Results found: 1

Search results

Search:
in the keywords: French armor

Sort By:

Limit search:

Zanim ruszyły czołgi Francuska broń pancerna u progu II wojny światowej (wybrane aspekty)

100%

Mazur W.

Przegląd Historyczno-Wojskowy

2017

vol. XVIII (LXIX)

issue 1 (259)

45-65

After the end of World War I the French army, having several thousand tanks at their disposal, seemed to be an armoured superpower. In the following years, however, this great number of combat vehicles was rather a burden than an asset – delaying the decision to replace the rapidly aging equipment with more modern solutions. Works on such solutions had not started on a larger scale until the 1930s. They were carried on for a relatively long time though, and the developed models of equipment had drawbacks that were fundamental from the military user’s point of view. What is more, the equipment was produced definitely too slowly, and the potential of its effective use in battle was limited i.a. by the flaws in the organization structure of the armed forces. Thus, on the eve of World War II, the French armoured forces wer still at the stage of modernization and reorganization, not being fully ready for military confrontation with the armed forces of the East neighbour.

После окончания I мировой войны французская армия, располагающая несколькими тысячами танков, казалась очень мощной. В последующие годы огромное число имеющихся боевых машин было, скорее, отягчающим фактором, чем преимуществом, поскольку задерживало принятие решений о замене быстро стареющих транспортных единиц более современными. Работа над новейшими конструкциями в большом масштабе была проведена лишь в первой половине тридцатых годов. Велась она относительно долго, однако полученные в результате модели имели существенные с точки зрения военного вооружения достоинства. К тому же эта техника производилась слишком долго, а возможности его эффективного использования в бою уменьшали также в т.ч. недостатки в организационной структуре вооруженных сил. Поэтому на пороге II мировой войны французское броневое и танковое вооружение все еще находилась на стадии модернизации и реорганизации, небудучи полностью готова к вооруженной конфронтации с вооруженными силами восточного соседа.

Po zakończeniu I wojny światowej armia francuska, dysponująca kilkoma tysiącami czołgów, wydawała się pancerną potęgą. W następnych latach wielka liczba posiadanych wozów bojowych stanowiła raczej obciążenie niż atut – opóźniając podjęcie decyzji o zastąpieniu szybko starzejącego się sprzętu przez nowocześniejsze konstrukcje. Prace nad takimi konstrukcjami na większą skalę podjęto dopiero w pierwszej połowie lat trzydziestych. Prowadzone one były jednak stosunkowo długo, zaś uzyskane w ich trakcie modele sprzętu posiadały istotne z punktu widzenia wojskowego użytkownika mankamenty. W dodatku sprzęt ten produkowany był zdecydowanie zbyt wolno, zaś możliwości jego efektywnego bojowego wykorzystania ograniczały także m.in. wady w strukturze organizacyjnej sił zbrojnych. U progu II wojny światowej francuska broń pancerna wciąż znajdowała się więc w stadium modernizacji i reorganizacji, nie będąc w pełni gotowa do zbrojnej konfrontacji z siłami zbrojnymi wschodniego sąsiada.

Refine search results

1 Przegląd Historyczno-Wojskowy

1 Mazur W.

1 2017

Search results

Zanim ruszyły czołgi Francuska broń pancerna u progu II wojny światowej (wybrane aspekty)