Results found: 2

Search results

Search:
in the keywords: Film Therapy

Sort By:

Limit search:

Praktyka w służbie teorii

100%

Stańczyk M.

Kwartalnik Filmowy

2017

issue 100 O świętowaniu

249-252

W recenzji książki Małgorzaty Kozubek „Filmoterapia. Teoria i praktyka” (2016) Stańczyk opisuje pierwszą w Polsce monografię dotyczącą terapii filmem oraz możliwości współpracy filmoznawców z psychologami. Recenzentka czyta książkę przez pryzmat jej prospołecznych celów, uznając, że Filmoterapia nie spełnia obietnic złożonych na wstępie. Książka Kozubek jest podzielona na trzy części: „Teoria”, „Między teorią a praktyką” oraz „Praktyka”. W pierwszej Kozubek opisuje podstawy teoretyczne (szczególnie mechanizm projekcji-identyfikacji) oraz kontekst społeczno-kulturowy (postnowoczesność i kultura terapeutyczna), w drugiej zastanawia się nad kluczem doboru filmów, kładąc nacisk na formuły gatunkowe jako współczesną formę mitów. Pobieżne i niekonsekwentne wnioski osłabiają wartość tych dwóch części, a jednocześnie wprowadzają język zbyt hermetyczny dla praktyków zajmujących się filmoterapią. Pomniejszają jednocześnie potencjał trzeciej, praktycznej części książki, ukazującej Kozubek jako humanistkę zaangażowaną.

In a review of the book by Małgorzata Kozubek” Filmoterapia. Teoria i praktyka” [„Film Therapy. Theory and Practice”] (2016). Stańczyk describes the first monograph on film therapy in Poland and the possibilities of cooperation between film experts and psychologists. The reviewer reads the book through the prism of its pro-social goals, recognizing that Filmotherapy does not fulfil the promises made at the outset. Kozubek’s book is divided into three parts: Theory, Between theory and practice and Practice. In the first part of the book Kozubek describes theoretical foundations (especially the projection-identification mechanism) and the socio-cultural context (post-modernity and therapeutic culture), in the second she reflects on the key to selecting films, placing emphasis on genre formulas as a modern form of myths. Superficial and inconsistent findings weaken the value of these two parts, and at the same time the language used is too hermetic for practitioners involved in film therapy. At the same time, they reduce the potential of the third, practical part of the book, showing Kozubek as an engaged humanist.

Wstęp do zagadnienia wykorzystania sztuki filmowej w terapii

51%

Mytnik J.

Annales Universitatis Paedagogicae Cracoviensis. Studia Psychologica

2018

vol. 11

98-114

Film art is increasingly used in art therapy and psychotherapeutic activities. The therapeutic value of films was discovered long ago, beginning with the researchers from the field of psychoanalysis and cognitive psychology. Only currently, however, a surge of interest among researchers and theoreticians from the field of film therapy can be noted. The emergence of a relatively young trend in psychology, namely positive psychology, has further deepened the ability to use films in therapy. The art of film has many means of influencing the viewer. One of these are reception mechanisms, based on the emotional and intellectual reception of the film and its specific components. It should be emphasized, that not every film has therapeutic potential. Nevertheless, the addressed life issues in the plots make it possible to use selected films as possible tools to influence the viewer. One of the therapeutic issues concerns mental and emotional illnesses and therapy. There are many works objectively showing certain problems, but many films depict distorted images of psychotherapy and the people involved. Both ways of presenting the problem constitute an indispensable source of knowledge and reflection on therapy, for people using therapeutic elements in their work, as well as for the loved ones and families of patients struggling with various disorders and diseases.

Od początku swojego istnienia, sztuka filmowa dzięki wykorzystaniu techniki wprowadzającej obraz w ruch stała się atrakcyjnym sposobem spędzania wolnego czasu. Dzięki rozwojowi języka wypowiedzi filmowej oraz powstaniu nowych konwencji i gatunków filmowych nieustająco dostarcza widzom rozrywki, a także wzbudza różnorodne emocje. Film jako narzędzie oddziaływania na widza stał się obiektem zainteresowania nie tylko filmoznawców, ale też psychologów, a sztuka filmowa znalazła zastosowanie w arteterapii dzięki oddziaływaniu jej poszczególnych elementów oraz poprzez uruchamiane w widzu mechanizmy bazujące na emocjonalnym i intelektualnym odbiorze prezentowanych obrazów. Niniejszy artykuł ma na celu ukazanie zastosowań sztuki filmowej w ramach działań terapeutycznych, a także wskazanie poruszanych w sztuce filmowej problemów i zagadnień, stanowiących podstawy dla zastosowania wybranych filmów jako ewentualnych narzędzi oddziaływania na widza. Zagadnienia te zostaną opisane na przykładzie ukazywanego w sztuce filmowej obrazu chorób i zaburzeń psychicznych, który może stanowić materiał dla prowadzenia działań terapeutycznych oraz edukacyjnych.

Refine search results

1 Annales Universitatis Paedagogicae Cracoviensis. Studia Psychologica

1 Kwartalnik Filmowy

1 Mytnik J.

1 Stańczyk M.

1 2018

1 2017

Search results

Praktyka w służbie teorii

Wstęp do zagadnienia wykorzystania sztuki filmowej w terapii