Search results

1

ДИФФЕРЕНЦИАЦИЯ УРОВНЯ ЧЕЛОВЕЧЕСКОГО РАЗВИТИЯ В СТРАНАХ МИРА И ИХ РЕГИОНАХ

100%

Selivanova-Fyodorova N., Komarova V., Vasserman Y., Tutaeva D.

Sociālo Zinātņu Vēstnesis

|

2018

|

issue 2

73-102

EN

The main research issue within the framework of this article is the following: what happens to human development in countries of the world and their regions which are beyond the average indicators, and why it happens this way but not the other? The authors have tried to answer this question with the help of combining the diachronic and synchronic analyses of the Human Development Index’s growth and state of differentiation in the world countries in the period 1990-2017, as well as the Historical Index’s of Human Development growth and state of differentiation in the world countries in the period 1870ñ2015, and the Sub-national Human Development Index’s growth and state of differentiation in the internal regions of the EU member countries (with the emphasis on Latvia), and the USA (for comparison) in the period 1990-2017. The novelty of the research lies in the analysis of the differentiation of the human development level in countries of the world and their regions with the help of three indices using a common methodological approach. This kind of parallel analysis allows the authors carrying out a more systematic study into peculiarities of a social and economic phenomenon of human development both in the modern world and in the 150-year old historical perspective. The research outcomes showed that: the average human development level is steadily growing, and in the modern world it dramatically exceeds the average HDI which was achieved 150 years ago; the state of differentiation of the human development level in the world is gradually decreasing over the last 150 years; the HDI distribution in the world countries at each time point of the period under study starting from the second half of the 20th century corresponded to the Gauss curve; in the modern world, the level of human development has a normal distribution on sub-national level too (for instance, between internal regions of the EU countries), and metropolitan areas are almost always the leaders of human development; in Latvia, despite the constant increase in the human development level on average in the country and in its regions, the distribution of the HDI itself between Latvia’s internal regions remains normal, which is also typical for internal regions of the United States. The reported study was funded by the Russian Foundation for Basic Research (RFBR) according to the research project 18-011-00548.

2

The relationship between socio-economic development and labour market flexibility in EU countries

72%

Galik A., Bąk M.

Nierówności społeczne a wzrost gospodarczy

|

2020

|

issue 62

89-107

EN

Elastyczność rynku pracy odnosi się do warunków prawnych, które ułatwiają dostosowanie się rynków pracy i umożliwiają stosowanie różnych form organizacji pracy, zatrudnienia i czasu pracy. Dobra elastyczność rynku pracy może przyczynić się do tworzenia nowych miejsc pracy i poprawy sytuacji społecznej i gospodarczej kraju. Niniejszy artykuł, w oparciu o wiele międzynarodowych badań, rankingów i statystyk, ma na celu porównanie poziomu rozwoju społeczno-gospodarczego krajów UE-28 z poziomem elastyczności rynku pracy na podstawie takich wskaźników jak: Global Competitiveness Index – Flexibility (GCI) – Światowego Forum Ekonomicznego, Employment Protection Legislation Index (EPL) – OECD, Labour Freedom Index (LFI) – Heritage Foundation i Composite Indicator of Employment Protection Legislation (EPLex) – Międzynarodowej Organizacji Pracy (ILO). Wyniki rankingów wskaźników w obszarze elastyczności rynku pracy zostały porównywane ze wskaźnikiem rozwoju społecznego (HDI) opracowanym przez Program Narodów Zjednoczonych ds. Rozwoju (UNDP) w celu oszacowania zależności między wysoką elastycznością rynku pracy a wysoką jakością życia w UE-28. Nasze wyniki wskazują, że nie ma prostej zależności wspólnej dla wszystkich krajów. Wysoki poziom HDI koresponduje z wysoką elastycznością rynku pracy tylko w przypadku Irlandii, Wielkiej Brytanii i Danii. Niemcy i Szwecja, jako przedstawiciele państw opiekuńczych, odnotowują zależność ujemną. Przy wysokim poziomie HDI wskaźniki elastyczności są na niskim poziomie. Ponadto odnotowuje się wysokie pozycje krajów Europy Zachodniej (krajów tzw. Starej Unii) w rankingach HDI, pomimo tego że rynki pracy nie wykazują wysokiego stopnia elastyczności. Odwrotna zależność występuje w państwach tzw. Nowej Unii (z wyjątkiem Słowenii i Chorwacji), gdzie stosunkowo wysoka elastyczność rynków pracy jest widoczna przy odpowiednio niskich wynikach pod względem poziomu rozwoju społecznego i gospodarczego. Przeprowadzone badania zależności między zmiennymi (HDI 2017, GCI 2017–2018, LFI 2018), na przykładzie współczynnika korelacji liniowej Pearsona i współczynnika korelacji rang Spearmana wykazały, że nie ma empirycznych, istotnych dowodów na związek między wskaźnikiem rozwoju społeczno-gospodarczego a elastycznością rynku pracy.

