Search results

1

Kościół reformatów w Węgrowie fundacji wojewody płockiego, starosty przasnyskiego, Jana Dobrogosta Krasińskiego herbu Ślepowron

100%

Górczyk W. J.

Notatki Płockie. Kwartalnik Towarzystwa Naukowego Płockiego

|

2018

|

issue 1(254)

13-21

EN

Church of the Franciscan reformers in Węgrów Foundation of the Province of Płock, starost of Przasnysz, Jan Dobrogost of Krasinski coat of arms Ślepowron. Reformed team to Wegrow, Foundation of Jan Dobrogost Krasiński, made up of the church and quadrangle monastic building with arcades and an inner courtyard or patio was built between 1693-1706.

PL

Kościół reformatów w Węgrowie został ufundowany przez Jana Dobrogosta Krasińskiego, wojewodę płockiego. Architektem kościoła był Tylman z Gameren zaś pracami kierował Carlo Ceroni. Fundując kościół i klasztor reformatów zarówno fundator jak i architekt musieli podporządkować się przepisom budowlanym reformatów.

2

The 1416 Indulgence for the Franciscan Friary in Ashmiany: Context and Text

72%

Baronas D.

Folia Historica Cracoviensia

|

2020

|

vol. 26

|

issue 1

25-40

PL

Niniejszy artykuł zawiera edycję niedawno odnalezionego listu odpustowego wydanego przez trzech rzymskich kardynałów: Francesco Landę, Antonio Pancerę i Francesco Zabarellę dla nieistniejącego już klasztoru franciszkanów w Oszmianie na terenie dzisiejszej Białorusi. Odpustu udzielono 16 stycznia 1416 r. podczas soboru w Konstancji, sede vacante. Tekst listu odpustowego zachował się jako odpis w zbiorze dokumentów ww. klasztoru, zebranym na początku XIX w. (obecnie przechowywanym w Bibliotece Uniwersytetu Wileńskiego, Dział Rękopisów, F. 114–13). W chwili obecnej tekst ten jest najstarszym znanym odpustem, jakiego udzielono klasztorowi w Wielkim Księstwie Litewskim, tym samym zaliczając się do skromnych zasobów źródeł pierwotnych naświetlających pierwsze etapy chrystianizacji Litwy w okresie po jej chrzcie. Odpust może także stanowić wskazówkę umożliwiającą poszerzenie kręgu znanych nam przedstawicieli Litwy na soborze w Konstancji o braci mniejszych, których zasługi dla wielkich książąt litewskich nadal oczekują bardziej skrupulatnych badań.

EN

This article contains the edition of the newly found letter of indulgence that was granted by three Roman Cardinals: Francesco Lando, Antonio Pancera, and Francesco Zabarella, for the no-longer extant Franciscan friary in Ashmiany in present-day Belarus. It was issued on 16 January 1416 during the Council of Constance, sede vacante. The text of this indulgence has been preserved as a copy in the collection of documents of the above-mentioned friary that was compiled in the early seventeenth century (now kept at Vilnius University Library, Manuscript Department, F. 114–13). For the time being, this text represents one of the earliest known indulgences related to a specific religious house in the Grand Duchy of Lithuania and thus makes part and parcel of the meagre fund of primary sources illuminating the first steps in the process of Christianization of post-conversion Lithuania. This indulgence may also serve as a clue allowing us to expand the circle of the known participants from Lithuania at the Council of Constance by including Friars Minor, whose scope of service for the Grand Dukes of Lithuania still awaits a more thorough investigation.

3

O pracach rzeźbiarskich Antoniego Popiela dla jasielskich franciszkanów

58%

Laskowski A.

