Search results

1

Die Angst vor dem Fremden

100%

Stroh W. M.

Ars inter Culturas

|

2020

|

issue 9

169-186

EN

The “fear of the foreign” is a phenomenon which seems to divide the European Union, which is not an individual phenomenon, but one of the societies. This article discusses possible methods how to deal with this fear through multicultural music education. The short “history” of mul-ticultural music education in Germany from 1983 up to 2020 shows how this problem was addressed there. The author has developed a method of dramatic interpretation of music, which is suitable for dealing with fear without mentioning the topics “fear” and “the foreign”, but playing the cultural background of different kinds of music which are familiar to migrants and refugees living in Europe.

2

Bratni wróg. Ukraina w perspektywie Putinowskiego zetyzmu

88%

Jedliński M.

Kultura i Wartości

|

2023

|

issue 36

53-79

DE

Ziel dieses Artikels ist es, Putins anti-ukrainisches Narrativ zu untersuchen. Ich argumentiere, dass die gegenwärtige russische Kultur durch die Dominanz extremer traditionalistischer Haltungen gekennzeichnet ist, die die Sprache der ideologischen Konfrontation mit dem Westen verbreiten. Ich schlage vor, in die wissenschaftliche Literatur den Begriff des Zetismus einzuführen, der zu einem Symbol der verbalen und militärischen Aggression gegen die Ukraine geworden ist. Dieses Symbol entstand spontan: Es wurde grafisch dargestellt (der Buchstabe "Z") und auf verschiedenen konventionellen Waffen der russischen Armee angebracht. In dem Artikel komme ich zum Schluss, dass Putins Zetismus in der nächsten Phase des Konflikts zum kulturellen Modell des russischen "Kriegstraditionalismus" wurde. Laut der Zetisten verteidigt sich das heilige, orthodoxe Russland gegen die westliche Aggression des atheistischen Liberalismus und der Linken – in dieser Perspektive wird die NATO-Hilfe für die Ukraine als eine listige Strategie interpretiert, um Russland als letzte Bastion der traditionellen Ordnung, einschließlich der "traditionellen Sexualität", zu zerstören. In diesem Beitrag untersuche ich das traditionalistische Narrativ, indem ich mich auf den wissenschaftlichen Diskurs über den Fremden und den Feind (Florian Znaniecki) beziehe. Ich behaupte, dass die Ukraine als brüderlicher Feind bezeichnet wird, d. h. als jemand, der den Russki Mir, die orthodoxe, traditionelle Gemeinschaft, verraten hat, indem er sich an einen fremden und feindlichen "gottlosen", "abweichenden" Westen verkauft hat. Der Zetismus bietet den Russen eine unmissverständliche Botschaft: Russlands Mission ist es, die Ukraine von ausländischen Kräften zu "befreien" und dann die Anti-Werte der westlichen Welt zu zerstören.

EN

This paper is an analysis of Putin’s anti-Ukrainian narrative. I argue that contemporary Russian culture is defined by the prevalence of highly traditionalist attitudes. These attitudes propagate the language of ideological confrontation with the West. I suggest the inclusion of the term ’zetism’ into scholarly literature, which has become a symbol of verbal and military aggression against Ukraine. This symbol arose spontaneously; it is represented graphically (the letter ’Z’) and placed on various conventional weapons of the Russian army. In the article, I conclude that in the next stage of the conflict, Putin’s Zetism will become a cultural sign of Russian ’war traditionalism.’ According to the Zetist perspective, Russia, as a holy and orthodox state, defends itself against Western aggression - that is, its atheistic liberalism and leftism. This view interprets NATO’s aid to Ukraine as a cunning strategy to destroy Russia as the last bastion of the traditional order, including’traditional sexuality.’ Furthermore, I examine the traditionalist narrative referencing the scholarly discourse of the stranger and the enemy (Florian Znaniecki). I argue that Ukraine is described as a brotherly enemy – that is, one who has betrayed the Russkiy Mir, the Orthodox, traditional community, by selling out to an unfamiliar and hostile ’godless.’ ’deviant’ West. Zetism conveys an unambiguous message to Russians: Russia’s mission is to ‘liberate’ Ukraine from outside forces and then to destroy the anti-values of the Western world.