3

Jak mierzyć dziś rozwój społeczno-gospodarczy krajów?

58%

Kubiczek A.

Nierówności społeczne a wzrost gospodarczy

|

2014

|

issue 38

40-56

PL

W dobie globalizacji tradycyjne mierniki rozwoju gospodarczego nie są w stanie określić precyzyjnie poziomu dobrobytu. Artykuł prezentuje alternatywne i mało popularne podejście do pomiaru stopnia rozwoju społeczno-gospodarczego, ze szczególnym uwzględnieniem HDI. Omówiono tu takie miary, jak: Miernik Dobrobytu Ekonomicznego (MEW), Miernik Krajo-wego Dobrobytu Netto, Miernik Czystego Dobrobytu (NNW), Indeks Ekonomicznych Aspektów Dobrobytu (EAW), Indeks Trwałego Dobrobytu Ekonomicznego (ISEW), Wskaźnik Faktycznego Postępu (GPI). Liczne mankamenty, którymi obarczone są wyżej wymienione mierniki oparte na zmodyfikowanych rachunkach narodowych oraz trudności w zebraniu wymaganych danych spo-wodowało wysyp miar indeksowych. Przykładami takich wieloaspektowych mierników dobrobytu są Wskaźnik Dobrobytu Eko-nomicznego Netto czy TMDE. Najpopularniejszym syntetycznym wskaźnikiem rozwoju społecz-no-gospodarczego jest Indeks Rozwoju Społecznego (HDI) i jego pochodne, m.in.: Wskaźnik Biedy Społecznej, Wskaźnik Ubóstwa (HPI), Wskaźnik Zróżnicowania Rozwoju Społecznego ze Względu na Płeć (GDI), Wskaźnik Równouprawnienia (GEM). Na postawie metodyki HDI skonstruowano wiele innych wskaźników uwzględniających aspekty środowiska naturalnego, np.: Indeks Trwałego Rozwoju Społecznego (SHDI), Indeks Rozwoju Społecznego Uwzględniający Stopień Zanieczyszczenia Środowiska (HDPI), Indeks Zagrożenia Środowiska Naturalnego (EEI), Eko-wrażliwy Indeks HDI. Inne omówione tu miary to: Indeks Fizycznej Jakości Życia (PQLI), Indeks Jakości Życia (LQI), Indeks Wrażliwości Ekonomicznej (EVI) i Indeks Zasobów Ludzkich (HAI). W opracowaniu nie rozstrzygnięto, który wskaźnik najlepiej szacuje poziom rozwoju spo-łeczno-gospodarczego, ale ukazano wady i zalety nowych metod.

