Search results

1

HISTORIA POLSKICH FORMACJI POLICYJNYCH OD II WOJNY ŚWIATOWEJ DO CZASÓW WSPÓŁCZESNYCH

100%

Czop A., Sokołowski M.

Kultura Bezpieczeństwa. Nauka – Praktyka – Refleksje

|

2013

|

vol. 13(13)

28-47

PL

Artykuł przedstawia historię Policji od II wojny światowej do czasów współczesnych. W 1939 r. korpus policyjny liczył około 30 tys. funkcjonariuszy. Na początku II Wojny Światowej, w czasie kampanii wrześniowej, zginęło prawie 2 tys. policjantów. Około 12 tys. funkcjonariuszy trafiło do sowieckiej niewoli. Prawie 6 tys. z nich, zamordowanych wiosną 1940 r., leży na Polskim Cmentarzu Wojennym w Miednoje, największej na świecie policyjnej nekropolii, która została otwarta i poświęcona 2 września 2000 r. 17 grudnia 1939 r. w Generalnym Gubernatorstwie powołano Policję Polską (zwaną niekiedy granatową), podległą niemieckiej policji porządkowej. Polskie Państwo Podziemne tworzyło struktury policyjne przy Komendzie Głównej Armii Krajowej, a 1 sierpnia 1944 r., w dniu wybuchu Powstania Warszawskiego, polskie władze rozwiązały formalnie Policję Państwową. 7 października 1944 r. dekretem Polskiego Komitetu Wyzwolenia Narodowego komunistyczne władze powołały Milicję Obywatelską, w której służbę pełniło na początku prawie 60 tys. funkcjonariuszy. W 1952 r. Polska zerwała wszelkie kontakty z Interpolem, który zakładała w 1923 r. jako jedno z 20 państw. 6 kwietnia 1990 r., po transformacji ustrojowej, Sejm Rzeczypospolitej Polskiej powołał Policję. Formacja wróciła do przedwojennych korzeni i weszła do struktur międzynarodowych. 27 września 1990 r. Polska została ponownie członkiem Interpolu, a 23 grudnia 1991 r. wstąpiła do International Police Association (IPA).

2

Początki kariery Franjo Tuđmana w świetle wybranych źródeł – przyczynek do biografii

75%

Skobejko K. M.

Historia i Polityka

|

2020

|

issue 31 (38)

PL

In the 1980s, when the Yugoslav state crumbled, national aspirations of individual nations living in its territory came to the fore. It was no different with the second largest nation of this country – the Croatians. The emergence of the Croatian Democratic Community (Croatian Hrvatska Demokratska Zajednica) was a signal of the growing aspirations of independence Croats. The founder of this political formation and its leader was Franjo Tuđman, the first president of independent Croatia. This article attempts to present the process of shaping his political views from early youth until joining the Communist Party and establishing its position in its ranks. The chronological framework of the work covers the period from early childhood of Franjo Tuđman until the communists took power in Yugoslavia. The following periods of his life have been described, concerning the history of the Kingdom of Serbs, Croats and Slovenes and Yugoslavia, and the installation of the government of Joseph Broz – Tito. The article in its conclusions aims to answer the question of how his political views evolved and why he ultimately turned towards national and independence views.

3

Zrównoważone przywództwo a wartości generała Andersa

63%

Sapiński A.

Polonia Journal

|

2017

|

issue 5-6

9-22

EN

The purpose of this article is to present the phenomenon of sustainable leadership in relation to the life and activities of General Władysław Anders. The contemporary world is looking for assumptions for the model of a sustainable leader in the documents from the United Nations summits, which is certain right, but some elements of this theory can be found for example in the commissions of General Władysław Anders and in the non-authoritarian pedagogy of Thomas Grodon. The article presents selected quotes in comparison with the interpretation of content from the humanities and social sciences.

4

Bronisława Guza, Z Pokucia na Dolny Śląsk

54%

Zubowski P.

