Full-text resources of CEJSH and other databases are now available in the new Library of Science.
Visit https://bibliotekanauki.pl

Results found: 4

first rewind previous Page / 1 next fast forward last

Search results

Search:
in the keywords:  Georges Canguilhem
help Sort By:

help Limit search:
first rewind previous Page / 1 next fast forward last
1
Content available remote

Norma a normálne : Canguilhem a Kantovo rozlíšenie školských a svetských pojmov

100%
Vydra A.
Filosofický časopis (Philosophical Journal)
|
2018
|
vol. 66
|
issue 2
271-283
EN
This article aims to compare the concepts of a norm and the normal in the work of Georges Canguilhem with the duality of scholarly (Schulbegriff) and worldly concepts (Weltbegriff) in the work of Immanuel Kant, against the background of the problematic of sociality and the creation of social structures. Kant’s distinction describes two ways in which philosophical thinking proceeds: either there is a logical, even mechanical or slavish, application of pre-given rules, or thinking is free of such rules and does itself lead to the legislation and determination of new, more effective rules for the attainment of the finite goal of human and social life, which is the general good. Canguilhem, in a similar spirit, proposes that we distinguish between the unification or standardisation of norms which bear on an individual from without, and the creation of individual norms which sometimes depart from the established norms and standards.
DE
Der vorliegende Text befasst sich mit dem Vergleich der Konzepte der Norm und des Normalen bei George Canguilhem mit dem Begriffspaar Schulbegriff/Weltbegriff bei Immanuel Kant vor dem Hintergrund der Problematik der Sozialität und der Bildung gesellschaftlicher Strukturen. Kants Unterscheidung beschreibt zwei philosophische Denkrichtungen: entweder die logische, gar mechanische bis sklavische Anwendung vorgegebener Regeln, oder die Freiheit von diesen Regeln und die eigenständige Entwicklung hin zur Gesetzgebung und zur Bestimmung neuer, effektiver Regeln zur Erreichung des eigentlichen Ziels des menschlichen und gesellschaftlichen Lebens, nämlich des allgemein Guten. Canguilhem schlägt in ähnlichem Geiste eine Unterscheidung zwischen Vereinheitlichung bzw. Standardisierung von Normen vor, die dem Einzelnen von außen vorgegeben werden, und der Bildung individueller Normen, die nicht selten Übertretungen bereist eingeführter Normen sind.
2
Content available remote

Trzy modele nieciągłego procesu historii nauk – Bachelard, Canguilhem, Foucault

94%
Bytniewski P.
Filozofia i nauka. Studia filozoficzne i interdyscyplinarne
|
2015
|
vol. 3
241-263
PL
Artykuł prezentuje trzy modele historii nauk, w których trzy różne rodzaje nieciągłości wiedzy (epistemologiczna, interdyscyplinarna, temporalna) odgrywają rolę porządkującą sposób rozumienia procesu historycznego nauk. Gaston Bachelard, Georges Canguilhem i Michel Foucault – twórcy tych modeli – rozporządzając materiałem historycznym dyscyplin nauk przyrodniczych (Bachelard, Canguilhem) i humanistycznych (Foucault) próbowali odpowiedzieć na pytanie o związek między specyfiką procesu historycznego, w jakim uczestniczą nauki, a epistemologicznymi kwalifikacjami wiedzy będącej produktem tego procesu. Każdy z nich, podzielając pewne wyjściowe, wspólne założenia, dochodzi jednak do odmiennego akcentowania roli w tym procesie wyróżnionych rodzajów nieciągłości.
EN
The paper presents three models of the history of sciences, in which three different kinds of discontinuity of knowledge (epistemological, interdisciplinary, temporal) play the role of ordering the ways of understanding the historical process of sciences. Gaston Bachelard, Georges Canguilhem and Michel Foucault—the authors of these models—disposing of a historical material concerning natural sciences (Bachelard, Canguilhem) and the humanities (Foucault) attempt to settle the matter of the connection between the specificity of the historical process, in which those sciences are involved, and the epistemological qualifications of the knowledge being a product of this process. Each author, sharing with two others some initial, common assumptions, emphasizes differently, though, the role of the listed kinds of discontinuity in this process.
3
Publication available in full text mode
Content available

Trzy modele nieciągłego procesu historii nauk – Bachelard, Canguilhem, Foucault

94%
Bytniewski P.
Filozofia i Nauka
|
2015
|
vol. 3
241-263
EN
The paper presents three models of the history of sciences, in which three different kinds of discontinuity of knowledge (epistemological, interdisciplinary, temporal) play the role of ordering the ways of understanding the historical process of sciences. Gaston Bachelard, Georges Canguilhem and Michel Foucault-the authors of these models-disposing of a historical material concerning natural sciences (Bachelard, Canguilhem) and the humanities (Foucault) attempt to settle the matter of the connection between the specificity of the historical process, in which those sciences are involved, and the epistemological qualifications of the knowledge being a product of this process. Each author, sharing with two others some initial, common assumptions, emphasizes differently, though, the role of the listed kinds of discontinuity in this process.
PL
Artykuł prezentuje trzy modele historii nauk, w których trzy różne rodzaje nieciągłości wiedzy (epistemologiczna, interdyscyplinarna, temporalna) odgrywają rolę porządkującą sposób rozumienia procesu historycznego nauk. Gaston Bachelard, Georges Canguilhem i Michel Foucault – twórcy tych modeli – rozporządzając materiałem historycznym dyscyplin nauk przyrodniczych (Bachelard, Canguilhem) i humanistycznych (Foucault) próbowali odpowiedzieć na pytanie o związek między specyfiką procesu historycznego, w jakim uczestniczą nauki, a epistemologicznymi kwalifikacjami wiedzy będącej produktem tego procesu. Każdy z nich, podzielając pewne wyjściowe, wspólne założenia, dochodzi jednak do odmiennego akcentowania roli w tym procesie wyróżnionych rodzajów nieciągłości.
4
Publication available in full text mode
Content available

Je to Pavlov? Či snad Canguilhem? Ke genealogii československé socialistické defektologie

84%
Randák J.
Historie – Otázky – Problémy (History, Issues, Problems)
|
2023
|
vol. 15
|
issue 1
40-55
EN
This study examines the sources Miloš Sovák’s socialist defectology drew on. Sovák’s concept of defectology, published in 1953, was based on the doctrine of I. P. Pavlov, but at the same time resembled the teachings of the French physician and philosopher Georges Canguilhem on the “normal” and the “pathological”. The paper argues that at the roots of Sovák’s theory, politically relevant to the Czechoslovak revolutionary utopia of the 1950s, and thus accommodating the values and demands of the Czechoslovak communist dictatorship, lies the holistic and anti-mechanistic professional interest in and thinking about the individual/organism relationship and its totality, characteristic of the first years and decades of the 20th century.
first rewind previous Page / 1 next fast forward last
JavaScript is turned off in your web browser. Turn it on to take full advantage of this site, then refresh the page.