Search results

1

Henry Giroux, studia kulturowe i krytyka filmowa, czyli pytania o granice między pedagogiką krytyczną a moralistyką

100%

Kruszelnicki W.

Forum Pedagogiczne

|

2016

|

issue 2/2

243-260

EN

My aim in this paper is to present one of the lesser known, in educational studies and in Polish pedagogy, fields of Henry Giroux’s scholarly work, that is film analysis. Another motivation for writing this critical essay was my growing contention that Giroux’s film criticism constitutes the weakest element within his programme of critical pedagogy. Moreover, I argue here that it can cast a shadow on his scholarly figure, undermining his otherwise well-gained authority as a cultural theorist and ridding his pedagogical thought of gravity through an infantilizing association with moralistic pronouncements, almost impudent social intervention, and conservative, in effect, since it is penetrated by distrustfulness toward artistic culture, the the defence of the idea of the utilitarian dimension of art – a belief that art ought to serve other than artistic/aesthetic functions – above all, educational and political ones.

PL

W artykule przybliżam pole naukowej aktywności Henry’ego Giroux, w którym zajmuje się on analizą filmu. Jest ono, jak można sądzić, najmniej znane polskiej pedagogice, a i w zagranicznych studiach edukacyjnych pojawiające się na ten temat komentarze są rzadkością. Twierdzę tu, że krytyka filmowa Giroux wydaje się metodologicznie najsłabszym elementem opracowywanego przezeń programu pedagogicznego; co więcej, może kłaść się cieniem na sylwetce naukowej badacza, podkopując zdobyty przezeń autorytet kulturoznawcy, a także odbierając powagę samej jego myśli pedagogicznej poprzez infantylizujące ją skojarzenie z moralizatorstwem, niemal nachalną społeczną interwencją i konserwatywną w gruncie rzeczy, jako że podszytą nieufnością wobec kultury artystycznej, obroną utylitaryzmu w sztuce – poglądu, że sztuka oprócz funkcji estetycznych spełniać ma inne, ważniejsze – przede wszystkim edukacyjne i polityczne.

2

Pojęcie radykalności w myśli pedagogicznej Henry’ego A. Giroux

80%

Kruszelnicki W.

Forum Pedagogiczne

|

2017

|

vol. 7

|

issue 1

163-184

EN

This paper comes as a supplementary follow-up to my two previously published essays discussing neo-Marxism in educational studies as a set of radical theories that lay the foundations for the development of radical and critical pedagogy as represented in the work of Henry A. Giroux. The statement that Giroux’s pedagogy is a continuation of radical educational theory I would interpret as not being persuasive in so far as the notion of radicality is restricted solely to neo-Marxist educational criticism that utilizes the concept of social, cultural, and economic reproduction to unmask the ideological aims of formal schooling. By accentuating the importance of the discourse of democracy and ethics as the major element of the language used to debate school reform, I analyze the pedagogical conceptions that exhibit “radicality” and that serve for Giroux as signifiers to insert the ethical and the political back into the struggle over schooling and the construction of a viable democratic society. The concluding remarks posit that the identity of critical pedagogy remains deeply historically rooted both in intellectual, educational movements per se and in different spontaneous civic acts of disobedience, therefore it is inadvisable to either advocate further “radicalization” of existing radical pedagogies, or attribute to one’s own thinking – as Giroux sometimes does – the proper pedagogical radicality.

PL

Artykuł ten stanowi suplement do dwóch moich wcześniejszych esejów mówiących o radykalnych teoriach neomarksistowskich, stanowiących fundament pedagogiki radykalnej i krytycznej, jaką odnajdujemy w dziele Henry’ego A. Giroux. Twierdzenie, iż myśl pedagogiczna Giroux jest kontynuacją radykalnej teorii edukacji, interpretuję tu o tyle nieprzekonujące, o ile pojęcie radykalności ograniczone zostaje do neomarksistowskiej krytyki systemu oświaty opierającej się na koncepcjach reprodukcji społecznej, kulturowej i ekonomicznej w celu zdemaskowania ideologicznych celów edukacji formalnej. Akcentując wagę dyskursu demokracji i etyki jako głównego żywiołu języka używanego w debacie nad reformą szkoły, analizuję koncepcje pedagogiczne, których „radykalność” służy Giroux jako drogowskaz ku wprowadzeniu etyczności i polityczności z powrotem na arenę walki o szkolnictwo powiązane z ideą konstruowania żywego społeczeństwa demokratycznego. W ramach konkluzji argumentuję, iż tożsamość pedagogiki krytycznej jest historycznie głęboko zakorzeniona zarówno w intelektualnych ruchach edukacyjnych, jak i w różnorakich spontanicznych manifestacjach obywatelskiego buntu i oporu, stąd też niewskazane wydaje się motywowanie do dalszego „radykalizowania” istniejących praktyk pedagogicznych, tudzież przypisywanie wybranej myśli prawdziwej radykalności – jak czasem czyni Giroux.

3

Krytyka, opór, nadzieja. Wokół publicystyki zaangażowanej Henry’ego A. Giroux

66%

Kruszelnicki M.

Chowanna

|

2020

|

issue 1(54)

1-11

EN

The article discusses and problematizes Henry Giroux’s postulate to construe academic teachers as public and transformative intellectuals along with his claim that both humanities and social sciences, notably pedagogy, ought to be thought of as politically engaged. The author of the article indicates different factors thwarting the implementation of those postulates, such as: the dominance of neoliberal ideology, the onslaught of market fundamentalism, and an unselective manner in which students are enrolled into universities, in particular humenities’ departments. Following in Giroux’s footsteps, the author undescores the role played by the discourse of possibility and hope, as a necessary complement to the criticism conceived of as stripping away the “false consciousness,” yet – at the same time – he steers clear of the over-optimitic belief espoused by Giroux about the contemporary young people’s critical potential and civic agency, as well as the feasibility of reclaiming power over the conditions of their work by academicians.

PL

W artykule ustosunkowuję się do Henry’ego A. Giroux postulatu myślenia o nauczycielach akademickich jako publicznych i transformatywnych intelektualistach oraz do jego twierdzenia o konieczności politycznego zaangażowania humanistyki, zwłaszcza pedagogiki. Wskazuję różne czynniki zagrażające realizacji tych zadań, takie jak: dominacja ideologii neoliberalnej, ofensywa rynkowego fundamentalizmu, nieselektywny nabór kandydatów na studia przez uczelnie i wydziały humanistyczne. Za Giroux podkreślam rolę dyskursu nadziei i możliwości jako koniecznego uzupełnienia krytyki pojętej jako demaskowanie „fałszywej świadomości”, chociaż stronię od nadmiernego w moim uznaniu optymizmu amerykańskiego pedagoga i jego wiary w krytyczny potencjał i obywatelską sprawczość współczesnej młodzieży oraz w możliwość przejęcia przez nauczycieli akademickich kontroli nad warunkami swojej pracy.

Refine search results

2 Forum Pedagogiczne

1 Chowanna

2 Kruszelnicki W.

1 Kruszelnicki M.

1 2020

1 2017

1 2016

Henry Giroux, studia kulturowe i krytyka filmowa, czyli pytania o granice między pedagogiką krytyczną a moralistyką

Pojęcie radykalności w myśli pedagogicznej Henry’ego A. Giroux

Krytyka, opór, nadzieja. Wokół publicystyki zaangażowanej Henry’ego A. Giroux