańcom. Ezechiel stał się zatem szafarzem tajemnicy obecności Pana w Babilonii pośrodku „golah”. Wydarzenie to miało dać początek procesowi odnowy Izraela. Ezechiel przestał być anonimową postacią, lecz dzięki objawieniu stał się wybrańcem Bożym, prorokiem, stróżem oraz kapłanem nowej świątyni. Następstwa tego „widzenia” opisuje Ezechiel w dalszych partiach księgi.

8

Prorockie ujęcie czasu Izraela – perspektywa Księgi Ezechiela

51%

Jasiński A. S.

Verbum Vitae

|

2019

|

vol. 35

77-119

EN

The article unfolds a specific understanding of time on the part of the prophets, drawing on the example of Ezekiel, who performed his mission among the exiles (gola) during the Babylonian captivity of the 6th century B.C. His task was to prepare Israel for the time of renewal, which was to be the work of Yahweh. The prophet looks at the present, past and future only from the perspective of the relationship between Yahweh and Israel. Three stages of the history of the nation emerge from his statements, and to each he devotes special attention. Following this approach of the prophet to the nation's history, the article is divided into three main sections: (1) The time of Israel's present (captivity); (2) The time of former Israel; and (3) The time of the new Israel. The revelation of Yahweh to Ezekiel, and the vocation to be his prophet and watchman, became the starting point for the message of the whole Book (Ez 1:1–3:21). It was the time of Ezekiel and of the exiles that revealed the historic truth about Israel as a nation of rebels (Ez 2:3). The future, however, will reveal the final victory of Yahweh, who will renew his people (Eze 37:1-14) and defeat all opponents (Ezek 38–39).

PL

Artykuł ukazuje specyficzne rozumienie czasu przez proroków na przykładzie Ezechiela, który pełnił swoją misję stróża pośród zesłańców (gola) w czasie niewoli babilońskiej w VI w. przed Chr. Jego zadaniem było przygotowanie Izraela na czas odnowy, który miał być dziełem Jahwe. Prorok na teraźniejszość, przeszłość i przyszłość patrzy wyłącznie z perspektywy relacji Jahwe – Izrael. Z jego wypowiedzi wyraziście wyłaniają się trzy etapy dziejów narodu, każdemu z nich poświęca osobną uwagę. Takie podejście proroka do dziejów narodu zadecydowało o podziale niniejszego artykułu na trzy punkty: 1. Czas teraźniejszy Izraela (wygnanie), 2. Czas dawnego Izraela, 3. Czas nowego Izraela. Objawienie się Jahwe Ezechielowi i powołanie go na proroka oraz stróża stało się punktem wyjścia w przesłaniu całej Księgi (Ez 1,1–3,21). Był to czas Ezechiela i czas zesłańców, który odsłaniał prawdę o Izraelu jako narodzie buntowników (Ez 2,3). Przyszłość miała jednak odsłaniać ostateczne zwycięstwo Jahwe, który odnowi swój lud (Ez 37,1-14) i pokona wszystkich przeciwników (Ez 38–39). Czas nowego Izraela został opisany przede wszystkim w ostatniej wizji (Ez 40–48).

9

Nowe miasto Boże w ujęciu Ezechiela (Ez 48,30-35)

51%

Jasiński A. S.

Studia Oecumenica

|

2019

|

vol. 19

309-328

EN

In the spirit of Judaic-Christian dialogue in this article I deal with the text Ez 48:30-35, which is very important for both communities of believers. The last vision of Ezekiel (Ezekiel 40–48) became a source of inspiration for Judaism and Christianity. However, there is no agreement in the interpretation of this prophetic announcement of the arrival of a new temple and a new city. The temple (+ city) was presented in the light of rabbinic Judaism, the Qumran writings and Ezekiel himself. In the exegetical part, the text of Ez 48:30-35 was thoroughly examined. At the end of this article theological conclusions were presented in six points: Praise of Yahweh; Heritage of Patriarchs; The Power of Yahweh; The Presence of Yahweh; The Hope of Israel; Christian Reception. The Book of Ezekiel remains one of the most mysterious writings of the Bible. His theological potential is not always appreciated. This also applies to the issue of interreligious dialogue. Ezekiel was the herald of the holiness of the name of Yahweh and the knowledge of God. God is the Lord of all creation, present in the midst of his people. These truths are the core of the creed of both Jews and Christians. Their mutual contemplation allows them to be closer together. In the end, all believers will lead to a city called: Yahweh (is) there (Ez, 45:35).

PL

W duchu dialogu judaistyczno-chrześcijańskiego, w artykule zajmuję się tekstem Ez 48,30-35, który jest bardzo ważny dla obu wspólnot wierzących. Ostatnia wizja Ezechiela (Ez 40–48) stała się źródłem inspiracji dla judaizmu i chrześcijaństwa. Nie ma jednak zgodności w interpretacji tej prorockiej zapowiedzi: nastania nowej świątyni i nowego miasta. Świątynia (+ miasto) została przedstawiona w świetle judaizmu rabinackiego, pism qumrańskich oraz samego Ezechiela. W części egzegetycznej przebadano dokładnie tekst Ez 48,30-35. Na zakończenie zostały przedstawione wnioski teologiczne w sześciu punktach: Chwała Jahwe; Dziedzictwo patriarchów; Potęga Jahwe; Obecność Jahwe; Nadzieja Izraela; Recepcja chrześcijańska. Księga Ezechiela pozostaje jednym z najbardziej tajemniczych pism biblijnych. Jej potencjał teologiczny nie zawsze jest doceniany. Odnosi się to również do kwestii dialogu międzyreligijnego. Ezechiel był heroldem świętości imienia Jahwe oraz poznania Boga: Pana całego stworzenia, obecnego pośrodku swego ludu. Prawdy te stanowią trzon credo zarówno Żydów jak i chrześcijan. Wspólna ich kontemplacja pozwala na wzajemne zbliżenie, które w końcu wszystkich pragnących doprowadzi do miasta nazwanego Jahwe (jest) tam (Ez 45,35).