Wrocławski Rocznik Historii Mówionej

|

2011

|

vol. 1

159-194

EN

In her narrative Bronisława Guza (born in 1929) talks about the life of her family in Obertyn – a small town in the former Stanisławów province – starting from 1930s and WW2 period, to the post-war years when she came to Lower Silesia. In her recollections she describes places that played an important role in the town’s life: Saints Peter and Paul’s church and priests serving in it, a convent belonging to the Congregation of the Servants of the Holiest Virgin Mary of the Immaculate Conception from Stara Wieś, along with an orphanage run by the nuns (which she used to attend as a child), the market square on market days, various shops, houses, a mound made to commemorate the battle of Obertyn in 1531, as well as a cross standing on its top. She tells us about relations between Obertyn’s inhabitants: Poles, Ukrainians and Jews – how they established and maintained close bonds, together celebrated holidays and weddings, participated in funerals, and so on – and about mutual respect for other denominations and customs. Bronisława Guza’s story of WW2 contains recollections of the Soviet and German occupations, circumstances of the Soviet re-entering at the end of March and at the beginning of April 1944, and of the activity of the Organization of Ukrainian Nationalists on these territories. The key moment for this time in history was in 1945, when a vast majority of the Polish community of Obertyn was resettled to the Western Territories. Bronisława Guza and her family ended up in Siedlce near Oława, where initially she lived together with the German, evangelical community of the village. The inhabitants settled down in the new place and tried to adapt to the new life conditions.

5

Coverage of Borys Hrinchenko’s creative work in the occupation periodicals in 1941–1943

38%

Sałata O.

TEKA Komisji Polsko-Ukraińskich Związków Kulturowych

|

2020

|

vol. 6

|

issue 15

49-58

UK

Стаття присвячена висвітленню окупаційними періодичними виданнями діяльності Бориса Грінченка, відомого українського письменника, поета, публіциста та громадського діяча. Показано твори Б. Грінченка у часописах, що видавалися на окупованій нацистською армією території України у 1941–1943 рр. Висвітлено, що постать Бориса Грінченка та його багатогранна праця знайшли відгук у серцях українців у складних умовах війни. Редактори газет та періодичних видань, щоб підтримати український народ у часи лихоліття часто зверталися до творів відомих письменників, поетів та публіцистів. Встановлено, що основним змістом творів Б. Грінченка була боротьба за українську національну справу та незалежну державу. Про високий інтерес до постаті Бориса Грінченка та його творчості під час Другої світової війни свідчить кількість публікацій в окупаційній періодиці.

PL

Artykuł poświęcony jest działalności i twórczości literackiej Borysa Hrinczenki, wybitnego ukraińskiego pisarza, poety, publicysty i osoby publicznej, w periodykach na terenach okupowanych przez wojska hitlerowskie w czasie II wojny światowej. Okazuje się, że postać Borysa Hrinczenki i jego wielopłaszczyznowa działalność znalazły odpowiedź w sercach Ukraińców w warunkach trudów II wojny światowej; redaktorzy gazet i periodyków często odwoływali się do dzieł znanych pisarzy, poetów i publicystów z całej Ukrainy. Stwierdza się, że główną treścią twórczości pisarza była walka o ukraińską sprawę narodową i niepodległe państwo. O dużym zainteresowaniu postacią Borysa Hrinczenki i jego twórczością w czasie II wojny światowej świadczy liczba publikacji w czasopismach okupacyjnych.

EN

The article is devoted to the activities of Borys Hrinchenko, the famous Ukrainian writer, poet, publicist and public figure, in periodicals in the territory occupied by the Nazi army during World War II. It is shown that the figure of Borys Hrinchenko and his multifaceted work found a response in hearts of the Ukrainian people in conditions of the hardships of World War II; editors of newspapers and periodicals often appealed to the works of famous writers, poets and publicists in all parts of Ukraine. It is found that the main content of the writer’s works was the struggle for the Ukrainian national cause and an independent state. The high interest in the figure of Borys Hrinchenko and his work during World War II is demonstrated by the number of publications in the occupation periodicals.