PL

Celem artykułu jest zbadanie Putinowskiej narracji antyukraińskiej. Argumentuję, że współczesna kultura rosyjska charakteryzuje się dominacją postaw skrajnie tradycjonalistycznych upowszechniających język konfrontacji ideowej z Zachodem. Proponuję wprowadzenie do literatury naukowej pojęcia zetyzmu, który stał się symbolem agresji werbalnej i militarnej wobec Ukrainy. Symbol ten powstał spontanicznie: przedstawiany był graficznie (litera „Z”) i umieszczany na różnych rodzajach broni konwencjonalnej armii rosyjskiej. W artykule wnioskuję, że na kolejny etapie konfliktu Putinowski zetyzm stał się wzorem kulturowym rosyjskiego „wojennego tradycjonalizmu”. W przekonaniu zetystów, święta, prawosławna Rosja broni się przed zachodnią agresją ateistycznego liberalizmu i lewicowości – w tej perspektywie natowska pomoc udzielana Ukrainie jest interpretowana jako przebiegła strategia zniszczenia Rosji jako ostatniego bastionu porządku tradycjonalnego, w tym „tradycyjnej seksualności”. W artykule badam narrację tradycjonalistyczną, odwołując się do dyskursu naukowego obcego i wroga (Florian Znaniecki). Argumentuję, że Ukraina jest określana mianem bratniego wroga – czyli takiego, który zdradził Ruski Mir, wspólnotę prawosławną, tradycjonalną, zaprzedając się obcemu i wrogiemu „bezbożnemu”, „dewiacyjnemu” Zachodowi. Zetyzm oferuje Rosjanom jednoznaczny przekaz: misją Rosji jest „wyzwolenie” Ukrainy od obcych sił, a następnie zniszczenie antywartości świata zachodniego.

3

Shocking Others: a Phenomenology of Emotional Shock and Political Polarization

63%

Simon P.

Kultura i Wartości

|

2023

|

issue 36

123-139

DE

Im Artikel wird eine phänomenologische Methode angewandt, um die Emotion des Schocks zu erklären, die im Mittelpunkt der politischen Polarisierung steht. Er beantwortet die folgende Frage: Was ist dieses oft paradoxe Gefühl des Unglaubens, das wir empfinden, wenn uns etwas schockiert, und warum macht es die Menschen einander fremd? Im Gegensatz zu anderen Konzepten des Schocks (Stockdale, Osler) versuchen wir, den phänomenologischen Rahmen der "traumatischen Erfahrung" von Lorelle zu nutzen, um den positiven Aspekt des Schocks zu betonen: Wir zeigen, dass der Schock eine Erfahrung an sich ist und nicht nur ein Versagen bei der Verarbeitung von Erfahrungen. Die Schlussfolgerung ist, dass die Überraschung nicht immer als passive Anerkennung der Diskrepanz zwischen unseren Erwartungen und der Realität gesehen werden sollte, sondern dass sie als aktive Kraft anerkannt werden sollte. Auf diese Weise kann der Unglaube eine moralische Norm sein, die sich selbst bestätigt und eine Atmosphäre der Fremdheit für Menschen schafft, mit denen wir nicht einverstanden sind.

PL

Niniejszy artykuł wykorzystuje metodę fenomenologiczną do wyjaśnienia emocji szoku, która stanowi sedno polaryzacji politycznej. Odpowiada na następujące pytanie: czym jest to często paradoksalne uczucie niedowierzania, które odczuwamy, gdy coś nas szokuje, i dlaczego ono sprawia, że ludzie stają się sobie obcy? W przeciwieństwie do innych koncepcji szoku (Stockdale, Osler), staramy się wykorzystać ramy fenomenologiczne "traumatycznego doświadczenia" Lorelle'a, by podkreślić pozytywny aspekt szoku: pokazując, że szok jest doświadczeniem samym w sobie, a nie tylko niepowodzeniem w asymilacji doświadczenia. Wniosek jest taki, że zaskoczenie nie powinno być zawsze postrzegane jako bierne uznanie luki między naszymi oczekiwaniami a rzeczywistością; zamiast tego powinno być w pełni uznane za aktywną siłę. W ten sposób niedowierzanie może być standardem moralnym, który sam się potwierdza i nadaje atmosferę obcości ludziom, z którymi się nie zgadzamy.

EN

This article uses the phenomenological method to explain the emotion of shock, which is at the heart of political polarization. It answers the following question: what is this often paradoxical feeling of disbelief that we feel when we find something shocking, and why does it make people strangers to one another? Unlike other existing conceptions of shock (Stockdale, Osler), we employ the phenomenological framework of Lorelle’s “traumatic experience” to make explicit the positive aspect of shock: showing how shock is an experience in itself and not merely a failure to assimilate experience. The conclusion reached is that surprise should not be seen as always a passive acknowledgment of the gap between our expectations and reality; instead it should be fully recognized as an active force. Thus, disbelief can be a moral standard that asserts itself and imposes an aura of strangeness on the people we disagree with.

Refine search results

2 Kultura i Wartości

1 Ars inter Culturas

1 Jedliński M.

1 Simon P.

1 Stroh W. M.

2 2023

1 2020

Die Angst vor dem Fremden

Bratni wróg. Ukraina w perspektywie Putinowskiego zetyzmu

Shocking Others: a Phenomenology of Emotional Shock and Political Polarization