10

Trzy poziomy struktur i kompozycja w wyroczniach przeciw Egiptowi

38%

Bosowski J.

Scriptura Sacra

|

2022

|

issue 26

15-61

EN

The context of the research was that different commentators on the Book of Ezekiel propose different structures for the texts under study. Most of them worked (still work) with diachronic methods. Typically, these authors arrange the verses into groups and give titles to these groups. Therefore, the aim of the research became to discover structures based on the verses of the biblical text. It is then possible to identify the specific verses (or parts of verses, headings) that the ancient inspired author used. Therefore, the method of biblical Hebrew rhetoric was applied, which has 3 stages: bottom-up analysis, top-down analysis and theological interpretation. As a result of the research at the first two stages, it was discovered that the texts of the oracles against Egypt in the Book of Ezekiel are written in structures. Both at the level of bottom-up and top-down analysis. These texts can be read linearly (line by line), but they can also be read by members (A + A', B + B'...) and this makes sense. The third level of structure is an analysis of the 4 chapters (29‒32) of the Book of Ezekiel, which contain the oracles against Egypt. The conclusion, as can be drawn from the study, is that Ezekiel did not write oracles against Egypt. Ezekiel composed these oracles into 2 systems of 3 oracles each. In the first system, the destructor of Egypt is the king of Babylonia (parallel structures), In the second system, the destructor of Egypt is God (parallel-concentric structures). The inclusion that binds the whole oracle together is the double-seven number system, occurring in the first and last oracle.

PL

Kontekstem badań było to, że różni komentatorzy Księgi Ezechiela proponują różniące się między sobą struktury badanych tekstów. Większość z nich pracowała (nadal pracuje) metodami diachronicznymi. Zazwyczaj ci autorzy układają wersy w grupy i tym grupom nadają tytuły. Dlatego celem badań stało się odkrycie struktur opartych o wersy tekstu biblijnego. Można wtedy wskazać konkretne wersy (lub ich części, człony), których użył starożytny autor natchniony. Dlatego zastosowano metodę biblijnej retoryki hebrajskiej, która ma 3 etapy: analizę oddolną, analizę odgórną oraz interpretację teologiczną. W wyniku przeprowadzonych badań na pierwszych dwóch etapach odkryto, że teksty wyroczni przeciw Egiptowi w Księdze Ezechiela są pisane w strukturach zarówno na poziomie analizy oddolnej, jak i odgórnej. Teksty te można czytać liniowo (linia po linii), ale też można czytać według członów (A + A’, B + B’…) i ma to sens. Trzeci poziom struktury to analiza 4 rozdziałów Księgi Ezechiela (29–32), w których są zawarte wyrocznie przeciw Egiptowi. Wniosek, jak można wyciągnąć z przeprowadzonych badań, jest taki: Ezechiel nie napisał wyroczni przeciw Egiptowi ‒ on te wyrocznie skomponował w 2 systemy po 3 wyrocznie. W pierwszym systemie destruktorem Egiptu jest król Babilonii (struktury paralelne), W drugim systemie destruktorem Egiptu jest Bóg (struktury paralelno-koncentryczne). Inkluzją, która spina całość wyroczni, jest system liczbowy podwójnej siódemki, występujący w pierwszej i ostatniej wyroczni.

Refine search results

3 The Biblical Annals

2 Polonia Sacra

2 Scriptura Sacra

1 Open Theology

1 Studia Oecumenica

1 Verbum Vitae

3 Jasiński A. S.

2 Bosowski J.

1 Hjälm M. L.

1 Homerski J.

1 Jasiński A.

1 Ordon H.

1 Synowiec J. S.

2 2023

1 2022

1 2021

2 2019

1 2016

1 2005

1 1974

1 1968

Źródło wody żywej w prorockich tekstach eschatologicznych

The Changing Face of the Arabic Bible: Translation Techniques in Early Renditions of Ezekiel

Historyczny szkic dyskusji na temat Kebod Jahweh

Zapowiedź udzielenia Ducha ludowi Bożemu w Ez 36, 24-28

Kocioł Ezechiela (Ez 24,1-14) w świetle retoryki hebrajskiej

Znaczenie wizji wprowadzającej (Ez 1, 4–28) dla posłannictwa Ezechiela (Ez 2, 1–7, 27)

Użycie form ראה i מראה oraz ich znaczenie w opisie wizji Ezechiela (Ez 1, 4–28)

Prorockie ujęcie czasu Izraela – perspektywa Księgi Ezechiela

Nowe miasto Boże w ujęciu Ezechiela (Ez 48,30-35)

Trzy poziomy struktur i kompozycja w wyroczniach przeciw Egiptowi