6

Koncepcje prawne w zakresie prawa międzynarodowego wypracowane w III Rzeszy a jej polityka okupacji

23%

Migdał P.

Studia Prawnicze KUL

|

2017

|

issue 2

123-165

EN

Taking into account previous experiences related to the investigation of occupation systems of the Axis powers during World War II, and in particular the dominant role of the Third Reich, it seems that there are large gaps in this area and the status of those studies can be considered largely insufficient. The weakness of the existing studies is their reduction to the occupation policy and formal structures, i.e. they are rather fragmentary. Only rarely do they take into consideration comparative documentation which shows the holistic development of organizational structures of invader’s administration along with its entire experience and collective functioning mechanisms as well as the demonstration of its effectiveness. This article is an attempt to determine whether and to what extent the exercise of occupation or other forms of governance by the Third Reich under Hitler’s rule over other territories or nations constituted a political and legal system, what were different types of governance over individual territories and conquered populations in a specific legal, socio-economic and political situation. It should be noted, however, that the term “occupation” used commonly in the political history of that period is not sufficient to properly describe this phenomenon in the language of law. It is too general and inadequate to the legal status of the territories occupied or controlled by Germany, including those illegally annexed (such as “eingegliederte Ostgebiete” [annexed Eastern territories] in Poland), those that have been politically subordinated with the deprivation of peoples living there of their sovereign political power (such as the Protectorate of Bohemia and Moravia), as well as those which were only forcibly incorporated into the orbit of influence of the Third Reich but with the maintenance of satellite governments (e.g. Slovakia).

PL

Uwzględniając dotychczasowe doświadczenia w badaniach nad systemami okupacji krajów Osi w trakcie II wojny światowej a szczególnie dominującej III Rzeszy niemieckiej, wydaje się, że występują w tym zakresie duże braki a stan tych badań można uznać za daleko niewystarczający. Słabością istniejących badań jest ograniczenie się do polityki okupacyjnej i struktur formalnych, czyli ich pewna wycinkowość. Rzadko uwzględnia się w nich dokumentacje porównawczą, ukazującą całościowe kształtowanie się struktur organizacyjnych zarządów okupacyjnych z uwzględnieniem całokształtu doświadczenia oraz zbiorczego mechanizmu funkcjonowania, przy wykazaniu także jego efektywności. Celem niniejszego artykułu jest, próba ustalenia, czy i o ile wypełnianie okupacji lub innych form władztwa przez III Rzeszę hitlerowską nad innymi terytoriami państwowymi czy narodami stanowiło system polityczno-prawny, jak kształtowały się różne postacie władania nad poszczególnymi terytoriami i wobec podbitej ludności w określonej sytuacji prawnej, społeczno-gospodarczej i politycznej. Należy przy tym podkreślić, że pojęcie „okupacja” używane powszechnie w historii politycznej tego okresu, nie wystarczy do poprawnego opisu zjawiska w języku nauki prawa. Jest ono zbyt ogólne i prawnicze nieadekwatne do stanu prawnego ziem zajętych lub kontrolowanych przez Niemcy i to zarówno tych anektowanych w sposób bezprawny (takich jak „eingegliederte Ostgebiete” w Polsce) jak i tych które zostały podporządkowane politycznie z pozbawieniem zamieszkałych tam narodów ich suwerennej władzy politycznej (takich jak Protektorat Czech i Moraw) i wreszcie tych, które zostały jedynie włączone przymusowo w orbitę wpływów III Rzeszy z utrzymaniem w nich rządów satelickich (np. Słowacja).

Refine search results

1 Historia i Polityka

1 Kultura Bezpieczeństwa. Nauka – Praktyka – Refleksje

1 Polonia Journal

1 Studia Prawnicze KUL

1 TEKA Komisji Polsko-Ukraińskich Związków Kulturowych

1 Wrocławski Rocznik Historii Mówionej

1 Czop A.

1 Migdał P.

1 Sapiński A.

1 Sałata O.

1 Skobejko K. M.

1 Sokołowski M.

1 Zubowski P.

1 2021

1 2020

1 2018