Full-text resources of CEJSH and other databases are now available in the new Library of Science.
Visit https://bibliotekanauki.pl

Results found: 8

first rewind previous Page / 1 next fast forward last

Search results

Search:
in the keywords:  GULAG
help Sort By:

help Limit search:
first rewind previous Page / 1 next fast forward last
1

VOJNA A MIER PODĽA NIKOLAJA TEGZU (ŽIVOTNÁ CESTA FRONTOVÉHO VOJAKA)

100%
Vaněk O.
Vojenská história
|
2016
|
vol. 20
|
issue 4
123 - 136
EN
In the portrait, the author describes the life and war peripetia of the front-line soldier, Nikolaj Tegza, of Ukrainian nationality, who found it hard to bear the injustice of Hungarian occupation in the territory of former Ruthenia (autonomous part of Czechoslovakia) and during his effort to illegally cross the borders was interned in the Soviet labour camp NKVD in November 1940. N. Tegza was assigned to Vorkutlag – Vorkuta Corrective Labour Camp (ITL). This was one of the largest camps in the whole GULAG system, about 160 km of the North Pole. In the late 1942, the war events enabled him to enter the CS military unit forming in Buzuluk. With the 1st CS Army Corps in the USSR, he took part in the Carpathian-Dukla operation and liberating operations in the territory of Slovakia.
2

MIKULÁŠ GACEK

86%
Vrábel F.
Vojenská história
|
2020
|
vol. 24
|
issue 4
82 - 88
EN
Mikuláš Gacek belonged to the generation sorely affected by both world wars. In the Austria-Hungary, he was denigrated as a Slovak patriot, during the World War 1 he fought first as an Austro-Hungarian soldier and later as a Czechoslovak legionary in Russia. During the World War 2, he first served as a cultural attaché at the Slovak Republic embassy in Moscow, later operated at the Press Department of the Ministry of Defence and the Ministry of Foreign Affairs of the Slovak Republic. He spent the years 1945 – 1955 under inhuman conditions in the Soviet gulags in Kazakhstan. The end of his life was affected by a struggle for modest living, provision for his family and full rehabilitation. His life energy was admirable because he engaged in creative work even under these unfavourable conditions. He was translating Russian and Soviet literature and drama. Gacek, a man sorely tested by life, modest and very talented, left two books of memoirs capturing his story as well as valuable translations of the works characterised by beautiful and rich Slovak language and lyric so rare among translators. His life at Orava was naturally reflected in his language, which according to his contemporaries “sounded correct, softly and beautiful from his mouth”. (Branislav Manica).
3

HISTORY OF POLITICAL REPRESSIONS IN THE EXPOSITIONS OF THE NATIONAL MUSEUM OF THE REPUBLIC OF KOMI

86%
Zherebtsov I. L., Bandura S. V.
Muzeológia a kultúrne dedičstvo
|
2014
|
vol. 2
|
issue 2
9 - 19
XX
This paper introduces the history of the 20th-century political repressions that had significant influence on the economic and social-cultural development of the Republic of Komi and provides a brief overview of museum collections connected with the Gulag system which created in the 1940s. It is shown how the history of political repressions was reflected in the expositions of the National museum of the Republic of Komi (leading museum in the European Northeast of Russia) since the first exhibitions which took place in late 1980s up to the present.
4
Publication available in full text mode
Content available

A Journey to the Land Zeka: The Poetic Enigma of Julius Margolin

81%
Katsman R.
Slavia Orientalis
|
2018
|
vol. LXVII
|
issue 4
5

‘Malenkey Robot’ in the Carpathian Basin, in Hungary – Data, Facts, Interpretations, Connections

72%
Bognár Z.
Acta Universitatis Sapientiae, European and Regional Studies
|
2015
|
vol. 7
|
issue 1
5-16
EN
Interpretation problems related to the notion of ‘malenkaya rabota,’ POW, internee, GULAG and GUPVI. Ways of classification of the victims of ‘malenkaya rabota' in the Carpathian Basin, various groups and types. Determination of the effective number of the groups, and of the total number of those deported as civilians from the 14.7 million inhabitants of the Hungary of the time, based on different data, and the difficulties of definitions. The interpretation and implementation of the central Soviet commands. The connections between the deportations. Similarities and differences between the deportations as internee and as POW. Manageability of the data, interpretation of Soviet and Hungarian archive data and the reasons why they are different. The real value of Soviet archival sources. The determination of the losses attributed to ‘malenkaya rabota’.
6
Publication available in full text mode
Content available