Archiwa, Biblioteki i Muzea Kościelne

|

2015

|

vol. 103

149-177

EN

The article discusses several elements of decoration and equipment of the Franciscan church in Jasło, destroyed during the Second World War, which was designed by Michał Łużecki, an architect from Lviv. These elements were created by a known Lviv sculptor Antoni Popiel. They are stone elements of church facade decoration (the statue of Our Lady of the Immaculate Conception and the bas-relief emblem of the Franciscan order) and wooden sculptures adorning the altar of the church, depicting such saints as: St. Anthony of Padua, Alphonsus and St. Francis de Sales. All were created in 1904-1905. These decorations evoke the names of the above mentioned sculptor’s collaborators from Lviv: Albrycht, a stonemason (the emblem creator); Michał Łużecki, an architect (the designer of the altar) and Tadeusz Sokulski, a woodcarver (the altar creator). Only one of Anthony Popiel’s works made for the Franciscans in Jasło survived to the present day- the statue of St. Anthony. It was originally placed in the central place in the structure of the main altar of the destroyed church. Today it is in the side chapel of the new Franciscan church, built after the war at a new site. This figure, miraculously saved from destruction, has long been worshiped in Jasło, which in 1996 led to the recognition of St. Anthony of Padua as the patron saint of the town by the Town Council in Jasło. December 27, 2014 marks exactly a century since bringing the figure to Jasło. The article draws attention to the artistic values of the preserved sculpture, comparing it with other representations of this saint of that time created in the area of influence of the artistic community of Lviv. It can be concluded that the sculpture from Jasło is the work of an artistic value, the work which is an individual interpretation of the theme proposed by the sculptor. It can also be noted that Anthony Popiel’s works from Jasło, hitherto unknown to historians of art, are an interesting complement to his artistic achievements and significant contribution to the relationships between the sculptor and other artists associated with Lviv. The article is supplemented with the copy of Anthony Popiel’s letter of January 15, 1906 to the Franciscan Provincial, Father Peregrine Haczela, containing the estimate of three figures for the main altar of the former Franciscan church in Jasło. The letter is stored in the Franciscan archive in Cracow.

4

Starodruki lwowskie w zbiorach Wojewódzkiej Biblioteki Publicznej im. Hieronima Łopacińskiego w Lublinie

30%

Kozińska-Chachaj J.

Bibliotekarz Lubelski

|

2019

|

issue 62

31-69

EN

This article presents the publications and typographic resources of the printing houses of Lwów dated 1650–1800, discovered in the special collections of the H. Łopaciński Regional Public Library in Lublin. The most interesting old prints, in terms of content, graphic design, and provenance, were selected and presented.

RU

В статье рассматриваются издания и печатные формы львовских типографий 1650–1800 годов, хранящиеся в Отделе специальных коллекций Люблинской Воеводской Публичной Библиотеки им. Иеронима Лопацинского. Отобраны и представлены самые интересные старопечатные книги как с точки зрения содержания и графического оформления, так и происхождения.

PL

Artykuł przedstawia wydawnictwa i zasób typograficzny drukarń lwowskich z lat 1650–1800, znajdujących się w zbiorach specjalnych Wojewódzkiej Biblioteki Publicznej im. H. Łopacińskiego w Lublinie. Wybrano i przedstawiono starodruki najciekawsze, zarówno pod względem zawartości, szaty graficznej, jak i proweniencji.

Refine search results

1 Archiwa, Biblioteki i Muzea Kościelne

1 Bibliotekarz Lubelski

1 Folia Historica Cracoviensia

1 Notatki Płockie. Kwartalnik Towarzystwa Naukowego Płockiego

1 Baronas D.

1 Górczyk W. J.

1 Kozińska-Chachaj J.

1 Laskowski A.

1 2020

1 2019

1 2018

1 2015

Kościół reformatów w Węgrowie fundacji wojewody płockiego, starosty przasnyskiego, Jana Dobrogosta Krasińskiego herbu Ślepowron

The 1416 Indulgence for the Franciscan Friary in Ashmiany: Context and Text

O pracach rzeźbiarskich Antoniego Popiela dla jasielskich franciszkanów

Starodruki lwowskie w zbiorach Wojewódzkiej Biblioteki Publicznej im. Hieronima Łopacińskiego w Lublinie