EN

During globalization the traditional economic growth measures are not precisely welfare in-dicators. The economists have tried to construct indicator that include both quality and quantity aspects of economic development. The aim of this article is to present some different and less popular approaches to alternative measurement of welfare, especially HDI. The article discusses such measures of development as: Measure of Economic Welfare (MEW), Net National Welfare (NNW), Index of the Economic Aspects of Welfare (EAW), Index of Sustainable Economic Welfare (ISEW), Genuine Progress Indicator (GPI). A number of short-comings, which are burdened with the above-mentioned measures based on a modified national accounts and the difficulty of gathering the required data resulted in a flood of multi-dimensional measurement. Examples of such multi-dimensional measures of development include Net Economic Prosperity Index or TMDE. The most common synthetic indicator of social-economic development is the Human Development Index (HDI) and its derivatives, such as: Human Poverty Index (HPI), Gender-Related Development Index (GDI), Gender Empowerment Measure (GEM). On the basis of the methodology of HDI a number of other indicators that take account of environmental aspects have been constructed, such as: Sustainable Human Development Index (SHDI), Pollution Sensitive Human Development Index (HDPI), Environment Endangerment Index (EEI), Environment Sensi-tive HDI. Other measures discussed here are: Physical Quality of Life Index (PQLI), Quality of Life Index (LQI), Economic Vulnerability Index (EVI) and Human Assets Index (HAI). The paper does not determine which indicator describes the level of development most pre-cisely. In conclusion, the indicators based on HDI are more precise than traditional ones in esti-mating the welfare.

4

Ruch turystyczny a poziom rozwoju społeczno-ekonomicznego Mauritiusa

58%

Wójtowicz B. E.

Prace Komisji Geografii Przemysłu Polskiego Towarzystwa Geograficznego

|

2019

|

vol. 33

|

issue 3

EN

The development of tourism can cause both positive and negative changes in the development of the local society of Mauritius. The positive aspect refers to the growing number of tourists. On the one hand, it is observed in the number of incoming tourists and principally determines the amount of export revenues caused by touristic products. On the other hand, such a number indicates the increasing trends in the range of Human Development Index (HDI) and Wealth Index – understood as the size of Gross Domestic Product (GDP) of the residents. Yet, the negative changes caused by the tourist flows in the densely populated Mauritius are associated with overloading of the touristic space, which directly refers not only to the so-called ecological costs (waste or conflict related to drinking water), but it can also cause the unwillingness in the sphere of the direct contact between local people and tourists. This article aims to show the development of tourism of Mauritius and its positive and negative impacts on the local community on the basis of studies of diagnostic and performance, analysis and evaluation of the role of tourism in the socio-economic development of Mauritius.

PL

Rozwój turystyki wywołuje pozytywne i negatywne zmiany w rozwoju społeczności lokalnej Mauritiusa. Pozytywny aspekt to wzrastająca liczba turystów, która z jednej strony – w wielkości przyjazdowego ruchu turystycznego – w znacznym stopniu determinuje wielkość wpływów z eksportu produktu turystycznego, z drugiej zaś oddziałuje na tendencje wzrostowe wskaźników rozwoju społecznego (HDI) i zamożności (PKB) mieszkańców. Negatywne zmiany, jakie wywołuje ruch turystyczny na gęsto zaludnionym Mauritiusie, to tzw. przeciążenie przestrzeni turystycznej, co wiąże się nie tylko z kosztami ekologicznymi (odpady czy konflikt o wodę pitną), ale może również powodować niechęć miejscowej ludności do bezpośredniego kontaktu z turystami. Celem artykułu jest ukazanie rozwoju turystyki Mauritiusa – jej pozytywnego i negatywnego wpływu na społeczność lokalną – na podstawie przeprowadzonych badań diagnostycznych oraz przedstawienie, analiza i ocena roli turystyki w procesie rozwoju społeczno-ekonomicznego Mauritiusa.

Refine search results

2 Nierówności społeczne a wzrost gospodarczy

1 Prace Komisji Geografii Przemysłu Polskiego Towarzystwa Geograficznego

1 Sociālo Zinātņu Vēstnesis

1 Bąk M.

1 Galik A.

1 Komarova V.

1 Kubiczek A.

1 Selivanova-Fyodorova N.

1 Tutaeva D.

1 Vasserman Y.

1 Wójtowicz B. E.

1 2020

1 2019

1 2018

1 2014

ДИФФЕРЕНЦИАЦИЯ УРОВНЯ ЧЕЛОВЕЧЕСКОГО РАЗВИТИЯ В СТРАНАХ МИРА И ИХ РЕГИОНАХ

The relationship between socio-economic development and labour market flexibility in EU countries

Jak mierzyć dziś rozwój społeczno-gospodarczy krajów?

Ruch turystyczny a poziom rozwoju społeczno-ekonomicznego Mauritiusa