The Vow to Testify: On the Gulag and Intertextual Economy of Literature (Karlo Štajner, Varlam Shalamov, Danilo Kiš)

72%
Lugarić Vukas D.
Colloquia Humanistica
|
2019
|
issue 8
EN
The Vow to Testify: On the Gulag and Intertextual Economy of Literature (Karlo Štajner, Varlam Shalamov, Danilo Kiš)Departing from the “aesthetics of unrepresentability” of testimonial literature and implied “belatedness and collapse of witnessing” (G. Agamben, Sh. Felman, D. Laub), the paper engages in the economic foundations of literature through analysis of symbolic meanings of economic metaphors in Štajner’s memoirs Seven Thousand Days in Siberia and Shalamov’s story Lend-Lease, and through illuminating different aspects of intertextual and intercultural exchange between Štajner’s memoirs and Kiš’s “pseudo-factual” fiction A Tomb for Boris Davidovich. What is testimony and can it be – considering the nature of the one who testifies and the language in which he testifies – “valid,” “valuable,” “useful,” to use the language of economy? Can we think about Kiš’s literary appropriation of Štajner’s memoirs as an outlet for reclaiming the voice not only of Štajner, but also of Kiš’s father, who perished in Auschwitz? What are the uses of economic hypothesis in literary studies? Zavjet svjedočenja: o Gulagu i intertekstualnoj ekonomiji književnosti (Karlo Štajner, Varlam Šalamov, Danilo Kiš)Polazeći od “estetike neizrecivosti” književnosti svjedočenja te implicirane “zakašnjelosti i kolapsa svjedočenja” (G. Agamben, Sh. Felman, D. Laub), rad prilazi složenoj problematici ekonomskih temelja književnosti kroz analizu simboličkog značenja ekonomskih metafora u Štajnerovim memoarima 7000 dana u Sibiru i Šalamovljevoj znamenitoj priči Po Lend-Leasu te kroz intertekstualni i interkulturni upis Štajnerovih memoara u Kiševu “pseudočinjeničnu” fikciju u djelu Grobnica za Borisa Davidoviča. Što je svjedočenje i može li ono biti – s obzirom na status svjedoka kao subjekta izricanja i jezik na kojem svjedoči – “valjano” i “korisno” (iskoristimo li jezik ekonomije)? Može li se o Kiševoj aproprijaciji Štajnerovih memoara razmišljati kao o jednom od načina vraćanja prava glasa ne samo Štajneru, nego i Kiševom preminulom ocu, stradalom u Auschwitzu? U čemu je epistemološka korist ekonomskih analiza u proučavanju književnosti? Przysięga świadectwa: O gułagu i intertekstualnej ekonomii literatury (Karlo Štajner, Warlam Szałamow, Danilo Kiš)Wychodząc naprzeciw koncepcjom mówiącym o „poetyce niewyrażalności” literackich świadectw oraz założeniu o „spóźnieniu i upadku świadectwa” (G. Agamben, Sh. Felman, D. Laub), artykuł podejmuje problematykę ekonomicznych podstaw literatury poprzez analizę znaczeń (symboli) metafor ekonomicznych w pamiętniku Siedem tysięcy dni na Syberii Karlo Štajnera oraz opowiadaniu Z lend lease’u Warłama Szałamowa, a także poprzez wskazanie na różne aspekty intertekstualnej i międzykulturowej wymiany pomiędzy wspomnieniami Štajnera a fikcyjną literaturą „pseudo-faktu” Danilo Kiša w książce Grobowiec dla Borysa Dawidowicza. Czym jest świadectwo i czy może być – biorąc pod uwagę to, kim jest świadek i język, w którym daje świadectwo – „ważne”, „wartościowe”, „użyteczne”, używając języka ekonomii? Czy możemy zinterpretować literackie przywłaszczenie wspomnień Štajnera dokonane przez Kiša jako jeden ze sposobów przywracania prawa głosu nie tylko Štajnerowi, ale także ojcu Kiša, który zginął w Auschwitz? Jakie są zastosowania hipotezy ekonomicznej w literaturoznawstwie?
7
Publication available in full text mode
Content available

The wall of silence surrounding literature and remembrance: Varlam Shalamov’s Artificial Limbs, Etc. as a metaphor of the soviet empire

58%
Kępiński M.
Acta Universitatis Lodziensis. Folia Litteraria Polonica
|
2020
|
vol. 57
|
issue 2
PL
Literatura o charakterze autobiograficznym nabiera szczególnego znaczenia w świecie krwawych i tragicznych wydarzeń XX wieku, Holokaustu, drugiej wojny światowej, rzeczywistości totalitaryzmów hitlerowskiego i sowieckiego, obozów śmierci i przymusowej pracy. To pamięć doznanej traumy, dezintegrującej tożsamość, doświadczeń egzystencjalnych o charakterze granicznym, o których autor – świadek epoki – czuje przymus mówienia. Antropologiczna analiza opowiadania Warłama Szałamowa Protezy pozwala na uchwycenie roli pamięci oraz świadectwa autobiograficznego jako swoistego kulturowego i literackiego antidotum na milczenie oraz pamięć zafałszowaną przez totalitaryzm sowiecki. Autor Opowiadań kołymskich wiernie przedstawia świat będący poza nawiasem świata „ludzkiego”, prawie niemożliwy do opowiedzenia, ze względu na obecną w nim moralną nicość, przemoc i strach przed władzą. Władzą, która nakazuje zapomnieć o zbrodni, ofiarach i katach.
EN
Literature of an autobiographical character acquires a special significance in the world of the bloody tragic events of the 20th century, i.e. the Holocaust, the Second World War, the realities of the Nazi and Soviet totalitarianisms, death camps, and forced labour. Those are the recollections of experienced trauma which shatters identity, and of existential experiences of a borderline nature, of which Shalamov, a witness to the epoch, felt an obligation to talk. An anthropological analysis of Varlam Shalamov’s short story titled Artificial Limbs, Etc. enables one to grasp the role of memory and autobiographical testimony as a kind of cultural and literary antidote to silence and memory distorted by the Soviet totalitarianism. The author of Kolyma Tales offered a faithful description of a world outside the‘human’ world, one which was almost impossible to describe due to its inherent moral void, level of violence, and fear of the authorities who made people forget about the crimes, victims, and oppressors.
8
Publication available in full text mode
Content available

„Kontrrewolucjonista i sabotażysta”. Major dr Franciszek Michał Amałowicz ps. „Tatar” – lekarz, oficer Wojska Polskiego i Armii Krajowej w obozach sowieckich

30%
Rogut D.
Przegląd Historyczno-Wojskowy
|
2023
|
vol. XXIV (LXXV)
|
issue 4(286)
186-216
EN
Franciszek Michał Amałowicz „Tatar” was born on 28 September 1903, in Lviv. As a 15-year-old volunteer Amałowicz fought against the Ukrainians in 1918 in defence of his city, after which he participated in the Polish-Soviet War of 1919– 1920 and the Third Silesian Uprising in 1921. Amałowicz then studied medical science at the Sanitary Training Centre and the Central Institute of Physical Education, graduating in 1929. As a Doctor of Medical Science and a Major in the Polish Army he fought in the ranks of the 55th Infantry Regiment of the 14th Infantry Division of the „Poznań” Army during the Polish campaign of 1939 against the Germans. In 1940, he joined the Home Army (Armia Krajowa), and in November 1942, he became the commander of the 3rd region „Dęby” of the „Obroża” District (Rembertów). On 9 November 1944, as a victim of Soviet repression, he was sent to a special camp of the Main Directorate of Information of the Polish Army in Skrobowo near Lubartów, he was then deported to the Народный комиссариат внутренних дел (NKVD) POW camp No. 388 in Stalinogorsk (now Novomoskovsk), and later to the NKVD control and filtration camp No. 283 in Stalinogorsk. Convicted as a „particularly dangerous criminal”, he was sent to various camps as a political prisoner, including the correctional labour camp at Viatsky, Special Camp No. 1 Mineralny (Минеральный-Минлаг) near Inta, and camp No. 476 of the USSR Ministry of Internal Affairs in the city of Asbiest. He was returned to Poland in 1954. At the beginning of 1970, Major Amałowicz was operationally investigated by the Security Service. He died in Józefów near Warsaw on 16 April 1975, at the age of 72.
DE
Franciszek Michał Amałowicz „Tatar” wurde am 28. September 1903 in Lemberg geboren. Als 15-jähriger Freiwilliger kämpfte er 1918 bei der Verteidigung seiner Stadt gegen die Ukrainer, im polnisch-bolschewistischen Krieg 1919–1920 und dann 1921 im Dritten Schlesischen Aufstand. Sein Medizinstudium absolvierte er am Sanitätsschulungszentrum und am Zentralinstitut für Leibeserziehung. Der promovierte Mediziner war Major der polnischen Armee im Polenfeldzug 1939 und kämpfte im 55. Infanterieregiment der 14. Infanteriedivision der Armee „Poznań” gegen die Deutschen. 1940 trat er in die Reihen der Heimatarmee (Armia Krajowa) ein und wurde ab November 1942 Kommandeur der 3. Distrikts „Dęby” des Bezirks „Obroża” (Rembertów). Am 9. November 1944 kam er als Opfer der sowjetischen Repressionen in das Speziallager der Hauptinformationsdirektion der polnischen Armee in Skrobów bei Lubartów und wurde dann in das Народный комиссариат внутренних дел (NKWD)-Kriegsgefangenenlager Nr. 388 in Stalinogorsk (heute Nowomoskowsk) und später in das NKWD-Kontroll- und Filtrationslager Nr. 283 in Stalinogorsk gebracht. Als „besonders gefährlicher Straftäter” verurteilt, wurde er als politischer Häftling u. a. in das Korrektionslager Wjatskij, des Speziallagers Nr. 1 Mineralny (Минеральный-Минлаг) in der Nähe von Inta und das Lager Nr. 476 des Innenministeriums der UdSSR in der Stadt Asbiest geschickt. Erst 1954 kehrte er nach Polen zurück. Ab Anfang 1970 wurde Major Amalovich vom Sicherheitsdienst operativ unterwandert. Er starb am 16. April 1975 im Alter von 72 Jahren in Józefów bei Warschau.
PL
Franciszek Michał Amałowicz „Tatar” urodził się 28 września 1903 r. we Lwowie. Jako 15-letni ochotnik walczył z Ukraińcami w 1918 r. w obronie swojego miasta, w wojnie polsko-bolszewickiej 1919–1920, a następnie 1921 r. w III powstaniu śląskim. Ukończył studia medyczne w Wojskowej Szkole Sanitarnej, a także pracował w Centralnym Instytucie Wychowania Fizycznego. Doktor wszechnauk medycznych, mjr WP w kampanii polskiej 1939 r., walczył z Niemcami w szeregach 55 Pułku Piechoty 14 Dywizji Piechoty Armii „Poznań”. W 1940 r. wstąpił w szeregi konspiracji Armii Krajowej (AK), a od listopada 1942 r. został dowódcą III Rejonu „Dęby” Obwodu „Obroża” (Rembertów) AK. 9 listopada 1944 r. jako ofiara sowieckich represji znalazł się w obozie specjalnym Głównego Zarządu Informacji Wojska Polskiego w Skrobowie koło Lubartowa, następnie został wywieziony do obozu jenieckiego Народный комиссариат внутренних дел (NKWD) nr 388 w Stalinogorsku (obecnie Nowomoskowsk), a później do obozu kontrolno-filtracyjnego NKWD nr 283 w Stalinogorsku. Skazany jako „szczególnie niebezpieczny przestępca” trafił jako więzień polityczny m.in. do Wiatskiego исправительно-трудовые лагеря (ITŁ), Obozu Specjalnego nr 1 Mineralny (Минеральный-Минлаг) w okolicach Inty, obozu Министерство внутренних дел (MWD) nr 476 w mieście Asbiest. Do Polski powrócił dopiero w 1954 r. Z początkiem 1970 r. mjr Amałowicz był rozpracowywany operacyjnie przez Służbę Bezpieczeństwa. Zmarł w Józefowie koło Warszawy 16 kwietnia 1975 r. w wieku 72 lat.
first rewind previous Page / 1 next fast forward last
JavaScript is turned off in your web browser. Turn it on to take full advantage of this site, then refresh the page.